Merhaba kızlar ,kulübün yeni üyesiyim.Hemen konuya geçmek istiyorum.
26 yaşındayım hayatı kısmen dolu dolu yaşadım diyebilirim .Şuan evlilik sürecindeyim ve düğünüme çok az kaldı.Evime yatağıma semtime sokağıma aileme veda etmek çok zor ve her akşam kafamı yastığa koydugumda , bazenleri gün içersinde sürekli istemsizce bu anı düşünüyorum .Kalabalık bir aileyiz ve hep iç içe yaşadık .Şimdiyse başka bir diyara gidicem başka bir şehir . Evimden 2 saat kadar uzaklıkta bana 2 saat 2 gün gibi geliyor
Ailemden ,bu yaşıma kadar hiç ayrı kalmadım ve gittiğimde aklım hep onlarda kalıcak ..
Gideceğim yer sessiz sakin nezih bir yer kısaca evim tam da istediğim gibi aslında Nişanlımı seviyorum onunda bana olan sevgisine inanıyorum ondan yana bir sıkıntım yok ama sorun benim ailemden uzaklaşmam çok zor geliyor ağır bi yük gibi kendimi kötü hissediyorum ağlamak geliyor içimden kendimi frenliyorum pozitif düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor .Ne yapmalıyım nasıl üstesinden gelebilirim ? Yardımcı olursanız cok sevinirim