oyle bi noktaya getirdi ki meseleyi. artık ne sabit durmak için hevesim var ne de gönül rahatlığıyla gidebiliyorumm..yakın yer yakın yer, hafta sonu bayramda, acil işte gidebileceğimiz yer olsun dedi, sanki ben kabul edince her şikayet bitecekti ama iişleri daha da sarpa sardırdı.Tamam gitmiyoruz o zaman ,kurulu duzeni bozmaya gerek yok,omrumu yedin 15 yildir derim
bizde su anda aynı durumdayız.. kafamıza estiği anda gidemiyoruz..gitsen bile değmiyor yani o kadar yolu 2 3 günlüğüne gitmeye..başta yakın yerler bile benim gözümde sorunken, eşimin baskılaryla yakın yerlere tamama dedim. kendim içinde iyi olacağı yönünde düşüncelerim oluşmuştu..Ama işte şimdide aynı şehir olması yönünde bi talebi oldu.. anlamıyorum yani, yıllarca yakın şehir olması yönünde büyük çaba gösterirken, simdi neyi, niye zorlaştırıyor.insanın içinde heves bırakmıyor.. yakın yer olsun diye bana burda baskı yapan, psikolojik siddet uygulayan, her olumsuzluktan beni sorumlu tutan eşim, ben kabul etmişken , şimdi yeni şehirde neyle karşılasacağımızı bilmediğizden, gelişebilecek olumsuzluklara yine beni sorumlu tutacak,bu kez memleketlere gitmeyi reddettiğim için rahat vermeyecek diye korkuyorum.Ailelere 2 3 saat ortak bir şehre gitmek neden sorun olsun ki?
Biz memleketlere 7 8 saat uzaklıktaydik. Sonra tayinimiz açıldı ve iki aileye de 2 saat uzakta bir şehre tayin olduk.
Böylesi bizim için daha iyi oldu çünkü ha diyince gidemiyorduk.
Allah korusun ölüm kalım olsa hastalık olsa çok uzakta kalıyorduk bunlar benim için de büyük sorundu. Ben kendi ailemi de cok özlüyordum orada.
Simdi kafamız esince gidiyoruz iyi oluyor. Ha ayni memlekete taşınma isi nasil olur onu bilemem.
evet bunu yapmasına ben izin verdim kendime.. alıştrdım kendimi bu psikolojiye beni de bu baskıyla ezmesine.tamam şikayetlendiği konular bazen benimde hak verdiğim konular, yakınlarda olsak yaşamayız belki bunları ama, bunları yaşamamak adına da başka ailevi yönden huzursuzluklar bizi daha çok yıpratır diye düşünüyorum aynı şehir olursa eger..eğer gidilirse ortak bir yere, yıllardır istediğin yakın bir yerdi.. bende geldim işte bu kadar olay bitti diyeceğim..Büyük çocuk büyürken nasıl olduysa uzak şehirde, küçüğü büyürken de aynı şeyler olur bu dert edilecek şey değil, iki şehre eşit mesafedeki yerden kesinlikle şaşmayın, çok istiyorsan sen git ben bu mesafeden öte gitmiyorum deyin. Manipüle ettirmeyin kendinizi
evet hani somut bir tartışma filan olmadı aralarında ama bunu da işte uzak olduğumuz için fırsat olmadığına yoruyorum... yoksa insan yılda bir gittiği yerde alınıp gücenecek bahane arar mı, o niye oyle baktı, bu niye böyle dedi.. surat asmalar, alınmalar... gelde lafına güven git işte... inandırıcı gelmiyor.Belli ki eşiniz de sizin ailenizle anlaşamıyor. O yüzden iki tarafa da mesafe olması en iyisidir. Sonuçta sizin onun memleketine gitmek istememe sebepleriniz eşinizde de mevcut. Dediğiniz gibi eşiniz kendi memleketine kapağı atmak için çok stratejik bir plan yapmış. Kanmayın :)
ben kendi ailemin yanında yaşamayı çok isterim ama eşimle değil... şimdiye kadar eşime karsı alınp güceneceği hiçbir tavırları olmadı ama eşim he bi memnuniyetsiz.. mesela babam mac izlemeyi cok sever. bize geldiğindeki en fazla bir hafta kalır.. bir haftada bie tahammülsüzdrü.. bu ne ya hep maç hep maçç... söylenir yani. surat yapar, idare edemez kısa süreyi bile.. onlara birsey belli etmesede kenarda kösede beni üzecek seyler bulur ailemle ilgili.. o yüzden benim ailemin şehrinde eşimle yaşamak istemiyorum ki onunda yaşamak istemediğini biliyorum sadece bana olta attı işte...Aileleriniz cok mu kötü? Niye yakinlarinda olmaz?
yakınlarına gitmeyi kabul ettim bu arada zaten.. ama aynı şehirr gibi bir hayalim olmadı.. becerebilsekte becersek keşke ama, eşimin değimiyle kendi ailesine karşı kör sağır dilsiz olmamız lazım.. onu da ben istemiyorummm..Aileleriniz cok mu kötü? Niye yakinlarinda olmaz?
Aileye yakın olmak istemek tabi ki güzel. Ama her aile ile olmuyor o malesef.15 senedir evlisiniz yani çocuğun biri ortaokul zaten. Bakım konusunda şimdiye kader ihtiyaç olmamış da bu saatten sonra mı olacak?
Ama insanın ailesine yakın olmak istemesinde de kötü bişey yok açıkçası.
ben kendi ailemin yanında yaşamayı çok isterim ama eşimle değil... şimdiye kadar eşime karsı alınp güceneceği hiçbir tavırları olmadı ama eşim he bi memnuniyetsiz.. mesela babam mac izlemeyi cok sever. bize geldiğindeki en fazla bir hafta kalır.. bir haftada bie tahammülsüzdrü.. bu ne ya hep maç hep maçç... söylenir yani. surat yapar, idare edemez kısa süreyi bile.. onlara birsey belli etmesede kenarda kösede beni üzecek seyler bulur ailemle ilgili.. o yüzden benim ailemin şehrinde eşimle yaşamak istemiyorum ki onunda yaşamak istemediğini biliyorum sadece bana olta attı işte...
onun ailesinin meleketinde yaşamak istemiyorum evet, cünkü tüm ailesi baba korkusuyla yaşayan tipler... babalarının hepsinin üzerinde bi yaptırım gücü var, kimse karşı çıkamıyor.. aksi takdirde babaları bunları küserek cezalandırır.. bundan şikayetçi olan eşim yıllar önce kendi memleketinde de iş imkanı olmasına rağgmen, şimdi yaşadığımız şehri trcih etmiş, yine aynı şekilde kardeşleri de babalarının bu durumundan çok şikayetçi... kendi çocukları bile böyle iken gidip te bu sıkıntıyı yaşamak istemiyorum su satten sonra.. bu kısacasıydı... tabi ki sebeplerim bunlar değil sadece...bana göre bu kadarı bile mesafeyi gerektiriyor...
Kayınvalidemden bazen çocukları yanında olan ailelerin şanslı olduğunu düşündüğünü duymamizin dışında bı baskıları olmadı yüzümüze, ama tabi ki gönlü istiyordur aynı yerde olmamızı.. ama bu durumun bu uzaklığın ben kaynaklı olduğunu da anlıyor, bir kaç kez aile oturmalarında çünkü, fazla münasebetin hızlı ayrılık getirdiğini, insanların birbirlerine tahammulunu azalttığını filan söyledim üstü kapalı şekilde. Anladılar diye düşünüyorum..Vallaha canim bu durumda haklisin. Esinizin neden bu kadar direttigini biliyormusunuz? Madem orda ortam huzursuz. Ailesi mi cagiriyor?
Bunu bende düşünüyorum zaman zaman, ama aynı şehirde sk görüşmeme bence, en azından eş ailesi için diyorum, zor dengede tutulacak bir durum ki, bizim bu yıllar süren uzakligimizdan sonra benim zor dayanabilecegim bir yaşam tarzı olur..daha çok biz gideriz diye düşünüyorum yakın şehir olursa diye, çünkü tüm aile orda, onlar gelse tek bizi görecek, ama biz herkesi görmüş olucaz, bunun dışında bu onbeş yıl içinde bile toplasan besi geçmemiştir gelmeleri, birer haftalık süreler bunlarda..yakın şehre taşınınca, eminim yılların özlemiyle yolunda verdiği yakinlikla görüşmeler belki biraz daha sık olacak ama belki ayda iki kez cumadan gidip pazara dönme gibi, bununda zamanla rayına oturacağını düşünüyorum,ilk heves kimse de olmaz.. bu şekilde yakın bir yerde karar kilarsak yaz tatilimiz bize kalmış olacak ayda bir, iki ayda bir, bayramlarda beşer onar gün kalininca yazında önemli bir durum olmadıkça, tatil memlekelere bağlanmaz diye düşünüyoruz. İnşallak mutabık kalabiliriz bu fikreŞahsi fikrim
Aynı şehirde az görüşmek tüm tatili izni aynı evde tıklım tıkış geçirmekten daha iyidir
Onlar da size gelip kalıyordur üstelik
Aynı şehirde en azından belli zaman görüşüp sonra herkes evine çekiliyor
Hem izniniz de size kalır tatilw gider kafa dinlersiniztüm yıl çalışıp insan izni bi evde kayınailesiyle mi geçirir gerçekten
Nerde dinlenme nerde tatil
Yanlış anlamazsınız umarım ama siz de evlat sahibisinizBunu bende düşünüyorum zaman zaman, ama aynı şehirde sk görüşmeme bence, en azından eş ailesi için diyorum, zor dengede tutulacak bir durum ki, bizim bu yıllar süren uzakligimizdan sonra benim zor dayanabilecegim bir yaşam tarzı olur..daha çok biz gideriz diye düşünüyorum yakın şehir olursa diye, çünkü tüm aile orda, onlar gelse tek bizi görecek, ama biz herkesi görmüş olucaz, bunun dışında bu onbeş yıl içinde bile toplasan besi geçmemiştir gelmeleri, birer haftalık süreler bunlarda..yakın şehre taşınınca, eminim yılların özlemiyle yolunda verdiği yakinlikla görüşmeler belki biraz daha sık olacak ama belki ayda iki kez cumadan gidip pazara dönme gibi, bununda zamanla rayına oturacağını düşünüyorum,ilk heves kimse de olmaz.. bu şekilde yakın bir yerde karar kilarsak yaz tatilimiz bize kalmış olacak ayda bir, iki ayda bir, bayramlarda beşer onar gün kalininca yazında önemli bir durum olmadıkça, tatil memlekelere bağlanmaz diye düşünüyoruz. İnşallak mutabık kalabiliriz bu fikre
Yanlış anlamazsınız umarım ama siz de evlat sahibisiniz
İlerde evlenince eşleri bu derece sizden uzak tutmaya çalışsa ne bileyim ben çok üzülürmüşüm gibi geliyor
Öyle bir anlatıyorsunuz ki vebalı bi aileymiş de olabildiğince uzakta durulmalıymış gibi
[/QUOT
Cnm dışardan öyle gözüküyor ama bazı aileler cidden vebali gibi
Bunu bende tahmin edemezdim ama yaşayınca goruyorsun
Sanki oğulları hiç evlenmemiş hala bekar hayatı yaşıyor gibi davraniyorlar
Usturubsuz yaşayan senin yaşamına saygı duymayan aynı yerde catkapi gelen dolu eş ailesi var
Oğlumun evi kafası var.haber verelim musaitler mi kafası yok mesela.
Daha neler neler.
O da kabulCnm.diaardan