Storysıne kimlerin baktıgına bakarsa hatırlar belkiUnutmuş olmasın insan düğün yoğunluğundan unutabiliyor da
Ama öyle bile olsa haber verilmeliydi. Çok kötü olmuş. Bazı insanlar böyle. Kocayı bulunca arkadaslik ilişkilerini askıya alıyorlar. Benim de başıma geldi. Birden buz gibi oldum arkadaşıma karşı.Ben şunun hesabini yapardım sadece aile çevresi mi cagirilmis yoksa arkadaş varmydi... belki sadece aile cagirilmistir diye dusunuyorsam umursamam ...
Ama arkadaş cevresi varsa daha konuşmazdim. .
Sanırım konuşmaz, arkadaşlığıma devam etmezdim16 yasımdan tanıştığım ilk başlarda pek yakın olmadığım fakat büyüdükçe birbirimizi kendimize yakın hissettikçe dosta yakın arkadaşlık kurduğum 12 senelik arkadaşımın nikah storyleri ile gece gece şok oldum. Şaşırdım,kahkaha attım sinirim bozuldu en son ağlayacak noktaya kadar geldi durum tabi ki de ağlamadım. Birbirimizin en özel konularını bilip, saat kaç olursa olsun buluşup dertleşir eğlenir ve karşılıklı olarak külfetli sorumluluklar altına girerdik bazen birbirimiz için. Tek kopukluğumuz pandemi dönemi oldu onda da bir kaç defa konuştuk görüşemedik.
Birbirimizi kıracak üzecek en ufak bir diyalog geçmedi aramızda. Kişi kısıtlaması olduğunu düşünmüyorum bir hotelde yapılmışve hayli kalabalık görünüyordu.İstenmediğim veya düşünülmediğim gayet belli bilincindeyim bunun. Empati yapacak olursanız bu arkadaşınıza nasıl bir tavır sergilerdiniz? ( Olay çok taze ve şokta olduğum için mantıklı düşünemiyor veya doğru aktaramamış olabilirim lütfen kusura bakmayın.)
Evet öyle bakınca hatırlayabilir çünkü pandemide çok görüşmedik yazmışsınız yoğunluktan unutmuş da olabilir ama insan iyi muhabbet ettiği birini unutmaz bence iletişim mecralarından silin gitsin takmaya değmez inanınStorysıne kimlerin baktıgına bakarsa hatırlar belki
Ekonomık olarak bıraz farklıyız evet ben ortanın bir tık ustuyum o ise zengin sayılabılecek cevrede. Keza erkek arkadası da o sekılde. Ve cevresı de.. Utanıp çağırmadıysa o dahada yaralar düşününce.Bende arkadaşlarimdan benzer şeyler cok gördüm ne yazikki çokta soğudum.
Mesela lise de yedigim ictigim ayri gitmeyen arkadaşımla ben evlenince biraz kopukluklar oldu ama hep ben adim atar gorusurduk. Sonra 2019da birden onun isteksiz olduğunu farkettim. Laf arasinda birisiyle nişan arifesinden döndüğünü söyledi. Üzüldüm ama birşey demedim. Ve en son gorustugumuzde daha da net anladimki o lisans mezunu ve cevresinde kendi gibi okumuş, mevki sahibi insanlar istiyor. Ben önlisans mezunu, 2 çocuklu ev hanimiyim şuan. Bunu da farkedince artik sessiz kalmayi seçtim. Düğünü olur da çağırırsa giderim o kadar...
İnsanlar oyle degisebiliyor ki. Ben herkesten beklerdim de asla ondan beklemezdim. Hatta bizden daha havali sayilacak arkadasim icin liseden sonra gorusmeyiz derken onla daha yakin oldukEkonomık olarak bıraz farklıyız evet ben ortanın bir tık ustuyum o ise zengin sayılabılecek cevrede. Keza erkek arkadası da o sekılde. Ve cevresı de.. Utanıp çağırmadıysa o dahada yaralar düşününce.
Ellerine sağlık yengençciğim uzun uzun yazmıssın tesekkur ederım.Beni de en yakın arkadaşım Nişanina cagirmadi, hatta tarihi öğrenince bilet alacaktım açık açık ev nişanı olacagini, virüsten cekindiklerini, sayıyı az tutanaklarını söyledi, gelme dedi.
Ben de gitmedim:)
Şimdi nikahı var,özellikle davet etti erken gel kuaföre çekime de gel diye,
Ben de uzak sehirde olmasına rağmen gideceğim:)
Yani sana sonsuz empati yapabilirim,aynısı benim başıma geldi . Hiç de alınmadım, gücenmedim. Gönül de koymadım, ki tekrar gidiyorum:))
Yani insanların stresini anlamak lazım.
Lütfen bir düşünsene;
Millet şu pandemide evleniyor,devamlı salonları-kaporalari iptal oluyor, nikah yapsa bile insanların 'biz evden çıkamıyoruz sizin yüzünden,lanet olsun size' beddualarina tanık oluyorlar, düğün sektörü batmış, ayakta kalabilmek için her şeye fahiş zam yapılmış, altın iki sene öncekinden 3x zamlanmis,ailesi bunca yıl taktığını pandemi bahanesiyle geri alamayacak, gelinlik provasina, ev tutmaya, hali almaya bile sokağa çıkma yasaklari yüzünden gidemiyorlar... zaten evlilik hazırlığı stresli bir sey,bir de bu pandemide zehir oluyor hesapta 'en Mutlu günleri' olması gereken günler.
Bu hengamede yani millet değil arkadaşını,kardeşini bile düşünemez bence detaylı detaylı.
Belki de arkadaşınızın aklına bile gelmediniz.
Yani hayat bu. Kendimizi bu kadar da onemsemeye , 'beni nasıl cagirmaz' diye dellenmeye gerek yok.
Düğüne çağırılmadim diye üzülme,altınım bana kaldı diye sevin:))
Bir gün yine yüzyüze gelirseniz o zaman sorarsın neden cagirmadigini,o da bulur bir bahane
Sevgılısı uzun süredir var bır cok kez barısmaları ıcın ben yardımcı olmustum. Ikı tarafta benı tanıyor yani. Çok yakın değilmişiz evet bende yeni farkettim.Valla çok da yakın değilmişsiniz demek ki uzunca bir süre de görüşmemişsiniz belli ki diğer türlü olsa sevgilisi olduğunu, istemeye geleceklerini, söz nişan bilmem ne bu durumlardan haberdar olurdunuz diye düşündüm. O yüzden ben çok da tınmazdım.. Daha da görüşmezdim şu saatten sonra da..
Lise arkadaşlarımla hala görüşürüz kimin hayatına biri girse ilk birbirimize foto atıp değerlendirmeler yaparız işi neymiş, kaç yaşındaymış gibi kız muhabbetleri.. Hiç haber verilmezse görüştüğümüz için ne yapıyorsun sorusuna x ile görüşeceğim aaa x de kimmiş derken erkek arkadaşı olduğunu zaten öğreniyoruz.. Arayıp da direk ben evleniyorum demek istememiş olabilir belki..
Görmezden gelir hayatıma bakardım, ona hakettiği değeri verir kendimi hiç üzmezdim, bana yazarsa da hiç sallamazdım16 yasımdan tanıştığım ilk başlarda pek yakın olmadığım fakat büyüdükçe birbirimizi kendimize yakın hissettikçe dosta yakın arkadaşlık kurduğum 12 senelik arkadaşımın nikah storyleri ile gece gece şok oldum. Şaşırdım,kahkaha attım sinirim bozuldu en son ağlayacak noktaya kadar geldi durum tabi ki de ağlamadım. Birbirimizin en özel konularını bilip, saat kaç olursa olsun buluşup dertleşir eğlenir ve karşılıklı olarak külfetli sorumluluklar altına girerdik bazen birbirimiz için. Tek kopukluğumuz pandemi dönemi oldu onda da bir kaç defa konuştuk görüşemedik.
Birbirimizi kıracak üzecek en ufak bir diyalog geçmedi aramızda. Kişi kısıtlaması olduğunu düşünmüyorum bir hotelde yapılmışve hayli kalabalık görünüyordu.İstenmediğim veya düşünülmediğim gayet belli bilincindeyim bunun. Empati yapacak olursanız bu arkadaşınıza nasıl bir tavır sergilerdiniz? ( Olay çok taze ve şokta olduğum için mantıklı düşünemiyor veya doğru aktaramamış olabilirim lütfen kusura bakmayın.)
Şuan evlendiği erkek arkadaşı ile arasını bozmak için uğraşan bir arkadaşı,nikaha davet edilecek kadar kalabalık bir organizasyon gördüm.
O zaman işin rengi değişir. Haketmeyene değer vermeyin üzmeyin kendinizi ama gerçekten insanın zoruna gider şu durumda sizi anlıyorumSevgılısı uzun süredir var bır cok kez barısmaları ıcın ben yardımcı olmustum. Ikı tarafta benı tanıyor yani. Çok yakın değilmişiz evet bende yeni farkettim.
Çokta düğün merasimi meraklısı olmayan beni bile üzdü bu durum. Kendime neden neden diye soruyorum ortada bir şey yokken. Haketmediğim bir muamele ve asla sormam bunu. Aramadan aramam bile bir daha..Of insanlar niye böyle ya ben de çok üzülüyorum böyle durumlarda
Şimdi baktımda en son doğumgününde konuşmusuzBenimde aynısı başıma geldi. Pandemi de yoktu o zaman ve düğününden 2 ay önce doğum günü için aramıştım hiçbir şey söylememişti yakında arkadaşımdı. İnstada fotoları görünce beynimden vurulmuşa döndüm hemen her yerden sildim dedim arar özür diler belki 2 seneyi geçti ne arayan ne soran
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?