Sevgili eşim;
keşke, ailesinin ilgilenmediği, akrabalarının yanında ordan oraya süründüğü, geceleri yatağın içinde için için ağlayan, yalnızlığını yalnızlığıyla çarpan, çaresiz, ürkek,yapayalnız o kızla hiç evlenmeseydin. O kız sandıki yalnızlığı bitti, bi omuz , bi yuva buldu. Işi yok diye horladınız ya, nikaha iki gün kala memurluğu kazandı, adam yerine koydunuz o kızı. O kız varya, hayatına girdin diye yalnızlığı bitti sanmıştı. öyle olmadıki... Bir baba kızına değer vermediyse, hangi erkek verir. şimdi senden boşanmak istiyorum...cesaretimi toplamaya çalışıyorum. Acıyamıcaksınki artık bana. şu an evde yine beni yalnız bıraktın kopamadığın arkadaşlarınlasın...bu benim kaderimmi dedim, yalnızlık. Niye herkes yaşamıyormuşum gibi görmezlikten geliyor beni, bilmiyorum. Ama gitmek istiyorum, gerçekten gitmek istiyorum. Güç bulamıyorum, bulmalıyım,mecburum değilmi? Rahat bırak artık bu kızı, o yeterince acı çekti ama.