Yemeği az yemek istemem sana göre beğenmememden(23 yıldır bu böyle heralde, hoş küçüklükle zorla dolu dolu yediriyordun).
Başkasına gitmek orada bir şeyler yemek içmek eve gelince de eziyet, "orada yiyordun burada yemiyorsun" falan.
Sana göre mi hareket edicem ben, bunu mu düşüncem?
Orada rahat değilim belki, ki dünkü durumda da az yemiştim, az istedim ve bitirdim. Evdeki gibi atıştıramıyorsun gün içinde dimi?
Ne bilim şartlara göre değişiyor işte. Ama canım ne istiyorsa o, olay bu. Niye her şeyde bir fesatlık bir art niyet arıyorsun?
Ama evde rahatım dimi? Ayrıca senin gözün doymuyor ki, kendin neden az yemek istiyorsun peki? Canın öyle istiyor dimi? Aaa yoksa kendi yemeklerini mi beğenmiyorsun.
Neyse işte, sen neden sırf canın istediğinden öyleysen ben de öyleyim.
Her şeye alınıyorsun, her şeye kızıyorsun, her şeye bir şey buluyorsun.
Bir de ekmeği neden masaya dağıtmamışım diye bin türlü laf yine.
Kim bilir ne, yarım saat süren baya zorlu bir iş sanki. Kendi kendimizeyiz.
Bir gün sen koyarsın bir gün ben bir gün başkası belki art arda ben koyarım sonra sen falan ne bilim yani.
Bunun hesabı mı var, nasıl bir büyük iş bu?
Nasıl bu kadar büyütüyorsun her şeyi?
Amacın ne ...