İnan bana kolay değil.Ben yapabiliyorum demedim zaten yapmaya çalışacağım.Çalışıyorum akşam eve yorgun argın gidiyorum.Üzerimde bir miskinlik.Kocam kendi havasında.Sonra depresyona giriyorum.
Farkında olmadan sürekli gergin,aksi ,kavga çıkarmaya yer arayan biri oldum.
Paylaşımlarımız günden güne azalıyor.Ne kadar kırıldığımın farkında bile değil.
Ama bundan sonra daha güçlü olucam.Kendi kendime yeticem.Benimle vakit geçirmek isteyecek.
Bunu önce kendim için yapıcamm.Daha mutlu olmak için.Diyorum ya;neşeli ,kıpır kıpır ,bakımlı olucam .