evlilik mi?bekarlık mı?

Bence en mutlu evlilik mutsuz bekarlıktan bile iyidir. Benım düşüncem.
Bekarlık kıymetlıymıs bunu anladım evlenince. Cunku annemi cok özlüyorum her gün göremiyorum doğal olarak. Annemin kıymetini anladım özetle
ben hemen hemen hergün görüyorum çok şükür
 
Evlilik diyorum.
Eş konusunda evet beklediğimi geçtim hayal ettiğim adam.
Ailesi dersen de, hayır hayallerimdeki aile değil. Örneğin ben ailece rakı içelim, konserlere gidelim falan isterim. Böyle huyları yok. Ama ne bana karıştılar ne tek laf ettiler, olduğumuz gibi kabul ettik herhangi bir sorun yaşamadık haklarını yiyemem.
Ama eş ya da eş ailesinden yana bir sorun varsa bekarlık forever diyorum.
 
Ikisinin arasi olsa bana daha cok uyar. :KK53:

Evlendik. Şehir, ülke farklılığını geçtim, yakında farklı bir kıtada olma ihtimali var eşimin işi nedeniyle.

Hala durup durup "Ulan harbiden evlendik haaa" dediğim oluyor. Zira sevgililik dönemimizle arasında kesinlikle hiçbir fark yok. Herkesin kendi evi-düzeni mevcut farklı yerlerde. Ortak eşyalar bile almadık, gelince benim bekar evimde takılıyoruz, ben gidince ona tahsis edilen evde.

Şu anda sanırım tam istediğiniz yerdeyim zira sevgili gibi yaşayan evli bireyleriz.


Konu sahibinin sorusuna gelirsem; evli olma olayı hoşuma gitti.

Kendisi beni ikna etmeden önce evlilik düşünmediğim için hayalimde, idealimde bir eş profili yoktu ama şöyle bir bakınca, evet ortalamanın çok üzerinde bir adam.
Kv-Kp sıfır sorun, bal şekerler.

Standart evlilik kurumunun biraz dışındayız ama huzur var, eğleniyorum, seviliyorum, seviyorum. Benim için yeterli.
 
İdealindeki eşi ve aileyi bulabilen oldu mu?Eşimle görücü usulü evlendim tip olarak pek olmasada karakter davranış olarak %95 olarak doğru adamı buldum diyebilirim...İyidir sağolsun onu sorduk soruşturduk ama şuan keşke ailesinide biraz sorsaydık diyorum...Zaten sorsaydık bu iş eşimin bütün iyiliğine rağmen olmazdı...7/24 kavga etmiyorum onlarla aslında hiç kavga etmedim ama yaşadığım olumsuzlar bile onlardan inanılmaz derecede soğuttu beni yanlarından husursuz hissedip rahat edemiyorum.Konuşacağımız hiçbirşey kalmadı hal hatırdan başka ve ben sadece 1.5 aylık evliğim,nişanlılığım 3 ay sürdü sadece toplamda 5 ay bile olmadan bu derece huzursuzum.Eşimle mutluyum çok şükür o ailemi çok sever öyle ki gece çalışıyor olmasına beni hergün annemlere bırakıp almasına annemlerle o kadar vakit geçirmeme rağmen tatil olan hafta sonlarında bile eşim gidelim der ailemle beraber olmak ister.Eşimin benim için en doğru insan olduğunun farkındayım ama ailesi bana göre çok uzak o bambaşka biri sanki başka bir aileden gibi...Ne yapsam bilmiyorum birşeyler yapmak istiyorum ama samimi bulmuyorum onları bu sebepten kılımı kıpırdatmak içimden gelmiyor artık...Başlığımdaki soruma dönecek olursak,bence bekarlık evleneceğim insanla seneler sonra evlenmeyi seçerdim evet çünkü bekarken ailesi varlıklarıyla bile beni huzursuz etmiyordu.Peki siz ne düşünüyorsunuz sizin seçiminiz ne olurdu?
Bende eşimden önce kv deyi tanısam evlerden ırak derdim :KK53:
Ama ona rağmen evlilik dıyorum
Sevdicekle evli ve mutluyum ailesine rağmen:KK70:
 
Valla aynı durumdayım. Eşimin ailesini sevemiyorum. Oysa eşimden çok memnunum. Aynı apartmandayız, mesafe koymama bile müsade edilmiyor. Kv küfretsen tekrar kapıya gelecek cinsten. Napalım bilemedim
 
İdealindeki eşi ve aileyi bulabilen oldu mu?Eşimle görücü usulü evlendim tip olarak pek olmasada karakter davranış olarak %95 olarak doğru adamı buldum diyebilirim...İyidir sağolsun onu sorduk soruşturduk ama şuan keşke ailesinide biraz sorsaydık diyorum...Zaten sorsaydık bu iş eşimin bütün iyiliğine rağmen olmazdı...7/24 kavga etmiyorum onlarla aslında hiç kavga etmedim ama yaşadığım olumsuzlar bile onlardan inanılmaz derecede soğuttu beni yanlarından husursuz hissedip rahat edemiyorum.Konuşacağımız hiçbirşey kalmadı hal hatırdan başka ve ben sadece 1.5 aylık evliğim,nişanlılığım 3 ay sürdü sadece toplamda 5 ay bile olmadan bu derece huzursuzum.Eşimle mutluyum çok şükür o ailemi çok sever öyle ki gece çalışıyor olmasına beni hergün annemlere bırakıp almasına annemlerle o kadar vakit geçirmeme rağmen tatil olan hafta sonlarında bile eşim gidelim der ailemle beraber olmak ister.Eşimin benim için en doğru insan olduğunun farkındayım ama ailesi bana göre çok uzak o bambaşka biri sanki başka bir aileden gibi...Ne yapsam bilmiyorum birşeyler yapmak istiyorum ama samimi bulmuyorum onları bu sebepten kılımı kıpırdatmak içimden gelmiyor artık...Başlığımdaki soruma dönecek olursak,bence bekarlık evleneceğim insanla seneler sonra evlenmeyi seçerdim evet çünkü bekarken ailesi varlıklarıyla bile beni huzursuz etmiyordu.Peki siz ne düşünüyorsunuz sizin seçiminiz ne olurdu?
Evlilik bnce bekarligin tadini simdi cikariyorum esim sagolsun...
 
Neden ailesini bu kadar sorun ediyorsun ? Aynı evde yaşamıyorsanız çokta önemli değil,bal kaymak olmanıza gerek yok.
Eşinden çok memnunmuşsun,bence önemli olan o.

Evlilik diyorum bu arada ;)
 
Bekarken ailesinden soğudum eşimin bende cahil insanlardı uyuşmuyorduk ama evlenince sesleri kesildi eşim daha düşkün oldu bana konuşacak şey bulamazdık bazen çekingendim evliliğimizin ilk ayları sonra yavaş yavaş açıldım çeşitli şeylerle eşimin ilgisini kendime evimize çevirdim her anı eğlenceye çevirdim.O yüzden bekarlığımı özlemiyorum her uyandığımda şükrediyorum eşimle evlendiğim için.
 
Bekarken de çok mutsuz değildim, sağolsunlar ailem hep arkamdaydı hiç mutsuz etmediler beni.
Ama eşimle 7 yıl flört ettik artık evliliğin zamanı gelmişti.
Evleneli 40 gün oldu. Belki de yorum yapmak için çok erken, belki de ileride değişecektir bilemem..
Ama ben evlendiğim için çok mutluyum hiç pişman değilim.
Bana bebekler gibi bakan bir eşim var. Ağladığımda içi parçalanan bir adam o.
Ne olursa olsun kıyamaz bana, asla küs kalamaz. Bende öyleyim gerçi...
Velhasıl kelam, evlilik diyorum kendi adıma :KK200:
 
Ben iki evlilik yapmış biri olarak engin tecrübelerimi paylasayim

İlk eşimi çok sevmiştim o kadar iyi bir adamdı ki ta ki aldatana kadar. Annesi ailesi sanki benim ailemdi bu kadar mı mükemmel bir aile olurdu. Kendi annem kadar severdim kayinvalidemi o kadar iyi bir kadındı.

Şimdiki eşime aşık oldum evlendik. Ailesini hiç sevmiyorum. Bahsettiğiniz gibi on dakika sohbet edecek ortak noktamız yok o kadar uzağız.

Ne olursa olsun bekarlik bambaşka. Cok asik olsan da birine tahammül etmek zor. Bekarlar kıymetini bilin
 
Back
X