- 25 Temmuz 2019
- 9.310
- 16.214
- 198
- 35
- Konu Sahibi kavun kokusu
- #101
Bana Dua etmen yeterli... Ben senin için ediceğim :)Bir mucize olsunAybush
Benim için değil, senin için.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Bana Dua etmen yeterli... Ben senin için ediceğim :)Bir mucize olsunAybush
Benim için değil, senin için.
Aynen ya valla bende hiç bişey hissetmedim
Doğum yaptım bebeği bir gün sonra bana verdiler halen bişey hissetmedim ancak bi kaç gün sonra bebeğe alıştım demekki herkesin anneliği hissetmesi farklı oluyo sonrada bebeğime inanılmaz bi bağlanma![]()
Bana da herşey kokuyordu eşim bile bazen yanında yatmazdım o derece hele banyo sabunu traş losyonu kolonya erkek parfümü halen eve sokmam şimdi bile o kokuyu alıyorumHerkesin bulantısı olacak, herkes kötü koku alacak diye bir genelleme yok.
Bunları şimdiden düşünmeyin.
Şu an doğumdan korkuyorum. Sezaryen olursa karnımda bırakacağı iz ve şekilsizlikten, normal doğum olursa geniş geniş olacak bir vajinadan, doğum süresinden ve acısından...
Sonra da rahat hayatın bitişinden...
@Koalina lütfen gel ve yorum yaz, lütfen.
Ağlamak ile çığlık atmak arasında gidip geliyorum.
Erken yaşta evlendim, evlenirken amacım üremek değil, sevdiğim adamla aynı evde olmaktı. Hatta üniversiteyi bıraktım evlendiğim için, sonra beni eşim okuttu.
10 küsur yıldır da evliyim.
Kendimi bildim bileli emin olduğum tek şey çocuk istemediğimdi. Hatta bir tık üstü, çocuk sevmem. Bir çocuğa tebessüm etmem için çok sevimli ya da güzel olması gerekir. Ağladığı anda araziyim.
Bunca yıl gayet güzel korun, bir kere bile kürtaj ya da hamilelik deneyimin olmasın, sonra pat!
Yıllardır deli gibi uğraşanlar, ilaçlar kullananlar, çocuk diye yalvaranlar varken elbette çocuk istemeyen birisi hamile kalacaktı, çünkü hayat böyledir. Murphy kanunları geçerlidir.
Önce evde test yaptım, 2 tane. 5 dakika bile beklemeye gerek kalmadı, anında iki çizgi.
Testler aynı markaydı, bozuktur dedim, ama içten içe hissediyorum, zaten hayatımda ilk defa test yapma gereği duydum.
Koştur koştur git sağlık ocağına. Sabah 10a kadar kan alıyorlarmış. Devlete gidersem mesai bitimine çıkarmış. (saat daha 11)
Koş özel hastaneye. Sonuç? Beta denilen bir şey varmış 4000e yakınmış, gözüm aydınmış. Ama kese diye bir şey varmış, o olmazsa dış gebelikmiş yani gebelik yokmuş. Randevu al, ultrasona gir.
Bir gözünüz aydın silsilesini de orada ye. Nasıl bir suratım varsa artık
"şoktasınız galiba"
"istenmeyen gebelik galiba"
"3. çocuğunuz falan mı çok mu geldi"
gibi laflar duydum sık sık.
Bunlar söylenirken eşim ayağıyla beni dürtüyor. Benim yerime cevap veriyor. Ben hayatım boyunca uğramayacağıma emin olduğum kadın doğum bölümünde irite bir şekilde etrafa bakıyorum, kadınlar birbirlerini anlayan, onaylayan bakışlarla bakıyor. Yanımda bir çocuk olmadığına göre karnımda var demek, ben de onlardanım demek, herkes mutlu, ben içime böğürüyorum.
Tek kalmış bir prezervatif, kutusu olmayan, tek duran, onun yanında da jelatini daha açılmamış yeni kutu. Sevişme anında kim jelatini, arkasından kutuyu, arkasından da prezervatifi sırasından koparır? Tek başına duran varken kimse yapmaz işte. Yapmazsan böyle oluyor demek. Yırtıldı belki de.
Keyfi kürtaja karşıyım, haliyle benim için seçenek değil.
Zaten bütün bunlar olurken eşin ne alemde derseniz, eşim çocuk istiyordu ama ben istemediğim için ve çocuk %99 annenin alanı olduğu için baskı yapmıyordu. Şu an çok mutlu ama mutsuz olduğum için anlık mutluluk yaşayabiliyor. Adama yine huzur yok yani.
Gerçekten anlamıyorum. Çocuk isteyenlerin beni anlamayacağını da biliyorum. Peki ben sizden ne istiyorum?
4 haftalık mıymış neymiş, 2-3 hafta sonra bir şey için gidecektik unuttum ne için olduğunu da, ben (olumsuzluk harici) hiçbir şey hissetmiyorum. Annelik mannelik yok içimde. Ben nasıl alışacağım? Bana tavsiye verin.
Arkadaşım "kızım-oğlum" diyerek karnını sev dedi. Ben karnımı ellediğimde tek düşündüğüm "zaten 8-9 kilo fazlam vardı, bir de bu çıktı" oluyor. Diyetisyene gideceğim, neden? En faydalı besinler nedir diye değil, en az kiloyu alarak nasıl atlatırım onu öğrenmek için.
Çok mutsuzum. Umutsuzum. Hayatın artık bittiğini düşünüyorum. İpoteklendi hayatım.
Bu yazdıklarımı okumak zorunda olan, tedavi gören arkadaşım senin için de mutsuzum. Benim bunları yazmam yerine senin mutlulukla "hamileyim" diye konu açman gerekiyordu. Lütfen bana kızma. Hayat adil değil, bunu bilmiyor muyduk zaten?
Lütfen ama lütfen mide bulantın olunca bu düşüncelerin katlanmasın. İnşaallah bulantı olmadan çok güzel geçer hamilelik ama olursa da daha beter hayata kızıp ne bebeğe ne de kendine zehret hayatı. Çünkü o kısa bir dönem..Teşekkür ederim, yaramı sardı biraz yazdıklarınız. Adım adım gidelim bakalım.
Mide bulantıları yardır yardır gelecek belli ki, aldım mesajınızı.Lütfen ama lütfen mide bulantın olunca bu düşüncelerin katlanmasın. İnşaallah bulantı olmadan çok güzel geçer hamilelik ama olursa da daha beter hayata kızıp ne bebeğe ne de kendine zehret hayatı. Çünkü o kısa bir dönem..
kürtaj tabiki hoş değil ama hakettiği anne sevgisinden ilgisinden mahrum boynu bükük bi çocuk yetiştirilmesine de ben karşıyım. ne bileyim ya sevmeyecekseniz, elinizden gelenin en iyisini yapmayacaksanız, gözlerine merhametle bakmayacaksanız sanki doğurmamak daha mı iyi acaba? özellikle bazen küçücük bebişe ağlıyo susmuyo vs diye markette sokakta vuranlar var aklıma onlar geldi.Kese varmış, kalp demek ki 2-3 hafta sonraki. Hani belki kalp atışı işin içine girince duygulanır mıyım acaba bilemiyorum ki.
Keyfi kürtaja karşıyım, evet. Evlilik dışı değil, sağlıkla ilgili de bir problem çıkmazsa doğacak.
Üzüldüğünüz için teşekkür ederim, anlamışsınız beni demek ki.
Biyolojik saat dediler, an gelecek isteyeceksin dediler, hiçbiri olmadı. E bariz hamileyim şu an, hala his yok.
Adım adım gideyim o zaman. Sırada kalp atışı.
+1Belki kizacaksin yazdiklarima ama aldirin bu bebegi kinadigimdan falan degil,dunyaya gelse tamda en ihtiyaci olan anne sefkatinden mahrum olma olasiligi var,ben gecicidir aman alisirsiniz falan diyemicem,hic de alisamayabilirsiniz,her kadin da malesef annelik vasfi yok,her doguran anne olmuyor,belki sizde olamayacaksiniz yazdiklariniza bakilirsa...Omur boyu dogurdugunuza kosullar ne olursa olsun,gozetmek,koruyup kollamak,sevginizi sefkatinizi eksik etmeden herseyden onun icin fedakarlik yapmak zorunda kalicaksiniz.yapamayacaginizi dusundugunuz noktada yinede dogurayim mantigini guderseniz,doguracagin bebege kotuluk yapmis olursunuz.iyi dusunun tasinin,kaldiramayacaginiz sorumluluklarin altina girip pisman olmayin