farzetmeme bile gerek yok sen beni başka kalplerde başka kollarda çoktan unuttun. ben mi? ben unutmak için çabalamıyorum, hatalarımdan, fazla fazla kendimden ödün vermemden ders çıkartıyorum. her şeye rağmen pişman değilim. içim rahat. kıymet bilmeyen hep sendin. pişmanlığı sana bıraktım. ama olacağını da hiç sanmıyorum. ancak o gittiğin kollardan benim sana olan anlayışımı ve sevgimi görmezsen pişman olursun. öyle pişmanlığı ben ne yapayım? sen varsın diye geldiğim şehirden, sen varsın diye gidemediğim şehirden istediğim an dünyanın öbür köşesine giderim. bu şehrin hiçbir anlamı yok.