bu evliliğe cesaret edebiliyorum çünkü bana böyle bir şey olmayacağına dair en büyük yeminleri etti, bugüne kadar da bütün sözlerinin arkasında durdu gerçekten de.ayrıca sinirli olduğunu kendi de kabul ediyo ve hatta bu konuda tedavi bile olabileceğini söyledi.yani bence bu sorunu kabul etmesi bile değişebileceğini gösterir kendi de mutlu değil çünkü bu durumdan.içkiyi bırakalı da 4 yıl olmuş az bi zaman değil.
öncelikle herkese teşekkür ederim, ilgi gösterdiniz.yazdıklarınızı okuyunca baya kafam karıştı ne yalan söyleyim.ben şöyle düşünmüştüm sonuçta hiçkimsenin evliliği dört dörtlük değil herkes karşısındakinin bazı huylarına tahammül etmeyi öğreniyo.mesela bazısı parasızlık çekiyo bazısının kocası çok kıskanç kimi yalancı kimi sorumsuz..bu liste uzar gider. bunları düşündüğümde çok da katlanılamaz tarafları olduğunu düşünmedim mesela içki olayı.içki içse bile artık gençken bekarken olduğu gibi sorumsuzca davranabileceğini düşünmüyorum ama herkesin de dediği gibi evlilik kapalı bi kutu bilemeyiz tabi.sinir olayına gelince de sonuçta anne baba ayrı büyümüş ne kadar pozitif neşeli olmasını beklenebilir ki ona da kızamıyorum gözlerine bakınca bazen derin bi hüzün görüyorum belki evlenmek için acele ediyorum ama malesef onu bırakıp gidemicek kadar da çok seviyorum belki gençlikten işte gözüm bişey görmüyo aslında mantıksız biri de değilim ama şu an her şey gözüme aşılabilir çözülebilir gözüküyo sanırım zamana ihtiyacım var
Benim aklımı kurcalayan nokta bazı insanlar gerçekten sinirlendikleri gözleri döner.
Ben de onlardan biriyim ama size şiddet uygulayabileceğini düşünmek çok farklı bir mesele.
Böyle bir eğilimi mi var ya da şahit mi oldunuz herhangi bir şeye de aklınıza bu geldi?
selam.ben 22 yaşındayım.evliliğe doğru ilerliyorum, yakında nişanım olacak ama aklıma takılan bazı şeyler var.eşim olacak insan 34 yaşında.ben yaş farkını umursamıyorum, çünkü o kadar oturaklı aklı başında iyi bir insan ki.hatta bu saatten sonra o olmasa bile artık 25 yaşında biriyle olabileceğimi de düşünmüyorum.sevgilimin ailesiyle tanıştım.ailesi iyi kendinden bir yaş küçük bir kız kardeşi ve 17 yaşında da erkek kardeşi var.babası daha bunlar çok küçükken annesiyle ayrılmış.benim edindiğim izlenime göre bu biraz evin babası pozisyonuna geçmiş babanın yokluğundan.yani annesinin eli kolu olmuş, her işine bu koşturuyor.yarın bigün benle paylaşamazlarsa diye korkuyorum.ailesiyle tanıştığımda kimse bana ters bişey yapmadı fakat annesinin benden çok da hoşlandığını düşünmüyorum.ona çok sevdim diyomuş ama sevdiğini düşünmüyorum işte.bayramda gittik, benle pek konuşmadı bile soğuk buluyorum.bir de sevgilim çok sinirli bi anda patlıyor, yıllar önce içkiyi bırakmış tövbe etmiş içmiyor.acaba diyorum yarın bigün tekrar başlar mı, içki içmesi bi sorun değil ama içki içtiğinde açıkçası beni dövebilecek noktaya bile gelebileceğini düşünüyorum.babam da benle bunları konuştu ve iyi düşünmem gerektiğini söyledi.sen de o da çok konuşkan insanlar değilsiniz zaten yarın bigün evinizde mutsuz olursunuz evlilikte iki kişiden birinin pozitif olması gerekir dedi.onu çok sevsem de aslında içimden bi ses de bunları görmezden gelmemem gerektiğini söylüyor.siz ne dersiniz?benzer şeyler yaşayanlar var mı?sizce bunlar büyük sorun olabilir mi ilerde?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?