Çok büyük bir dert olmasa da bu aralar geçmişe çok özlem duyuyorum. Özellikle lise zamanlarıma, kurduğum dostluklar, geçirdiğim eğlenceli vakitler, özgürce gezip tozduğum günler..
Rüyalarımda lisedeyim, dersteyim yada arkadaşlarımla vakit geçiriyorum aynı gerçek gibi ve uyandığımda o hissi yaşıyorum ve garip bi duyguya kapılıyorum.
Artık görüşmedigim ama lise zamanlarımda çok yakın olduğum arkadaşımı gördüm bugün de ve içimde acayip bir özlem var ama araya seneler girdi telefonumdan numarası bile silinmiş.
Evimde mutluyum, eşimle genelde mutluyum ama içimde bir boşluk var, niye bu kadar özlüyorum eskileri ? Var mı benim gibi olan? Sadece liseyide değil tüm eski günlerimi özlüyorum anne ve babam yakın zamanda ayrıldılar ama medenî şekilde boşandılar hâlâ konuşurlar birbirlerine zor zamanlarında destek olurlar ama ben eski ev ortamımızı özlüyorum sürekli rüya görmek istiyorum güzel günlerde olan rüyalar...
Merak ettim ben gibi olan varmı, bu yüzden yazıp içimi rahatlatmak istedim . Okuyan herkese teşekkür ederim.
Doğru belkide durağanlıktan insan eskilere sarıyo ve tabi eş kişisinede :) yorum için teşekkür ediyorumLise yılları en deli dolu yıllarımız.
Kan deli beyin deli
Kim özlemez ki...
Ama şu da var her yaşın her dönemin yaşantısı farklıdır.
Evlenince ister istemez o olgunluk oturur üzerimize. Sakin bir hayat oluverir hayatımız.
Bazen biz kadınlar eskiye özlemden kaynaklı adrenalin olsun diye eşimizle didişiriz ama her şeyin tadı da yeri de farklı.
Bence anın tadını çıkar.
Yaşlandığında torun torba sahibi olduğunda ah ah evlendiğim ilk zamanlar diye özlem duymak istemiyorsan
Ölene kadar anın tadını çıkar...
Ah sevgililik.. o buluşma heyecanları falan, e pandemi adam hep evde özlemeye de fırsat kalmiyorArada ozlemek cok normal ama gecmise takilip kalmamak lazim.mesela bende esimle sevgili oldugumuz o sureci cok ozluyorum.suanda masallah cok iyiyiz ama o zamanki heyecan kadar hicbirsey beni mutlu etmiyor.o kadar cok bahsediyorum ki esim bikmis durumda
Onun disinda gecmisi ozlemiyorum bitti gitti suan onumde daha guzel zamanlari gecirme imkani var.
Işte tam olarak buGeçenlerde eşime dedim aynısını. Üniversite zamanlarımı özledim diye. Biraz üzüldü sanki şuan mutsuzum gibi düşündü ama değil. Şimdide mutluyum esimle kizimla.. Ama o zamanlarda ki rahatlığı. Arkadas ortamını, yurt zamanlarını. Başi boşluğu. Dersten çıkıp en sevdiğimiz cafe de oturup sohbet etmeyi özlüyorum. Üniversite anılarımı hatirladikca Ankarayi daha cok özlüyorum. Sizinde ozlemeniz o kadar doğal ki her yaşın ve zamanında ayri bir güzelligi var. Bir 10 yil sonra buyuk ihtimal bu zamanlari da özleyeceğim
Aileleri, sevdiklerimizi görememek hasret kalmak hep bu derin düşüncelerin sebebi bence hepsi birbiriyle bağlantılı. Geçip gitsede hep beraber bir ohhh çeksekBende covıdın olmadıgı gunlere ozlem duyuyorum. Kımsenın hasta olmadıgı, covıd yuzunden ölmedigi, maskesiz rahatca dolastıgımız, birbirimize sarıldığımız, hur irademle dısarı cıkmadıgım, evde oylesıne otururken sıkılmanın nimet oldugu o guzel gunlerı.
Aynen öyle kocaman bir ahhh ahh..İnsan sorumsuz zamanlarını illaki özlüyor. Her ne kadar şu an eşimizle çocuğumuzla evimizde mutlu olsak da öğrenciyken yada bekarken gezmeler tozmalar arkadaşlar, gelecek kaygısı olmadan yaşanan günler güzeldi. Evde çamaşırımız yıkanmış yemeğimiz yapılmış dertsiz tasasız zamanlar.. ahh ahh :)
Sabah kahvaltida bile gözlerim dolu dolu dışarı baktim.Icimde cocukluguma özlemim ve aynen siz gibi lise dönemime Özlem cok büyük.Cok şükür evliyim esimi seviyorum cocuklarim var maddi manevi sıkıntımız yok ama bazen kanepeye uzanıp kapatıyorum gözlerimi okuldan çıkıp kosa kosa babamin is yerine gidiyor babama sarılıyorum.Durup dururken böyle hayaller icindeyim.Galiba o zamanlar hayatimizin tam ortası ve bilinçsizce harcadık belki de en cok o zaman mutluyduk kendimizi bulmuştuk.Çok büyük bir dert olmasa da bu aralar geçmişe çok özlem duyuyorum. Özellikle lise zamanlarıma, kurduğum dostluklar, geçirdiğim eğlenceli vakitler, özgürce gezip tozduğum günler..
Rüyalarımda lisedeyim, dersteyim yada arkadaşlarımla vakit geçiriyorum aynı gerçek gibi ve uyandığımda o hissi yaşıyorum ve garip bi duyguya kapılıyorum.
Artık görüşmedigim ama lise zamanlarımda çok yakın olduğum arkadaşımı gördüm bugün de ve içimde acayip bir özlem var ama araya seneler girdi telefonumdan numarası bile silinmiş.
Evimde mutluyum, eşimle genelde mutluyum ama içimde bir boşluk var, niye bu kadar özlüyorum eskileri ? Var mı benim gibi olan? Sadece liseyide değil tüm eski günlerimi özlüyorum anne ve babam yakın zamanda ayrıldılar ama medenî şekilde boşandılar hâlâ konuşurlar birbirlerine zor zamanlarında destek olurlar ama ben eski ev ortamımızı özlüyorum sürekli rüya görmek istiyorum güzel günlerde olan rüyalar...
Merak ettim ben gibi olan varmı, bu yüzden yazıp içimi rahatlatmak istedim . Okuyan herkese teşekkür ederim.
Evet kesinlikle öyle... ben mesela o zaman en çok "benmişim" bazen diyorum tek günlük olsa bile o günlerden birine gitsem yine eski çılgın ben olsam, büyümesem ya. Şimdide boğazımda yumruk var çok özlüyorum elimde değil, bende camdan bakıyorum gökyüzüne dalıp gidiyorum herşey film gibi gözümün önünde...Sabah kahvaltida bile gözlerim dolu dolu dışarı baktim.Icimde cocukluguma özlemim ve aynen siz gibi lise dönemime Özlem cok büyük.Cok şükür evliyim esimi seviyorum cocuklarim var maddi manevi sıkıntımız yok ama bazen kanepeye uzanıp kapatıyorum gözlerimi okuldan çıkıp kosa kosa babamin is yerine gidiyor babama sarılıyorum.Durup dururken böyle hayaller icindeyim.Galiba o zamanlar hayatimizin tam ortası ve bilinçsizce harcadık belki de en cok o zaman mutluyduk kendimizi bulmuştuk.
Aynen canim.Bunlari düşünürken bugunlerimizi kacirmadan yasayalim ama sonra bugunlerimize özlem içinde bulmayalim kendimiziEvet kesinlikle öyle... ben mesela o zaman en çok "benmişim" bazen diyorum tek günlük olsa bile o günlerden birine gitsem yine eski çılgın ben olsam, büyümesem ya. Şimdide boğazımda yumruk var çok özlüyorum elimde değil, bende camdan bakıyorum gökyüzüne dalıp gidiyorum herşey film gibi gözümün önünde...
Ben kesin özlerim hep bi duygusallıkAynen canim.Bunlari düşünürken bugunlerimizi kacirmadan yasayalim ama sonra bugunlerimize özlem içinde bulmayalim kendimizi
Ben de kendimi tek zannediyodum, meğerse herkesin özlemi ne çokmuş. Ah keşke öyle bir imkanımız olsaydı...Kendimi tek zannediyordum bh konuda ama meğer ne kadar fazlaymışız.O kadar istiyorum ki lise yıllarıma dönmeyi yani ömrümden 5 yıl vermeye razıyım.
Geçen aynısını ablamla konuştul.Keşke lise zamanlarıma dönebilsem dedi.O kadar yordu ki hayat bizi son zamanlarda insanlar geçmişe özlem duyuyor.Ben de kendimi tek zannediyodum, meğerse herkesin özlemi ne çokmuş. Ah keşke öyle bir imkanımız olsaydı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?