Canım diyecek bişey bulamıyorum çocuklukta yaşadıgımız unutulmuyor biliyorum ama sağlam durman lazım sen çocuklarını öyle bir büyük yetiştir ki senin yaşadığını onlar yaşamasınlar diyecek başka birşey yok ama bizimle konuşabilirsin ister burdan istersen özelden sen bilirsin içine atma amaGittim psikoloğa. Bir süre tedavi gördüm. Yazı yazmayı çok severim. Son zamanlarda yazmadım. Ama eskiden çok yazardım. Kaç defter yazdım kaç defter yaktım bilmiyorum.
Umarım sizi iyileştireceksin şeyi en kısa zamanda bulursunuzYok izlemiyorum.
Hatta merak ettim ama tahmin ettiğim için yaralarımı deşmeye gerek olmadığını bilerek izlemedim.
Terapi aldım. İlaç tedavisi de gördüm.
Ara ara bazı olaylar içimdeki duyguları hareketlendiriyor üzüyor.
Canım diyecek bişey bulamıyorum çocuklukta yaşadıgımız unutulmuyor biliyorum ama sağlam durman lazım sen çocuklarını öyle bir büyük yetiştir ki senin yaşadığını onlar yaşamasınlar diyecek başka birşey yok ama bizimle konuşabilirsin ister burdan istersen özelden sen bilirsin içine atma ama
Rica ederim ben gün içerisinde çoğunlukla aktif oluyorum canın sıkılırsa yaz dinlemeyi çok severim canımBebeğim yok henüz ama duygusal anlamda öyle çok korku yaşıyorum ki ona tramva yaşatacak bir şey olmamalı kendi tarafımdan diye sürekli okuma yapıyorum. Çok teşekkür ederim desteğiniz için.
Yasadiklariniz cok üzücü. Size verebilecegim en iyi öneri isinin ehli bir terapiste gitmek ve affetmek uzerine calismak. Affetmek o kisilerin yaptiklarini unutmak, koşup sarilmak, hicbir sey olmamis gibi davranmak degil. Affettikçe o kişiden özgürleşiyorsunuz. Affetmediginiz zaman o kiside bir parçanız kaliyor ve hep yasiyor. Enerjinizi düşürüyor, yasadiklarinizi hep hatirlatiyor. Bu sebeple kendinizi hep kötü hissediyorsunuz. Ama affetseniz bu kotu duygulardan özgürleseceksiniz. Affetmek kendinize yapacağınız en buyuk iyilik. Ama bunu terapilerle meditasyonlarla odevlerle yapmalısınız bir uzman esliginde. Oturup düşünüp tamam affediyorum demekle olmaz. Inanin cok buyuk özgürlük. Sırtındaki tonlarca yükü birakiyorsun gibi. Mutlaka deneyin. Simdilerde cok uygun fiyatli online terapiler var. Instagramda birkaç tane hesap var onlarca psikologun bir araya geldigi. Bütçeye gore online terapi veren danışmanların bir arada olduğu hesaplar var. Denemeye deger inanin.Geçmiyor.
Yıllar geçti.
28 yaşındayım.
Geçmiyor.
Ne öfkem, ne üzüntüm.
Anneme, ablama, babama, amcama, ölmüş dedeme, babaanneme...
Bir insan bir çocuğa o kadar yüklenmemeli idi.
Yıllar geçtikten sonra da hiç bir şey yokmuş gibi bir şeyleri anlattıklarında o kadar üzdüklerini yoksaydıklarında içimin ne kadar kan ağladığını görmüyorlar.
Bazen birilerine haksızlık mı yapıyorum, kıskanıyor muyum o yüzden mi diyorum kendimi ablama inanılmaz öfke doluyum. Sanki yanlış zamanda doğdum. Anneme de kızgınım eskisi kadar değil, bu aralar iyi davranıyor benimle anne kız gibi artık. Bu sefer kendime kızıyorum sırf o sevgiyi bu yaşında tattığın için kanıyorsun çok yaklaşma. Geçen hastalandım. Doktora götüreyim dedi. Yok ben hallederim dedim. Ben ortaokuldan beri kendim doktora gidiyorum. Götür dediğimde kendin git derken ablamın peşinden koşardı o halledemez diye... Şimdi ise onun yaptığı nankörlüklerden şikayetçi hayatlarını allak bullak etti annemlerin. Ona verdiği sevgi gibi yine değil ama daha yakın eskisine göre.
Kendime kızıyorum. Odaya geçtim şimdi düşünüyorum ağlamamak için zor tutuyorum salağım ben üç gün sonra ablamla yine iyi olsa yine ben öteleneceğim belki de annem öyle olduğunu zannetmezse de. Sürekli eski şeyler aklıma geliyor. Oturduğum semtte yürürken çok ağladım eşimle çok dertleşirdik. Üniversiteme çok yakındı dersi ekip bu sokaklarda yürürdüm akşamları düşünürdüm. Sonra çocukken aklıma geliyor her gece ağlardım her gece... O babannenin yengenin dışlayıp ablamı kucaklamasını. Büyüdüm ama geçmedi. Herkes beni görüp kendini iyileştirdin der, eşim hep helal olsun o kadar travmanın üstesinden geldin ne kadar içinde kalan şeyler olsa da kuvvetlisin der. Ama yok. Kendime ben acıyorum ama bir başkasının beni acıtmasına dışlamasına müsaade etmiyorum sadece. Yoksa hala o çocukken yaşadığım acıların yaşındayım.
Çeşitli uzmanlar var geçmişteki travmalarla alakalı çalışan.
Bunları hatırlamak, o anı düzeltmek ve olumlama yapmak adına.
Bir araştırın dedim.
Çok sağolun.Rica ederim ben gün içerisinde çoğunlukla aktif oluyorum canın sıkılırsa yaz dinlemeyi çok severim canım
Yasadiklariniz cok üzücü. Size verebilecegim en iyi öneri isinin ehli bir terapiste gitmek ve affetmek uzerine calismak. Affetmek o kisilerin yaptiklarini unutmak, koşup sarilmak, hicbir sey olmamis gibi davranmak degil. Affettikçe o kişiden özgürleşiyorsunuz. Affetmediginiz zaman o kiside bir parçanız kaliyor ve hep yasiyor. Enerjinizi düşürüyor, yasadiklarinizi hep hatirlatiyor. Bu sebeple kendinizi hep kötü hissediyorsunuz. Ama affetseniz bu kotu duygulardan özgürleseceksiniz. Affetmek kendinize yapacağınız en buyuk iyilik. Ama bunu terapilerle meditasyonlarla odevlerle yapmalısınız bir uzman esliginde. Oturup düşünüp tamam affediyorum demekle olmaz. Inanin cok buyuk özgürlük. Sırtındaki tonlarca yükü birakiyorsun gibi. Mutlaka deneyin. Simdilerde cok uygun fiyatli online terapiler var. Instagramda birkaç tane hesap var onlarca psikologun bir araya geldigi. Bütçeye gore online terapi veren danışmanların bir arada olduğu hesaplar var. Denemeye deger inanin.
NLP ya da NPL dediğiniz psikanaliz gibi en kuytu köşelere inip ya silmeye ya iyileştirmeye yönelik bı dal.
Kuzenim farklı bı sorunu için yardım almıştı ve işe yaramıştı
Ben bu konuda barış musluyu takip ediyorum.NLP ya da NPL dediğiniz psikanaliz gibi en kuytu köşelere inip ya silmeye ya iyileştirmeye yönelik bı dal.
Kuzenim farklı bı sorunu için yardım almıştı ve işe yaramıştı
Kuzenim atlattı çok şükür onun çok farklı bı travmaydi ama tekrar etmedi nereden mi biliyorum o korkusunun üstüne gitti ve o anlamda çok büyük bir adım attıBunu tamamen geçiremiyorlar ama belli bir süre sonra tekrarlıyor.
aileler ilk cocuklarinda toy oluyor cok üzerine düsüyorlar. sonra cocuk ya buna alisiyor ya da kendi sorumlulugunu zor üstleniyor.
ailenin seni daha az sevdiginden degil yani.
söyle düsün örnek veriyim.. iki cocugun var ve birisi hasta vs .. gidip de saglam cocugun ile ilgilenmezsin ve haliyle ilgin alakan hasta cocugunda olur daha cok. hele kendisini gelistirmemis aileler daha da zorlanir bu konuda. ne yapacagini bilmez ve ayrim yapiyor gibi gözükür
yani senin durumunda evlat ayirma yok ama bence..
biraz düsünerek bunu kendin de anlayabilirsin.
ki sen herseyi kendin yaptigindan ailen gerek duymamis pesinden kosturmaya. ama seni sevmediklerinden kaynaklanmiyor. gönülleri senden yana rahat oldugundan kaynaklaniyor.
e simdi de ablan tek basina birseyleri halledemiyor veya hayatinda tökezliyorsa kendi sorumlulugunu yeni almaya ögrenmeye basladigindan dir..
geçirmeye iyileştirmeye çalışmasan mı acaba?
öyle kabul et önüne bak.denizaslim de yazmış bu affetme olayını içten bir bağışlama gibi düşünme o zor çünkü. kendi hayatına baktıkça önemini yitirecek, düşünmedikçe.. çünkü senin değerini belirleyen annen değil. o sadece kendinden dışlar hayattan senin kendi hayatından dışlayamaz seni..
merhaba simdi siz yazinca soyle bir baktim aile dizimi denen duruma ama pek anlayamadim sanirim ne yapiyorlar tam olarakÇocuklukta travması olanlar naparsa yapsın iyileşemiyor bence büyük çoğunluğu. Çünkü hesap soramıyoruz. Herşey iyi olduğu için hesap soracak kimse yok.
Ben şu an anneme neden desem pişmanlıktan ağlasa ben bin kat yıkılırım. Tabi bambaşka bizim konularımız.
Aile dizilimi diye bişey var duydun mu hiç bilmiyorum. Araştırmanı tavsiye ediyorum. Benim yüzleşmeye gücüm yok.
Aslında yaraları siz hep taze tutuyorsunuz böyle yaparak. Suç geçmişinizde ve farkirliğinizde değil. Bakış açınızda.Bizim cocuklugumuz cok zordu. Cok zor zamanlar gecirdik. Paramiz yokdu diye istedigim ama alamadigimiz seyler bugün gördügüm yerde bakamiyorum, sinirleniyorum kan beynime sicramis gibi oluyorum.
Pahali dondurma vardi onu hic alamazdik diYe aradan 20 seneden fazla zaman gecti elimi bile sürmem o dondurmaya.
Gidemedigimiz yerlere adim bile atamiyorum.
Allahima cok sükürler olsun ailecek tutunarak zor günleri cok zor olsa da atlatabildik. Demem o ki.. yaralar hep kaliyor..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?