Evliyim ama Sanki Yalnız Yaşıyor Gibiyim...

bak amanede, sen daha sözlüsün, her ne kadar kabul etmesinde tuhaf ilişkileri olan rahat bir aileye gelin gideceksin bu gidişle. sen evliliğin ne olduğunu bilmeden atlama. yarın daha beteri başına gelir. sen evlenince her gece kocanla olursun.... ne diyim sana evlen de gör gününü... sana akıl verip iyiliğini isteyen insanlara böyle yaklaşıyorsun ya sen o sedeften çok da farklı değilmişsin.

sen o sözlüne layıksın. sakın ayrılma. git evlen onunla... sonra buraya yazarsın..




konu sahibi arkadaşım, hayat böyle.. evleniyorsun... eşin çalışmak zorunda. iş bulabiliyorsan sen de çalışıyorsun. ev işi yemek tv derken gece oluyor... istanbulda da emin ol hayat hemen hemen böyle. eşinle sarılarak tv izlemek bir sürü insanın hayali ama hergün olunca monoton oluyor. arada sinemaya gidiyoruz. kitap okurken genelde sarılıp aynı kitabı okuyoruz. ps3 oynuyoruz bazen... öyle vakit geçiriyoruz. evlilik bu güzelim. ah keşke çok paramız olsa dünya turu yapsak diye hayal ediyoruz:) bazen eşim tvde sevmediğim bi programa takılıyor, ben de netten ayakkabı modelleri açıp bakıyorum. kocama da gösteriyorum anlıyomuş gibi "hııı güzelmiş" diyor. o da futbolla ilgili bişiler diyince ben de anlıyormuş gibi "hıı evet" diyorum... eşinin yeni birşeyler akıl etmesini bekleme erkek o... sen değişiklik yap. ne bileyim ben sevdiğim yabancı dizileri gündüzden indiriyorum, akşam onu izliyoruz. bazen kağıt oyunu oynuyoruz. ikimiz birlikte sanal şirinler oyunu oynuyoruz (1.5 senedir her gün aman ekinler öldümü şu saate ek...), bazen otururken eşime kalk üstünü değiltir bunu bunu giy gel diyorum. gözüme güzel gözüksün. o da bana diyor.... yani sen canın ne istiyorsa eşine de. eşin kendi akıl etmiyor diye üzülme. erkeklerin kafası öyle şeylere çalışmaz.

arkadaşım ne kadar yapıcı konuşuyorsun çok hoşuma gitti. yazdıkların hepimizin sık sık aklına getirmesi gereken şeyler. çünkü biz kadınlar öyle ince ve detaycıyız ki erkekler biz gibi davranmadıklarında sevgisiz, kaba, ilgisiz oluyorlar. bu söylediklerini unutmamak gerek. ben dahil hepimizin :26:
 
yanlış birşey söylemektende korkuyorum ama ben olsam napardım diye düşünüyorum? Herhalde ben seninle niye evlendim ihtiyacım olduğunda ilgilenmiyorsan diye düşünür ve düşündürürdüm. Emin ol diğer tüm erkekler gibi ona göre hiç bir sorun yoktur, mutlu mesut bir evliliği mutlu bir eşi vardır. Dedimya kesin net ve gözle görülür elle tutulur bir sorun yoksa her şey güllük gülistanlık erkeklere göre. Tabi böyle olmayanlarıda vardır ama bizim gibi yakınanlarınkiler böyle galiba:)

benimle aynı dertte olanlarda varmış yalnızım sanıyordum benim eşim hiç bi sıkıntımı görmez mutluyuz sanır ona göre herşeyi abartırım kendi kendime dert yaparım ben de sizler gibi çok yalnızım hareketli bi hayattan birden ve istemeyerek bomboş bi hayata düştüm yapayalnız kaldım ne kadar zor olduğunu bilirim yalnızlığın Allah hepimizin yardımcısı olsun
 
ilk mesajdaki gibi erkekler için elle tutulur bir sorun yoksa mutlusundur evliliğinde. Mesela benim eşim de aynısı. Amcasının oğlu eşinden boşandığında eşim demişti amca oğlumun nesi var ki içkisi yok kumarı yok sigara bile içmez eşi daha ne istemiş ki boşanmış dedi. İşte erkekler böyle düşünüyor herşey bu değil ki ama.
Ama bence konu sahibinin gerçekten evliliğiyle ilgili bir problemi olduğunu düşünmüyorum. İlk zamanlar evliliğe alışana kadar bu tip düşünceler oluyor ama sonra hayata alışıyor insan. Yakın zamanda inşallah bir iş bulursun ya da başka bir şehre taşınırsınız.
 
ilk mesajdaki gibi erkekler için elle tutulur bir sorun yoksa mutlusundur evliliğinde. Mesela benim eşim de aynısı. Amcasının oğlu eşinden boşandığında eşim demişti amca oğlumun nesi var ki içkisi yok kumarı yok sigara bile içmez eşi daha ne istemiş ki boşanmış dedi. İşte erkekler böyle düşünüyor herşey bu değil ki ama.
Ama bence konu sahibinin gerçekten evliliğiyle ilgili bir problemi olduğunu düşünmüyorum. İlk zamanlar evliliğe alışana kadar bu tip düşünceler oluyor ama sonra hayata alışıyor insan. Yakın zamanda inşallah bir iş bulursun ya da başka bir şehre taşınırsınız.

evet işinde gücünde, içkisi sigarası çapkınlığı yoksa bir erkeğin o mutlu olunacak erkektir psikolojisi tüm toplumda var. Anneler öyle yetiştiriyor öyle övüyor çocuklarını. Kız istemede bile öyle denir ya:) oğlumuz çok efendi, kötü alışkanlığı yok, iyi bir işi var diye. Hiç duymadım oğlum çok duygusal, kadın ruhundan anlar, ev işlerie yardım eder diye övüneni:)) dediğin gibi alışma süreci geçene kadar böyle sanırım sonra evliliğe de duruma da alışınca daha rahat olacak...
 
benimle aynı dertte olanlarda varmış yalnızım sanıyordum benim eşim hiç bi sıkıntımı görmez mutluyuz sanır ona göre herşeyi abartırım kendi kendime dert yaparım ben de sizler gibi çok yalnızım hareketli bi hayattan birden ve istemeyerek bomboş bi hayata düştüm yapayalnız kaldım ne kadar zor olduğunu bilirim yalnızlığın Allah hepimizin yardımcısı olsun

evet bende aynı durumdayım 2006 da evlendim. 6 yıldır ara ara patlarım esime o da baslar sen kendi kendine sorun yaratıyorsun, kendini yıpratıyorsun, ne gerek var durduk yere canımızı sıkıyorsun falan der. gezmeyi falan da sevmez adam hep aynı seyler allahtan çok çalısıyorda evde olunca daha çok batıyor gozüme. birlikteyiz ama hiçç adamda bugun de soylemi yapsak boyle yapsak falan oyle bır derdi yok. ben kocama bır yıl ya sıkıldım bır dısarı çıkalım demesem, emininm, adam demezki sen dort duvar arasında sıkılmıyor musun? gelmez aklına gerçekten abartmıyorum. (bu arada ben suanda ağrı doğubayazıtta olduğum ve esim polis olduğu için tek basıma dısarı çıkamıyorum) yanı kısacası bu erkeklerin hepsi boyle hep sen uğrasacaksın onlara gore hersey güllk gülistanlık...
 
Son düzenleme:
valla bu konuyu kendime yakın gördüm,ama farklı yönlerimiz var ben çalışıyorum şehrin göbeğindeyim lakin şuanda pc başında evde kızımla yalnızım.çünkü eşim son zamanlarda hafta içi akşamları 2 kez hsonuda akşamları arkadaşlarıyla kahveye takılmaya başladı.kavga ettim olmadı surat yaptım olmadı iyilikle söyledim olmadı.ben gitmesin demiyorumki dengeyi sağlasın.bi akşam desinki hadi gel bi kahve içelim başbaşa-diğer akşam yine gitsin arkadaşlarıyla.bizimkide sağolsun evliliğimiz için bişey yapmaz.çocuk olduğu için haftasonu görev gibi alışveriş merkezine gidilir,bıktım usandım artık.geçenlerde tiyatroya bilet aldım başbaşa gittik ama bişey eksik bizde sanki ne bileyim ben istiyorum o anın tadı çıksın ama o öyle değil tiyatroyu izledik eve döndük bitti..insanlar gezicek bisürü yer buluyorlar biz sadece aynı avm ye git gel bigün kusucam ama dur bakalım.şimdi yine yalnızım ben gidiyorum dedi bende laf soktum: bizide götürsene hatunumla bi kahve içeyim desen ama ben seni açmıyorum dimi dedim.eee gel götüriiim falan boş laflar biliyorki çıkamam çocuk banyo yapmış bende suratına bakmadım oda bastı gitti.evde olduğundada bilgda oyun oynuyo.geç geliyo çocuğun ödevleriyle de ilgilendiği yok.tüm yük omuzlarımda.evliliğimiz için ikimiz için biras kafa yorsa ben bu yükün altındanda rahat kalkarım o zaman.offff çok sıkılıyorummmmmm
 
Yeni bir mekan ve yaşama yerine alışma sürecide zaman alabiliyor birileri daha kolay alışabilirken kimisi ise alışamıyor büyük şehirde yaşamak gezmek dolaşmak kültürel sosyal faaliyetlere katılmak sürekli olmasada ayda 2 ayda bir kez gitmek bile istediğini elde etmek çok şeye değer diyen insanlar ile içiçe yaşıyoruz herkes gezip eğlenmek ister ama malum hayat şartları insanların önünde engel olabiliyor...
 
bende aynıyım yaaa bekarken çalışıyordum bir dernek içerisinde faaliyetlerim vardı dernekten birçok arkadaşım vardı hepsini bırakıp istanbula geldim eşimin aileside benim ailemde burada yoklar inan küçük bi yerle hiç farkı yok
gezilecek yer çokmuş gibi görünüyor ama vaktimizin yarısı yola gidiyor -arabamız olmadığı için- gidiyoruz hiçbirşey anlamadan geri gelmek zorunda kalıyoruz trafiğe kalmayalım diye
Kursa filan başladım fakat evli olunca öyle hemen insanlarla ilişkiye girilmiyormuş yada ben evlendikten sonra öyle oldum birde söz konusu istanbul olunca ister istemez insanlardan ilk etapta çekiniyorsun.
Akrabalarımdana kimse yok burada evimi güze temizliyorum, pasta tarifleri filan öğreniyorum arada yapıyorum ama bir keki 3 günde zor bitiriyoruz. Evime misafir gelmesini filan istiyorum ama olmuyor işte
tanışıyorsun arkadaş oluyorsun ama evine hemen davet edemiyorsun
birde ben eşime emanetim o bana Allah korusun birinden bir zarar görecek olsam eşimin halini düşünemiyorum
Günlerim monoton geçmiyor hatta erken kalkmama rağmen gün yetmiyor bana ama
sorun sadece monotonluk değil yalnızlıktan kaynaklanıyor komşum filanda yok insan dönem dönem baya baya depresyona giriyor
eşime patlıyorum arada oda bana patlıyor tabiki
"ben bu saatte evde olacak adammıydım benimde arkadaşlarım vardı" diyor haklı olarak ama bende ona "en azından yanına gidebileceğini düşünüdüğün insanlar var ben burada daha farklı yalnızım" diyorum
geçiyor günler öyyle işte
 
Yorgunum arkadaşlar, çaresizim, mutsuzum.... Eşimin ilgisizliğinden , sevgisizliğinden, kabalığından yoruldum. Son umudum sizlerle dertleşmek, fikir almak. Ama sorunlarımı yazacak gücü bile bu gece kendimde bulamıyorum......:(:5:
 
Yorgunum arkadaşlar, çaresizim, mutsuzum.... Eşimin ilgisizliğinden , sevgisizliğinden, kabalığından yoruldum. Son umudum sizlerle dertleşmek, fikir almak. Ama sorunlarımı yazacak gücü bile bu gece kendimde bulamıyorum......:(:5:

canım sende ilgisini çek kocanın farklı davran biraz .
 
Back
X