Geçecek mi?

Sarılın sarılın :) ciddi bi psikopat değilse zaten kim ister eşiyle kotu olmayı. Geçende de konunuzu okumuştum. Kafanızda bitirseniz buraya yazma gereği mi duyarmıydınız gidip boşanır mıydınız?
Aileler bu işi çekilmez hâle getirebiliyolar. Ama bu adamlar da o ailede büyümüşler. Siz de uzak durdukça doğruyu gösterici olarak onları görecekler yine..
 
Dino1isi .!.:
Sarılın sarılın :) ciddi bi psikopat değilse zaten kim ister eşiyle kotu olmayı. Geçende de konunuzu okumuştum. Kafanızda bitirseniz buraya yazma gereği mi duyarmıydınız gidip boşanır mıydınız?
Aileler bu işi çekilmez hâle getirebiliyolar. Ama bu adamlar da o ailede büyümüşler. Siz de uzak durdukça doğruyu gösterici olarak onları görecekler yine..
Genişletmek için tıkla...
şu an ailesi zaten hayatımızda Yok. Ama illa girecekler Yani ve değişmiyorlar asla biz ders alalım da şöyle yapalım artık vs yok. Ben yüz vermediğim için gelemiyorlar. Çok zor gerçekten. Seviyor muyum sizce?
 
Feronika .!.:
şu an ailesi zaten hayatımızda Yok. Ama illa girecekler Yani ve değişmiyorlar asla biz ders alalım da şöyle yapalım artık vs yok. Ben yüz vermediğim için gelemiyorlar. Çok zor gerçekten. Seviyor muyum sizce?
Genişletmek için tıkla...
Bunun cevabı sizde. Seviyor musunuz, elalem ne der mi acaba, çocuk babasız buyumesin mi.. gibi gibi çok soru sorulabilir. Kişisel olarak cevap verebilirim en fazla. Ben sevmiyor olsam bu durumda cevap aramazdım Burda. Boşardım
 
Belli ki sevginiz var hâlâ.
Olanları,şunu bunu boşverin.
Son bile olsa bir şans daha verin ilişkinize.

Her akşam dışarı çıkması hiç ama hiç hoş değil.
"Gitme" deyince gitmeyecek madem deyiverin.
Elbette dedirtmeden akıl etmesi lazım!
Ama siz "elimden geleni yaptım" demenin haklı gururunu yaşarsınız sonrasında.

Toparlanabilir gibi duruyor,konularınızı az çok biliyorum.
Kimse dört dörtlük değil.
Sanki isteseniz bu adamı yola getirirsiniz gibi..
Ama isteğiniz yok.
Var mı?
Biraz mı var?
Ne kadarsa o kadarının peşinden gidin.
Güleryüzle bir adım atarak başlayın derim.
Kat kat karşılığını almanızı dilerim.
 
Feronika .!.:
Offf kızlar

O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.

Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.

Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.

Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;

Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?

Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....

Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?

Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
Genişletmek için tıkla...
Geçer neler geçmiyor ki
 
Senin derdin de cok buyuk valla. Diren dicem direne direne kazananda gormedim.ama yeni evlisin biraz daha sabredebilirsin belki
 


Bunca olan şeye rağmen yine de bir sarılsanız ama içten.. belki o şefkati o sıcaklığı tekrar yüreğinde hissedersin. Bir bak sevdiğin adama, yüzüne, gözüne, ellerine.. Ama yürekten bak. O sevdiğin adamı görebiliyor musun? Yoksa sıradan gözler ve yüz mü görüyorsun? İçinde minicik bir kıpırtı bile oluşursa çaba sarfetmeye değer. Ama bir dene yanağından sıkı sıkı öp, otururken birden sarıl mesela. Belki de eşinin de buna ihtiyacı var, belki senin şefkatine ihtiyacı var. En çok senin.. biliyorum. Ama bir dene derim...


 
Feronika .!.:
Offf kızlar

O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.

Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.

Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.

Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;

Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?

Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....

Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?

Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
Genişletmek için tıkla...
Ayni robot gibiyiz..
 
Leyla- .!.:

Bunca olan şeye rağmen yine de bir sarılsanız ama içten.. belki o şefkati o sıcaklığı tekrar yüreğinde hissedersin. Bir bak sevdiğin adama, yüzüne, gözüne, ellerine.. Ama yürekten bak. O sevdiğin adamı görebiliyor musun? Yoksa sıradan gözler ve yüz mü görüyorsun? İçinde minicik bir kıpırtı bile oluşursa çaba sarfetmeye değer. Ama bir dene yanağından sıkı sıkı öp, otururken birden sarıl mesela. Belki de eşinin de buna ihtiyacı var, belki senin şefkatine ihtiyacı var. En çok senin.. biliyorum. Ama bir dene derim...
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim. Gözlerim doldu yine. Yarın ona sarılmayı deneyeceğim benim için ne kadar zor bilemezsiniz. Sanki her şeyi sıfırlamak güçsüz kalmak gibi. Sevdiğim adamı görebilecek miyim acaba
 
MissCherryBlossom .!.:
Siz tek başınıza terapistten ziyade ilişki terapistine gidin derim.
Genişletmek için tıkla...
eşime söylemiştim. Şimdi bu benşm son gittiğim psikolog çok daha başarılı. Bi kez de buna beraber gidelim dedim. Ama ben 1 kez denedim benden geçti, benlik sorun yok demiştim, akıl sağlığım iyi benim dedi. Boşuna anlatmaya çabaladım akılla alakası Yok gittin biliyorsun ne alaka dedim. Gittik gördük işte adam sana ne dedi sen git dedi bla bla saçmaladı bana.
 
Feronika .!.:
eşime söylemiştim. Şimdi bu benşm son gittiğim psikolog çok daha başarılı. Bi kez de buna beraber gidelim dedim. Ama ben 1 kez denedim benden geçti, benlik sorun yok demiştim, akıl sağlığım iyi benim dedi. Boşuna anlatmaya çabaladım akılla alakası Yok gittin biliyorsun ne alaka dedim. Gittik gördük işte adam sana ne dedi sen git dedi bla bla saçmaladı bana.
Genişletmek için tıkla...

Valla panpa abimiz çok düz adam allah sabır versin :)
 
Feronika .!.:
Offf kızlar

O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.

Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.

Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.

Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;

Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?

Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....

Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?

Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
Genişletmek için tıkla...
Ve ben 7 audir evliyim her gece agliyorum su anda agliyorum. Hani o 3 yil sevgili oldugum adam.bumuydu bana sundugu hayat. Az once aglama sebebim ise ondan bir kac günlük bir yere gitmek istegim oldu. Vay efendim o isini birakamazmis gidenlerden onaneymis vs. Bunaldim. Istediğim hayat bu degildi. İşe git gel baska bisey yapmıyorum. Oysa nw civil cıvıl bir hayat istiyordum ufak seyler bilw yapsa ona dunyalari sunardım. 7 ay 7 sene gibi geldi. Bu karakterde bir insanla yasamak beni yipratacak. Ve her ihtimali artik düşünüyorum.. gücüm yeterse tabi....
 
Hebehubele .!.:
Hayır geçmeyecek malesef evlilik yozlastiriyor herşeyi. Ruhun çimdik çimdik oluyor belirsizlik tüm vücudunu mesken alıyor sanki. Geri adım atsan olmuyor ileri gitsen olmuyor. Yaşamdan tat almamak en kötüsü. Ondan umut kesmek , ama kopamamak yada kopmaktan korkmak daha doğrusu boşluğa düşmek gittikçe içindeki güç tükeniyor. Ruhunda bedeninde yorgun. Umarım herşey gönlünce olur.
Genişletmek için tıkla...
Keske kendimize guvensek keske o bosluk acabalar olmasa bu eziyeti kendimize cektirmesek...dusunuyorum 23 yasindayim neden bu sekilde yasiyorum her gece gözler yaşlı.. gencim neden omrümden gidiyor hersey...bazen diyorum yasim genc kendime eziyer etmeyeyim hayata bir kez gelmisim ..ama acabalar var iste
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
( Kedili evde )By-pass ameliyatı 15 günlük süreç
Yorumlar
2
Görüntüleme
2K
senyor
S
O
Tüp mide ameliyatı oldum. Adım adım süreç...
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
6K
ulasimiz
ulasimiz
A
2.çocuktan sonra eşimle aramızdaki uzaklık geçer mi
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
4K
golldkahveemm
G
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
9K
senemsls
S
M
KAYINVALİDE İLE YAKINLIK
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
4K
Gocmenturna
G
Back
X