• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Geçecek mi?

benden kaçtığını söylüyor. Mutsuzluktan kaçtığını söylüyro. Tek suçlu ben miyim? O da benimle konuşabilir karşısına alıp fi mi

o zaman boşansın.

ne bu ya evde karın çocuğun beklesin. yemeğin yapılsın, hizmetin görülsün. ama mutsuzum kaçıyom ://
 
Bu tip evlilikler sevgiden daha çok merhamet evliliği oluyor. Siz olmadan o ne yapacak, o olmadan yeni hayata nasıl alışacaksınız, çocuğunuz ne olacak gibi sorular sizi bir arada tutuyor. Bence tutmamalı. Evlilikte sevgi bittiyse bütün hayatı kendine zehir etmenin bir anlamı yok. Önce ne istediğinize karar verin. 80 yaşına gelince keşke demeyin. Bence hayatın uzun olmasının önemi yok. Önemli olan mutlu olmak.
 
Nacızane fıkrım kendınıze sorun : acaba ondan a bosanmıs olsam ben ve cocugum sımdıkınden daha mutlu olur muyuz? Cevabınız evet olursa bozanın derım. Madem sızı mutsuzluğa cektıgıne inanıyorsunuz..
Cevabınız hayır olursa kabullenin ve yolunuza devam edin derım mutlu olabilmek ıcın fırsatlar oluşturun mesela kendınıze oglunıza vakit ayırın.. Bı sure sonra etrafa da pozitif enerji yaydıgınızı fark edeceksiniz
 
Offf kızlar

O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.

Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.

Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.

Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;

Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?

Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....

Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?

Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
hayatın genel rutini aslında sizi yaşadıklarınız sizde sadece +1 var evde olmayan bir adam...
arada bir çocuğu birine bırakıp başbaşa takılsanız, ya da eşiniz evde kalsa başbaşa biğr film izleseniz bir kadeh birşey içseniz, senede bir bile olsa dışarda eğlenseniz yada tatile gitseniz kafanız dağılır ama siz herşeyi üstlenmişiniz eşiniz var yok böyle hissetmeniz çok normal...
 
hayatın genel rutini aslında sizi yaşadıklarınız sizde sadece +1 var evde olmayan bir adam...
arada bir çocuğu birine bırakıp başbaşa takılsanız, ya da eşiniz evde kalsa başbaşa biğr film izleseniz bir kadeh birşey içseniz, senede bir bile olsa dışarda eğlenseniz yada tatile gitseniz kafanız dağılır ama siz herşeyi üstlenmişiniz eşiniz var yok böyle hissetmeniz çok normal...
tatile gideriz ama orada bile sanki ayrı takılıyoruz. O daha çok Deniz kenarında takılır ben paraşüte biniyorum, dolanıyorum geziyorum. Biz nedense biz olamadık sanırım
 
hayır. Benimle vakit geçirmiyor. Aramız çok iyiyken de böyle çıkardı hep akşam, o zamanlar üzülürdüm çok, tartışırdık. Gitme derdim ama çıkardı arkadaşlarının yanına illa her akşam. Artık gitme de demiyorum zaten
AMA bu şekilde olmaz ki !
Nasıl bir eş bu eş kişisi.
Ne demek yemek yer çıkar bir işin ucundan tutmalı sohpet etmeli bu şekilde ev arkadaşısınız !
Bir yol kat edemezsiniz ki olacağı düzeleceği varsa da olmaz.
 
Offf kızlar

O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.

Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.

Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.

Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;

Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?

Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....

Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?

Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
Siz daha önce de konu açmıştıniz. Bu kadar verici olmaktan artık vazgeçseniz?
 
AMA bu şekilde olmaz ki !
Nasıl bir eş bu eş kişisi.
Ne demek yemek yer çıkar bir işin ucundan tutmalı sohpet etmeli bu şekilde ev arkadaşısınız !
Bir yol kat edemezsiniz ki olacağı düzeleceği varsa da olmaz.
sorumsuz. Ne işini sever ne bi şeyin ucumdan tutmayı. İstiyor ki ben hep ona iyi olayım güleyim bunca şeyi görmezden geleyim geçmişi silip atayım. Ama kendime saygım var yapamıyorum. Kendime saygım ona vicdanım :(
 
Siz daha önce de konu açmıştıniz. Bu kadar verici olmaktan artık vazgeçseniz?
bi gün yemek yapmasam çıkar gider annesinde yer mesela. Bunu da yediremiyorum kendime. Çocuğu her sabah annemlere bırakma işini ona verene kadar 50 kez tartıştık bu iii kabullenme süreci bile beni bitirdi
 
bi gün yemek yapmasam çıkar gider annesinde yer mesela. Bunu da yediremiyorum kendime. Çocuğu her sabah annemlere bırakma işini ona verene kadar 50 kez tartıştık bu iii kabullenme süreci bile beni bitirdi
İlk başlarda rahatı bozulduğu için tepki vermesi normal.ama olmuyorsa da olmaz bazen...ya öyle kabul etmek gerekir,ya da gitmek gerekir
 
aynı durumdayım. Bende sizin gibi yapmayı düşünüyorum. Son 1 kez denemek istiyorkm

benden kaçtığını söylüyor. Mutsuzluktan kaçtığını söylüyro. Tek suçlu ben miyim? O da benimle konuşabilir karşısına alıp fi mi
Tek suçlu elbetteki sen değilsin iki tarafında hatasi vardir . İnsanlar gün geçtikçe değişiyor. Düşünceleri zevkleri. Bir zamanlar sevdiğimiz insanin hareketleri zaten şuan bizi onlarin yaninda tutan. Kendini suçlamayı birak bence elinden geleni yaptiysan duzelmek için ve denemek istiyorsan dene . Bu hayat senin denemek te yanılmakta bir seçenek. İçinden nasıl geliyorsa öyle davran.
 
sorumsuz. Ne işini sever ne bi şeyin ucumdan tutmayı. İstiyor ki ben hep ona iyi olayım güleyim bunca şeyi görmezden geleyim geçmişi silip atayım. Ama kendime saygım var yapamıyorum. Kendime saygım ona vicdanım :KK43:

Adınıza gerçekten üzüldüm.
SaBIR taşı olsa çatlar.
Ciddi bir durum.
AİLESİ ile bu konuda görüşseniz.
yani nereye kadar sabredeceksiniz ki !
Sırf adı koca diye ömrünüz boyunca çanta taşır gibi taşıcakmısınız.
Ha derseniz ki boşanmamı diyorsunuz ben hemen verilen kararlara karşıyımdır.
Ölçün tartın değerlenndirin etrafınızdan en azından sizi tanıyanlardan en önemlisi ile iç sesiniz ne diyorsa onu yapın.
Mutluluklar,kolaylıklar.....
 
tatile gideriz ama orada bile sanki ayrı takılıyoruz. O daha çok Deniz kenarında takılır ben paraşüte biniyorum, dolanıyorum geziyorum. Biz nedense biz olamadık sanırım
Bekar oldugum icin soruyorum bu biz olamamak durumu evlenmeden once yokmuydu?Evlilik oncesi yakindiginiz kisilik ozellikleri nasildi?Allah yardimciniz olsun.Kirginliklarinizin iyilesmesi dilegiyle.
 
Bekar oldugum icin soruyorum bu biz olamamak durumu evlenmeden once yokmuydu?Evlilik oncesi yakindiginiz kisilik ozellikleri nasildi?Allah yardimciniz olsun.Kirginliklarinizin iyilesmesi dilegiyle.
evlilik öncesi daha iyiydik. Beraber vakit geçirirken birbirimize saygı duyardık şimdi herkes Canının istediğini yapıyor
 
Back
X