- 26 Kasım 2019
- 4.812
- 16.895
- 208
- Konu Sahibi yagmurdansonrahira
-
- #421
yalnız kadına resmen danışmanlık yapıyoruz düğünü de organize edersek tamamdır bu iş
yalnız kadına resmen danışmanlık yapıyoruz düğünü de organize edersek tamamdır bu işyanlış hesaplamadıysam adamda 50yaşında civarı. Boşanıp, tekrar evlenene kadar 2 sene geçse 52. Yani torunu olacak yaşta baba olacak. O yüzden acele etmeleri önemli. Çok mantıklı düşünmüş arkadaş adam çocuklarının evlendiğini görmesede en azından okula gittiği günleri görsün.
Keşke burda olsada cevap yazsayalnız kadına resmen danışmanlık yapıyoruz düğünü de organize edersek tamamdır bu iş
Sayfaya git -> 32 -> enter32. sayfada başka bir arkadaş güncel sapıklıklarını yazmış da, o yüzen hortladı konu.
"Sözü geçen bir bey" o nun adı buAy ben orasını okumamışım
Gerçekten karakter ve dürüstlük timsali bir adam. Kendisini takdir ettim şu an.
Oturdugumuz yerde yine biz suçlu olmusuz iyi mi.Ne kadar acimasiz, anlayissiz ve gaddar toplumuz biz?
Hayat´da gelisenler bazen kisinin diledigi, istedigi sekilde gelismedigini bilmiyormuyuz?
Haliyle bu sekilde gelismesini Y yagmurdansonrahira istemedi.
Ama insanin, kadinin ruh hali hayat faktörlerinde önemi olmuyor mu?
Sevgi, ruh hali, mutluluk, hayat nesesi hic mi sayilmiyor?
Y yagmurdansonrahira seni cok iyi anliyorum kardesim.
Lakin buna benzer durumu bende yasiyorum. Cogumuz belki anlayissizlikla karsilayacaktir ve de infazini yapmak isteyeceklerdir. insanlik duygularini hice sayarak,. yasanilanlari görmeyerek.
17 yasinda cahil bir genc kiz olarak, babamin evinden ailemden cektigim zorluklar karsisinda evlendim. Ama bu evlilik, yagmurdan kacarken doluya yakalanmak gibi oldu. 17 sene evlilikten 2 cocugum oldu. Bu evlilik icinde kadin olarak birakin, insan olarak varligim sayilmiyordu. Annesinin agziyla yasayan cok otoriter ve kiskanc bir esim var. Dayak, tecavüz, bunlar standart dumunda gelmis, evde adeta bir hizmetciden öte, bir köleydim. Evli olmus oldugum adam, benden onun düsüncelerini kafasindan okumami bekliyordu.
son 6 sene icinde 3 defa ayrilma noktasina geldik. Hatta evlerimizi bile ayirdim. Bu zaman icinde hayatimda katti sürekli baska bir erkek ilisikisi istemiyordum. Erkeklerden adeta nefret ediyordum.
Fakat ailelerin, cevrenin baskilari, cocuklarimin manevi durumu, beni bu evliligi devam ettirmeye mecbur birakti, fakat evli oldugum adami kafamda öldürmüstüm.
6 Sene icinde de 2 defa kendi canima kiyma derecesine gelmis, 1 defa da uygulamistim, ama basaramadim.
Ayrilmaya kesin kararim vardi, fakat cocuklarin biraz daha büyümelerini beklemek istiyordum.
Bundan 2 sene önce benden oldukca yasli (16 yil yas farkimiz var) bir bey ile tanistim. Kiz kardesimin calistigi bankada söz sahibi bir bey. is geregince birkac defa görüsmelerimiz oldu. Daha sonra neden-nasil oldugunu anlamadan o adama kendimi cok yakin hissetmeye basladim. Zaman zaman telefonlasiyorduk, ara sira disarida bulusuyorduk. Ve onu tanidikca asik olmustum.
Ona acildigimda, evliligimdeki mutsuzlugumu anlattigimda bana vermis tavsiye, ayrilmami degil, beklentilerimi degistirmem gerektigi yönündeydi. Yagmurdan kacarken tekrar doluya yakalanbilecegimi uyariyordu.
Zaman zaman beni bunalimdan, kötü yola basvurmamdan kurtardi.
Cok agir, saygili be dikkatli tavirlari, konusmalari, görüsleri, tutumlari, evet, asik olmustum.
Kendimi onun yaninda artik 1 kadin olarak hissediyordum. Hayatimda ilk defa kadinlik ruhumu kesfediyordum. Kendime olan özgüvenim gittikce artiyordu onun sayesinde.
Belki aranizda bunu anlamayanlar olabilir. Hayatlari normal kavrami ile gectiginden, böyle zorlu bir hayat yasamadiklarindan anlamalari zor olabilir.
4-5 ay böyle konusmalardan sonra duygusal konumlara yönlendik. Bana karsi bos olmadigini sezdim. Cok dikkatli konusuyordu, yalnis bir sey söylemekten cekindigini cok iyi hissedebiliyordum. Fakat karsilikli olarak duygularimizi paylastiktan sonra görüsmeleri kesti. Bu sartlar altinda uygun olmadigini belirterek. Yas tutar hale düsmüstüm.
2 hafta onsuzluga dayanabildim. Artik bu zor evliligimin dayanabilmem, hatta hayat neseme bir anlam veren onun oldugunu anladim. Kafamdan bir türlü cikaramiyordum. Ve tekrar aradim. Ne kadar kendisi aramizdaki bu duygusal baglantinin zorlulugunu dile getirse bile, onunla olan baglantimi devam ettirmeye raziydim.
1 sene boyunca hemen hemen hergün telefonla, ayda 1-2 defa disarida görüsüyorduk. Aramizda yatak iliskisi daha olmamisti. Ama sanki artik sürekli benim yanimdaymis gibi duygular besliyordum. Kadinlik hislerim sürekli yeni formlar aliyordu. Aklimdan cikaramiyordum. Ve de özgüvenim gittikce artiyordu, kendimi artik evdeki sorunlarta karsi müdafa etmeye baslamistim. Tabiiki bu durum evdeki zorluklari, tartismalari, kavgalari artirmisti. Ama her defasinda daima eger o olsaydi, böyle zor sartlar olmazdi diye kendimi öyle düsüncelerle teselli etmeye baslamistim.
Evliydi, ama bosanma asamasindaydi. Zorlu bir bosanma davasiydi. Birkikte calistigi kiz kardesim bile, onun esine "cadi" diye hitap ediyordu.
Bir yandan benimde bosanma davasi acmam icin cocuklarimin 3-4 sene daha büyümesini bekleme arzum, öte yandan bir an önce onunla beraber olma istegimin arasinda savasiyordum.
Onunla cok mutluydum. Yaninda kendimi cok rahat hissediyordum. Kadinlik duygularimin yani sira bir de cocuk arzusu yükselmeye baslamisti. Ondan olan bir parcayi kollarimin arasinda bilmek istiyordum. Onun olmadigi anlarda, her cocuga baktigimda onu görmek istiyordum.
Her eve girdigimde artik evli oldugum adama degil, ona ihanet ediyormus duygulari sarmaya basladi.
Ve hamile kaldim. Bile bile onun haberi olmadan ondan hamile kaldim. Hamileligim 4. üncü ayinda ona hamile oldugumu bildirdim. Hemen iliskiyi kesmek istedi, lakin cocugun babasi onun olamayacagi ihtimali, ve de bu sartlar altinda ona karsi duygularimdan süphe ediyordu. Haliyle benim evlilik esnasinda onun cocugunu dünyaya getirmem onun icin cok iyi bir sevindirici haber degildi ve de bu sartlari da uygun bulmuyorsu kesinlikle.
Ama ben istedim! Hayatimdaki boslugu tamamlayan bir adamdan, bana karsi oldukca saygili olan, düsüncelerimi ve beynimi dolduran bu adamdan.
Bebegim dogdugunda süphesi giderildi. Öz babasina cok benziyor.
Bebegim simdi 1 yasinda ve cok mutluyum. Bagrima sevgilimin sevgisiyle basiyorum.
Kendisi bu ara bosandi. Resmi nikahli adamdan olan en kücük cocugum 1 sene sonra 16 yasina girecek ve o zaman bosanma davasi acacagim. Ve de sabirsizlikla o ani bekliyorum.
Siz kinamaya devam edin.
Elimden gelse 1 cocuk daha yapmak istiyorum. Sevgiliminden. Ama sevdigim adam su an buna razi degil. Bosanmadan sonraya teselli ediyor.
Sabirsizlikla bu 1 seneyi bekliyorum.
1 Sene sonra resmi nikahli oldugum adama 19-20 sene bir kadini insan yerine bile koymadan, köle gibi davranmanin nelere yol acabilecegini, 1 kadina nasil davranilmasi gerektigini gösterecegim.
Bu 3 sene icinde sevdigim adam bana öyle bir özgüven kazandirki, bosanma davasinda sevdigim adamin acacak oldugu babalik tespiti davasinda, onun o zaman gecirecek oldugu ruhu bunalimlari, bana bir sekilde, hala vermis oldugu cok zorlu bir hayata teselli oluyor!
Ama olsun, siz kinamaya, ahlak dersi vermeye devam edin.
Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu.
Ay allahım ya hala boşanmamış bideNe kadar acimasiz, anlayissiz ve gaddar toplumuz biz?
Hayat´da gelisenler bazen kisinin diledigi, istedigi sekilde gelismedigini bilmiyormuyuz?
Haliyle bu sekilde gelismesini Y yagmurdansonrahira istemedi.
Ama insanin, kadinin ruh hali hayat faktörlerinde önemi olmuyor mu?
Sevgi, ruh hali, mutluluk, hayat nesesi hic mi sayilmiyor?
Y yagmurdansonrahira seni cok iyi anliyorum kardesim.
Lakin buna benzer durumu bende yasiyorum. Cogumuz belki anlayissizlikla karsilayacaktir ve de infazini yapmak isteyeceklerdir. insanlik duygularini hice sayarak,. yasanilanlari görmeyerek.
17 yasinda cahil bir genc kiz olarak, babamin evinden ailemden cektigim zorluklar karsisinda evlendim. Ama bu evlilik, yagmurdan kacarken doluya yakalanmak gibi oldu. 17 sene evlilikten 2 cocugum oldu. Bu evlilik icinde kadin olarak birakin, insan olarak varligim sayilmiyordu. Annesinin agziyla yasayan cok otoriter ve kiskanc bir esim var. Dayak, tecavüz, bunlar standart dumunda gelmis, evde adeta bir hizmetciden öte, bir köleydim. Evli olmus oldugum adam, benden onun düsüncelerini kafasindan okumami bekliyordu.
son 6 sene icinde 3 defa ayrilma noktasina geldik. Hatta evlerimizi bile ayirdim. Bu zaman icinde hayatimda katti sürekli baska bir erkek ilisikisi istemiyordum. Erkeklerden adeta nefret ediyordum.
Fakat ailelerin, cevrenin baskilari, cocuklarimin manevi durumu, beni bu evliligi devam ettirmeye mecbur birakti, fakat evli oldugum adami kafamda öldürmüstüm.
6 Sene icinde de 2 defa kendi canima kiyma derecesine gelmis, 1 defa da uygulamistim, ama basaramadim.
Ayrilmaya kesin kararim vardi, fakat cocuklarin biraz daha büyümelerini beklemek istiyordum.
Bundan 2 sene önce benden oldukca yasli (16 yil yas farkimiz var) bir bey ile tanistim. Kiz kardesimin calistigi bankada söz sahibi bir bey. is geregince birkac defa görüsmelerimiz oldu. Daha sonra neden-nasil oldugunu anlamadan o adama kendimi cok yakin hissetmeye basladim. Zaman zaman telefonlasiyorduk, ara sira disarida bulusuyorduk. Ve onu tanidikca asik olmustum.
Ona acildigimda, evliligimdeki mutsuzlugumu anlattigimda bana vermis tavsiye, ayrilmami degil, beklentilerimi degistirmem gerektigi yönündeydi. Yagmurdan kacarken tekrar doluya yakalanbilecegimi uyariyordu.
Zaman zaman beni bunalimdan, kötü yola basvurmamdan kurtardi.
Cok agir, saygili be dikkatli tavirlari, konusmalari, görüsleri, tutumlari, evet, asik olmustum.
Kendimi onun yaninda artik 1 kadin olarak hissediyordum. Hayatimda ilk defa kadinlik ruhumu kesfediyordum. Kendime olan özgüvenim gittikce artiyordu onun sayesinde.
Belki aranizda bunu anlamayanlar olabilir. Hayatlari normal kavrami ile gectiginden, böyle zorlu bir hayat yasamadiklarindan anlamalari zor olabilir.
4-5 ay böyle konusmalardan sonra duygusal konumlara yönlendik. Bana karsi bos olmadigini sezdim. Cok dikkatli konusuyordu, yalnis bir sey söylemekten cekindigini cok iyi hissedebiliyordum. Fakat karsilikli olarak duygularimizi paylastiktan sonra görüsmeleri kesti. Bu sartlar altinda uygun olmadigini belirterek. Yas tutar hale düsmüstüm.
2 hafta onsuzluga dayanabildim. Artik bu zor evliligimin dayanabilmem, hatta hayat neseme bir anlam veren onun oldugunu anladim. Kafamdan bir türlü cikaramiyordum. Ve tekrar aradim. Ne kadar kendisi aramizdaki bu duygusal baglantinin zorlulugunu dile getirse bile, onunla olan baglantimi devam ettirmeye raziydim.
1 sene boyunca hemen hemen hergün telefonla, ayda 1-2 defa disarida görüsüyorduk. Aramizda yatak iliskisi daha olmamisti. Ama sanki artik sürekli benim yanimdaymis gibi duygular besliyordum. Kadinlik hislerim sürekli yeni formlar aliyordu. Aklimdan cikaramiyordum. Ve de özgüvenim gittikce artiyordu, kendimi artik evdeki sorunlarta karsi müdafa etmeye baslamistim. Tabiiki bu durum evdeki zorluklari, tartismalari, kavgalari artirmisti. Ama her defasinda daima eger o olsaydi, böyle zor sartlar olmazdi diye kendimi öyle düsüncelerle teselli etmeye baslamistim.
Evliydi, ama bosanma asamasindaydi. Zorlu bir bosanma davasiydi. Birkikte calistigi kiz kardesim bile, onun esine "cadi" diye hitap ediyordu.
Bir yandan benimde bosanma davasi acmam icin cocuklarimin 3-4 sene daha büyümesini bekleme arzum, öte yandan bir an önce onunla beraber olma istegimin arasinda savasiyordum.
Onunla cok mutluydum. Yaninda kendimi cok rahat hissediyordum. Kadinlik duygularimin yani sira bir de cocuk arzusu yükselmeye baslamisti. Ondan olan bir parcayi kollarimin arasinda bilmek istiyordum. Onun olmadigi anlarda, her cocuga baktigimda onu görmek istiyordum.
Her eve girdigimde artik evli oldugum adama degil, ona ihanet ediyormus duygulari sarmaya basladi.
Ve hamile kaldim. Bile bile onun haberi olmadan ondan hamile kaldim. Hamileligim 4. üncü ayinda ona hamile oldugumu bildirdim. Hemen iliskiyi kesmek istedi, lakin cocugun babasi onun olamayacagi ihtimali, ve de bu sartlar altinda ona karsi duygularimdan süphe ediyordu. Haliyle benim evlilik esnasinda onun cocugunu dünyaya getirmem onun icin cok iyi bir sevindirici haber degildi ve de bu sartlari da uygun bulmuyorsu kesinlikle.
Ama ben istedim! Hayatimdaki boslugu tamamlayan bir adamdan, bana karsi oldukca saygili olan, düsüncelerimi ve beynimi dolduran bu adamdan.
Bebegim dogdugunda süphesi giderildi. Öz babasina cok benziyor.
Bebegim simdi 1 yasinda ve cok mutluyum. Bagrima sevgilimin sevgisiyle basiyorum.
Kendisi bu ara bosandi. Resmi nikahli adamdan olan en kücük cocugum 1 sene sonra 16 yasina girecek ve o zaman bosanma davasi acacagim. Ve de sabirsizlikla o ani bekliyorum.
Siz kinamaya devam edin.
Elimden gelse 1 cocuk daha yapmak istiyorum. Sevgiliminden. Ama sevdigim adam su an buna razi degil. Bosanmadan sonraya teselli ediyor.
Sabirsizlikla bu 1 seneyi bekliyorum.
1 Sene sonra resmi nikahli oldugum adama 19-20 sene bir kadini insan yerine bile koymadan, köle gibi davranmanin nelere yol acabilecegini, 1 kadina nasil davranilmasi gerektigini gösterecegim.
Bu 3 sene icinde sevdigim adam bana öyle bir özgüven kazandirki, bosanma davasinda sevdigim adamin acacak oldugu babalik tespiti davasinda, onun o zaman gecirecek oldugu ruhu bunalimlari, bana bir sekilde, hala vermis oldugu cok zorlu bir hayata teselli oluyor!
Ama olsun, siz kinamaya, ahlak dersi vermeye devam edin.
Ya bide insanlara laf yetiştirme sanki yaptıkların doğruymuş gibi.çocuklarına yazık senin gibi biri tarafından yetistiriliyorlarBöyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Bacı gardaş sen konu acsaydin ya neden burdan yaziyorsun?Böyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Böyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Peki neden hala o evde kalıyorsunuz skjfjdndBöyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Bacı gardaş sen konu acsaydin ya neden burdan yaziyorsun?
Ya senin kadınlık ruhuna diye başlıcamda olmayacak benim kayınvalidem yıllar önce bak şuanın modern zamanı değil daha yıllar önce dayakçı kocasını 4 çocuğu hatrına çekip dayanamayacak duruma gelice adamı bir temiz dövüp koymuş kapının önüne işte ona helal olsun denir sizede olmayan kadınlık ruhunuzu kurtarmanız dilenirBöyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Bir kaç A4 kağıdını geçtim, şu fikirlerinizi savunan kitap da yazsanız nafile. Öncelikle hayatta başımıza gelen hiçbir acı, felaket, kötülük, kendi sapkınlıklarımızın bahanesi olamaz. Eşiniz berbat, iğrenç bir yaratık olabilir ama gidebileceğiniz başka yollar varken, siz evli bir adamdan çocuk peydahlamayı seçmişseniz, bu sizin çok zor bir hayat yaşadığınızı değil, ahlaksız olduğunuzu gösterir. At gözlüğüymüş de bilmem neymiş. Bir sizin zor hayatınız var zaten. Zorluklarla her karşılaşan da kendini elalemin kocasının kucağına atıyor, çünkü tek teselli yolu bu değil mi? Tabi tabi.Böyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
Ya bu eşlerini aldatanlarin yaptığı demogojiler,duygu sömürüleri, yaptıkları ihanete uydurmaya çalıştıkları kılıftan tiksiniyorum.Evliyken başka birinden çocuk doğurmuşsun işte ne uzatiyosun ve boşanmiyorsunda..Kes tatavayı...Böyle olur-olmaz deyimler kullananlar, kiclari rahatda oldugundan (cok af buyrun böyle deyim kullandigim icin ama baska ifade edilecek sekilde degil) dünya´da cekilen acilarin, kahirlarin, dertlerini bilincinde olmadiklarindan, at görüslü bakmaniza sasmiyorum.
Öteki arkadaslara fikirleri icin tsk ederim.
bazilarina göre "efsane" olan hayat sartlarimi aciklayan yazimi okurken, gecistirmeden, cümle cümle okuyup, ne dertler, ne manalar tasidigini anlamaya calisirsaniz, sanirim birazda olsa beyninizi calistirmis olursunuz!
Hala birlikte yasamak zorunda kaldigim (eski) esim, tam bir psikomanyak!
3 sene öncesine kadar ruhu ezilmis bir kadindim. 17 sene boyunca (eski) esimden adamdan ve ailesinden görmüs oldugum baski ve eziyet beni, ruhumu kirmisti.
Fakat hayata yeniden kavusmaya basladim. Beni yeniden hayata kavusturan sevgilim oldu. Daha önce de belirtmistim. Birkac defa beni zor bunalimdan cekip kurtardi ve bu zaman icinde beni güclendirdi. Kendimi savunabiliyorum. Haliyle bu (eski) esimin hic ama hic hosuna gitmediginden sürekli kavgalara sebep oluyor. Ama artik dövmeye kalkmiyor. En son 2 sene önce dövmeye kalkisirken bicak ile kendimi savundum. Solugu evin disinda aldi.
Anladim ki, gücü sadece onun gözünde gücsüz olana yetiyormus. Cocuklarimin yedigi dayaklari saymadim bile.
Kocalari ile düzenli bir hayat yasayip burda gelisi-güzel yorumlar yapan kadinlar, sürekli dayak yemenin ne oldugunu bilmeden burada gelisi-güzel yorum yapan erkekcikler, sürekli dayak yemek ne demek oldugundan haberiniz var mi??
Böyle bir hayat´dan öyle basit bir sekilde kurtulmak kolay degil, Özellikle toplumsal olarak, aile büyüklerin baskilari altinda.
Hic birseyden haberiniz yok. Cünkü böyle bir sey yasamadiniz!
Anneligimden süphe edenler, cocuklarimin su anki ruhi sagliklari oldukca yerinde. Onlarin da ruhlari babasindan gördükleri sürekli siddetten dolayi bozulmustu. 2 senedir toplmaya calistim ve basardim.
Sizce, cocuklarin babasi eve geldigi zaman korkularindan annesinin etegine yapisan, babasi evden ciktigi zaman adeta bayram eden cocuklarin ruhi dengesi daha mi saglikli?
Cocuklarim daha yeni yeni arkadaslar edinmeye basladilar, lakin daha önce hersey yasakti.
Cok seyleri bildiginizi saniyorsunuz, ama hicbirseyden haberiniz yok!
Birkupseker, profesyonel destegimi aliyorum. Fazlasiyla aliyorum artik. Bana hayatin aslinda ne güzel olabildigini gösteren ve yasatan 1 adam var. Ve de o benim sevdigim adam.
cilek.yagmuru, bir erkege yapismadim. Köle olarak yasadigim bu hayat´da bir insanla karsilastim. Bana hayati gösteren bir insanla. Iliskimiz oldukca saygili bir sekilde, düsüncelerime, beklentilerime önem veren bir erkek. Belirli kararlari bana birap, ona göre göre hareket eden bir erkek. 17 senelik evliligimde 1 kere dahi olsun bunu yasamadim.
Baslangic zamanlarda haliyle belirli kuskularim vardi. Onun olgun yasi, aramizdaki yas farki. Cirkin ya da güzel insanin zevkine göre algilanan hisler. Cevremin degerlendirmesiyle cirkin bir kadin sayilmam,. 1,70 boyunda ve 55 kiloyum. Kuskularim, o zamanda asik oldugum adamin sadece benimle hevesini mi giderip, beni gösteris olarak mi sergilemesimiydi diye. Ama bu kuskularimin gidermesini sagladi.
Daha önce ayrilma tessebüsünde giristim, ama disaridan gelen agir baskilar genellikle cocuklarin daha kücük olmasi yönündeydi. 1 sene sonra ayrilip, bosanma davasi actigimda bu gerekceye karsi kendimi müdafa edebilecegim.
Ve hayir. Sadece kendimi düsündügüm icin bu yolda degilim. Belki ilk zamanlarda bu adamin bana kadinlik ruhumu tanitmasi, benim duygusal hislerimimi güclendirdi. Bu zaman icinde babasi olmadigi cocuklarima bile güvence verdi. Ve öz babasindan kat kat daha iyi bir babalkik yapacagindan cok eminim.
Benim hesaba katamadigim olasiklari bile düsünüp, ona göre hazirliklar yapiyor.
Bu ara, Türkiye´de yasamiyoruz.
Bosanma davasini acmamla birlikte, sevdigim adam babalik davasi acacak. Avrupa birligi müzakereleri esnasinda Türkiye´deki sivil toplum kanunlari ne kadar bagdasmis olsa bile, sanirim insanlarin degisen kanunlardan daha fazla haberleri yok.
Bosanma davasinda bir taraf bosanma´ya ne kadar karsi gelse, red etse bile, eger 1 sene icinde tekrar birlesme/barisma olmazsa otomatik olarak bosaniliyor.
Babalik davasi acildiginda (eski) esim düsünsün. Onun teblikati alip okudugunda yüzünü cok merak ediyorum. Eger bunu etrafa beni kötülemek icin reklam yapacak olursa, kendisi düsünsün. Ancak kendisini rezil edecektir.
Bircok kez evde cikartmis oldugu psikomanyakca huzursuzluklarini, kavgalarini, haberi olmadan videoya cektim. Ve ayrica cocuklari hangi gerekceyle dövdügünü. Babalik davasi acilmadan birkac gün önce bu videolari kendisine gönderecegim. Eger mahkeme davasinda sorun cikaracak olursa, ya da cevrede beni kötülemeye kalkisirsa, tüm yakinlarina gönderecegim, hatta youtube´ye eklemeyi de düsünüyorum.
Ne kadar psikomanyak oldugunu yakinlari ve herkez görsün.
17 yillik iskencenin intikami !!!
Hayir, bana, cocuklarima, bebegime, sevgilime bir sey yapacagindan korkmuyorum. Gücü sadece kendisinden gücsüz oldugu insanlara siddet uygulamaya yeterli geldigini birkac defa kanitladi, kanitlattirdim!
Cocuklarimin verecek olduklari tepkiyi simdiden tahmin ediyorum. Düzenli ve huzur dolu bir hayatin tadini cikartacaklar.
Beni ve cocuklarimi yari yolda birakmayacagi defalarca kanitladi. Ismini kendi sectigi oglumuzu kucagina alirken sevgiyle kokusunu derin icine cekiyor. Kizkardesi ile tanistirdi. Kendi cocuklariyla tanistirdi. Cocuk egitimi nasil oldugu, cocuklari sürekli ona "babam, babam" deyip, baska birsey demediklerinden yeterince belli oluyor.
Benim cocuklarim ise babasindan kaciyor. Bu da sanirim cocuklarim ne tepki verecegine bir cevap olabilir.
Bana uzatmis oldugu bir ip degil, bir zincir. Gereginden fazla güvence verdi. Kabul etmedigim halde.
Son olarak bazi anlayislara, "sevgi" duygusu yasayamanlara belirtmek istedigim bir sey var:
(eski) esim ile 2 senedir bir iliski yasamiyorum artik. Ona karsi igrenc duygusu oldukca yüksek. Ayni yatak odasini bile paylasmiyorum artik. Dokunmasini dahi cekemiyorum. Her yaklasmaya calistiginda kavga cikiyor ama el kaldiramiyor artik.
Belirttigim gibi, degil onunla birlikte olmak, onun evine her girdigim zaman sevgilime ihanet ediyormus gibi hissediyorum.
Ama olsun, siz yargilamaya devam edin. Nede olsa siz herseyi cok daha iyi biliyorsunuz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?