Yatakta emziriyorum suandaBen ilk aylarda bebeğimi babyneste yatırır ortamıza alırdım, meme açık uyurdum. Yan emzirmeyi öğrenirseniz uyku arasında o emer siz uyursunuz.
İnanın emzirerek uyumak çok kolay.
O uykusuzluk geçip gidince emzirme hatıraları kalıyor geriye. O minicik zamanlarını özledim ben 2 yaşını geçti bile. İyi ki diyorum şindi her zoluğa katlanmış istediği kadar emzirmişim.
Bana ortaya yatırma sürekli emzirme alışır odasına gitmez dediler mesela. Bana doyduğundan belki de 15 aylıktı bir gece bile ağlamadan kendi odasında yatmaya başladı. 21 aylıktı memeden ayırdık iki günde yine alıştı.
İki senede ger şey rayına oturacak. Her şey kolaylaşacak
Kucak olayı çok zorÇalışan birçok kadının yaşadığı en problem bu galiba. Bir anda tüm hayatın bitmiş gibi hissetmek. O his arada gelse de bu zor zamanlar geçecek. İlk 2-3 ay gerçekten zorluyor insanı. 5-6 aylık olup artık ne istediğini az çok anlamaya başlayınca biraz daha rahatlayacaksıniz inşallah. Size şöyle özetleyeyim 4 aylıkken gece her yarım saatte bir uyanan saatlerce kucakta salladığım halde uyumayan oğlum 18. Aydan sonra arada kendi kendine uyur oldu
Sling ya da kaliteli bir ergonomik kanguru alın. Eğer gaz sorunu varsa ona da iyi gelir. Biz kolik olayını slingte tensel temas yaparak 2-3 haftada atlattık. Hem elleriniz boş olunca dışarı çıkmak, yemek yemek ya da yapmak gibi şeyleri yapabiliyor ve kendinizi biraz daha iyi hissediyorsunuz. Bebeğiniz hayırlı olsun.Kucak olayı çok zor
Bizimki de kucakcı oldu
Şimdiden kollarım kopuyor
Yatakta emziriyorum suanda
Babynest i var ama bana değmezse emmiyor
Bu şekilde uyuması kolaylaştı
Ama ona zarar verirsem diye korkuyorum
Bebeğim uyuyunca yatağın diğer ucuna geciyorum
Saat 11 den beri emiyor hala bırakmadı mesela 1 saat oldu
Ben de daha iyiyim. Artık geceleri uzun uyumaya başladılar. Oyun halısını da kullanmaya başladım, yeni görmeye başladılar ondaki oyuncakları. Enerji harcatmak için çok işe yarıyor. Keşke ben de yalnız bakabilsem ama mümkün değil. Bakıcı var ve çok şükür memnunum, hatta ondan başkası olmasın istiyorum :) öperim..Sadece uykusuz be yorgunluğa alıştım ve bebeğimi çok seviyorum
İyi ki var KESK’e daha önce olsa idi diyorum suanda
Artık annem de yok genelde yanlız kalıyoruz
Tüm günüm onu oyalamakla geçiuor ama olsun:))
hala memede uyuyor ya da kucakta uyuyor onların dışında ortalıgı yıkıyor
Sen nasılsın ?
Bazen bakıcıyı ben de düşünüyorum :)Ben de daha iyiyim. Artık geceleri uzun uyumaya başladılar. Oyun halısını da kullanmaya başladım, yeni görmeye başladılar ondaki oyuncakları. Enerji harcatmak için çok işe yarıyor. Keşke ben de yalnız bakabilsem ama mümkün değil. Bakıcı var ve çok şükür memnunum, hatta ondan başkası olmasın istiyorum :) öperim..
71 günlükler :))Bazen bakıcıyı ben de düşünüyorum :)
Çünkü uyanık oldugu zaman benimki sürekli evin içinde gezip etrafı seyretmek istiyor kollarım koptu ayaklarım çok agrıyor artık
Ben de sadece bebekle ilgileniyorum iste
Ev işi yemek hep eşimde yoksa uslu olduğundan değil bebeğim :)
Senin mümkün değil iki Bebiş e tek bakman
Kaç günlük oldular bizimki 63 günlük oldu
Sizdeki negatif elektrikten etkilenip bu kadar huysuzluk yapiyor olabilir bebeginiz cunku sizin ruh haliniz ona etki eder ;temas yoluyla,emzirmeyke,ses tonunuzla.ilk once siz rahatlayin, kendinizi kasmayin bebeginizi bunca yil beklemissiniz bence onu dusunup sukredin.tabiki zorlanacaksiniz her guzel seyin.zor tarafi var siz bir insan yetistiriyirsuuz bunun.bilincinde olun.Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Masallah71 günlükler :))
Canim senin su derdini nimet sayan o kadar cok anne olmayi isteyen kardesimiz var ki... cok şükür de canim.Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Çok üzüldüm gerçektenCanim senin su derdini nimet sayan o kadar cok anne olmayi isteyen kardesimiz var ki... cok şükür de canim.
Ben de o bebeksiz annelerden biriyim konuna girdim hakkini helal et haddim degil ama bunu anlatmam gerek sana ve senin gibi bu sorunu yasayan annelere
Dokuz aylik evladimi gunler vardi kaybettim ... ölü dogum yaptim... elimiz boş gozumuz yaş geldik evimize... gecmedi gunler aylar gecmedi . Hani sen demissin ya memesiz uyumuyor ben ve nice annelerin sutleri boşa akti ilac ictik sutlerimiz kesilsin diye...
Bir kez yatamadi besiginde bir kez koklayamadan topraga verdik evlerimizde bebek aglayisi bekledi komsularimiz ve biz yoktular...
Her seye raziydik aslinda uykusuzluga yorgunluga ... o aglamalarin ne sevinc gozyaslarin bir bilsen oysa ...
Hic derdin gamin kalmazdi bir annenin bebeksiz kalmasini buradaki satirlardan okusaydin...
Allah sana bir mucize vermis bunun icin sadece şükür et güzel kardeşim ve bizlere bol bol dua et ...
Cok sevindindim durumunuzun düzelmesine ...Çok üzüldüm gerçekten
Allah sabır versin ve insallah size de anneliği tattırasın
Bu yaşadığm bir süreç
Sanırım çoğu insan yaşıyormuş
Şimdi iyiyim yolunda hersey
Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
20 günde bukadar kötü düşünüyorsunuz lahusalık 40 gün uyumadım 6ay eşimle uyuyamadım 3yıl sıcak yemek yemedim hep temizlik yapıp Bi yer daha çıkacak diye işim bitmedi 3 yıldır deliksiz uyumadım sabaha kadar beşikk sallayıp sabah işe gittim vs. Şimdi en kıymetlim o eşimden hatta kendimden çok onınlayım çok da güzel birşey Sabırlı olun o daha dünyaya alışkın değilHerkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Geçti zaten o düşüncelerim20 günde bukadar kötü düşünüyorsunuz lahusalık 40 gün uyumadım 6ay eşimle uyuyamadım 3yıl sıcak yemek yemedim hep temizlik yapıp Bi yer daha çıkacak diye işim bitmedi 3 yıldır deliksiz uyumadım sabaha kadar beşikk sallayıp sabah işe gittim vs. Şimdi en kıymetlim o eşimden hatta kendimden çok onınlayım çok da güzel birşey Sabırlı olun o daha dünyaya alışkın değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?