Bu satırları sana yazıyorum canım. Senden çok uzak bir yere gideceğim, geleceğim için çok önemli bu yer.. Senden ve herkesden uzak.. Finlandiya canım. Açıkcası bir şey ifade etmiyor desem yalan.. Çünkü sensiz bir ülkeye bir şehire gideceğim belki de hiç gelmeyeceğim bir daha Türkiye'ye.... Bütün dünyada yaşayacağım belkide.. Ama burada değil. Çok ağır bir şey bu kolay değil.. Gitmekte kalmakta zor. Ama her adım anılardan kurtulup sensizlikle başbaşa kalacağım bir yerde sadece kariyer için olmak bir nebze rahatlatacak. Belki müzik yapan bir makine olacağım sadece.. Ama içimden gelen duyguları susturamam ki birer nota olur sesimden bir nehir gibi akarlar.. Düşüncelerim, hislerim, kırgınlıklarım, kızgınlıklarım. boşluğum... Ve... Sen... Ben anladım sevgilim başarılı olmak mutlu edemiyor. En sevdiğiyle paylaşamadıktan sonra. Hatırlarmısın dünya pianistler yarışmasını kazandın ve virtüözlük ünvanı aldığın günü? Çocuklar gibiydik ikimizde nasıl mutluydum sen başardın diye... Eminim hala beni sevseydin sende mutlu olurdun bu anlarımı görüp.. Hayatım hiç bitmeyen müziği oldun arka fonumda hiç susmadan çalan.. Seni seviyorum elvada hayatım bu şehire bu ülkeye ve bize elvada...