Galiba senden ayrılıyorum...

Amonra · 19 Mart 2010

çok üzüldüm geçmiş konunu da biliyorum. seni bu şekilde yaralamalrına çok üzüldüm. kendimi yerine koydum gerçekten yüreğimin ne kadar acıyacağını tahmin edebildim. ama naldığım şu ki eşin ve sen birbirinizi seviyosunuz. ben de eşimin ailesiyle çok ciddi sorunlar yaşadım iftiralar hakeretler öyle çirkin şeyler ki anlatamam ama ben eşimden hiç vazgçmedim aştık hepsini. çıkardık hyatımızdan sorun teşkil eden şeyleri. güçlü olmaya çalış. anlıyorum şu an çok duygusal davranıyosun ama başka bi çıkış yolu da mutlaka vardır

balxixmnur · 19 Mart 2010

sorun sende veya eşinde ne farkederki sonunçta aynı yastığa başkoymuşsunuz. evet çocuk evin neşesi ama evlilik sadece çocuk demek değildir. cahil ailelerin tavrının sizi etkilemesine izin vermeyin. ben 3,5 senelik evliyim. 1. senemde hamile kalmışım farketmedik ama maalesef kaybettik sinir stres buna etken oldu. şimdide uğraşıyoruz bebeğimiz olsun diye drlar olur diyor ama olmuyor işte. benimde kaynanam bundan 3 ay önce geldi bana hakaret etti eşimede bundan çocuk mocuk olmaz ayrıl bundan dedi ebnde o anda kendimi kaybedip bağırdım senin yüzünden düştü bebeğim diye haberleri yoktu çünkü hala pişkin karı manyak manyak konuştu. şu anda hiçbirisyle görüşmüyoruz eşim ve ben çok mutluyuz önemli olanda bu değilmi zaten. evlatlık bir çocuk alırsınız belki evladınız olur. allah yardımcınız olsun cnm.

cimcime eses · 19 Mart 2010

helenic .!.:
Destek olan,hakkımda hayırlısını dileyip fikir veren herkese teşekkür ediyorum.

Birde şu akıllı,mantıklı görüneceğim-olacağım diye yazı yazanlar iyice saçmalamışlar.

Şu bana "evlilik çocuk oyuncağımı" diye direk çemkiren kişilere şu lafı demek istiyorum; ben buraya bir sorun yazmadım,ayrıntı detay girmedim...Yaşadıklarımızı bilmeden ne haddinize bana bu ithamda bulunuyorsunuz. Ve beni tanımıyorsunuz... Evcilik değilmiş,alla alla. Bak sen. Demek ki ciddi bir sorun var bu noktaya gelinmiş değil mi.

Biriside yok anlamıyormuş... Derdimi yazmadan gidiyormuşum...
Çok güldüm...
Burası paylaşma platformu,içimdekileri yazdım. Bu da bu forum başlığının bir içeriği. İlla sorunlarımı deşifre mi etmem gerekiyor. İstediğim şekilde yazarım,bu sitenin içeriğide bu zaten. Gereksiz buluyorsanız okumazsınız,yazmazsınız olur biter. Hayret valla...

Ayrıca bir önceki açtığım konu sanal sex muhabbetleri falan benim eşimle ilgili sorunlar değil. Yine birisi ordan hakkımda hüküm veriyor,yemezdik seni diye. Biraz şurda insanların yazdıklarına itaat edin,kendi kendinize anlamak istediğiniz gibi karar verip hüküm koymayın. Pes yani...

Arkadaşlar,gerçekten yazdıklarınız için çok teşekkür ederim. Bu sitede birilerinin manevi yönden destek olması harika birşeymiş.Sizlerle artı olarak şunu paylaşmak istiyorum...

Sorunumuzun çıkış noktası; benim sağlık durumunun ailesinin öğrenmesiyle ilgili.
Sağolsun eltim, üstüne vazifesi olmayan şeyleri gidip anlatmış.
Bilmiyordu da,sanırım hastane kağıtlarımı falan gördü.
Ve sanıyorum az çok olanları tahmin ettiniz.
Eşimin ailesi bu konuda anlayışsız.
Eşimle aramızda bu konuda hiç problem yok.
Ama yoruldum eşimin ailesiyle kötü olmasından. Ve ailesinin benim sağlığım konusunda daha da üzücü laflar etmesinden.
Artık son zamanlarda eşimle tartışmaya başladık alakasız konularda.Hemde haddinden fazla.
Sinirimizi istemeden birbirimizden çıkarmaya başladık. Hemde öyle böyle değil...

Birbirimizin daha fazla tartaklamanın alemi yok. Bir süre ayrı kaldık.
Hayırlısı olsun diyorum sadece,böyle şeyler herşeyden soğutuyor insanı.

Bazı aileler böyle işte,"hayırlısı olsun,herşey allahtan,kısmetse olur" diyeceklerine; başka türlü tepkiler verebiliyorlar bencilce.
Ailesine kızamıyorum. Biraz küçük yerde yaşadıkları için,hoş görüp cahilliklerine veriyorum.
Ama çok üzülüyorum...Çok...Çokkkk...

Hanımefendi bu forum eleştirilere açıktır dolayısıyla herkes istediğini yazar. Sizin bunlara "çemkiriyo" deme hakkınız yok. Eğer bir konu açtıysanız iyi yada kötü yorumlar muhakkak gelecektir. Eve yaşadıklarınızı kimse bilmiyor, dolayısıyla sadece yazdıklarınıza göre yorum yapılıyor. Şonuçta yazınız bir hiç yüzünden bitirilen bir evliliği gösteriyor. Kimse müneccim değilki sizin yaşadıklarınızı bilsin...Lütfen hakaret derecesine varan yazılar yazmayın ve eleştirilere açık olun. İyi yazanlara destek oluyo diyip kötü olumsuz yazanlara bu şekilde ithamda bulunamazsınız...

Evliliğiniz içinse hayırlısı olsun... Bu konuya son yorumumdur bu sağlıcakla kalın...

ema1 · 19 Mart 2010

aslında insanı üzüyor derdini anlatıpta anlamak istemeyen insanlar olduğunda

empati yapamama zaman zaman benimde olmuştur ama sadece aptal bir durum karşısında ama boşanma gibi durumlarda karşı taraf zaten hasas ve kırılgandır tabi ki
boşanılır karşındaki kişi sürekli seni üzüyorsa mutlu olamıyorsan varolan enerjini bitiriyorsa illaki evli kal diyemem bir uyumsuzluk kolay değil kimsede belli yaştan sonra huy düşünce değiştirme girişimlerinde bulunmaya bilir inada bine bilir

evlilik bence beraberce bir pencereden aynı görüntüyü yakalamak

ama olmuyorsada bunu kabullenip gereken bir karar almak mutlu olmak için zaten ne yapıyorsak mutluluk içindir kim mutsuz olmak için yaşar ki ?

bir kararı verecek çok fazla cesur kadında yok zaten ülkemizde

sude0616 · 19 Mart 2010

canim biraz okuyunca daha net gordum sorununu. cocuk elbette onemli fakat bi aileyi dagitacak kadr onemli hale gelmesinin en buyuk nedeni cevredir.sanirim esini cok seviyosun ve tum bunlar birbirinizden soguttu sizi. duygularini ve hislerini sadece sen bilebilirsin elbet.ama eger esinle aranizdaki bagin cok ince bile olsa oldugunu biliyosan birileri icin hareket etme derim ben. konusan konusuyo her zaman. inan bu tur insanlar sen cocuk dogursan bile konusmaya devam edecekler. cunku yapilari bu. bu seferde baska seyler konusup araniza girmeye calisacaklar esine son bir sans verip acaba konussan nasil olur ?onlari hayatinizdan cikararak devam edebilirsiniz belki ve lutfen uzulme artik tip oylesine gelistiki yillarca cocugu olmayip sonradan olan onlarca aile biliyoruz ustelik bu senin sucun degil bundada vardir bir hayir insallah hersey duzelecek biraz sabir biz burdayiz yanindayiz:)))

helenic · 19 Mart 2010

Sevgili Cimcime es...
Olumsuz yorum yapanlara değil,saydıranlara diyorum.
Kötü yazanlara lafım yok,lafım saydıranlara. "idrak problemi" teşhisi koyan hanım kendine bunu hak görüyorsa,müsadenizle bende buna cevabımı vereyim.

Mümkünse eleştirmeyi bilenler eleştirsin. Eleştirmek ayrı şeydir,fikir vermek ayrı,karşısındakine anlamsızca birşeyler yazıp saydırması ise apayrı birşeydir.Bu sitede ki sorun bu zaten.

Çemkirmek: sert cevap verme demektir sözlük anlamında.
Tutupta bir kelime üstüne şimdi konuyu saptırıp tartışmalara meyil vermeyelim lütfen.
Milletin satırlarca saydırması saygısızlık değil, "çemkirme" kelimesi birden sorun teşkil etti.

ıyi dilekleriniz içinse teşekkür ediyorum. Size de sağlıklı günler diliyorum.

Gulba · 19 Mart 2010

Önceki konunuzu sormuş idim.. Sonra açıklamanızı okudum. Gerek kalmadı.

Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.. Gerçekten birbirinizi seviyorsanız daha kuvvetli bir sarılma olabilir aranızda diye düşünüyorum. Biraz ara vermek bazen iyidir...

helenic · 19 Mart 2010

suder44 .!.:
canim biraz okuyunca daha net gordum sorununu. cocuk elbette onemli fakat bi aileyi dagitacak kadr onemli hale gelmesinin en buyuk nedeni cevredir.sanirim esini cok seviyosun ve tum bunlar birbirinizden soguttu sizi. duygularini ve hislerini sadece sen bilebilirsin elbet.ama eger esinle aranizdaki bagin cok ince bile olsa oldugunu biliyosan birileri icin hareket etme derim ben. konusan konusuyo her zaman. inan bu tur insanlar sen cocuk dogursan bile konusmaya devam edecekler. cunku yapilari bu. bu seferde baska seyler konusup araniza girmeye calisacaklar esine son bir sans verip acaba konussan nasil olur ?onlari hayatinizdan cikararak devam edebilirsiniz belki ve lutfen uzulme artik tip oylesine gelistiki yillarca cocugu olmayip sonradan olan onlarca aile biliyoruz ustelik bu senin sucun degil bundada vardir bir hayir insallah hersey duzelecek biraz sabir biz burdayiz yanindayiz:)))

Canım biz eşimle zaten çocuk olayını sorun yapmıyoruz,ha ben çok üzülüyorum o ayrı!
Madem çocuğumuz olmayacak,bizde verdik kendimizi kariyerlerimize :)
Birbirimizi çok yıpratıp incittik bu aralar istemeden,bu kadar ilişkiyi etkileyeceğini hiç düşünmezdim.
Dün daha olumsuz bakıyordum,tüm bunları kaldıramam diyordum.
Sinirler geçince ve biraz ayrı kalınca insan daha tutarlı ve mantıklı düşünebiliyor.
Öbür türlü sürekli gerginlik,tartışmalar,sinirimizi birbirimizden çıkarmalar...

Ailesinin bu kadar tepkili olmasına,bu kadar anlayışsız olmasına anlam veremiyorum.
İşte,mantalite meselesi diyip hoş görmeye çalışıyorum

helenic · 19 Mart 2010

Gulba .!.:
Önceki konunuzu sormuş idim.. Sonra açıklamanızı okudum. Gerek kalmadı.

Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.. Gerçekten birbirinizi seviyorsanız daha kuvvetli bir sarılma olabilir aranızda diye düşünüyorum. Biraz ara vermek bazen iyidir...

Sağol canım iyi dileklerin için

helenic · 19 Mart 2010

ema1 .!.:
aslında insanı üzüyor derdini anlatıpta anlamak istemeyen insanlar olduğunda

empati yapamama zaman zaman benimde olmuştur ama sadece aptal bir durum karşısında ama boşanma gibi durumlarda karşı taraf zaten hasas ve kırılgandır tabi ki
boşanılır karşındaki kişi sürekli seni üzüyorsa mutlu olamıyorsan varolan enerjini bitiriyorsa illaki evli kal diyemem bir uyumsuzluk kolay değil kimsede belli yaştan sonra huy düşünce değiştirme girişimlerinde bulunmaya bilir inada bine bilir

evlilik bence beraberce bir pencereden aynı görüntüyü yakalamak

ama olmuyorsada bunu kabullenip gereken bir karar almak mutlu olmak için zaten ne yapıyorsak mutluluk içindir kim mutsuz olmak için yaşar ki ?

bir kararı verecek çok fazla cesur kadında yok zaten ülkemizde

Canım, anlamak istemeyenler değil; anlamak istediği gibi anlamak isteyenler üzüyor ne yazık ki...Çoğu burda forumda birşeyler paylaşanların,didişmelere maruz kalanların sorunu bunları yapanlar yüzünden değilmi zaten.

Ayrıca yorumlarına katılıyorum vereliniortak

Catharsis · 19 Mart 2010

öncelikle çok üzüldüm..

eşinin ailesinden de hiç hürmetle bahsedemeyeceğim çünkü bu bir sağlık meselesi, eninde sonunda...
eltine ise diyecek laf bulamıyorum..

neyse onları mevzu yapmayalım.

bu tip mevzular çiftler arasında olmasa bile daha geniş çevrede illa ki yıpratıcı oluyor. sanırım anladıgım kadarıyla senın bu saglık durumun(ne oldugunu bilmiyorum sadece bebek oluşumuna engel diye tahmın ediyorum) evlenmeden bilinen bır durummuş ve eşin bunu kabul ederek senle evlenmiş.

bu durumda sen o kadar günahsızsın ki..

eşin de eminim bunu iyi biliyor..

hakkınızda hayırlısı olsun. henüz çok genç bir evlilik ve inan bana sağlık sorunun ne olursa olsun, tıp çok ilerledi ve bunun yanında tıpın bile hayrete düşebilceği şekilde bebek sahibi olan çiftler var...

Tiryandafila · 19 Mart 2010

Zor şey. Sen kendi kendine bazı sıkıntıları içinde yaşamışsın zaten ve yaşıyorsunda. Ve sen hiçkimseyi kandırmamışsın, eşin biliyormuş zaten. Destek yerine , köstek olmuşler birde. ıkiniz bir yuva kurmuşsunuz , göze almışsınız herşeyi, kimseyede hiçbirşey düşmez. Eşin senin yanında ise, sana bu durumu en ufak şekilde kullanmıyor ise, birbirinize destek olun inş.

BenmasMavi · 19 Mart 2010

Helenic arkadaşım sağlık sorunların varmış bunu bilmiyordum ben de öylesine alınmış bir karar diye bakıyordum konuna.

Hatta demiştim evlilik bu çocuk oyuncağı değil diye...

Keşke sen de ilk başta yazsaydın da anlasaydık be kuzum fisfisfis

Çocuğunuzun olmamasını ılımlı karşılamanız ne güzel olgun bir davranış ..Hele eşini tebrik ediyorum bu hususta çok anlayışlıymış.

Eltiniz sütten çıkmış ak kaşık olmalı ona neyse sizin sorunlarınızdan :delphin:

Eşinin ailesi eninde sonunda öğrenecekti ama eltinizden değil belki eşinden belki de senden.

Sanırım üçüncü kişiden öğrenmek zorlarına gitmiş olacak .

Bir ilişkiyi üçüncü kişiler herzaman daha fazla yıpratır zaten kulak asmamaya çalışın.

Dediğin gibi biraz zaman verin birbirinize.

MonaPisa · 19 Mart 2010

Biliyor musunuz 4 ay pes etmek için çok ama çok kısa bir süre.
Bence direnmelisiniz.
Hayat maalesef insana hem iyisiyle ve kötüsüyle geliyor... siz de kötü bir dönemden geçiyorsunuz sadece.
Atlatabilirsiniz, yeter ki birbirinizden vazgeçmeyin.
Ayrıca "asla" çocuk olmayacak gibi bir yargıya da varmayın evliliğinizle ilgili.
Allahtan bu konuda ümit asla kesilmez.
Hergün burada, dışarıda ne mucizelere tanık oluyoruz... neden sizde olmasın.
Seviyorsanız lütfen vazgeçmeyin... sevgi bulunması o kadar zor bir şey ki.
Ailesi çok tepki vermiş, doğrudur.. onlar için de henüz çok yeni bir duygu, fikir.
Alışacaklardır.. zaman tanıyın herkese... sonra gün gelecek onlar da size destek olacaktır, ben inanıyorum buna.
Olumlu bakın hayata, umut dolu bakın... çünkü bu hayatın bizler için her zaman sürprizleri var cebinde.
Bunu lütfen unutmayın.

nisandakar · 19 Mart 2010

ben bazen bir takım insanlardan hakikaten nefret ediyorum ve insanlıklarından şüphe duyuyorum. Böyle bir durum hepimizin başına gelebilir herşey Allahtan ama böyle durumlarda akrşımızdaki insana psikolojik olarak destek vermektense hemen saldırıya geçiliyor.

Sanki insanlara saldırmak için hali hazırda bekleniliyor gibi. Bir hemcinsimiz buraya bir konu açmış ona destek olmak dururken neden kazma kürek onun kalbine kalbine vuruluyor. Unutmayın hanımlar bu dünya da herşey biz insanoğlu için başımıza gelmez demeyelim. Bugün ki sağlığımızı yarın kaybetmeyeceğimizin hiç bir garantisi yok.

Sebebini bilmeden insanların kalbine saldırıya geçmeyin bugünlerin yarınları da var. Olmaz benim başıma gelmez demeyin.
Biraz kendimizi eğitelim gelitirelim de yarın bir gün bizim çocuklarımızın karşısına sağlık sorunu olan insanlar çıktığında Helenicin eşinin ailesi gibi saldırıya geçmeyelim. Hayatta herşey bir ders verir insana, siizn kız çocuklarınız yok mu nereden biliyorsunuz ilerde sizin çocuklarınızın aynı sağlık sorununu yaşamayacağını Allahtan garanti mi aldınız da hemen bilip bilmeden saldırıya geçiyorsunuz.

Bilmiyorduk kendisi de yazmamış ondan önyargılı davrandık diye de sakın savunmaya geçmeyin hanımlar. Elinizin altında ki neti kullanmayı biliyorsanız yorum yazacağınız insan hakkında bir araştırma yapıp yorum yazın yok bilmiyorsanız pcnin başına oturup ta oraya buraya bilip bilmeden saldırmayın.

Nedir bu canım insanlığımızı mı kaybettik biz. Biz insanları hayvanlardan ayıran özelliğimiz düşünen canlılar olmamız değil midir?
Hemen tepki vermek yerine neden düşünme yetimizi kullanmıyoruz. Düşüncelerimizi yorumlama engellisimiyiz biz. Düşünemiyorsanız yorumlayamıyorsanız araştıramıyorsanız oturun oturduğunuz yerde ve herşeye burnunuzu sokmamaya özellikle dikkat edin.

filix · 19 Mart 2010

ilk okuduğumda kızmıştım sana ama daha sonraki yazdıkların seni anlatmış. bence eşin seni seviyor ve her durumda arkandaysa hiiiç gerisini kafana takma

emin ol hayatta olmayacak diya bişey yok
umarım bu günleri hatırlayıp gülümsersiniz
ALLAH yardıncın olsun canım

kedicikkk · 19 Mart 2010

.....

Çenebaz · 19 Mart 2010

ıncinmene çok üzüldüm heleniccim
Umarım eşin ailesini susturmayı ve her zorlukta yanında olmayı başarabilir.

Güçlü ol, yelkenleri indirme hemen :teselli:

edanaz · 19 Mart 2010

Güçlüsün sen ve güçlü olman gerekiyor. Haklısın üzülmekde, incinmekde, bu acının ne olduğunu çok iyi biliyorum. Eşine çok büyük iş düşüyor, ailesini susturması lazım. Benim eşim susturamadı, en son duyduğum gelin iyi, güzel, becerikli ama çocuğu olmuyor, kısır sözü, Eşimin ailesine karşı eğer varsa hiçbir hakkımı helal etmiyorum dememe ve boşanma kararı almama sebep oldu. Eş olmak her zaman yanında olmakdır, ben de eşimden sadece yanımda olsun, kimseye laf söylettirmesin istedim, ama o bunu yapamadı. Kapımı kapatarım herkes dışarıda kalır deilir ya, yalan bu. ınsanlar kötü niyetli olursa senin yumuşak karnını bulunca öldüresiye acıtıyorlar canını. Üzüldüğünü onlara belli etme, her işte bir hayır vardır. Canın acıyor ve bu acı hiç geçmiyor ama zamanla acınla bütün olmayı öğreniyorsun. Eşim beni sahiplenemedi ve bu bizim sonumuz oldu. Boşandık ve ben şimdi buradan ayrılmak için tayin bekliyorum. ıyiyim, sağlıklıyım, yaşıyorum, moralim yerinde, gelecek ile ilgili bir sürü planım var ama bu planların arasında artık çocuk sahibi olmak yok, aşk ve sevgi yok çünkü inancımı kaybettim, evlilik yok, hayatıma bir erkeğin girmesini istemiyorum artık, güvenimi kaybettim. Ben çocuğum olmayacağını kabullenmiştim, eşim de kabullenmişti, sadece huzurlu bir şekilde yaşayıp beraber yaşlanmak istiyordum, ama yaramı bulup deştiler. Çok kızgındım eşime, şimdi sakinleştim. Boşandığım için pişman mıyım? Hayır değilim. Sadece şunu anladım, huzur istiyorsam o huzuru ben yaratacağım. Huzuru yaratmak için de kızgın olduğum insanları affedeceğim. Ben eski eşimi affeddim. Kızgın değilim ona artık ama çok kırgınım. Eşimi kaybettim ama iyi bir dost olarak hala hayatımda. Demek ki bizim kaderimiz böyle imiş diyorum. Hayırlısı ne ise allah onu versin.

DepresifPolyanna · 19 Mart 2010

cimcime eses .!.:
Hanımefendi bu forum eleştirilere açıktır dolayısıyla herkes istediğini yazar. Sizin bunlara "çemkiriyo" deme hakkınız yok. Eğer bir konu açtıysanız iyi yada kötü yorumlar muhakkak gelecektir. Eve yaşadıklarınızı kimse bilmiyor, dolayısıyla sadece yazdıklarınıza göre yorum yapılıyor. Şonuçta yazınız bir hiç yüzünden bitirilen bir evliliği gösteriyor. Kimse müneccim değilki sizin yaşadıklarınızı bilsin...Lütfen hakaret derecesine varan yazılar yazmayın ve eleştirilere açık olun. ıyi yazanlara destek oluyo diyip kötü olumsuz yazanlara bu şekilde ithamda bulunamazsınız...

Evliliğiniz içinse hayırlısı olsun... Bu konuya son yorumumdur bu sağlıcakla kalın...

Bir "hiç" öyle mi?

Siz okumadan yorum yapıyorsunuz galiba. Arkadaşın sağlık problemi var, ne olduğunu ben anladım ama arkadaş adına söylemem doğru olmaz, önemli ve hassas bir konu, eşinin ailesinin karşı geldiği bir durum var, ama diyorsanız iki insan dışındakiler "hiç" tir onu bilemem tabi, bu arada direkt üzerinize alınıp "çemkirir gibi" yazmışsınız

Galiba senden ayrılıyorum...

Nirvana

Popüler Üye

Guru

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

Popüler Üye

helenic

Ziyaretçi

Aktif Üye

helenic

Ziyaretçi

helenic

Ziyaretçi

helenic

Ziyaretçi

Popüler Üye

Çok ŞÜKÜR.

Yeni Üye

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Nirvana

Ö♡S

Benzer Konular