Merhaba Hanımlar,
Forum kısmını hep sessiz sedasız takip ediyordum ve belki benim sorunumda da bir türlü göremediğim bir yön vardır, sayenizde farkederim düşüncesiyle yazmaya karar verdim.
Bugüne kadar düşünmediğim ancak son zamanlarda bazı insanların bir konu hakkında dile getirdiği bir görüş nedeniyle çok üzgün hissediyorum.
Ben otuz yaşında bir kadınım ve bu yaşa kadar hiç bir erkekle duygusal ve fiziksel yakınlık kurmadım, fiziksel olarak çekici bulduklarım oldu ama beni harekete geçirecek bir duygu hiç oluşmadı.
Üniversiteden beri yoğun bir iş temposunda çalısıyorum hep çok yorgun hissediyorum ve kendime, aileme bile vakit ayırmak zor geliyor biraz da bu nedenle çok önemsemedim bu durumu, belkide kendimce bahane mi yaratıyorum bilmiyorum.
Bir sohbet ortamında ilişkilerden konu açıldı ve devamında bu yaşa kadar kimseyle birlikte olmayan bir kadın problemli biridir, erkeklerden hoşlanmıyordur yoksa imkansız bu, bu yaşta cinsel deneyimi olmayan birini deneyimli bir erkek istemez vb. konuşmalar geçti.
Bu konuşmalardan beri kendimi kötü hisseder oldum.
Ben içedönük bir yapıya sahibim ve yalnız olmak, kendi düşüncelerim içinde olmak, tek başına hareket etmek benim normalim. Sosyal fobim yok, iletişim kurmakta zorlanmıyorum ya da utanmıyorum.
Muhafazakar bir düşünce yapısına sahip değilim.
Eşcinsel değilim.
Aynaya bakınca ne çirkinim ne de güzelim, çok sade bir giyim tarzına sahibim genelde bu nedenle eleştiri alırım.
Ne kadar duygusal biri olsam da her zaman mantıklı düşünme konusunda kendimi telkin ederim ancak bu durumda kendime dışardan bakıp mantığımı çalıştıramıyorum.
Yazdıklarımı okuyunca durumum norm dışı mı, sorunları olan birini mi görüyorsunuz, profesyonel bir destek mi almalıyım sizce?
Forum kısmını hep sessiz sedasız takip ediyordum ve belki benim sorunumda da bir türlü göremediğim bir yön vardır, sayenizde farkederim düşüncesiyle yazmaya karar verdim.
Bugüne kadar düşünmediğim ancak son zamanlarda bazı insanların bir konu hakkında dile getirdiği bir görüş nedeniyle çok üzgün hissediyorum.
Ben otuz yaşında bir kadınım ve bu yaşa kadar hiç bir erkekle duygusal ve fiziksel yakınlık kurmadım, fiziksel olarak çekici bulduklarım oldu ama beni harekete geçirecek bir duygu hiç oluşmadı.
Üniversiteden beri yoğun bir iş temposunda çalısıyorum hep çok yorgun hissediyorum ve kendime, aileme bile vakit ayırmak zor geliyor biraz da bu nedenle çok önemsemedim bu durumu, belkide kendimce bahane mi yaratıyorum bilmiyorum.
Bir sohbet ortamında ilişkilerden konu açıldı ve devamında bu yaşa kadar kimseyle birlikte olmayan bir kadın problemli biridir, erkeklerden hoşlanmıyordur yoksa imkansız bu, bu yaşta cinsel deneyimi olmayan birini deneyimli bir erkek istemez vb. konuşmalar geçti.
Bu konuşmalardan beri kendimi kötü hisseder oldum.
Ben içedönük bir yapıya sahibim ve yalnız olmak, kendi düşüncelerim içinde olmak, tek başına hareket etmek benim normalim. Sosyal fobim yok, iletişim kurmakta zorlanmıyorum ya da utanmıyorum.
Muhafazakar bir düşünce yapısına sahip değilim.
Eşcinsel değilim.
Aynaya bakınca ne çirkinim ne de güzelim, çok sade bir giyim tarzına sahibim genelde bu nedenle eleştiri alırım.
Ne kadar duygusal biri olsam da her zaman mantıklı düşünme konusunda kendimi telkin ederim ancak bu durumda kendime dışardan bakıp mantığımı çalıştıramıyorum.
Yazdıklarımı okuyunca durumum norm dışı mı, sorunları olan birini mi görüyorsunuz, profesyonel bir destek mi almalıyım sizce?