Evlilik

Dasmeer .!.:

Size zararı olmayan aileye karşı nasıl bu kadar önyargılı tutum izleyebiliyorsunuz ki
Batılı olsa sabah akşam rahatsız etse daha mı iyi?
Nereli ise nereli önemli olan insan olmasi.
Siz kötüye denk gelmemissiniz.
Eşiniz de hala sizi teselli ediyor.
Başka adam olsa yapmadığını bırakmaz haberiniz olsun.

Genişletmek için tıkla...

Dasmeer .!.:

Siz bdvde açılan konuları okuyun isterseniz eş ailesi ile ilgili.
Yılda iki kez gidiyorsunuz ve rahatsız edilmiyorsunuz buna rağmen tuhaf düşünceler içindesiniz.
Benim çok yakın tanıdığım eş ailesi var hem de Egeli size yollayayim da görün batıyı doğuyu

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

Bunları bende düşünüyorum. Ama o hisse engel olamıyorum. Ailesine karşı bir saygısızlığım falan da yok sadece içim içimi yiyor işte bundan kurtulmak istiyorum ben de.

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

İkinci üyeliğim, yönetimin haberi var. Bilinen nickimle konuyu açmadım çünkü hissettiklerimin kötü olduğunun bilincindeyim o yüzden utanıyorum.


Eşim güneydoğulu, ben batılıyım. Evliliğimize aileler karışmadı; koca insanlarsınız kendiniz sevip, anlaşıyorsanız evlenin o zaman dediler. Sağolsunlar hala da iki tarafın ailesi de karışmaz, kimsenin kimseden beklentisi yok, saygılı ve gerektiği kadar iletişimde devam ediyoruz. Şimdi diyeceksiniz sorun ne o zaman? Sorun, içimde aşamadığım duygularda. Kendimi böyle bilmezdim zaten bilseydim evlilik yoluna girmezdim. İçten içe bu kültüre gelin gelmemi hazmedemiyorum, ve böyle hissettiğim içinde üzülüyorum. Eşimin ailesinin bana bir zararı yok, iyi insanlar hatta. Zaten memleketlerinde yaşıyorlar. Evlenmeden önce hiç gidip görmedim, evlendikten sonra bir kere gittik. Ailem en başta kültür farkı yaşarsın, evlenmeden iyi düşün diye uyardılar ancak ben yılda bir-iki güne sabrederim düşüncesindeydim. Aslında içimdeki/bilinçaltımdaki bu kötü düşünce beni rahatsız ediyor olmasaydı sabredebilirdim çünkü dediğim gibi çok iyi insanlar, bir zararları yok bana.
Mantıken baktığımda yaptığım şey çok çirkin, kimsenin kimseden üstünlüğü olamaz, sadece iyi veya kötü insan ayrımı olabilir bunların hepsinin bilincindeyim ama içime söz geçiremiyorum daha doğrusu nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Öneriniz var mı, düzelebilir miyim yoksa umutsuz vaka mıyım? Herkesin bir imtihanı olur ya ben kendimin imtihanıyım maalesef bunu farkettim bu süreçte. Ve gerçekten çok üzülüyorum hem kendime, hem eşime, hem ailesine. Kimseyi kırmakta istemiyorum ama kendimede söz geçiremiyorum.


Buarada eşimle alakalı böyle bir düşüncem yok, başbaşayken onun nereli olduğunu hatırlamıyorum bile ancak konu aile/akrabaya gelince öyle hissediyorum. Hissettiklerimi ona da söyledim hatta kendini kurtar benden dedim ama onun bırakmaya niyeti yok, ben de onun için çabalamak istiyorum...

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

İkinci üyeliğim, yönetimin haberi var. Bilinen nickimle konuyu açmadım çünkü hissettiklerimin kötü olduğunun bilincindeyim o yüzden utanıyorum.


Eşim güneydoğulu, ben batılıyım. Evliliğimize aileler karışmadı; koca insanlarsınız kendiniz sevip, anlaşıyorsanız evlenin o zaman dediler. Sağolsunlar hala da iki tarafın ailesi de karışmaz, kimsenin kimseden beklentisi yok, saygılı ve gerektiği kadar iletişimde devam ediyoruz. Şimdi diyeceksiniz sorun ne o zaman? Sorun, içimde aşamadığım duygularda. Kendimi böyle bilmezdim zaten bilseydim evlilik yoluna girmezdim. İçten içe bu kültüre gelin gelmemi hazmedemiyorum, ve böyle hissettiğim içinde üzülüyorum. Eşimin ailesinin bana bir zararı yok, iyi insanlar hatta. Zaten memleketlerinde yaşıyorlar. Evlenmeden önce hiç gidip görmedim, evlendikten sonra bir kere gittik. Ailem en başta kültür farkı yaşarsın, evlenmeden iyi düşün diye uyardılar ancak ben yılda bir-iki güne sabrederim düşüncesindeydim. Aslında içimdeki/bilinçaltımdaki bu kötü düşünce beni rahatsız ediyor olmasaydı sabredebilirdim çünkü dediğim gibi çok iyi insanlar, bir zararları yok bana.
Mantıken baktığımda yaptığım şey çok çirkin, kimsenin kimseden üstünlüğü olamaz, sadece iyi veya kötü insan ayrımı olabilir bunların hepsinin bilincindeyim ama içime söz geçiremiyorum daha doğrusu nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Öneriniz var mı, düzelebilir miyim yoksa umutsuz vaka mıyım? Herkesin bir imtihanı olur ya ben kendimin imtihanıyım maalesef bunu farkettim bu süreçte. Ve gerçekten çok üzülüyorum hem kendime, hem eşime, hem ailesine. Kimseyi kırmakta istemiyorum ama kendimede söz geçiremiyorum.


Buarada eşimle alakalı böyle bir düşüncem yok, başbaşayken onun nereli olduğunu hatırlamıyorum bile ancak konu aile/akrabaya gelince öyle hissediyorum. Hissettiklerimi ona da söyledim hatta kendini kurtar benden dedim ama onun bırakmaya niyeti yok, ben de onun için çabalamak istiyorum...

Genişletmek için tıkla...

Villanelle .!.:

Aynı durumdayız ben Tekirdağlıyım, kocişim Urfalı. Herkes nerden buldunuz birbirinizi falan diye şaşırır hatta. Kültür olarak cidden büyük fark var arada ama ben onların kültürlerini de seviyorum. Bizim trakyalılar gibi soğuk insanlar değiller bence. Hep şen şakraktırlar. Konuşmaları anlamıyorum tabii ben çoğu kez, kocam simultane çeviri yapar bana. Niye güneydoğuyu hakir gördüğünüzü anlamadım ama.

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

Kibirli olmak istemiyorum işte ben, zaten dışarıya bunu belli de etmiyorum ama içim içimi yiyor.
Tam olarak neyin rahatsız ettiğini ben de bilmiyorum çünkü hepsine mantıklı açıklama buluyorum ama o his geçmiyor. Bilmiyorum, hiç memleket olayı olmasaydı yani etnik kökenleri yine aynı olsaydı ama bizim bulunduğumuz şehirde yaşıyor olup, kendi dillerini o kadar yoğun konuşmayıp türkçelerini geliştirmiş olsalardı böyle hissetmezdim belkide.

Genişletmek için tıkla...

Strobe .!.:

Ne manada hazmedemiyorsun? Utanıyor musun eşin ve ailesinden? Üstün görmek derken, biraz bi tarif edin. Görebilirsiniz de üstün, iyi olmak yetmez, insan biraz da görgü, bilgi katabilecek kendisine; teknoloji çağında yaşıyoruz. Her kültür için kapalı yaşayan ve cahilliğe kayan, kendini sorgulamayan, ot gibi yaşayıp giden insanlar oluyor, elbette onlardan üstünüm. Yoksa atıyorum biri yer sofrasında yedi yemeğini, ben masada servis açtım diye üstün değilim.

Sizin olay nedir tam olarak? Hakikaten anlamadım ben.

Genişletmek için tıkla...

Varla Yok .!.:

Bende Doğulu biriyle evliyim ve bende konuştuklarını anlamıyorum. Ama eşim çevirir bazen. Ama kv kp falan bir araya geldiğimizde hiçbir sekilde anlamıyorum.
Bende açıkçası bazen sizin gibi düşünüyorum ama bazen cahil konuşuyorlar yaşlılar normaldir diyip geçiyorum.

Ve en önemlisi çok çok iyiler... Bu bana yeter nereli olursa olsunlar

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

Güneydoğuyu hakir görmüyorum, içimdeki o anlamsız şeyi tarif etmek için uğraşıyorum. Benim haddim değil kimseyi aşağılamak ya da üstün görmek.
Ne kadar güzel ben de böyle olmak istiyorum, içimdeki o his akıp gitsin istiyorum. Peki Urfa'ya gittiniz mi? Kendi aralarında konuştukları dil rahatsız etmiyor mu sizi ya da yaşam farklılıkları?

Genişletmek için tıkla...

Ucsubat22 .!.:

Güneydoğuyu hakir görmüyorum, içimdeki o anlamsız şeyi tarif etmek için uğraşıyorum. Benim haddim değil kimseyi aşağılamak ya da üstün görmek.
Ne kadar güzel ben de böyle olmak istiyorum, içimdeki o his akıp gitsin istiyorum. Peki Urfa'ya gittiniz mi? Kendi aralarında konuştukları dil rahatsız etmiyor mu sizi ya da yaşam farklılıkları?

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Bakın konu sahibi hakir görme uzmanı da anlayamadıysa artık ne derece anormalsiniz tahmin edemezsiniz.

Genişletmek için tıkla...