- 27 Haziran 2012
- 847
- 12
- 118
- Konu Sahibi schmetterling89
-
- #1
ve ben malesef hic birseyi silemiyorum aynaya baktigimda kendimden nefret ediyorum. yillardir böyleydim bir kac ay önce yine kendime geldim ama son 2 gündür yine eskisi gibi oluyorum hayata küsmek üzereyim hic birsey ailem ve sevdigim haric umrumda degil yok olmak istiyorum. sevdigim birgün ellerimden kayip gidecek bunu biliyorum bunu bile bile hala onunlayim beni tekrar hayata baglayan o oldu ama beni yalnizligima yine gömecek olanda o. bazen ölmeyi düsünüyorum ama bunu aileme asla yapmam yapamam. kendimi sevmiyorum nefret ediyorum kendimden lanet ediyorum kendime ve dertlesecek hic kimsem yok arkadaslarima güvenemiyorum anneme herseyi anlatamiyorum üzülmesini istemiyorum annemin yüzü asildiginda daha da cok lanet ediyorum kendime. yasama amacim ne bilmiyorum mutlu olmak huzurlu olmak istiyorum elimden gelen herseyi yapmaya calisiyorum ama olmuyor illa birseyler bozuyor. bunlari yazarak sadece rahatlamak istedim biraz olsun icimdekileri dökmek istedim zamaninizi bosa harcadiysam özür dilerim
İnsanız hata yapmak doğamızda var,seni hatalarınla sevebilcek birini bul.Seni sen olduğun için kabullensinler,değiştirmeye kalkmak başka birisini sevmektir.Her değişimde senden bir şeyler kaybolur.Ayrıca zamanı geri getiremezsin.Pişmanlıklar seni yıpratır sadece.Yaşadıklarından pişman olma,yaşanmaları gerekirmiş sana tecrübe kattıklarından dolayı sevin,hatalarını kabullen.Geçmişinde çok hatası olan birisi olarak söylüyorum bunları.Ve hiçbirinden pişmanlık duymadım.Hepsi birer tecrübe oldu daha hatasız yaşamayı öğrendim.
öyle düsünmeye calisiyorum ama yüzüme vuruldukca hatali oldugumu düsünüyorum ve bu beni kahrediyor korkuyorum
neyi düşünürsen bir gün onu yaşarsın.
yüzüne vuranlar kim??
Bazı hatalar vardır ki,yapılması gerektiği için yapılır.Kaçınılmazdır.Bizim kararımızla alakalı değildir.Sürükleniriz bir şekilde.
Geçmişi silemezsin.Ama anlamaya çalışıp affedebilirsin.Yaşadıklarını ve kendini affedebilirsin.
Önce yüzleşmen lazım.Evet böyle yaptım ama neden yaptım.Nasıl yapmayabilirdim.Başka seçeneğim var mıydı vs...
Bunu bu yüzden yaptım.Yanlıştı.Çözümle,kabul et ve affet.
öyle düsünmeye calisiyorum ama yüzüme vuruldukca hatali oldugumu düsünüyorum ve bu beni kahrediyor korkuyorum
cok haklisin neyi düsünürsem onu yasiyorum cogunlukla olumsuz düsündügüm icin mi geliyor bunlar basima bilemiyorum pozitif düsünmeye calisiyorum ama illa birseyler oluyor ve tekrar negatif düsünceler
yasadiklarim yaptiklarim baskalarini üzüyorsa kiriyorsa af edemiyorum kendimi
tamam hersey gecti gecmiste kaldi yeni hayat diyorum ama biryerlerden gecmisi insani takip ediyor ve etrafindakileride üzüyor
Başkalarının düşüncelerini önemsersen hiç bir zaman mutlu olamazsın ki.Herkes en iyi en mükemmel kendisini görür.Sen de öyle görmelisin artık.Bu senin hayatın,başkalarının düşüncelerini değil kendi düşüncelerini yaşamalısın.Onların düşüncelerini umursamadığını göstermelisin o zaman gelemezler zaten üzerine.İnsanlar hep ezicek birisini arar,en küçük hataları bile büyütürler ve bundan zevk alırlar onlara bu zevki yaşatma.
sürekli olumlu düşünmeye çalış
kendınle konuş bence, kulak ver bakalım ne duyuyorsun?
bır sekılde yaşayacağım, en azından hayatı kendıme zehir etmemeye çalışmam lazım diye düşün...
geçmişin kimin umurunda, kimseye anlatmassın olur biter..
ne gerek var kurcalamaya?
kendıne zehir etmekten başka ne geçiyor eline?
kendıne değer vermezsen, kımseden değer göremessin!..
herşey de önce sensin , dünya sensin, hayat sensin, nefes alan sensın , gülen - ağlayan sensin ( senın gözünden)
tek önemli sey sensin...
insanları gerçekten sevmek istiyorsan, kendınden başla ...
Geçmişte birilerini mi kırdın ?
Yoksa geçmişte yaşadıklarını duyunca sevdiklerin mi kırılıyor ?
İlk soru evet ise,belki telafi edebilirsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?