Merhabalar. Başlıkta da olduğu gibi, evliyim. Eşimi çok severek evlendim, bir tane de bebeğim var. Gebe kaldım, aylarca korktuğum oldu aynı yatağa giremedik, doğum yaptım aylarca korktum isteksizliğim oldu aynı yatağa giremedik. Ama eşim hiç bir durumda asla beni aldatmadı. Bana Özel bir durum da değil, eşimin karakterinde yok, çapkın değildir, sadıktır. Bana aşık olduğu için değil bakın, karakteri böyledir. Ama gel gelelim ki bir gün aniden aldatıldım. Çocuktan sonra çok koptuk, sürekli sadece anne rolume odaklandım ve aynı zamanda bir eş olduğumu kaçırdım. Öyle ki, yüz yüze dahi gelmediğimiz bir dönemden geçtik. O uyur, uyanır, ise gider, gelir, ben evde olduğu süre boyunca uyur gittiğinde ya da uyuduğunda da bebeğimle uyanirdim. Bunlar tabi ki altına sığınabilecegi bahaneler değil, siginmiyor da ama ben bu süreçte herşeyi kaçırdım o amaçla söylüyorum. Yaklaşık 2 hafta bu şekilde ilerledi çok uzun bir süre değil sadece 2 hafta. Çok sorunlarımızın olduğu bir dönemdi, aramızda da genel anlamda da maddi manevi vs. Biz bu 2 haftalık süreçte hiç yüzyüze gelmedik. Son günlerde rüyalarımda aldatildigimi görmeye başladım, uykumdan uyanıp eşime anlatır oldum ama güle oynaya bahsediyorum, o da gülüp geçerdi. Kadınlar gerçekten birşeyler ters gittiğinde içgüdüsel olarak bunu fark ediyor sanırım, tuhaf bir durum. Bir kaç gün sonra telefonunda bir kadının mesajını yakaladım ama o kadar sıradan bir mesaj ki, "napiyim aynı ya" falan tarzında bir mesaj. Eşimden böyle birşeyi asla beklemediğim için şüphe etmedim ama bu diyaloğun geçmişi yoktu, normalde mesaj silmez hatta biriyle tanışır tanışmaz da gelir bana anlatır şöyle biriyle şöyle bir muhabbet kurdum diye fakat ben bu kadının ne ismini duydum ne de mesajlar var. Hatta yeri gelir kadının biri yanlış birşey söyler, hoşlandım der benim eşim onu bile gelir bana anlatır utanmadan bana böyle söyledi diye kınayarak kucumseyerek. Ama farklıydı bu. Şüphe ettim, sorguladım yanlış anladığımı söyledi. Üstünde durmadım, çünkü dediğim gibi, kaç yıllık eşim ben biliyorum ben tanıyorum yapmaz. Bir gün onun uyanık olduğu saatte denk geldik, balkonda bir kadınla konuştuğunu duydum telefonda. Nasılsın hastanede misin diyordu. Beni gördü, hadi kapat hadi dedi sert şekilde. Kız neye uğradığını şaşırdı ve bana mı diyorsun? Dedi üstüne bile alınmadı. Sanırım orda fark ettim bu işte birşey olduğunu. Çünkü asla böyle bir diyaloğa girmez kimseyle, sormaz aramaz, ne bileyim kadın olmaz etrafında benim eşimin olanları da ben bilirim. Her neyse, kapatırken ismi gördüm. Aynı ismin bir kaç kere mesaj attığını anımsadım, sanırım o gün emin oldum ama konduramadım. Sonra elinde telefonla uyuyakaldigini gördüm, mesajlar da açık kalmıştı. Yine aynı kadına dışarda gezip birde gelip benim gözüme sokacaksin yazmıştı. Bu işte birşey var* dedim. Kadını aradım, cevap verdi benim sesimi duyunca aniden kapattı, sonra aramaya devam ettim telefonu kapattı. Mesaj attım, utanmıyor musun sen benim eşime mesaj atarken tarzında, ors*** muyum ben evli adamla o tarz konuşayım ruh hastası, git kocana sor yanlış bir durum yok dedi. O şekilde konuştuğu için tartışmaya başladık, hadsiz çünkü. Sonra da geçtim eşimin karşısına, bak dedim ben biliyorum, bunda bir iş var, yok dedi bak kız da söylemiş yanlış birşey yok sen son zamanlarda rüyalarında gördüğün için böyle şüphe eder oldun dedi. Ozurler diledi, ama farkındayım, yüzüme bakamiyor. Eğer dürüst olsaydı aksine kızardı neden suçsuz bir kadınla kavga ettin diye fakat bunda bir iş var ki yüzüme bakmıyor, utanacagi birşey var. Normalde sırf eğlencesine WhatsAppina girerim, o da atmaz beni öyle kalır ama ben girmeyi bile unutup sıkılıp kendim çıkış yaparım günler sonra. Bu sefer evden çıkar çıkmaz beni WhatsAppindan attı. Şüphe ettiğimi söyledim, tamam bir daha olmayacak yanlış anladın ama böyle bir yanlış anlaşılmaya bile izin vermeyeceğim dedi. Ozurler diledi ama ben asla duramıyorum, uyuyamıyorum, birşey var arkadaş bu iste. Güveniyorum beklemiyorum ama rahat değilim. Yine de icim rahat değildi. Başka biri olsaydı, çok şüpheci bir insanımdır ama diyorum ya ben eşime kendimden daha çok güvenirdim. Annem, babam, abim, kardeşim, arkadaşım herseyim eşimden ibaretti ve onun da aynı şekildeydi. Ayağım taşa vursa taşa kızar öyle bir adamdı benim eşim. Nasıl bekleyebilirdim ki? Göz göre göre kandirilmayi seçtim sanırım o yüzden. Ertesi gün duramadım, bir uygulama indirdim telefonuna. Mesaj silebilir tabi ki ama bildirim? Bildirim kaydedici. Telefonuna gelen bütün bildirimleri kaydediyor. Sakladım bir güzel uygulamayı. Geldiğinde de aldım elime, zaten gün boyunca benim elimdedir telefonu. Yadirgamadi, başladım okumaya. Panik atak hastasıyım, okuduğum gibi krizim tuttu. Nefes alamadım, titriyorum. Evden nasıl kaçtığımı bilmiyorum o an, hala gözümün önünde herşey. Ben çıkarken birşeylerin ters gittiğini fark etti ama beni tutmaya bile gelemedi utancindan, farkındaydım. Öylece baktı ardimdan. Oturdum bir köşeye sokakta. Sabahın körü, neler okudum neler. Aklıma geldiğinde bile yüreğim sızlıyor. Bende seni seviyorum kız bunu demiş, yani eşim sevdiğini söylemiş. Ya eşin ya ben sana kendimi teslim etmek istiyorum karınla uyuyor olmana üzülüyorum ve daha neler neler. eve dönmedim, eşimin ailesine gittim. İş arkadasiymis, eşim ailesiyle çalışıyor, kimsenin ruhu duymamış bunlar flört ederken. Kızı kovdular, eşimi kovdular, ikisini de dövdüler. Kız 18 yaşındaymış, 3 yıllık sevgilisi varmış. Eşime 25 yaşında olduğunu söylemiş, yeni 3 yıllık nişan attığını söylemiş, babası tarafından tecavüze uğradığını ilk defa bir erkeğe aşık olabildiğini ve onunla(eşimle) beraber olmak istediğini söylemiş. Oysa babası o kadar güzel bir insan ki. Ben bütün ailesine ulaştım, sevgilisine ulaştım. Hepsine bir bir konuşmaları attım. Kızın, bütün hayatını öğrendim. Annesi namazında bir kadın, ne yapsam baş edemiyorum 18 oldu sözüm de geçmiyor diyor, annesi fabrikalarda çalışıyor bakabilmek için, kız pavyonlara kaçıp çalışıyor tırnak kirpik dövme yaptırmak için. Sevgilisi ozurler diliyor ben utandım abla diyor. Bakın bunlar çocuk, bunlar bana abla diyor. Benim 18 yaşında kardesim var. Eşimi otellere çağırmış, eşim gitmemiş. Ama flört etmiş, karşılık vermiş, sevdiğini söylemiş, dışarda buluşup çay kahve içmiş. Evde benimle, bebeğiyle geçirebileceği vakti kızla kahve içerek harcamış, yatmamislar ama ne fark eder şimdi?. Arkadaşlar bende 18 yaşında oldum, bu nasıl bir iğrençlik nasıl bir midesizlik Allah aşkına? Ben bu nesilden tiksindim. Karın çok güzel kıskanıyorum keşke ayrilsaniz ve benimle uyusan onun yerine bile demiş, yanımda yüzüğünü neden çıkarmıyorsun diye tripler bile atmis. Sadece gördüklerim bu kadar, iş arkadaşları da kızın ise başladığı günden beri sürekli eşimin etrafında gezindigini söylüyor. bunlar dışında kafamı kurcalayan o kadar çok şey var ki o günden beri de düşünüyorum. Ne konuştular? Nasil sohbet ettiler? Surda ne dediler burda ne yaptılar gibi. Oturup 7/24 düşünüyorum. Asla kafamdan atamıyorum hiç birseyi. Boşanma kararı aldım, çok seviyorum ama aldım. Çok yalvarıp yakardı. Sadece 1 hafta sürdü onda da 3 gün çalışırken aralar da konuştuk numarasını alır almaz da sana yakalanmaya başladım, becerebildigim birşey değil ki görüyorsun yapamadım. Konuştum ama otele gitmedim, gördün. Konuştum ama sen yokmussun gibi yapmadım, konuştum ama yuzugumu bile çıkarmadım,konuştum ama sadece ilgisini aldım o kadar, yaptıysam kendi karakterime yaptım, kendimi cirkinlestirdim ama seni ne cinsel anlamda ne gönülden aldatmadim diyor. söz veriyorum bir daha olmayacak, ben bile kendimden utanıyorum nasıl yaptım diye, çok boşluğa düştüm neden yaptığımı bile anlayamadan oldu, sen yakalamasan bile seni uzdugumu fark etmiştim o gün zaten silmiştim numarasını diyor. Doğru, silmiş. Ama bunlar yapılanları değiştirmiyor. Gönülden aldatmak? Seni seviyorumlar dönmüşken aralarinda. Başka gönül mü kaldı? Kadınlık gururum peki? O ne olacak? Bebeğim çok küçük, iş çok ilerlememiş, ilk hatası yıllardan beri, affettim. Utana sıkıla, affettim. Ama atlatamiyorum, asamiyorum. Kimisi bu kadarı takma boşver diyor. Nasıl takmam? Benim eşim, benden başka bir kadına kadın gözüyle bakmış. İlla yatağa girmesi, koklaşması gerekmiyor. Benim eşim, ben varken. İlgiyi başka birinde aramış. Ona soruyorum, ilgi aradığım için değildi, normal konuşuyorduk sürekli dertlerini anlatıyordu başlarda acımaya başladım samimi arkadaş olmak istedim sonra o bana adım atınca bende dur demedim egom mu okşandı birşeyler mi ters gitti gotum mu kalktı nasıl bir zihniyetle yaptığımı dahi bilmiyorum sadece öyle devam etti diyor, kendine kızıyor. Gözleri kızardı ağlamaktan helak oldu. Bende helak oldum, sütüm kesildi, çocuğum çok küçük hala. Ne düşünmem, ne hissetmem gerek inanın bilmiyorum. Asamiyorum, atlatamiyorum, inanamıyorum. Kocama tekrar nasıl eskisi gibi bakacağım ki şimdi ben? Herşey geçer de, nasıl eskisi gibi olacağım? Bunu mahvetmeye değer miydi? Dışarıya çıktığında kızmış kıza, o zaman sevdi mi kızı? Etkilendi mi? Ne hissetti? Sadece konuştu mu gerçekten birşey hissetmeden, o zaman neden karıştı kisitladı kızdı? Sadece konuşmuş olsa bile, neden buna şu anda gerek duydu? Ne oldu da böyle birine dönüştü bir anlık da olsa? Aklım hayalim öyle durdu ki, ben düşünemiyorum artık. Ne hissetmem gerektiğini, ne düşünmem, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Seviyorum ama affedemiyorum, bir daha yapmayacağını biliyorum ama bir daha eskisi gibi olamayacağımı da biliyorum, açıklamalarını dinliyorum ama yine de kavrayamiyorum, anlam veremiyorum. Etimle kemigimle tiksindim. Ben bunları nasıl aşacağım?