- 9 Ağustos 2013
- 116
- 6
- 38
- Konu Sahibi Handecelik
-
- #41
Evet belki bi kaç sene öncesine kadar aklım havadaydı,çocuktum.Şu an ki ilişkim kişiliğime göre hem uzun sürdü hem de bıkmadan usanmadan çok mücadele verdim.Yapım gereği bi erkekten çok çabuk soğurum normal arkadaşım bile olsa.Ama şimdiye kadar hiç öyle bişey olmadı.Anlık bi hoşlanma heves olsaydı bu kadar uzun sürmezdi.Hiç acele etmedim erkek arkadaşım çok önceden tanıdığım normal bi arkadaşımdı.Ailem her şeyden herkesten önemli.Bi tarafı yaparken diğer tarafı yıkamam.Yani kendi istediğim için ailemi karşıma almam.Ailemi dinlemedim veya dinlemeyeceğim diye bir şey söylemedim zaten.Iki senedir varolan bir iliski ise 17 yasinda iliskiye baslamissin.Bir kere bu yanlis. Senden sekiz yas buyuk biriyle acelen neydi? Bu yaslarda genelde akillar havada oluyor. Gercekleri ayirt edemiyorsun. Aileni dinlemezsen ileride cok kafana vurursun.
Aynen öyle.Çünkü erkek arkadaşıma sordum eğer ailemle konuşmazsam ne hissedersin diye.Oda beni oyaladığını evlenmek istemediğini düşünürüm dedi.Bunu diyince ben daha çok kötü olmaya başladım.Hangi bölümü okuyacaksın? Biri yazmış ilk iki sene güzel geçer ama sonlara doğru zorlanırsın büyük ihtimalle de uzatırsın. Benim bölümüm epey ağırdı bırak evlenip ev ve eş idare etmeyi, kütüphanede sabahladığım eve sadece üzerimi değiştirmek ve duş almak için uğradığım günler oldu. Görece daha rahat bir bölümde okuyacaksan bilemem. Ama ben çok istiyorum çok zor olsa da evleneceğim diyorsan orası başka. Yalnız yazdıklarından anladığım kadarıyla sen şu anda evlenmek istemiyorsun. Şimdi kabul etmezsem benden ayrılır korkusuyla tereddüttesin yanılıyor muyum? Eğer öyleyse evlenme. Bir de 19 yaş böyle ani kararlar verilebilecek çok duygusal bir yaş, bir cesaret oluyor sanırım o yaşlarda. İyi düşün derim.
Hayır internetten tanışmadık.Arkadaşımın araılığıyla tanıştık.Yaşadığım şehire akrabalarından dolayı gidip geliyordu.Eğer yanlış görmediysem ayrı şehirlerde yaşıyormuşsunuz ve az görüşebiliyormuşsunuz, bu nedenle de artık sürekli birlikte olmak için bu kadar ısrar ediyormuş erkek arkadaşın evlenmekte...
Yaşı senden 8 yaş büyük, muhtemelen üniversite de okumamış. Sen şimdi üniversiteye başlarken nişanı filan yapıp, seni tabiri caizse kendine bağlamaya çalışıyor, ancak öyle ilişkide birinin ötekine duygusal bağlanması gibi değil, eşeğin sağlam kazığa bağlanması gibi.
Zaten ben şahsen 25 yaşında birinin 17 yaşında bir kızla ilişkiye başlamasını da çok sağlıklı görmüyorum. İnternette mi tanıştınız yoksa?
Evet belki bi kaç sene öncesine kadar aklım havadaydı,çocuktum.Şu an ki ilişkim kişiliğime göre hem uzun sürdü hem de bıkmadan usanmadan çok mücadele verdim.Yapım gereği bi erkekten çok çabuk soğurum normal arkadaşım bile olsa.Ama şimdiye kadar hiç öyle bişey olmadı.Anlık bi hoşlanma heves olsaydı bu kadar uzun sürmezdi.Hiç acele etmedim erkek arkadaşım çok önceden tanıdığım normal bi arkadaşımdı.Ailem her şeyden herkesten önemli.Bi tarafı yaparken diğer tarafı yıkamam.Yani kendi istediğim için ailemi karşıma almam.Ailemi dinlemedim veya dinlemeyeceğim diye bir şey söylemedim zaten.
Aynen öyle.Çünkü erkek arkadaşıma sordum eğer ailemle konuşmazsam ne hissedersin diye.Oda beni oyaladığını evlenmek istemediğini düşünürüm dedi.Bunu diyince ben daha çok kötü olmaya başladım.
Arkadaş ortamında tanıştık.Hayirlisi olur insallah sizin icin
Hayır internetten tanışmadık.Arkadaşımın araılığıyla tanıştık.Yaşadığım şehire akrabalarından dolayı gidip geliyordu.
İster 8 yaş büyük olsun,ister 2 yaş.Yaşın evlilik için çok küçük.Yapma bu kötülüğü kendine.Evlilik her gün laylaylom takılıp,birlikte sarılıp uyumak değildir.Dünyanın en iyi insanı bile olsa,evleneceğin kişi,yaşın küçük.Kendinş yetiştir,hayatını istikbalini kur.Gençliğini yaşını yaşa.Zamanla fikirlerin değişecek bugün mantıklı gelen yarın çocukluk gelecek.Erkek arkdaşım 27,ben 19 yaşındayım.
Sadece annem tanıyor.Annem ve babam ayrı.Ayrı olmasalardı belki babamda tanıyabilirdi erkek arkadaşımı.Çünkü ben cesaretimi toplayıp söyleyemiyorum.Erkek arkadaşımın çok şükür işi var.Bu konuda bi sıkıntımız yok.Aileniz bu kişiyi tanıyor mu, sevgiliniz üniv.okumuş mu ve en önemlisi siz okulu bitirince evleneceğinizi söyleseniz cevabı ne olur? Bunlar çok ama çok önemli şahsi fikrim bu. Ben olsaydım en az 2 yıl okulumu okurdum, ailem de onaylıyorsa evlenirdim. Erkeklerin okurken evlenmesi zor ama mesleği varsa maddi-manevi destek olur size bence.
Yazdınız mı bilmiyorum ama okulu annenizden farklı şehirde mi kazandınız peki.Eğer öyleyse evlilikle ilgili şuan bişey söylemeyin en azından 2 yıl bekleyin. Zaten sizden ayrılmak üzüyordur kadını valla yüreğine inerHepinizine teşekkür ediyorum.A
Sadece annem tanıyor.Annem ve babam ayrı.Ayrı olmasalardı belki babamda tanıyabilirdi erkek arkadaşımı.Çünkü ben cesaretimi toplayıp söyleyemiyorum.Erkek arkadaşımın çok şükür işi var.Bu konuda bi sıkıntımız yok.
Annemle farklı şehirlerdeyiz.Yazdınız mı bilmiyorum ama okulu annenizden farklı şehirde mi kazandınız peki.Eğer öyleyse evlilikle ilgili şuan bişey söylemeyin en azından 2 yıl bekleyin. Zaten sizden ayrılmak üzüyordur kadını valla yüreğine inerBiz de eşimle uzun seneler bekledik,çoğu insan okulu askerliği bekliyor bunda bir tuhaflık yok.Sevgilinizin yaşıda öyle büyük değil bence
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?