Arkadaşlar ben geçmişimde anlatamayacağım hatalar yaptım, kendimle bile konuşmak istemediğim hatalar, ama ben bunun içinden çıkamıyorum, hayati kendime zindan ediyorum. Her an kötü bir şey olacakmış yada biri bana zarar verecekmiş gibi saçma sapan duygular yasıyorum. Anlayacağınız psikolojim bayagi bozuldu, aldığım ilaçlar bana iyi gelmek yerine beni daha da ruhsuzlastirip donuklaştırdi o yüzden buna farklı cozum bulmam gerek. Esin'in payı büyük bu hale gelmemde çünkü ben kendimi geçmişimdeki hatalarımdan kaçırmışken ve kendimi affetmeye çalışıp tövbe etmişken o herşeyi yüzüme vurarak beni her daim yeniden o zamanlara soktu ve ben zihnimde sürekli o günleri yaşadım. Şimdi o eskisi gibi davranmıyor ama ben içinden çıkamıyorum o yüzden en ufak bir tartışma beni adeta yıkıp bitiriyor ve yanlız kalınca daha beter oluyorum. Eşim yanımda olunca sürekli gerginim her an ayni seyleri yaşayacakmışım gibi. Hamilelikle daha da arttı. Sizce gecmisten kurtulmanın yada insanın kendisini affetmesinin en kolay yolu nedir? Lütfen sormayın nasıl hatalar diye gerçekten büyük hatalar anlatmak istemiyorum. Sadece herkes kendi geçmişindeki pişmanlıklardan pay biçerek nasıl kurtuluyor bu durumdan onu benimle paylaşsın. Teşekkür ederim.
