- 19 Şubat 2016
- 354
- 127
- 18
- Konu Sahibi gulguzeli_89
- #1
sanırım özgüveni yüksek biri değilim sanırım değil öyle en baştan bunu söyliyim. şuan kendimi çok kötü hissediyorum arkadaş ortamlarımda hep siliğim konuşacak birşey bulamıyorum içime kapanıyorum gittikçe mutsuzlaşıyorum şuan herkese mesafe koyup yoluma bakasım var ne diye insanlarla arkadaş olmaya çabalıyayım ki diydüşünüyorum herkes iki yüzlü konuşuyor konuşuyor sonra o konuştuyla benden iyi oluyor anlamıyorum. sonra sözde beni seven insanlar bir başka insan için anında seni yok saya biliyor çok eğlenceli biri sayılmam dertleşilecek tiptenim. ama dertleride sürekli dinlediğim şeyler olunca TEPKİ VEREMİYORUM içimden gelen bu yalandan aa uu edemiyorum. sıkıldım kendimden çevremdekilerden herşeyden antidepresan alasım geliyor hiç almadım hayatımda ama mulu hissettirecek gibi geliyor
bir olayımı anlatayım en basiti x kişisi benle en samimi güya birde y kişi x ile ben y nin yanına gittiğimizde x bana direk yanin yanındaki sandalye benim sen arka sandalyeye geç diyebiliyor tapulu malıymış gibi sebepse o onla muhabbet edecek ben niye geliyorum sap gibi kalacaksam kalıyorum öyle sinirlerim bozuluyor neyse bu benim hatam ikinci yemek getiriyoruz 2 kase birşeyden getiririm ayrıca arada kaşık yedek koymuşluğum var ama yapmayınca yada unutunca vay niye getirmedin yapmadın yani yaptığım deği yapmadığım laf oluyor içim şişti sıkıldım kendimden antin kuntin basit şeyler benim asıl zoruma giden hazır cevap olamıyşım ve cevap veremiyişim.... uzaklaşıcam arkadaş dediklerimden böyl arkadaş olmaz ben de belki arkadaş olamıyorum ... insan güldürecek insan arıyor ne diye zorluyorsam kendimi işim mii yok... atla deve değil çokkk şükür halime...ne vardı azcık hazır cevap olabilsem azıcık konuşabilsem ne vardı alıngan olmasam
ve na vardı insan sadece işlerine geldiği gibi hareket etmese... UZAKLAŞAYIM DİMİ BEN EVET EVET :d :d

