Nikahim oldu ne kayinvalidem ne kayinbabam hayirli olsun dedi. Ceyizim serildi gormeye gelmediler gelmemelerini gectim gule gule oturun hayirli olsun demediler. Yedi aydir nisanli kaldim iki gun once nikahim kiyildi o gune kadar kizim nikahta ne giycen gelinlik begendin mi bunlari gectim heyecanli misin diyen olmadi. Varsa yoksa kpss ye gir kpss ye calisiyo musun kpss nasil gecti... Artik isimden utanir oldum. Olan esime oluyo kendi ogullari sogudu hep ben eziliyorum onlarin yuzunden deyip duruyo zoruma gidiyo onun basi egik olmasi. Psikolojim alt ust istenmeyen gelinim ve artik her gun stresten yeemek yiyemez hale geldim surekli kavgadan biktim 13 gun sonra dugunum var heyecan bile kalmadi... Dugunden sonra zaten arama bi set cekip gorsmemeyi dusunuyorum. Hatta kesin kararim ama bu etkilerin ustumde tasimak istemiyorum esimle psikolojik yardim almaya karar verdik. Ama bu ucretli mi maddi durumumuz su an buna musait degil evlilik terapisti devlet hastanelerinde oluyo mu bi yol gosterin
Arkadaşım, nişanlın şuanda zaten senden tarafmış, daha doğrusu doğruyla-yanlışı ayırt edebilmiş. Çünkü ailesinin yaptığı gerçekten sorumsuzluk. İstenmeyen gelin olabilirsin ama oğullarının nişanlısısın diye sana saygı duymaları lazım, ancak kaç kv-kp bu kültürde orası tartışılır. Ancak şu da bir gerçek ki, bu insanlar onun ailesi, hayatınızda sürekli olacaklar. ve insanların ağızları torba değil ki büzesin, elbette bir olmazsa ikinciye söyleyecekler ve karışacaklar. Ama şuan da sende onların eksikliklerini topluyorsun. Hayırlı olsun dememişler, nikah kıyafetini sormamışlar, ilgilenmemişler... Benzer yollardan bizde geçtik. Onların yaptığı hatalar kendilerine mal oldu, bana yaptıkları yüzünden insanlara rezil olduklarıyla, oğullarıyla araları açıldığıyla kaldılar. 1 yılı geçti evliliğim eşimin ailesi bir gün gelemediler, gelmek istediler davet ettik ancak niyetleri yatılı kalmaktı kabul etmediğim için ertelediler, sonra arayıp laf ettiler gelemiyoruz gidemiyoruz diye, eşimle konuştum bu saatten sonra kabul edemem diye. Çünkü elimde haklı sebeplerim vardı ve onlara karşı hanımlığımı hiç bozmadım, eşimde hiçbirşey diyemedi. Ha deseydi ailesini tutsaydı asla engel olmazdım, alıp ceketini çıkabilirdi. Ben baştan tavrımı koymuştum çünkü. Seviyesizliğe asla tahammül edemem, sırf eşimin ailesi diye sinirlerimi yıpratamam. Herkes yerini bilseydi böyle olmazdı.
Diğer bir taraf, nişanlın şuanda senden yana oluyor ancak evlendikten sonra bu durum değişebilir. Aileci bir yapıda olabilir. Ailesi haksız bile olsa onları haklı görebilir, eşinin merhametine kalmış bir durum. Bizde durum değişmedi çünkü evlendikten sonra el öpmeye gittiğimizde annesi yine hakaretlerine devam etti, evlendin artık iş işten geçti mecbursun artık falan diyince eşime birinci günden rest çektim, bunları yaşatmak için mi evlendin benimle diye... Diyorum ya eşinin merhametine kalmış, eğer eşin ailesinin konusunu açmazsa kendi yağınızda kavrulursanız bence psikologa falan gerek kalmaz. Mesafelerinizi iyi ayarlamanız lazım. Kpss konusunda da neden kendini bu kadar yiyip bitirdin, sorduklarında düğün heycanımı yaşamak istiyorum gerekirse bir sene daha hazırlanırım aslan gibi kocam var bana destek oluyor de kapat insanların ağızlarını.