- Konu Sahibi EstetikEditor
-
- #29.101
cnm benimmm inşş bebişin seninledir.umutsuz düşünme ne olursunnnnminnasu canim ALLAH hayirli ugurlu etsinnnnn
sen erken diyon. bende niye 15 gün sonra dedi diyom zorda. neyse benim icimde hamilelik hissi hic yokk zaten.
sen biraz anlatsana sen biseyler hissediyormusdun. mesela ben sanki icimde cift emriyo tarnsfer etmisler. ne bilim bir duygum yoktu yani.
sen de öylemisdin.
birde tam transferden ciktik ki, asansöre gidiyorduk. odadanin azicik ilerisinde. boydan asagi felc bir adam denk geldi.
moralim o an sifir oldu. niye bir bebk yada cocuk denk gelmedide. bir engelli denk geldi. icim cizzzzzzz etti.
coook korktum. herife hic bise demedim ama bütün hevesim kacti. oysaki 3 emriyo tutu diyince herif, havalra ucmustumm.
yeni güzel arkadsim pek ümitli degilim. cook erken konusmak icin ama ben hislerimde hic yanilmadim desem malesef. yinede ALLAHTAN ümit kesilmez tabki. her zaman hakkimdan hayirlisini ve sagliklisini istiyorumm her zamann
minnasu canim ALLAH hayirli ugurlu etsinnnnn
sen erken diyon. bende niye 15 gün sonra dedi diyom zorda. neyse benim icimde hamilelik hissi hic yokk zaten.
sen biraz anlatsana sen biseyler hissediyormusdun. mesela ben sanki icimde cift emriyo tarnsfer etmisler. ne bilim bir duygum yoktu yani.
sen de öylemisdin.
birde tam transferden ciktik ki, asansöre gidiyorduk. odadanin azicik ilerisinde. boydan asagi felc bir adam denk geldi.
moralim o an sifir oldu. niye bir bebk yada cocuk denk gelmedide. bir engelli denk geldi. icim cizzzzzzz etti.
coook korktum. herife hic bise demedim ama bütün hevesim kacti. oysaki 3 emriyo tutu diyince herif, havalra ucmustumm.
yeni güzel arkadsim pek ümitli degilim. cook erken konusmak icin ama ben hislerimde hic yanilmadim desem malesef. yinede ALLAHTAN ümit kesilmez tabki. her zaman hakkimdan hayirlisini ve sagliklisini istiyorumm her zamann
çok sağol umutlum hiç öyle umutsusluğa kapılma sen bizim umutlumuzsun..bende de transferden sonra tuhaf şeyler oldu bende seninki gibi değil ama benzeri durumlar yaşadım anlatayım..transferden sonra hastaneye yada sağlık ocağına gidip iğnemi vurduğum zamanlarda öyle insanlar görüyordum ki halime binlerce kez şükrediyordum tabi çokta üzülüyordum ne malum bu kadar ısrarla olmasını istediğim çocuğun özürlü vaya hastalıklı olmayacağı.o yüzdende hep hayırlısını diledim Allahtan sağlıklı ve hayırlı evlat nasip etsin diye..hiç üzme üzülme ben tarnsferden sonra öyle yapılmayacak şeyler yaptım ki tabi bilinçsizce eğer tutmasaydı kesinlikle suçlusu ben olurdum çünkü gereken sorumluluğu yerine pek getirmedim açıkçası dans ediyordum ani hareketler yapıyordum gezip tozuyordum (ilk haftadan sonra) evin işlerini yapıyordum vs...şimdi belirtilerini anlatayım akıntı çok vardıheleşu son 5 gün artık adet oluyor sanıyordum inan bazen dışardayken akıntı gelirekn içimde ah şu pantlanumu indirsemde baksam acaba adet mi oluyorum birsden moralim alt üst olurdu eve gidip kendimi kontrol edene kadar?birde ilaçlardan mı bilmiyorum midem cadde gibi oldu ne buldumsa yedim valla hiçbirinin gönlünü bırakmadım:90: ara ara kasık ağrısı oluyordu duygu değişimi yaşıyordum öyle işte...bu kadar anlatıyorumda belki değilimdir oda var 3 gün sonra kesinleşecek kimyasal gebelik mi yoksa hakiki gebelik mi ..bilmiyorum ama içime sende hamilesin diye doğuyor ve sezgilerime de güveniyorum inşallah öylesindir canım benim hiç sters yapma günler su gibi geçyor zaten sonucuna da az kaldı sabret ve duanı özellikle çocuk isteyenleri hiç eksik etme hayırlı dua sahibine dönermiş
bayrama uzaklara giden arkadaslarin yolllari acik olsun
ALLAH kavustursunkazasiz belasiz gitsinler dönsünler.
benim ailemde bu bayramda yollardalar. yiyenlerin dügünü varya-
YARADANIM onlarin acisini bana göstermesinnn
kizlar ben alinti yapamiyorum. pc yine kafayi yemis.
INSALLAH denk gelirizde sohbet ederiz. ben bayramda evdeyimm.
RABBIM bu arafe günü yaptiginiz bütün dua lari kabul buyursunnnn
cnm benim sendemi tüp bebek yaptırdın.inşşş gerçek gebeliktiir cnmmmm.rabbim herkese nasip etsinnn
eşimle aynı okulda öğretmenlik yaparken tanıştık.önceleri birbirimizden hiç hoşlanmamıştık,hatta onu öğrencilere sert davranıyor diye müdüre bile şikayet etmiştim:).sonra ilçeye gelen bir tiyatro oyunu bahanesiyle görüşmelerimiz başladı ve 3 ay içinde nişan,nikah ve düğün..ilk iki yıl çocuk istemedik ama sonra ikimizde öyle çok seviyorduk ki çocukları niye bizimde olmasın dedik..korunmayı bıraktığım ilk ay hamile kaldım..çok mutluyduk,inanamıyorduk.doktora gittim hemen,ikiz bile olabilir dedi daha da mutlu olduk.herkese haber verdik..bir hafta sonra kontrolüm vardı ama geçmek bilmedi o yedi gün.içimde bir ateş vardı,sürekli ağlıyordum.kontrol günü geldi,ultrasona girdim ve doktor "Allah Allah” demeye başladı.eşim gözleri pırıl pırıl ikiz mi diye sordu ama ben anlamıştım bir sorun olduğunu.zaten hep hissetmiştim.doktor gelişmemiş bebeğiniz dedi ve kan tahlili istedi.değerim yükseliyordu oysaki.bu sefer dış gebelik dedi ve beni o iğrenç ultrasona yolladı.vajinal olarak ilk ultrason deneyimimdi ve tam 40 dk.sürdü.dış gebelik olmadığı tespit edildi.bir hafta bekleme süresi verildi ve tekrar gittiğimde kese kaybolmak üzereydi ve gelişmeyen gebelik tanısıyla kürtaj oldum.hayatımın en zor günleriydi.ilk gözağrım beni bırakıp gitmişti..sonra bir yıl denedik ama çocuğumuz olmadı.ben hep ilk bebeğimin gidişine ağladım.hamilelik testleri hep negatifti.artık doktora gitmenin zamanıydı,bizden sonra evlenen herkesin iki tane bebeği olmuştu ama bizim elimiz bomboştu.tabii bu arada çevremiz hep soruyordu ne zaman diye!muayene sırasında endometriosis hastası olduğumu öğrendim.sol yumurtalığımda 4 cmlik bir kist vardı.bu ilk yıkımımız oldu.eşimde sorun yok sanırken ondada sperm hareketliliği sorunu olduğu anlaşıldı.bu da ikinci yıkımımız oldu.eşim hemen varikosel ameliyatı oldu.ben ameliyat olmadım bir yıl tedavi gördüm.bu bir yılda7 ay menopoza girdim.sonra rahim filmi ve bir aşılama.ama olmadı..bebeğimiz gelmiyordu işte!en son tüp bebeğe karar kıldık ve Ankara Anatolia Tüp Bebek Merkezinde Bülent hocayla tanıştık.bütün güler yüzlülüğüyle pozitif enerji verdi bize.çocuğum olmayacak düşüncemi azda olsa giderdi.tedaviye başladık.ilaçlar,iğneler derken yumurtalarım toplandı ve transfer edildi.bekleme süresi olan 12 günü çok heyecansız geçirdim.öyle emindim ki hamile kalamayacağımdan nasılsa test negetif olacaktı.kan verdim,geldim beklemeye başladık.sonucu eşim almaya gitti.telefonda HAMİLESİN dedi ve inanamadım.kan değerim 467 idi ve çok iyiydi.
UMUTLUBİRBEN cnm sana umut olması açısından başka bi topikten kopyaladım.inşş seninkide böle bi mucize olur.bu bayanda 5.ci yılında anne olmuş
öff be maonyaa bende senin hikayen sandım....
cnm benimmm inşş bebişin seninledir.umutsuz düşünme ne olursunnnnen umutsuz vaka bendim prof. bile ameliyat sonucundan bişi çıkmaz diodu ama rabbim büyük işte ol desin yeterki.beenimde 1haftadır şiddetli baş ağrım var vee karnım sanki yumurtlama günümmüş gibi ağrıo.bazen sanki karnımdan damar çekilio.kahve rengi akıntım var bende çok korkuyrmmmmm:85:
çok sağol umutlum hiç öyle umutsusluğa kapılma sen bizim umutlumuzsun..bende de transferden sonra tuhaf şeyler oldu bende seninki gibi değil ama benzeri durumlar yaşadım anlatayım..transferden sonra hastaneye yada sağlık ocağına gidip iğnemi vurduğum zamanlarda öyle insanlar görüyordum ki halime binlerce kez şükrediyordum tabi çokta üzülüyordum ne malum bu kadar ısrarla olmasını istediğim çocuğun özürlü vaya hastalıklı olmayacağı.o yüzdende hep hayırlısını diledim Allahtan sağlıklı ve hayırlı evlat nasip etsin diye..hiç üzme üzülme ben tarnsferden sonra öyle yapılmayacak şeyler yaptım ki tabi bilinçsizce eğer tutmasaydı kesinlikle suçlusu ben olurdum çünkü gereken sorumluluğu yerine pek getirmedim açıkçası dans ediyordum ani hareketler yapıyordum gezip tozuyordum (ilk haftadan sonra) evin işlerini yapıyordum vs...şimdi belirtilerini anlatayım akıntı çok vardıheleşu son 5 gün artık adet oluyor sanıyordum inan bazen dışardayken akıntı gelirekn içimde ah şu pantlanumu indirsemde baksam acaba adet mi oluyorum birsden moralim alt üst olurdu eve gidip kendimi kontrol edene kadar?birde ilaçlardan mı bilmiyorum midem cadde gibi oldu ne buldumsa yedim valla hiçbirinin gönlünü bırakmadım:90: ara ara kasık ağrısı oluyordu duygu değişimi yaşıyordum öyle işte...bu kadar anlatıyorumda belki değilimdir oda var 3 gün sonra kesinleşecek kimyasal gebelik mi yoksa hakiki gebelik mi ..bilmiyorum ama içime sende hamilesin diye doğuyor ve sezgilerime de güveniyorum inşallah öylesindir canım benim hiç sters yapma günler su gibi geçyor zaten sonucuna da az kaldı sabret ve duanı özellikle çocuk isteyenleri hiç eksik etme hayırlı dua sahibine dönermiş
amin kuşum amin sanada hayırlı bayramlar bebişlerinleeeeeeee
Kardeşliğin doğduğu, sevgilerin birleştiği, belki durgun, belki
yorgun, yinede mutlu, yine de umutlu, yine de sevgi dolu nice
bayramlara..... herkesin bayramı kutlu olsunnnn inşallahhhhh
eşimle aynı okulda öğretmenlik yaparken tanıştık.önceleri birbirimizden hiç hoşlanmamıştık,hatta onu öğrencilere sert davranıyor diye müdüre bile şikayet etmiştim:).sonra ilçeye gelen bir tiyatro oyunu bahanesiyle görüşmelerimiz başladı ve 3 ay içinde nişan,nikah ve düğün..ilk iki yıl çocuk istemedik ama sonra ikimizde öyle çok seviyorduk ki çocukları niye bizimde olmasın dedik..korunmayı bıraktığım ilk ay hamile kaldım..çok mutluyduk,inanamıyorduk.doktora gittim hemen,ikiz bile olabilir dedi daha da mutlu olduk.herkese haber verdik..bir hafta sonra kontrolüm vardı ama geçmek bilmedi o yedi gün.içimde bir ateş vardı,sürekli ağlıyordum.kontrol günü geldi,ultrasona girdim ve doktor "Allah Allah” demeye başladı.eşim gözleri pırıl pırıl ikiz mi diye sordu ama ben anlamıştım bir sorun olduğunu.zaten hep hissetmiştim.doktor gelişmemiş bebeğiniz dedi ve kan tahlili istedi.değerim yükseliyordu oysaki.bu sefer dış gebelik dedi ve beni o iğrenç ultrasona yolladı.vajinal olarak ilk ultrason deneyimimdi ve tam 40 dk.sürdü.dış gebelik olmadığı tespit edildi.bir hafta bekleme süresi verildi ve tekrar gittiğimde kese kaybolmak üzereydi ve gelişmeyen gebelik tanısıyla kürtaj oldum.hayatımın en zor günleriydi.ilk gözağrım beni bırakıp gitmişti..sonra bir yıl denedik ama çocuğumuz olmadı.ben hep ilk bebeğimin gidişine ağladım.hamilelik testleri hep negatifti.artık doktora gitmenin zamanıydı,bizden sonra evlenen herkesin iki tane bebeği olmuştu ama bizim elimiz bomboştu.tabii bu arada çevremiz hep soruyordu ne zaman diye!muayene sırasında endometriosis hastası olduğumu öğrendim.sol yumurtalığımda 4 cmlik bir kist vardı.bu ilk yıkımımız oldu.eşimde sorun yok sanırken ondada sperm hareketliliği sorunu olduğu anlaşıldı.bu da ikinci yıkımımız oldu.eşim hemen varikosel ameliyatı oldu.ben ameliyat olmadım bir yıl tedavi gördüm.bu bir yılda7 ay menopoza girdim.sonra rahim filmi ve bir aşılama.ama olmadı..bebeğimiz gelmiyordu işte!en son tüp bebeğe karar kıldık ve Ankara Anatolia Tüp Bebek Merkezinde Bülent hocayla tanıştık.bütün güler yüzlülüğüyle pozitif enerji verdi bize.çocuğum olmayacak düşüncemi azda olsa giderdi.tedaviye başladık.ilaçlar,iğneler derken yumurtalarım toplandı ve transfer edildi.bekleme süresi olan 12 günü çok heyecansız geçirdim.öyle emindim ki hamile kalamayacağımdan nasılsa test negetif olacaktı.kan verdim,geldim beklemeye başladık.sonucu eşim almaya gitti.telefonda HAMİLESİN dedi ve inanamadım.kan değerim 467 idi ve çok iyiydi.
UMUTLUBİRBEN cnm sana umut olması açısından başka bi topikten kopyaladım.inşş seninkide böle bi mucize olur.bu bayanda 5.ci yılında anne olmuş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?