madem akıl ıstıyorsun.. ıyı oku...sen aysenın fatmanın dedıgını kafana takarsan bu evlılıgı yurutemezsın benden soylemesı...olabılır gercekten cırkın olabılırsın..esın senı begendımı..begendı. evlendınızmı evlendınız..daha neyı takıntı yapıyorsun anlıyamadım..olan olmus bıten bıtmıs..he sen kendı ıcınde kompleks yasıyorsun o ayrı..ama bu sole dedı..esımın agzının payını vereyım..bu boyle dedı..eşime saldırayım dersen ..inan hata edersın...umarım kımsenın dedıgını problem yapmaz..esinlede ıyı anlasırsın.sevgiler
kimse kendini ezdirmek istemez zaten.bende alttan alan evli kadınlara kızıyordum bekarken.ezdirme kendini neden konuşmuosun cevap vermiosun diye çıkışırdım.ama ne zaman evlendim o zaman anladım.kayınvalidemden çok laf duydum hemde ummadığın kadar ama tek bi cevap vermedim.ağzımı bile açmadım.çünkü söyleyeceğim her sözün boşa gideceğine inanıyordum.şimdi ise 10 aylık evliyim ne eşim nede ben görüşmüyoruz.haa eşim görüşmek için zorlasaydı o başka ama çok şükür şimdilik yok öyle bi durum.umarım senin ve diğer genç kızların yapacağı evliliklerde bu tür sorunlar yaşanmaz da böyle şeylere gerek kalmaz...size hoşgeldin bile demiyorsa ne demeye gidiyorsunuz,kendinizi daha fazla ezdirmek için mi.aman eşimin hatrı,aman kaynanam darılmasın eeeeeeeee!siz ne olacaksınız.lütfen,bir bayan olarak kendinizi ezdirmeyin.
ateş olmayan yerden de durup dururken duman çıkmaz,eşinizin bunu sizinle açık açık paylaşması gerek yoksa başkalarından duyup duyup daha çok üzüleceksiniz.
merhaba herkese
isterdimki birgün buraya mutluluğum yazayım ama insanın eşinin ailesi problemli olunca birde yakın olunca sürekli problem..kayınvalidemin soğukluğunu daha önce yazmıştım tabi yengesigilide..geçenlerde eşimle kuzeni şakalaşırken tartıştılar..bugün kuzeni bana dediki demekki zamanında çıkan dedikodular doğruymuş dedi.seninle babanın parası için evlendiği dedi.ben şok oldum kayınvalidem beni istemiyormuş düğün gününe kadar sana yakışmıyor oğlum acele ettin filan demiş.kayınvalidemin beni istemediğini ilk duyuşum bu değil daha önce bir komşumdan ve yine eşimin akrabasından duymuştum eşime sorduğumda yok öyle birşey milletin dedikodusu dedi..diğer bir olay biz eşimle çıkarken bir ayrılık dönemimiz olmuştu sebebide ailem seni istemiyor ikna edemiyorum demişti bende tamam dedim ayrıldık..1 hafta sonra yine telefon açtı barışalım diye bende istenmediğim aileye kesinlikle gelin olmak istemiyorum dedim..o zaman yok öyle bişey sadece ayrılmak için bahaneydi dedi kesinlikle yok öyle birşey dedi bende inandım..sonra dedikoduları duyunca sordum eşime yok dedi yalanladı..hadi onlar uzak ama şimdi kuzenidemi yalan söylüyor..hatta başka yaşanan olaylarıda anlattı görümcemde demişki annemin yanında sakın çirkin filan demeyin zaten istemiyor diye bunları uyarmış artık ne söyledilerse görümceme..ben kısa boyluymuşumda esmermişimde..kayınvalidenin boyu 1.55 yok bana kısa demiş..eşime zaten ayrı kızgınım başkalarını yalanladı şimdi kuzenin söylediklerine ne diyecek bakalım..artık eşimede güvenim kalmadı ya bu hayatta kimseye inancım kalmadı..bir evlilik bir aile insanı bu kadarmı bunalıma sokar kendini bu kadarmı aşağılık duygusuna sokar..şimdi ne yapayım geçmiştemi kalmış diyeyim yoksa eşime bu yalanın hesabınımı sorayım
kimse kendini ezdirmek istemez zaten.bende alttan alan evli kadınlara kızıyordum bekarken.ezdirme kendini neden konuşmuosun cevap vermiosun diye çıkışırdım.ama ne zaman evlendim o zaman anladım.kayınvalidemden çok laf duydum hemde ummadığın kadar ama tek bi cevap vermedim.ağzımı bile açmadım.çünkü söyleyeceğim her sözün boşa gideceğine inanıyordum.şimdi ise 10 aylık evliyim ne eşim nede ben görüşmüyoruz.haa eşim görüşmek için zorlasaydı o başka ama çok şükür şimdilik yok öyle bi durum.umarım senin ve diğer genç kızların yapacağı evliliklerde bu tür sorunlar yaşanmaz da böyle şeylere gerek kalmaz...
kimse kendini ezdirmek istemez zaten.bende alttan alan evli kadınlara kızıyordum bekarken.ezdirme kendini neden konuşmuosun cevap vermiosun diye çıkışırdım.ama ne zaman evlendim o zaman anladım.kayınvalidemden çok laf duydum hemde ummadığın kadar ama tek bi cevap vermedim.ağzımı bile açmadım.çünkü söyleyeceğim her sözün boşa gideceğine inanıyordum.şimdi ise 10 aylık evliyim ne eşim nede ben görüşmüyoruz.haa eşim görüşmek için zorlasaydı o başka ama çok şükür şimdilik yok öyle bi durum.umarım senin ve diğer genç kızların yapacağı evliliklerde bu tür sorunlar yaşanmaz da böyle şeylere gerek kalmaz...
zaten görüşmek gibi bi niyetim yok canım.görüşmemek için çok sebebim var.böyle bende eşim de çok mutluyuz.umarım daha da mutlu oluruz.tavsiyen için teşekkürler canımcanım benim şunu da yazayım eşim beni hiçbir şekilde zorlamadı zaten bir yıl kadar kendisi de görüşmedi tel hariç o da ayda yıl da bir zaten.ailesine o da çok kızgındı haksız yere bizim huzurumuzu darmadağın ettiler.
bu arada eşin seni zorlasa bile kendini hazır ve iyi hissetmiyorsan görüşme.kendine zarar verirsin.buda benden sizin gibi evli birine naçizane bir tavsiye olsun:kedipuyorumnanaktan
kesinlikle söylediklerine katılıyorum uzak olmakta fayda var.ne kadar uzak olursan o kadar kıymet görüosun değil mi:??? körü körüne kimse sevilmez kim olursa olsun.aslında anlatmak istediklerimiz aynı.karşındaki kim olursa olsun ne kadar değer hakediosa o kadar değer vereceksin...bende senin gibi bende kaybettiğimi düşünmüyorum.onların kayıbı oldu.arkadaşım yazmadan geçemeyeceğim.benim profilimde bekar yazıyor ama evliyim.hem de bir yıllık falan değil.ben de kayınvalidemlere karşı ilk başlarda çok iyiydim,çünkü büyük bir aile olmak istiyordum inan ki onları kendi annem babam kadar çok seviyordum abartmıyorum.böyle bir kaç yıl geçti bir baktım ki böyle davranma onların gözünde enayilik,ensesine vur lokmasını al, gibi şeyler ifade ediyor.
baktım ki benim değerlerime saygı göstermiyorlar,hemen ben de 180 derece bir dönüşüm oldu.
kaynanamlarla bir kez yüz göz olacak bir olay yaşadık ve baktım ki bana hükmetmeye çalışıyorlar.yani onlar ılımlılığı,saygıyı zayıflık olarak görüyorlar.ben acayip derece strese girdim yeni yeni kendimi toparlıyorum.dedim ki değmez,bunlar için.beni üzmüş olmaları bile onları etkilemedi,özür bile dilemediler.oysa ki,ben onlar için çok iyi şeyler düşünürken onların vurdumduymazlığı beni daha çok yıprattı.herkes çektiğini bilir,şu anda 2 yıldır özel günlerde dahil hiç görüşmüyorum.şu aralar onlar benle konuşmak için çabalıyorlar.bütün herkes akrabaları da dahil benim haklı olduğumu biliyorlar.çok nadir o gün kendimi iyi hissedersem eğer kayınvalidem aradıysa konuşmak istersem konuşuyorum.görsen benle konuştukları için ne kadar mutlu oluyorlar yanınında olsam içine sokacak o derece yani. böyle çok daha değerli ve kafam daha rahat biliyor musun.eski kafam olsa şu anda onların karşısında tam da bir köle isauraydım.kabuğumu kırdım ama,şu anda çok ciddi bedensel hastalıklarım var o günlerin stresinden bana kalan.giden benden giiti yani.
ama,kendimi övmek için demiyorum ben kaybetmedim onlar benim gibi bir gelini ne derseniz kızlarını kaybettiler.
benim kızdığım ne biliyormusun canım körü körüne saygı.seni sevmiyor ve saygı duymuyorsa ne diye saygı duyacaksın ki,daha fazla aşağılanmak için mi*şaşarım böyle bir saygıya.
biraz uzun oldu canım kusura bakma,sen de yazarsan dinlemek isterim.:içelim:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?