insan her şeyi atlatıyor da, alışıyor da, her konu iyileşiyor da, ne ilksiniz ne de yalnızsınızboşansam dahi nasıl atlatacağımı, içimde ki bu kırgınlığı nasıl yok edebileceğimi bilmiyorum.
Kızın ailesine ulaşan ben değilim, kendi sevgilisi. Sonrasında bana ulaşan ailesi. Kalp krizi bile gecirebilecek bir aile de değil, annesi zaten eşimden bir kaç yaş büyük, erken evlilik yapmış. kızın ilk vukuati da değil, sevgilisi abla konuş ki kızlarına sahip çıkabilsin, öğrensinler ki mukayyet olsunlar dediği için konuştum. Sinirle öfkeyle de değil, ben o yaşlarda o tarz hatalar yapan biri olsaydım bana da aynısının yapılmasını isterdim. Çünkü gençler bilmiyor, ama aile sahip çıkmak zorunda. Ulaşan ben değilim ama bu düşüncelerle anlatan benim. Annesini o kızın annesi gibi değil sadece bir anne olarak görüp konuşan da benim. Hata kızında değil, kocamda diyen de benim. İstediğiniz yorumlamayı yapabilirsiniz, bu konuda içim rahat çünkü kadının bile teşekkür ettiği bir şekilde konuşuldu. Stresten sütüm kesildiği halde kendi derdime kendim yanar da kalp krizi geçirebilecek bir aile olduğunu bilsem zaten ben konuşmazdım, bana olan oldu o yaptı ben yapmiyim derdim. En azından annesi şu anda kızına daha çok vakit harcıyor, daha çok yanlışa düşmesin ilerle pişman olabilir diyerek yaklaşıyor. Benim çocuğum da böyle birşey yaparsa rica ediyorum gelip bana da bildirin, ebeveyn olarak öğrenip sahip çıkmayı tercih ederim çünküKızın ailesi ne alaka bende onu anlamadım onların ne sucu var ayrıca diyelimki anası babası hasta tutki bu olayı duydu kalp krizi bile geçirir üzüntüden konu sahibi sen nasıl böyle risklere giriyorsun kusura bakma ama sende özünde bencil bir insansın o insanların senden hiç bir farkı yok sen kocandan soruçan hesabı ilk önce
Yorum yapalim diyoruz her seferinde manas destanı yaziyorsunuz, gece 1 ve aramizda benim gibi astigmatlilarda varYanlış anlaşılmaları duzeltliyorum;
Kızın ailesine ulaşan ben değilim, sevgilisine ulaştım. Çünkü aldatildigini bilmeden evlilik hayalleri kuran gencecik bir çocuk gördüm. Ben yandım, aldatacak kadar karaktersiz bir eş buldum, senin için erken sen kurtul dedim. Ailesine taşıyan, sevgilisi oldu. Annesi beni kızım eşinle yatmış mı diye sormak için aradığında dahi, yatıp yatmadiklarini bile bilmediğim bir günde yatmadilar dedim, kadın üzülmesin diye. Ek olarak da ablacığım yaşı küçük, sorun senin kızında değil, benim kocamda, evli olan benim eşim, çocuğu olan benim eşim, benim eşim yapmamaliydi dedim. Bu olayda utanması gereken benim eşim senin kızın değil ama yine de kızına sahip çık, bak gençtir hata yapar şimdi ben yakaladım ama ilerde beteri olur yaşı büyüdüğünde pişman olur sen mukayyet ol gencecik kız günahtır dedim. Ben eşimle aranda birşey mi var diye sorduğumda, çocuğuma küfreden bir kızın annesine saygı ile konuştum. Kocamı affedip kızı kotulemiyorum, erkekten bekleyip kadına yakistirmadigim için hemcinsime kızıyorum. Gencecik, ay parçası gibi, önünde uzun bir gelecek, güzel giden bir ilişkisi olan bir kız. Evli bir adamla, çocuklu bir adamla, bile isteye, gizli kapaklı, karısına söve söve bir ilişki yürütmek? Öz babasını tecavüz etti diye anlatmak? Ben babasız büyüdüm, ben o kızın ailesine sahip olsam inanın şükrederdim, bunlar doğru şeyler değil. Bunlar ne bir çocuğa, ne bir kadına yakistirdigim şeyler değil. Aldatmak? Eşim aldattı, o bana yaptı. Ben kıza eşimle konuştuğu için kızmıyorum, eşim o olmasa başkasıyla konuşurdu konu kız değil, ben bir kadından başka bir kadına bu denli saygısızlık beklemediğim için kızıyorum, çünkü ben yapmazdım. Ben dışarda görsem ay ne şirin gencecik kız diyebileceğim, ablalık yapabileceğim bir kızdan arkamdan böyle şeyler yapılmasına kızıyorum. Ben feminen bir insandım, etimle kemigimle bu yüzden tiksindim. Ben bir kadından asla bunu beklemeyen bir insandım. Eşim kızı bekarım diye kandırmış olsa, gider özür dahi dilerdim. Evli olduğunu bile bile, kabullene kabullene yapılmış olmasına kızdım.
Eşime kizmadigim için değil, kıza yakistirmadigim için kıza kızdım. En azından ilk sorduğum da, küfür etmek yerine insan gibi anlatsa, inanın kızmazdım. Çünkü ilk ona sordum, ilk ondan dogruyu bekledim, çünkü kadındır dedim. Kadın kadını düşünmeli diye düşünerek yazdım, üzerine çocuğum üzerinden küfürler yedim. Olayı farkli yerlere cekmenizin bir anlamı yok, ben o anda kızı karşımda görsem, abla özür dilerim dese başını okşardım benim olayım bu değil.
Eşime bahane de uydurmuyorum, eğer düzgün okumuş olsaydınız anlardınız. İlgisiz olduğum için aldatıldım demiyorum, anneliğe öylesine kapıldım ki, aldatildigimi direk fark edemedim diyorum. Görsem dahi aman dedim geçtim, bütün derdim bebegimdi çünkü bütün beynim onunla meşguldü. Eşimi hiç kontrol etmedim, bebeğimle ilgileniyorum çünkü. Bu sebeple aldatıldım demiyorum, bu sebeple yakalayamadım o süreçte diyorum. Daha erken fark edebilirdim yoksa.
İşim? İşim var. İşim var ama ailem yok, arkamda duracak bir tane insan evladı yok. Boşuna bütün ailem eşim olmuştu demedim, ciddi anlamda yok. İsimden çocuğumu en azından bir kaç yıl büyüdüğünü görebilmek için ayrıldım, beş kuruş birikim yok. Kimsenin alnında böyle bir durum yaşanacağı yazmıyor, el kadar bebeğim, birikimsiz, isimden ayrılmış şekilde ne gibi birşey yapabilirim elinizi vicdanınıza koyun? Dışarıdan kötü yorumlamak öylesine kolay ki. Buraya taşıma sebebim de buydu gerçi, dışarda kime anlatsam evliliği kurtar* yorumlaması yapıyor. Bu kadar tiksinmis, bu kadar gurur meselesi haline getirmisken kurtarmak değil ki derdim. Nasıl aşacağımı bilmiyorum sadece, boşansam dahi nasıl atlatacağımı, içimde ki bu kırgınlığı nasıl yok edebileceğimi bilmiyorum.
En sona yazdığınız şeylere o kadar katılıyorum ki. Beklediğim tam da bu şekilde birseydi sanırım. Tarafsız, doğrucu ve mantıklı. Diyorum ya, benim beynim durdu. Bende anlam veremedim, çocuğa çocuk diye bakarsın, nasıl büyük görebilirsin? Belli eder? Otele gitmeyişi, bunların altında yatan pis anlamlari çıkarıp ortaya koymanız. Teşekkür ediyorum.Şuraya yazıyorum, birkaç aya kalmaz unutursun, barışırsın.
18 yaşındaki akılsız bir çocukla uğraşacağına dön de kocana bak. Yazım şeklinden çok rahatsız oldum, hep eşini alttan alttan haklar gibi yazmışsın, kıza hakaretler, ailesine rezil etmeler. Kızın yaptığı tabi ki iğrenç, yaş kaç olursa olsun evli bir erkeğe yanaşılmamalı ama sana sadakat borcu olan kişi eşinken kızı rezil etmek niye?
Affedeceksim o adamı, yazışından anlaşılıyor. Bir kere en baştan belliymiş aldatıldığın, inanmak istememişsin ve üzerine üzerine gitmişsin, bu adama bir şey konduramıyorsun ama asla masum değil.
İNSAN 7 YAŞ FARKI ANLAR. Allah için 18 yaşında biri gelse bana, ben 25im dese hadi ordan derim. Görünüşünden olmasa konuşmasından, hayatından anlarsın ya kimse aksine ikna edemez beni.
Lütfen bu adama inanma. Seni manipüle etmeye çalışıyor. Aldatma aldatmadır, cinsel ilişkiye gerek yok. Çok büyük bir ihtimalle kızın yaşı küçük diye (emin ol biliyor) otele gitmeye çekindi. SEN FARK ETMESEN AYLARCA UYUTURDU SENİ. Bunu unutma. Sen yakalayınca mı pişman olası tuttu. Bu adamla bir gün daha geçirmezsiniz umarım.m da bu şekilde bir yorum bekliyordum, gerçekten teşekkür ederim. Diyorum ya, ne düşüneceğimi şaşırdım aklım durdu. O kadar katılıyorum ki bu yorumunuza, o kadar haklı görüyorum ve mantıklı buldum ki.
Ben bütün ailesine ulaştım, sevgilisine ulaştım. Hepsine bir bir konuşmaları attım. .
Kızın ailesine ulaşan ben değilim, kendi sevgilisi. Sonrasında bana ulaşan ailesi.
Anne babasının yaşayacağı üzüntüyü bir zahmet kız düşünsün. Evli barkli adamla görüştüğüne göre o riskleri göze alıyor demekki.Kızın ailesi ne alaka bende onu anlamadım onların ne sucu var ayrıca diyelimki anası babası hasta tutki bu olayı duydu kalp krizi bile geçirir üzüntüden konu sahibi sen nasıl böyle risklere giriyorsun kusura bakma ama sende özünde bencil bir insansın o insanların senden hiç bir farkı yok sen kocandan soruçan hesabı ilk önce !!!!
Hayır aksine, eşim yapar. Ben eşimden beklemiyordum ama yaptığına da şaşırmadım. Tekrar söylüyorum, hemcinsime yakistirmadim, bir çocuğa yakistirmadim, kizdiysam kıza o yüzden kızdım. Eşimden zaten tiksinmişim. Konu bu değil :)Gelmiş yine bi "kemalim yapmaz" çı. He canım he kocan mükemmel 18 lik çocuk şeytan
eşiniz kaç yaşında? siz 25 misiniz?annesi zaten eşimden bir kaç yaş büyük,
Kovdurduğunuz kzı da utana sıkıla geri işe aldırdınız mı? Neyse ki kapı gibi bahaneniz var, çocuğum çok küçük. Ben de bu kadar destan gibi yazınca adamın burnundan getirdim süründürdüm, her şeyi üstüme aldım koydum kapıya gelecek diye bekliyorum. Neyse bu çocuk büyür diğerini yaparsınız. Sonuçta kocanızın ihaneti fazla uzun olmamışken yakalarsınız, o kadını da işinden eder kocanızı affedersiniz. Aldatan eşi yakalayınca adamın ailesine koşmanın tek sebebi var. Duyulmadan, ailem öğrenmeden çaresine bakın, kocamdan olmayayım demektir bu. Bu kadar süsleyip püsleyip, onur gurur sevgi cümleleri kurmaya ne gerek var? Kocanız tipik aldatmaya meyilli ve ilk fırsatta yine aldatacak biri, siz de yakalayıp kadına hakaretler edip işinden gücünden edecek birisiniz.Bebeğim çok küçük, iş çok ilerlememiş, ilk hatası yıllardan beri, affettim. Utana sıkıla, affettim
Duyacak bir ailem yok, arkamda duracak bir ailem olmadığı için eşimin ailesine koştum, gidecek başka bir kapım olmadığı için, eşimle kalmaktansa ailesiyle kaldım.Kovdurduğunuz kzı da utana sıkıla geri işe aldırdınız mı? Neyse ki kapı gibi bahaneniz var, çocuğum çok küçük. Ben de bu kadar destan gibi yazınca adamın burnundan getirdim süründürdüm, her şeyi üstüme aldım koydum kapıya gelecek diye bekliyorum. Neyse bu çocuk büyür diğerini yaparsınız. Sonuçta kocanızın ihaneti fazla uzun olmamışken yakalarsınız, o kadını da işinden eder kocanızı affedersiniz. Aldatan eşi yakalayınca adamın ailesine koşmanın tek sebebi var. Duyulmadan, ailem öğrenmeden çaresine bakın, kocamdan olmayayım demektir bu. Bu kadar süsleyip püsleyip, onur gurur sevgi cümleleri kurmaya ne gerek var? Kocanız tipik aldatmaya meyilli ve ilk fırsatta yine aldatacak biri, siz de yakalayıp kadına hakaretler edip işinden gücünden edecek birisiniz.
Benim halam da böyleydi, eniştemi bir kadınla yakalayınca eve git çocukların başında dur derdi. Kendi de kadının saçını başını yolar, sonra da hiç bir şey olmamış gibi eve dönerdi. Var sizin gibiler üzülmeyin.
26 yaşındayım. Eşim 28 yaşında. Kızın annesi 12 yaşında evlendirilmiş, 32 yaşında.eşiniz kaç yaşında? siz 25 misiniz?
E bir dahaki aldatılmanızda yine aileniz işiniz paranız olmayacak? Komik olmayın perişan oldu helak oldu vs. Adam ucuz kurtulmuş. Ne boşanma ne tazminat ne nafaka, sadece ufak bir kınama almış. Eşinizin ailesi ne yaptı, hakkınızı hukukunuzu korudu mu? Haklısın kızım oğlumuz da olsa aldatan adama mahkum olma aç davayı dedi mi? Siz aldatsaydınız ailesi çoktan kovmuştu sizi. Gidin isterseniz kocanızı anlatan kitap yazın bize ne ama kimseden de aklamaya destek beklemeyin. Bu kızı yakalamışsınız ama acaba başkaları da var mı diye araştırın somut adımlar atın. Hayal aleminde yaşamaya devam etmeyin.Duyacak bir ailem yok, arkamda duracak bir ailem olmadığı için eşimin ailesine koştum, gidecek başka bir kapım olmadığı için, eşimle kalmaktansa ailesiyle kaldım.
nasıl da önyargili yorumluyorsunuz :)
Gerçekten çok üzüldüm durumunuza eşinizi hâlâ çok seviyorsunuz ama eşinize bı bedel ödetmeden tekrar hayatınıza alırsanız bu durum tekrarlayabilir en azından bı kaç ay ne kendiniz horusseydiniz nede çocuğunuzu gosterseydiniz en azından adam bn bı daha böyle bir hata yaparsam eşim bni bırakır gider diye bı endişesi olurduMerhabalar. Başlıkta da olduğu gibi, evliyim. Eşimi çok severek evlendim, bir tane de bebeğim var. Gebe kaldım, aylarca korktuğum oldu aynı yatağa giremedik, doğum yaptım aylarca korktum isteksizliğim oldu aynı yatağa giremedik. Ama eşim hiç bir durumda asla beni aldatmadı. Bana Özel bir durum da değil, eşimin karakterinde yok, çapkın değildir, sadıktır. Bana aşık olduğu için değil bakın, karakteri böyledir. Ama gel gelelim ki bir gün aniden aldatıldım. Çocuktan sonra çok koptuk, sürekli sadece anne rolume odaklandım ve aynı zamanda bir eş olduğumu kaçırdım. Öyle ki, yüz yüze dahi gelmediğimiz bir dönemden geçtik. O uyur, uyanır, ise gider, gelir, ben evde olduğu süre boyunca uyur gittiğinde ya da uyuduğunda da bebeğimle uyanirdim. Bunlar tabi ki altına sığınabilecegi bahaneler değil, siginmiyor da ama ben bu süreçte herşeyi kaçırdım o amaçla söylüyorum. Yaklaşık 2 hafta bu şekilde ilerledi çok uzun bir süre değil sadece 2 hafta. Çok sorunlarımızın olduğu bir dönemdi, aramızda da genel anlamda da maddi manevi vs. Biz bu 2 haftalık süreçte hiç yüzyüze gelmedik. Son günlerde rüyalarımda aldatildigimi görmeye başladım, uykumdan uyanıp eşime anlatır oldum ama güle oynaya bahsediyorum, o da gülüp geçerdi. Kadınlar gerçekten birşeyler ters gittiğinde içgüdüsel olarak bunu fark ediyor sanırım, tuhaf bir durum. Bir kaç gün sonra telefonunda bir kadının mesajını yakaladım ama o kadar sıradan bir mesaj ki, "napiyim aynı ya" falan tarzında bir mesaj. Eşimden böyle birşeyi asla beklemediğim için şüphe etmedim ama bu diyaloğun geçmişi yoktu, normalde mesaj silmez hatta biriyle tanışır tanışmaz da gelir bana anlatır şöyle biriyle şöyle bir muhabbet kurdum diye fakat ben bu kadının ne ismini duydum ne de mesajlar var. Hatta yeri gelir kadının biri yanlış birşey söyler, hoşlandım der benim eşim onu bile gelir bana anlatır utanmadan bana böyle söyledi diye kınayarak kucumseyerek. Ama farklıydı bu. Şüphe ettim, sorguladım yanlış anladığımı söyledi. Üstünde durmadım, çünkü dediğim gibi, kaç yıllık eşim ben biliyorum ben tanıyorum yapmaz. Bir gün onun uyanık olduğu saatte denk geldik, balkonda bir kadınla konuştuğunu duydum telefonda. Nasılsın hastanede misin diyordu. Beni gördü, hadi kapat hadi dedi sert şekilde. Kız neye uğradığını şaşırdı ve bana mı diyorsun? Dedi üstüne bile alınmadı. Sanırım orda fark ettim bu işte birşey olduğunu. Çünkü asla böyle bir diyaloğa girmez kimseyle, sormaz aramaz, ne bileyim kadın olmaz etrafında benim eşimin olanları da ben bilirim. Her neyse, kapatırken ismi gördüm. Aynı ismin bir kaç kere mesaj attığını anımsadım, sanırım o gün emin oldum ama konduramadım. Sonra elinde telefonla uyuyakaldigini gördüm, mesajlar da açık kalmıştı. Yine aynı kadına dışarda gezip birde gelip benim gözüme sokacaksin yazmıştı. Bu işte birşey var* dedim. Kadını aradım, cevap verdi benim sesimi duyunca aniden kapattı, sonra aramaya devam ettim telefonu kapattı. Mesaj attım, utanmıyor musun sen benim eşime mesaj atarken tarzında, ors*** muyum ben evli adamla o tarz konuşayım ruh hastası, git kocana sor yanlış bir durum yok dedi. O şekilde konuştuğu için tartışmaya başladık, hadsiz çünkü. Sonra da geçtim eşimin karşısına, bak dedim ben biliyorum, bunda bir iş var, yok dedi bak kız da söylemiş yanlış birşey yok sen son zamanlarda rüyalarında gördüğün için böyle şüphe eder oldun dedi. Ozurler diledi, ama farkındayım, yüzüme bakamiyor. Eğer dürüst olsaydı aksine kızardı neden suçsuz bir kadınla kavga ettin diye fakat bunda bir iş var ki yüzüme bakmıyor, utanacagi birşey var. Normalde sırf eğlencesine WhatsAppina girerim, o da atmaz beni öyle kalır ama ben girmeyi bile unutup sıkılıp kendim çıkış yaparım günler sonra. Bu sefer evden çıkar çıkmaz beni WhatsAppindan attı. Şüphe ettiğimi söyledim, tamam bir daha olmayacak yanlış anladın ama böyle bir yanlış anlaşılmaya bile izin vermeyeceğim dedi. Ozurler diledi ama ben asla duramıyorum, uyuyamıyorum, birşey var arkadaş bu iste. Güveniyorum beklemiyorum ama rahat değilim. Yine de icim rahat değildi. Başka biri olsaydı, çok şüpheci bir insanımdır ama diyorum ya ben eşime kendimden daha çok güvenirdim. Annem, babam, abim, kardeşim, arkadaşım herseyim eşimden ibaretti ve onun da aynı şekildeydi. Ayağım taşa vursa taşa kızar öyle bir adamdı benim eşim. Nasıl bekleyebilirdim ki? Göz göre göre kandirilmayi seçtim sanırım o yüzden. Ertesi gün duramadım, bir uygulama indirdim telefonuna. Mesaj silebilir tabi ki ama bildirim? Bildirim kaydedici. Telefonuna gelen bütün bildirimleri kaydediyor. Sakladım bir güzel uygulamayı. Geldiğinde de aldım elime, zaten gün boyunca benim elimdedir telefonu. Yadirgamadi, başladım okumaya. Panik atak hastasıyım, okuduğum gibi krizim tuttu. Nefes alamadım, titriyorum. Evden nasıl kaçtığımı bilmiyorum o an, hala gözümün önünde herşey. Ben çıkarken birşeylerin ters gittiğini fark etti ama beni tutmaya bile gelemedi utancindan, farkındaydım. Öylece baktı ardimdan. Oturdum bir köşeye sokakta. Sabahın körü, neler okudum neler. Aklıma geldiğinde bile yüreğim sızlıyor. Bende seni seviyorum kız bunu demiş, yani eşim sevdiğini söylemiş. Ya eşin ya ben sana kendimi teslim etmek istiyorum karınla uyuyor olmana üzülüyorum ve daha neler neler. eve dönmedim, eşimin ailesine gittim. İş arkadasiymis, eşim ailesiyle çalışıyor, kimsenin ruhu duymamış bunlar flört ederken. Kızı kovdular, eşimi kovdular, ikisini de dövdüler. Kız 18 yaşındaymış, 3 yıllık sevgilisi varmış. Eşime 25 yaşında olduğunu söylemiş, yeni 3 yıllık nişan attığını söylemiş, babası tarafından tecavüze uğradığını ilk defa bir erkeğe aşık olabildiğini ve onunla(eşimle) beraber olmak istediğini söylemiş. Oysa babası o kadar güzel bir insan ki. Ben bütün ailesine ulaştım, sevgilisine ulaştım. Hepsine bir bir konuşmaları attım. Kızın, bütün hayatını öğrendim. Annesi namazında bir kadın, ne yapsam baş edemiyorum 18 oldu sözüm de geçmiyor diyor, annesi fabrikalarda çalışıyor bakabilmek için, kız pavyonlara kaçıp çalışıyor tırnak kirpik dövme yaptırmak için. Sevgilisi ozurler diliyor ben utandım abla diyor. Bakın bunlar çocuk, bunlar bana abla diyor. Benim 18 yaşında kardesim var. Eşimi otellere çağırmış, eşim gitmemiş. Ama flört etmiş, karşılık vermiş, sevdiğini söylemiş, dışarda buluşup çay kahve içmiş. Evde benimle, bebeğiyle geçirebileceği vakti kızla kahve içerek harcamış, yatmamislar ama ne fark eder şimdi?. Arkadaşlar bende 18 yaşında oldum, bu nasıl bir iğrençlik nasıl bir midesizlik Allah aşkına? Ben bu nesilden tiksindim. Karın çok güzel kıskanıyorum keşke ayrilsaniz ve benimle uyusan onun yerine bile demiş, yanımda yüzüğünü neden çıkarmıyorsun diye tripler bile atmis. Sadece gördüklerim bu kadar, iş arkadaşları da kızın ise başladığı günden beri sürekli eşimin etrafında gezindigini söylüyor. bunlar dışında kafamı kurcalayan o kadar çok şey var ki o günden beri de düşünüyorum. Ne konuştular? Nasil sohbet ettiler? Surda ne dediler burda ne yaptılar gibi. Oturup 7/24 düşünüyorum. Asla kafamdan atamıyorum hiç birseyi. Boşanma kararı aldım, çok seviyorum ama aldım. Çok yalvarıp yakardı. Sadece 1 hafta sürdü onda da 3 gün çalışırken aralar da konuştuk numarasını alır almaz da sana yakalanmaya başladım, becerebildigim birşey değil ki görüyorsun yapamadım. Konuştum ama otele gitmedim, gördün. Konuştum ama sen yokmussun gibi yapmadım, konuştum ama yuzugumu bile çıkarmadım,konuştum ama sadece ilgisini aldım o kadar, yaptıysam kendi karakterime yaptım, kendimi cirkinlestirdim ama seni ne cinsel anlamda ne gönülden aldatmadim diyor. söz veriyorum bir daha olmayacak, ben bile kendimden utanıyorum nasıl yaptım diye, çok boşluğa düştüm neden yaptığımı bile anlayamadan oldu, sen yakalamasan bile seni uzdugumu fark etmiştim o gün zaten silmiştim numarasını diyor. Doğru, silmiş. Ama bunlar yapılanları değiştirmiyor. Gönülden aldatmak? Seni seviyorumlar dönmüşken aralarinda. Başka gönül mü kaldı? Kadınlık gururum peki? O ne olacak? Bebeğim çok küçük, iş çok ilerlememiş, ilk hatası yıllardan beri, affettim. Utana sıkıla, affettim. Ama atlatamiyorum, asamiyorum. Kimisi bu kadarı takma boşver diyor. Nasıl takmam? Benim eşim, benden başka bir kadına kadın gözüyle bakmış. İlla yatağa girmesi, koklaşması gerekmiyor. Benim eşim, ben varken. İlgiyi başka birinde aramış. Ona soruyorum, ilgi aradığım için değildi, normal konuşuyorduk sürekli dertlerini anlatıyordu başlarda acımaya başladım samimi arkadaş olmak istedim sonra o bana adım atınca bende dur demedim egom mu okşandı birşeyler mi ters gitti gotum mu kalktı nasıl bir zihniyetle yaptığımı dahi bilmiyorum sadece öyle devam etti diyor, kendine kızıyor. Gözleri kızardı ağlamaktan helak oldu. Bende helak oldum, sütüm kesildi, çocuğum çok küçük hala. Ne düşünmem, ne hissetmem gerek inanın bilmiyorum. Asamiyorum, atlatamiyorum, inanamıyorum. Kocama tekrar nasıl eskisi gibi bakacağım ki şimdi ben? Herşey geçer de, nasıl eskisi gibi olacağım? Bunu mahvetmeye değer miydi? Dışarıya çıktığında kızmış kıza, o zaman sevdi mi kızı? Etkilendi mi? Ne hissetti? Sadece konuştu mu gerçekten birşey hissetmeden, o zaman neden karıştı kisitladı kızdı? Sadece konuşmuş olsa bile, neden buna şu anda gerek duydu? Ne oldu da böyle birine dönüştü bir anlık da olsa? Aklım hayalim öyle durdu ki, ben düşünemiyorum artık. Ne hissetmem gerektiğini, ne düşünmem, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Seviyorum ama affedemiyorum, bir daha yapmayacağını biliyorum ama bir daha eskisi gibi olamayacağımı da biliyorum, açıklamalarını dinliyorum ama yine de kavrayamiyorum, anlam veremiyorum. Etimle kemigimle tiksindim. Ben bunları nasıl aşacağım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?