Ben kendim hakkındada veremem. Bu bi zaman sonra bi ihtiyaç oluyor annem ne yapacaksa bana sorar. Kardeşimle alakalı bi durum olduğunda bana danışır. Onun üniversite tercihlerini bile ben yapmıştım.
Eşim fikirlerime önem verir kararsız kaldığı noktalarda onu yönlendiririm.
Senin sayende bulunduğum yere geldim der ay bu sefer hiç engel olamıyorum işte kendime.
Şehir dışı, yurt dışı seyahatlere gidiyoruz, dışarıdada vakit geçiririz çok monoton değil hayatımız.
Eşimin işlerini merak ediyorum bi yere borcumuz var mı? Ters giden bir durum var mı? Bilmem gerekiyor.
Ilerde yas biraz kemale erdiginde bu huyunuzdan rahatsiz olursunuz. Ama insan kendini birakamiyor ayni sekilde devam ediyor ve cok yipraniyorsunuz.Merhaba hanımlar,
Ben düşünüp, taşınmadan plansız hiçbir iş yapamıyorum.
1,5 yıllık evliyim maddi bi sıkıntımız yok çocuk fikrini bile benimseyemiyorum. Ona yetebilir miyim daha iyi imkanlar sağlamılıyım düşüncesiyle erteliyorum.
Kafamda sürekli planlar, projeler...
Eşimin işlerini bile en ufak ayrıntısına kadar takip ederim. Hayatta hep fazla detaycıyımdır.
Evlenmeden önce başka taliplerimde vardı birinden hoşlanmama rağmen eşim daha mantıklı geldiği için onu seçtim. Her konuda mantığım devreye girer. Otokontrolümü hiçbir zaman devre dışı bırakıyorum.
Bu huyumun bi zararını gördüm diyemem fakat beynim haddinden fazla dolu oluyor.
Aranızda bu durumu yaşayan var mı?
Bende böyleyim eşimde bi markete gitse herşeyi bana sorar. İlk çocuğunuz dünyaya geldiğinde çok kaygılarınız var mıydı peki?
Beynımden gecenlerı teker teker yazmıssınız , evlenmeyı dusunuyorum acaba sonra dan degısecekmı annesıne cok ısınamadım acaba bıze sorun yaratacakmı hersey nasıl olacak ben kendımı nasıl guvenceye alırım bana yanlıs bırsey yaparlarsa ne yaparım dusuncelerı evlendıkten sonrada baska sorunlar bulurum kendıme emınım ..Ben varım ben ben ben
Malesef bende çok yoruluyorum ve dediğiniz gibi beynim çok dolu oluyor. Bir olayın aklıma gelecek her ihtimalini ve o ihtimaller dahilinde ne yapmam gerektiğini, her daim mantıklı hareket etmeyi kontrolsüz şekilde düşünüyorum. Bazen annem der, sen çok ciddisin bu kadar düşünme boşver der ama elimde değil. Hep bir A B C hatta D planım olsun isterim.şu şöyle olursa böyle olur diye...
Çocuğu ertele ertele 5 sene oldu. Borçları ödeyelim, hadi o oldu işe gireyim, hadi o oldu, eşime nasıl güvenicem güveneyim vs vs... Eşimle zamanında çok tartışmamız oldu ve ayrılmayı düşündüm ancak çocuk olursa bu kadar güçlü olamam diye erteledim. Birde etrafta çok fazla çocuğu olup boşanan görünce... Aksine eşim çok iyi artık, güvenimi kırıcı birşey (kadın vs) zaten olmadı ailesi ile sorunlar vardı, hallettik onları ama işte ama... Hep bir kendimi sağlamda garantide hissetme isteği var... Eşimle ilgili herşeyi bilmeliyim, hesap kitap işlerini ben yaparım zaten.
Konuyu takipteyim
Benim amacımda planlar yaparken riski en aza indirmek, olumsuz bir durum olmasın diye ayrıntılarıyla düşünmek.Buna otokontrol değil kontrol deliliği deniyor yalnız. Özellikle eşinin işlerini takip ettiğini duyunca emin oldum..
Ben de çok plancı biriyimdir. Sanırım yükselen burcumun başak olmasından kaynaklı. :)
Bir şey yapılacaksa kafamda defalarca üstünden geçerim ama senin kadar kontrolcü değilim. Benim amacım işlerimi pratik şekilde çözmek için.
Mesela önümde haftaya yapılması gereken ev işleri var misafir için liste yapıp günlere böldüm.. Başka birisi olsa direk girişir ama ben çalıştığım ve çocuğum olduğu için en uygun zamanları kollamaya çalışıyorum ki haldır haldur girişip eksik kalmasın ki stres olup sinirlenmiyeyim..
Biraz kafanı dağıtacak şeyler bul. Hobi edin..
Çocuk meselesine gelince ben de çok düşündüm. Eşimin kafasını çok ütüledim zamanında hep o rahatlatmaya çalıştı pek başarılı olamasa da. Zaten hamile kalmadan o bebek fikri tam olarak oturmuyor kafada. Hamile kalınca duruma ayak uydurmaya başlıyorsun
Allah bağışlasın bebeğinizi. Benimde ilerde bir kırılma noktam olur belki.Benim 20 yil oldu evleneli ilk iki bebegimde sizin gibi surekli her seyi kontrol altinda rutmaya calistim kendimi zorladigimi cocuklar buyuyunce anladim.Ilk on sene cok yormusum kendimi son yillarda daha rahatim boyle olmasaydim 3 bebegimi kesinlikle dogurmazdim.Su an diyorumki iyiki olmus cok sukur .Bu arada ben her seyi kontrol altinda tutmayi bazi olumsuz seyleri yasayinca biraktim .Cunki bazi seylerin kontrolu bizde olmuyor.
Beni hayatın gerisinde bırakmıyor. Aksine daha ileriye talıdığını düşünüyorum. Düşünmeden adım atmanın ağır bedelleri oluyor bazen.Ben de böyleyim ve artık bu huyumun beni hayatın gerisinde bıraktığını düşünüyorum. Adımları düşünerek atmak çok güzel ama bazen öyle bir hal alıyor ki düşünmekten adım atamıyorum. Düşünmeden balıklama atlayan insanlar bana çok olağanüstü geliyor. Hayret ediyorum.
Anı yaşayamamak ve fazla düşünmek en büyük eksisi bu durumun. Ama kendimi hiç diğer türlü hesapsız, kitapsız yaşayanların yerine koyamıyorum. Mümkün değil yapamam heralde.Ben varım maalesef. dediklerinizin yanına bir de bendeki gibi mükemmelliyetçilik ve okb eklenince tadından yenmiyor :) şaka bir yana çok yorucu evet. ve azalacağına giderek artıyor bende. bir süre sonra herhangi bi'şeyin işleyip işlemediğine ya da nasıl işlediğine takılmaktan anı kaçırıyor insan. anın tadını asla çıkaramıyor. bu halimden hem mutluyum hem mutsuz.
Memnun musunuz hayatınızdan? Yani hayatınız istediğiniz şekilde ilerliyor mu böyle olunca?Hiçbir şeyin kontrolü elimde değil, olmasında! tamamen teslim ettim!
En zor kafa! bir çuval yükü, tren giderken sırtında taşımak gibi....
Bunları düşünmeden evlenirsen daha büyük pişmanlıklar yaşarsın. Evlilik bana göre gerçekten kumar. Hata yapma lüksün olmuyor malesef.Beynımden gecenlerı teker teker yazmıssınız , evlenmeyı dusunuyorum acaba sonra dan degısecekmı annesıne cok ısınamadım acaba bıze sorun yaratacakmı hersey nasıl olacak ben kendımı nasıl guvenceye alırım bana yanlıs bırsey yaparlarsa ne yaparım dusuncelerı evlendıkten sonrada baska sorunlar bulurum kendıme emınım ..
İnsanın kaderi bile kendi elinde derler ya biraz önsezi ve mantıklı düşünmekle belki bazı kötü şeylerin önüne geçiyoruzdur. Bende böyle düşünüyorum.Planlar asla ise yaramaz:)
Olacagi varsa olur bir sey..
Ben buna inananlardanim.
Ben de düşünemiyorum. hatta bazen o kadar abartıyorum ki annem ilaç kullanmalısın diyor -kendisi psikoloji mezunu- ama ben ilaç kullanırsam da asla mutlu olmam. vazgeçemem ki ben de böyle. insanlar nasıl rahat hiç aklım almaz.asla hiçbir şeyi teslim edemem.Anı yaşayamamak ve fazla düşünmek en büyük eksisi bu durumun. Ama kendimi hiç diğer türlü hesapsız, kitapsız yaşayanların yerine koyamıyorum. Mümkün değil yapamam heralde.
Bendede azalmıyor evlendikten sonra daha da arttı.
Ben böyle acı bir tecrübe yaşamadım. O yüzden henüz farkında değilim sanırım. Belki kontrolsüz olsanız başınıza daha kötü birşey gelecekti.Ben böyle herşeyin kontrolünü elime aldığımda, hayat benim bambaşka, hiç beklemediğim, ummadığım noktalardan belimi büktü
Olduğu yerde durmayı, noktalamayı öğrendim ve öğrenmeye çalışıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?