- 4 Mayıs 2018
- 880
- 493
- 33
- Konu Sahibi piramses1982
- #141
Aileme herseyi anlatarak cok buyuk hata yaptigimi biliyorum. Telafisi yok onunda biliyorum. Annem "esini kotulersen, sen affetsen biz affetmeyiz" derdi. Inanilmaz hakliymis,gercekten buyuk hata yaptim.Ailenize bu kadar yansıtırsanız olacağı bu.
Tamam da bu seçim sizin seçiminiz. Seviyorsunuz ve döndünüz, sadece eşiniz değil kendiniz için. Bunu burnunuzdan getirmek zorunda mısınız? Hem kendinizin hem eşinizin? İtiraf edin, bütün seçimlerinizde önce kendinizi düşündünüz. Bu yüzden fedakarlık naraları atmanıza gerek yok.
Psikatristte gitmelisiniz, aile danışmanını falan boşverin.
Bir oturun düşünün; ben nasıl mutlu olurum? Nerede yaşarsam huzurlu olurum? Eşimi seviyor muyum? Ailemle yaşamak istiyor muyum?
"Butun secimlerinizde kendinizi dusundunuz" evet sanirim haklisiniz. Evlenirken, karsi tarafin durumunun yeterli olmayacagini bildigimden, yeter ki sevdigim adamla olayim diye, olabilecek en makul gelinligi giyip, mutfagi bile 2.el almayi kabul ederek, 35 m2 lik sadece yatak odasi olan tek goz odali evde yasamayi kabul ederek yeterince fedakarlik etmis olmuyor muyum? Ya da, yeter ki eve para girsin diye cok uzaktaki ise agir kazadan 3 ay sonra bile canimi disime takarak giderek yeterince fedakarlik etmis olmuyor muyum? Su anda da evet belki de sadece kendimi dusunuyorum, tamam ama yine de esime "bak doktorayi mastera cevireyim, sure de uzun degil" diyerek fedakarlik yapmis olmuyor muyum?