Geçecek deyin teselliye ihtiyacım var . Anne olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Lohusasin hislerin cok normal. Ilk bebeğimde emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut/emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut...bu döngüyü ilk gördüğüm de 'oha bu ne yaa' diye isyan ettigim dün gibi aklımda. Şuan 0-2 yaş bebesi o kadar kolay geliyor ki biri benim 6bucuk yasindakini buyutse, ben 2bucuk yaşındaki kızımla beraber 10 tane bebeğe bakarim🤣 Yaşı büyüdükçe zorlaşıyor.
 
Lohusasin hislerin cok normal. Ilk bebeğimde emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut/emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut...bu döngüyü ilk gördüğüm de 'oha bu ne yaa' diye isyan ettigim dün gibi aklımda. Şuan 0-2 yaş bebesi o kadar kolay geliyor ki biri benim 6bucuk yasindakini buyutse, ben 2bucuk yaşındaki kızımla beraber 10 tane bebeğe bakarim🤣 Yaşı büyüdükçe zorlaşıyor.
Aynen bu döngünün içindeyim
Alt açma mama emzirme gaz cıkrma uyutma çabaları
Gün içinde başka aktivitem Yok

Hayatımda başka hiçbirsey yok 3 haftadır
Dün çamaşır Astım o bile değişik geldi
Bebeği anneme birakıp hastaneye gitmek
Eskiden sürekli araba kullanmaktan bıktığım trafik bile bana moral verdi:)

Ama sevgimi göstermeye biraz olsun alışmaya başladım
 
Geçecek :D bi zaman sonra senden bağımsız hale gelince babalar genelde kaçacak delik arar :D uykusu düzene girecek. O zaman da gel keyfim saatleri başlayacak. Bebek uyuyunca koyniş koyniş film seanslari gibi :D
 
Bizim dr aldığı kadarını kendi alır dedi
Çok gelirse almaz dedi zaten
Ben de bir iki kere 90 verdim
Alıyorlarsa sorun yok bence

Gece uykuları nasıl
Emzirmen nasıl iki bebeği emzirmek baya vakit alıyordur
Günde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..
 
Günde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..
Evet beni de uykusuzluk mahvediyo
Bizimkinin de gece gazı oluyo
Birkaç aylık olsalar rahatlarız
 
Ben her zaman ki gibi kötü polis olacağım ve şunları yazacağım; zaman geçtikçe uyuma süreleri uzuyor belki, belki iletisiminiz güçlendikçe Sevgi de büyüyor ve tahammulunuz de artıyor ama mesela benim ki iki yaşına girecek dış çıkardığı her gün ateş, iştahsızlık vs beni bitirdi. Gece bile uyuyamiyor ağrıdan. Büyüdükçe başka sorunlar çıkmaya devam edecek ve asla eskisi gibi olmayacaksınız. Film izlemeye zamaniniz kalirsa, zaten gözleriniz ilk 10 dakika da kapanacak ve gidip yatacaksiniz. Nerde o eski zamanlar. :)
 
Her yaşın derdi başka oluyor açıkçası .Ama yürümeye başladıktan sonra biraz biraz kopuyor anneden.Benim oğlumda asla uyumazdi hatta artık tamam aç bu cocuk kesin diye mamaya bile başlamıştım :/ şuan 3,5 yaşında hala az uyur yapısı bu demek.
O yüzden sizi anliuorum.Ogkumda sürekli kucakta durmak isterdi bı emzirmem 40-50 dk sürerdi uyurdu birakirdim uyanıp aglardi .Birde evde bir anda 100 kişi olunca sinirim bozulmuştu ..
Tuvalete gitmek bile değişik bir aktivite gibi geliyordu :D .
Anneniz yaninizdaymis ara ara çıkın dışarı 1 saat dolasin ,bı kahve için .Ben birde milletin afra tafrasiyla ugrasmistim öyle bir luksum olmadı .Fırsat varken kullanın .
20 günlükten beri eşimle yalnız büyütüyoruz haliyle yorulduk :)
Güle güle buyutun
 
Lohusasin hislerin cok normal. Ilk bebeğimde emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut/emzir/gaz cikar/kakayi degis/uyut...bu döngüyü ilk gördüğüm de 'oha bu ne yaa' diye isyan ettigim dün gibi aklımda. Şuan 0-2 yaş bebesi o kadar kolay geliyor ki biri benim 6bucuk yasindakini buyutse, ben 2bucuk yaşındaki kızımla beraber 10 tane bebeğe bakarim🤣 Yaşı büyüdükçe zorlaşıyor.
Yaşı büyüdükçe zorlaşan ne?
 
Yaşı büyüdükçe zorlaşan ne?
Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.
Yetiskinligindeki duygu dünyası şuan oluşuyor,bunu bilmek bile çok büyük sorumluluk. Belki benim kızım zor bir çocuk,asiri duyarli asiri hassas,cevresindeki her seyden anlam cikaran,uyanik,kafasina yatmamissa ikna edilemeyip inatlasan,bize hayati dar eden bir cocuk. Daha uysal çocuklar da vardir ama bizimki sayesinde diken üstünde gibi hissediyorum. Pedagojiye merak sardim 3yildir. Altin degerindeki 0-2 yas ve 2-4 yas araligini bilseydim suan kizimda daha etkili bir izim ve bagimiz olurdu
 
Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.
Yetiskinligindeki duygu dünyası şuan oluşuyor,bunu bilmek bile çok büyük sorumluluk. Belki benim kızım zor bir çocuk,asiri duyarli asiri hassas,cevresindeki her seyden anlam cikaran,uyanik,kafasina yatmamissa ikna edilemeyip inatlasan,bize hayati dar eden bir cocuk. Daha uysal çocuklar da vardir ama bizimki sayesinde diken üstünde gibi hissediyorum. Pedagojiye merak sardim 3yildir. Altin degerindeki 0-2 yas ve 2-4 yas araligini bilseydim suan kizimda daha etkili bir izim ve bagimiz olurdu
Hm anladım, çocukların karakterleri doğduklarında belli oluyor zaten. Pek değişmez huyu suyu ama kriz zamanları daha kolay atlatılabilir belki. Bizimki doğduğundan beri aşırı inattı, 6 aylık hala öyle inat ve numaracı. Böyle kabullendim ama sürekli bana bağımlı olması sıkıcı. Şimdi yeni yeni bağımsız oturmaya başladı da bir nebze daha rahatlamış hissettim. Büyüdükçe kim bilir neleri çıkacak ama bence kendi başlarına vakit geçirdikçe daha kolay gibi geliyor.
Büyüdükçe fiziksel yorgunluk azalıp zihinsel yorgunluk artıyordur ama zaten çocukla uğraştığım için o kısım bana çok zor gelmiyor.
 
Herşeyi sorgulama,her konuda soru sorma,cevaplardan tatmin olmazsa inatlasma,egoistlik,yonetme istegi,anne baba gibi söz sahibi olmak isteme,gezilecek yerlere gidilecek tatillere vb her konuda fikir sunup diretme,anne babanın her hareketini,övgüsünü,azarını,sevgisini,belki bir isle ugrasip az ilgi gosterildiginde veya kardesten dolayi hissettigi beni sevmiyorlar gibi dusuncelerini en ince detayına kadar hafızaya kaydedip kendi kişiliğinde yer etmesi...Anne baba oyle uyanik ve bilgi sahibi olmali ki, her yaşın kendine has özelliklerini bilip ona gore yaklaşmalı.Misal 2 yaşında oyuncağını paylaşmayan bir çocuğa yaklaşımla 6 yaşındaki çocuğun oyuncağını paylasmamasinda verilecek tepkiler ,egitim farklı.
Yetiskinligindeki duygu dünyası şuan oluşuyor,bunu bilmek bile çok büyük sorumluluk. Belki benim kızım zor bir çocuk,asiri duyarli asiri hassas,cevresindeki her seyden anlam cikaran,uyanik,kafasina yatmamissa ikna edilemeyip inatlasan,bize hayati dar eden bir cocuk. Daha uysal çocuklar da vardir ama bizimki sayesinde diken üstünde gibi hissediyorum. Pedagojiye merak sardim 3yildir. Altin degerindeki 0-2 yas ve 2-4 yas araligini bilseydim suan kizimda daha etkili bir izim ve bagimiz olurdu

Oğlum 2 yaşında sendromu dibine kadar yaşıyoruz ama yine de katılamadım size ya.
İlk bir yıla asla asla dönmek istemem. İkinci çocuğu kafamdan sildirdi bana o ilk aylar.
O dönem annem sürekli şikayet etme bunlar iyi günlerin derdi kendimi camdan atasım gelirdi😂😂
Sanırım kişilerin dayanılır buldukları şey çok göreceli. Yani ben inatlaşma, sokakta kendini yere atıp saatlerce ağlamasına razıyım. En azından geceleri ayrı yatakta yatıyorum kesintisiz uyuyorum ve emzirmiyorum. Bebek bakım odalarında kilitli değilim.
Eskiden bir restorana giderdik yemek mi yedim dayak mı yedim anlamazdım kucakta bebekle. Şimdi oyun alanı parkı olan yere gidiyorum o kepçesiyle arabasıyla oynarken yemeğimi yiyorum çayımı içiyorum. Yemek gelince koyuyorum mama sandalyesine kendim nispeten rahatça yemek yiyebiliyorum.
Yani daha da zorlaşmadı bence. İnatlaşma, tartışma, karakterini ortaya koyma şu yaşımda annemle aramda var mesela. Bu hani insan iletişiminde olan bir sorun çok da dert değiş bence. Ama diğerinde sana yapışık bağımlı bir canlıyla yapışıksın. Duşa bile girmen dert uykuyu geçtm. ilk yıl bir çocuğun en en zor zamanlarıydı bence
 
Oğlum 2 yaşında sendromu dibine kadar yaşıyoruz ama yine de katılamadım size ya.
İlk bir yıla asla asla dönmek istemem. İkinci çocuğu kafamdan sildirdi bana o ilk aylar.
O dönem annem sürekli şikayet etme bunlar iyi günlerin derdi kendimi camdan atasım gelirdi😂😂
Sanırım kişilerin dayanılır buldukları şey çok göreceli. Yani ben inatlaşma, sokakta kendini yere atıp saatlerce ağlamasına razıyım. En azından geceleri ayrı yatakta yatıyorum kesintisiz uyuyorum ve emzirmiyorum. Bebek bakım odalarında kilitli değilim.
Eskiden bir restorana giderdik yemek mi yedim dayak mı yedim anlamazdım kucakta bebekle. Şimdi oyun alanı parkı olan yere gidiyorum o kepçesiyle arabasıyla oynarken yemeğimi yiyorum çayımı içiyorum. Yemek gelince koyuyorum mama sandalyesine kendim nispeten rahatça yemek yiyebiliyorum.
Yani daha da zorlaşmadı bence. İnatlaşma, tartışma, karakterini ortaya koyma şu yaşımda annemle aramda var mesela. Bu hani insan iletişiminde olan bir sorun çok da dert değiş bence. Ama diğerinde sana yapışık bağımlı bir canlıyla yapışıksın. Duşa bile girmen dert uykuyu geçtm. ilk yıl bir çocuğun en en zor zamanlarıydı bence
Ben ilk yıllar o yönden size kıyasla daha iyiydim. Yani dışarda çok zorlamıyorlar, hatta ilki bana bağımlı degildi. Bana 4 yaş sonrası zor geliyor,fiziksel yorgunluk değil psikolojik konular,kisiligini islemek,hata yapma ihtimalleri yoruyor. Ikinci kızım 30 aylık,sendromu tam atlatamadı ama o zor görünmüyor gözüme.
 
Hm anladım, çocukların karakterleri doğduklarında belli oluyor zaten. Pek değişmez huyu suyu ama kriz zamanları daha kolay atlatılabilir belki. Bizimki doğduğundan beri aşırı inattı, 6 aylık hala öyle inat ve numaracı. Böyle kabullendim ama sürekli bana bağımlı olması sıkıcı. Şimdi yeni yeni bağımsız oturmaya başladı da bir nebze daha rahatlamış hissettim. Büyüdükçe kim bilir neleri çıkacak ama bence kendi başlarına vakit geçirdikçe daha kolay gibi geliyor.
Büyüdükçe fiziksel yorgunluk azalıp zihinsel yorgunluk artıyordur ama zaten çocukla uğraştığım için o kısım bana çok zor gelmiyor.
Bu zamanları çok iyi sımsıkı bir bağla geçir canım. Her ağladığında şevkat göster,asla inatlaşma,sesini yükseltme,gizlice yanından ayrılma,sen onu yönetme onun hayatı kesfetmesinde sadece rehberi ve sevgi kaynagi ol. Zaten bunları biliyorsundur.2 yaşından sonra yavaş yavaş ayrılıp anne dışındaki kişilere de bağlanmaya arkadaş kıymeti bilmeye başlıyor. Ama öncesinde sana olan güveni sarsilmissa herşey zorlaşıyor
 
Oğlum 2 yaşında sendromu dibine kadar yaşıyoruz ama yine de katılamadım size ya.
İlk bir yıla asla asla dönmek istemem. İkinci çocuğu kafamdan sildirdi bana o ilk aylar.
O dönem annem sürekli şikayet etme bunlar iyi günlerin derdi kendimi camdan atasım gelirdi😂😂
Sanırım kişilerin dayanılır buldukları şey çok göreceli. Yani ben inatlaşma, sokakta kendini yere atıp saatlerce ağlamasına razıyım. En azından geceleri ayrı yatakta yatıyorum kesintisiz uyuyorum ve emzirmiyorum. Bebek bakım odalarında kilitli değilim.
Eskiden bir restorana giderdik yemek mi yedim dayak mı yedim anlamazdım kucakta bebekle. Şimdi oyun alanı parkı olan yere gidiyorum o kepçesiyle arabasıyla oynarken yemeğimi yiyorum çayımı içiyorum. Yemek gelince koyuyorum mama sandalyesine kendim nispeten rahatça yemek yiyebiliyorum.
Yani daha da zorlaşmadı bence. İnatlaşma, tartışma, karakterini ortaya koyma şu yaşımda annemle aramda var mesela. Bu hani insan iletişiminde olan bir sorun çok da dert değiş bence. Ama diğerinde sana yapışık bağımlı bir canlıyla yapışıksın. Duşa bile girmen dert uykuyu geçtm. ilk yıl bir çocuğun en en zor zamanlarıydı bence
Aynen ben de böyşe düşünüyorum.
Yer geliyor her gün eşimle kavga ediyorum ama batmıyor bu bana, çocukta da çok farklı olmaz gibi...
 
Aynen ben de böyşe düşünüyorum.
Yer geliyor her gün eşimle kavga ediyorum ama batmıyor bu bana, çocukta da çok farklı olmaz gibi...

Oğlum tam iki yaşında şu an ve gerçekten kolay bir çocuk da değil. Mesela istediği olmadığında kafasını yere vuruyor. Bin kere yapma desem de yapıyor, ne desem ne yapsam hayır hayır hayır diyor. Avm ye gitsek bir oyuncağa yapışık saatlerce ağlayabiliyor tutturuyor.
Ama eski düzenle kıyaslanamaz derecede kolaylaştı. Mesela eskiden sabah altıda uyanırdı bir saat emerdi geri uyurdu sekize kadar ama benim uykum kaçardı bir kere. Şimdi sabah dokuzda kalkıyor kahvaltısını bekliyor, kahvaltı hazır dediğimde yumurta diye mutfağa koşuyor. Beraber oturup kahvaltı yapabiliyoruz. İnsanı daha az yoruyor.
Eskiden bir arkadaşımla kahve içmeye gitsem mesela kucakta durmak isterdi ne kahve ne çay sürekli bebe avuturdum. Karnı acıkırdı bebek bakım odasına gider bir saat tek başıma emzirir duvarlara bakardım. Şimdi oyun alanında yada parkta oynarken sohbet edebiliyorum ne büyük lüks🙂
İnatlaşsa tuttursa dahi en azından anlıyor beni. Geçen çok sinirlendi bana geldi ısırdı. Sonra ben canımı çok yaktın oğlum dedim. Geldi ısırdığı yeri öptü bana sarıldı annem dedi. Bu bile insana tahammül veren bir şey. Diyalog kurmak, iletişim kurmak bile insanın gününü güzelleştiriyor.
Eskiden duşa girmek için uyuturdum girerdim bir motor geçerdi dışardan uyanır ağlardı eşim avutamazdı da yarı köpüklü giyinirdim alelacele. Şimdi oğlum ben banyoya giricem sen babanla oyna diyorum.
Hayat kalitem eskisi kadar olmasa da çok arttı bence
 
Bu zamanları çok iyi sımsıkı bir bağla geçir canım. Her ağladığında şevkat göster,asla inatlaşma,sesini yükseltme,gizlice yanından ayrılma,sen onu yönetme onun hayatı kesfetmesinde sadece rehberi ve sevgi kaynagi ol. Zaten bunları biliyorsundur.2 yaşından sonra yavaş yavaş ayrılıp anne dışındaki kişilere de bağlanmaya arkadaş kıymeti bilmeye başlıyor. Ama öncesinde sana olan güveni sarsilmissa herşey zorlaşıyor
Aslında iyi gidiyordu ama işe başlamamla güvrn problemi oluştu, kendi kendine uyuyan çocuk koynumuzda uyur oldu
 
Günde 1-2 kere emziriyorum anca. Sadece emzirerek yetişmem mümkün değil. Onun dışında pompa yapıp biberonla veriyorum. Bazı geceler zor, özellikle kızım uyutmuyor.. bazı geceler de hemen uyuyolar. Değişiyo yani.. uykusuzluk en yorucusu..
İkisini aynı anda emzirirseniz daha kolaylık olur
 
Aslında iyi gidiyordu ama işe başlamamla güvrn problemi oluştu, kendi kendine uyuyan çocuk koynumuzda uyur oldu
14 aylıkken ise döndüğümde bizde de değişik degisik korkular,gece beraber uyuma, gece terörü denen illet vs.olmustu
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X