- 8 Mayıs 2015
- 4.919
- 6.182
- 158
Bebeğiniz olduktan sonra mı değişti düşünceleriniz?
Bebeğiniz olduktan sonra mı değişti düşünceleriniz?Onceden cok kontrolluydum ama bu beni mutsuz ediyordu ve yoruyordu.Su an gunu ve ani yasayarak daha iyi hissediyorum .Fazla dusunmek bana iyi gelmiyor.
Herşeyin farkındayım aslında ama çocuğum olduğunda çok mutlu olsun iyiki böyle bir annem var diye düşünsün. Yokluklarla boğuşmasın istiyorum.
Eşimle sorunlarımız yok ama onun dışında anlattığınız şeyler benim hissettiklerimle aynı.Ben varım ben ben ben
Malesef bende çok yoruluyorum ve dediğiniz gibi beynim çok dolu oluyor. Bir olayın aklıma gelecek her ihtimalini ve o ihtimaller dahilinde ne yapmam gerektiğini, her daim mantıklı hareket etmeyi kontrolsüz şekilde düşünüyorum. Bazen annem der, sen çok ciddisin bu kadar düşünme boşver der ama elimde değil. Hep bir A B C hatta D planım olsun isterim.şu şöyle olursa böyle olur diye...
Çocuğu ertele ertele 5 sene oldu. Borçları ödeyelim, hadi o oldu işe gireyim, hadi o oldu, eşime nasıl güvenicem güveneyim vs vs... Eşimle zamanında çok tartışmamız oldu ve ayrılmayı düşündüm ancak çocuk olursa bu kadar güçlü olamam diye erteledim. Birde etrafta çok fazla çocuğu olup boşanan görünce... Aksine eşim çok iyi artık, güvenimi kırıcı birşey (kadın vs) zaten olmadı ailesi ile sorunlar vardı, hallettik onları ama işte ama... Hep bir kendimi sağlamda garantide hissetme isteği var... Eşimle ilgili herşeyi bilmeliyim, hesap kitap işlerini ben yaparım zaten.
Konuyu takipteyim
İyi de borçlu eş her kadını rahatsız eder.Borcu olsa rahatsız olurum mesela. İçimi bi huzursuzluk kaplar kendimde kimseye borçlu olmak istemem.
Eşinin parayı nereye harcadığını bilmeyen, borçlarını hiç merak etmeyen çok kadında var. Nasıl içleri rahat oluyor bilemiyorum.
Yani hiç durumu yokken çocuk yapan, borç üstüne borç ekleyip umursamayan insanlar nasıl yaşıyor onu merak ediyorum.
Çocuğuma maddi manevi yetmek istiyorum tabiki. Sadece maddiyatla onu mutlu edemem farkındayım.çok doğru mantıklı düşünüyorsun da bunun bi sonu yok işte, yani daha iyi olsun diye uğraşırken bişeyleri kaçırmakta var, birazda hayatı geldiği gibi yaşamakta fayda var, çok gelecek odaklı olunca insan bugünün tadını çıkaramaz ki
çocuğun mutluluğu da göreceli, çoğunlukla hiçbişeye sahip olmayan çocuklar herşeye sahip olanlardan daha mutlu
sen tabii ki haklısın düşünce tarzını anladım da, denge de önemli
Acaba gerçekten yaşıyorlar mı? Yoksa öyle mi görünüyorlar? Benim etrafımdaki hiçbir şeyi takmayan kadınlarda mutlu gibi. Borç gırtlağa dayanmış hala Allah büyük diyor. Böyle konuları duyunca ben daha çok dert sahibi oluyorum.Geçen gün öyle bir knu vardı borç harç çok kötü şartlarda bir eve kiralık taşınmışlar kira parasını ödeyememişler, eşinin anne babasına para vermediler diye kızıyordu. Kendi karnı burnunda çalışmıyor, eşi asgari ücret. Çocuk yaptığına veya çalışmayıp evde oturduğuna değil kayınvalidesi kayınpederine suç buluyor. Çocuk da kendi bereketiyle gelirmiş. Yapılan hiçbir olumsuz yorumu da dikkate almadı. Böyle olmak mı lazım acaba gamsız ve rahat… siz hayatınızı ertelerken onlar yaşıyor gönlünce.
Acaba bende mi seviyorum o yüzden mi kendime engel olamıyorum düşünmeye başladım şuan.Ben de öyleyim.
Zararını görmedim.
Kafam dolu sürekli ,o hali de seviyorum.
Ben sırf kontrol bende olmuyor diye sürprizleri sevmem.Acaba bende mi seviyorum o yüzden mi kendime engel olamıyorum düşünmeye başladım şuan.
Eşi ne dese inanan kadınlar var hiç sorma araştırma gereği duymuyor. Koşulsuz güveniyor eşine bunu kastettim aslında. Ben güvensemde sorma ihtiyacı duyarım.İyi de borçlu eş her kadını rahatsız eder.
Anlamadım neden anormal bir durum gibi bundan bahsettiğinizi.
Eşinin maddi durumunu merak etmeyen kadın zaten ilgisiz ve sevgisizdir.
Evet evet bende öyleyim hazırlıksız hiç bir yere gidemem. Kıyafetim ona uygun olmalı, o yeri önce araştırmalıyım.Ben sırf kontrol bende olmuyor diye sürprizleri sevmem.
Bahsettiğim hediye anlamındaki değil.
Bana sürpiz olarak bir yere gidilecekse gitmem.Orayı seviyor olduğum kesin değil çünkü.
Eşim şehir dışında sürekli,geleceğin zaman sürpriz yapma diyorum,hazırlıksız olmak istemiyorum çünkü.O da bayılır çat kapı gelmeye
Gibi ,gibi.
Ben kendim hakkındada veremem. Bu bi zaman sonra bi ihtiyaç oluyor annem ne yapacaksa bana sorar. Kardeşimle alakalı bi durum olduğunda bana danışır. Onun üniversite tercihlerini bile ben yapmıştım.Benzeriz diyebilirim. Ben kendimle ilgili her zaman duygusal davransamda onun disindaki her sey icin kontrol bende olsun isterim. Cevremdeki herkese karisir, hayatlarini yonetmek isterim. Esimin verecegi karari bile ben vermek isterim. Kardesime ayni sekilde resmen cocugu yonetmeye calisirim. Sanki ben daha mantikli ve daha doğru kararlar veriyormusum gibi gelir hep. Bu durum beni rahatsiz ediyor ama engel olamiyorum. Kendim hakkinda duygusal kararlar verebiliyorlen konu baskasina geldi mi resmen gaddarım.
Benim 20 yil oldu evleneli ilk iki bebegimde sizin gibi surekli her seyi kontrol altinda rutmaya calistim kendimi zorladigimi cocuklar buyuyunce anladim.Ilk on sene cok yormusum kendimi son yillarda daha rahatim boyle olmasaydim 3 bebegimi kesinlikle dogurmazdim.Su an diyorumki iyiki olmus cok sukur .Bu arada ben her seyi kontrol altinda tutmayi bazi olumsuz seyleri yasayinca biraktim .Cunki bazi seylerin kontrolu bizde olmuyor.Bebeğiniz olduktan sonra mı değişti düşünceleriniz?
Bende oyleyim iste. Hatta bana sorulmadan direk ben devralirim olayi. Sanirim ilerde kotu bir gorumce olacam :)Ben kendim hakkındada veremem. Bu bi zaman sonra bi ihtiyaç oluyor annem ne yapacaksa bana sorar. Kardeşimle alakalı bi durum olduğunda bana danışır. Onun üniversite tercihlerini bile ben yapmıştım.
Eşim fikirlerime önem verir kararsız kaldığı noktalarda onu yönlendiririm.
Senin sayende bulunduğum yere geldim der ay bu sefer hiç engel olamıyorum işte kendime.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?