- 8 Eylül 2025
- 7
- 9
- 1
- 24
- Konu Sahibi blackswan32
-
- #1
cok insani normal bir durum gibi geldi bana. ama keşke anında tepki verseniz hislerinizi anlatsanız bu kadar takılı kalmazdınız diye düşünüyorum.Geçmişte yapılan yanlışları asla unutamıyorum. Annemin babamın ve eşimin. Bugün aslında çok iyi olmasalarda iyiler. Spesifik bir hataları yok diyelim. Geçmişten kopamamam benden başkasına da zarar vermiyor. Biri beni üzecek bir şey yaptığında hatasını anlayıp benden özür dilerse ve tekrarlamazsa iyi niyetini gösterirse asla kin tutan biri değilim ama hem üzüp hem de hatasının farkında olmayıp hem de çok iyi insanlarmış gibi davranan insanlara tahammül edemiyorum. Sizce psikolojik destek almalı mıyım?
Ben sizde bir sorun göremedim; çok normal değil mi yani bu şekilde olmak? Ben de kötü niyet yoksa, yanlışlıkla olduysa, kişiliğime haysiyetime saldırı yoksa, hata anlaşıldı ise uzatmam ama niyet iyi değilse, hata değil de karakter özelliği ise, kırıldıysam ve hatasını da anlamıyorlarsa neden anlayış göstereyim, neyi neden unutayım?Geçmişte yapılan yanlışları asla unutamıyorum. Annemin babamın ve eşimin. Bugün aslında çok iyi olmasalarda iyiler. Spesifik bir hataları yok diyelim. Geçmişten kopamamam benden başkasına da zarar vermiyor. Biri beni üzecek bir şey yaptığında hatasını anlayıp benden özür dilerse ve tekrarlamazsa iyi niyetini gösterirse asla kin tutan biri değilim ama hem üzüp hem de hatasının farkında olmayıp hem de çok iyi insanlarmış gibi davranan insanlara tahammül edemiyorum. Sizce psikolojik destek almalı mıyım?
Mesela ailem benden büyük ablam olmasına rağmen hep beni ezdi hep benden maddi manevi beklenti içinde oldular beni maddi manevi hep ihmal ettiler sömürdüler. Şu an mesafeli olmamı yediremeyip insanlara ailevi sorunlarımı belli etmeyi sevmediğimi bilip onları kötülemediğimi bildikleri için herkese çok iyi anne baba rolü kesip en ufak fırsatta hala beni maddi manevi suistimal ediyorlar. Öfkelenip yüzlerine vurunca da senin bir şeyini istemiyoruz seni çok seviyoruz diyorlar. Şu an çocuk olmamam ve güçlü biri olmam biraz daha bir şeylerin önüne geçiyor. Maddi geliri olan onlardan ayrı bir hayatı olan biri olmasam çok daha kötü şeyler yaparlardı bana. Eşim de hep sözler verip asla sözünün eri olmayan ve söz konusu ben olduğumda asla sorumluluk almayan biri diyeyim. Geçmişte o da beni maddi manevi çok sömürdü.Ne yaptılar mesela?
Geçmişte çok tepki veremedim hele ki çocukluğumda. Şu an tepki versem de bir şeyler düzelmiyor. Tamamen ilişkimi de koparamıyorum. İnsanlar her şeyi duymasın diye. Eşim de sözler verip tutmuyor her şeyi laftacok insani normal bir durum gibi geldi bana. ama keşke anında tepki verseniz hislerinizi anlatsanız bu kadar takılı kalmazdınız diye düşünüyorum.
Son bir senedir böyleyim psikolojik destek almam beni rahatlatır mıBunun nedeni depresyon ne yazikki ben ne depresyona girince sürekli eskiyi jhatirlayip kin dolu oluyorum beyninde dönüyor sürekli
Öyleysem de böyle biri olmak istemiyorum.Kindarsınız hepsi bu.
Eh bu karakterle alakalı bir şey olduğu için pskiyatristlik bir durum değil bence. Belki psikologlarla terapi alma yoluna gidebilirsiniz.Öyleysem de böyle biri olmak istemiyorum.
Siz size yapılan haksızlıkları kolayca unuta biliyor musunuz,Eh bu karakterle alakalı bir şey olduğu için pskiyatristlik bir durum değil bence. Belki psikologlarla terapi alma yoluna gidebilirsiniz.
Bunu neden sorduğunuzu anlamadım ama cevap vereyim. Elbette unutmuyorum, çok da sağlam kin tutarım.Siz size yapılan haksızlıkları kolayca unuta biliyor musunuz,
çok normal bir durum aslında tek problem herkesi kendiniz gibi zannetmeniz. ben size psikolojik destek yani en azından işinde uzman birine içinizdekileri anlatıp rahatlamanızı tavsiye ediyorumGeçmişte yapılan yanlışları asla unutamıyorum. Annemin babamın ve eşimin. Bugün aslında çok iyi olmasalarda iyiler. Spesifik bir hataları yok diyelim. Geçmişten kopamamam benden başkasına da zarar vermiyor. Biri beni üzecek bir şey yaptığında hatasını anlayıp benden özür dilerse ve tekrarlamazsa iyi niyetini gösterirse asla kin tutan biri değilim ama hem üzüp hem de hatasının farkında olmayıp hem de çok iyi insanlarmış gibi davranan insanlara tahammül edemiyorum. Sizce psikolojik destek almalı mıyım?
Mesela bir tane de ablam var beni hep aşağılamaya aşağı çekmeye çalışan biri olduğu için onunla aynı evin içinde mesafeliydim kendisi özel okullarda okuyan hayatında bir sene çalışıp (güzel de bir mesleği var) çalışmaktan nefret ettiği için o bir sene maaşı varken bile borçlanıp aileme ödeten o dönem ben aynı şehirde üniversite okurken cebimde otobüs parası yokken benimle yaşıt kuzenlerime bile harçlık verip para saçan biriydi. Annem babam 30 yıllık devlet memuru ve iki çocukları tle var dipnot geçeyim. üniversitede işe başlamak zorunda kaldım. Annemle babam ablamın kredi borcunu kapatmaya öğrenci beni zorladılar çalışıyordum 5 bin tl maaşım vardı 2022’de ve köşeye 6 çeyrek atmıştım maaşımla zor gün parası olsun diye hepsini oraya verdirttiler. O mobinge gelip çalışamıyormuş psikolojisi bozulmuş. 2 senedir evliyim ve ayrı hayatım var biraz daha manevi olarak yakınlaştık ablam da üç senedir çalışıyor bekar ve düğünümde bana bir tl harcamadı aksine ben ona elbise aldım borçu vardı yalvardı tam altın verdim iki tane. 60 bin maaş alıyor ve hala bile beni arayıp bir şeyler ister. Kırmamaua çalışıyorum ve genel olarak ona öfkem hiç yok. Affettim onu. Çünkü bana saygısızlık yapmıyor ve geçmişte yaptığı hataların farkında.Eh bu karakterle alakalı bir şey olduğu için pskiyatristlik bir durum değil bence. Belki psikologlarla terapi alma yoluna gidebilirsiniz.
Aileniz, ablaniza hem maddi olanak saglamis özel okulda okutup,üzerine fazla harcadigi icin borclanan ablanizin siz ögrenciyken hem calismak zorunda birakilip hem de elinizdeki ceyrekleri de ablaniz icin harcamislar ama size gelince okurken cebinize otobüs parasini vermemisler cok ilginc.Mesela bir tane de ablam var beni hep aşağılamaya aşağı çekmeye çalışan biri olduğu için onunla aynı evin içinde mesafeliydim kendisi özel okullarda okuyan hayatında bir sene çalışıp (güzel de bir mesleği var) çalışmaktan nefret ettiği için o bir sene maaşı varken bile borçlanıp aileme ödeten o dönem ben aynı şehirde üniversite okurken cebimde otobüs parası yokken benimle yaşıt kuzenlerime bile harçlık verip para saçan biriydi. Annem babam 30 yıllık devlet memuru ve iki çocukları tle var dipnot geçeyim. üniversitede işe başlamak zorunda kaldım. Annemle babam ablamın kredi borcunu kapatmaya öğrenci beni zorladılar çalışıyordum 5 bin tl maaşım vardı 2022’de ve köşeye 6 çeyrek atmıştım maaşımla zor gün parası olsun diye hepsini oraya verdirttiler. O mobinge gelip çalışamıyormuş psikolojisi bozulmuş. 2 senedir evliyim ve ayrı hayatım var biraz daha manevi olarak yakınlaştık ablam da üç senedir çalışıyor bekar ve düğünümde bana bir tl harcamadı aksine ben ona elbise aldım borçu vardı yalvardı tam altın verdim iki tane. 60 bin maaş alıyor ve hala bile beni arayıp bir şeyler ister. Kırmamaua çalışıyorum ve genel olarak ona öfkem hiç yok. Affettim onu. Çünkü bana saygısızlık yapmıyor ve geçmişte yaptığı hataların farkında.
Lisede düşük bir puan aldı ve çok güzel bir özel okula gönderildi. 12. Sınıfta dershaneye gönderildi pek asılmadı ilk senesinden özel üniye gönderildi ben ise iki kez mezuna kaldım ve sadece 12. Sınıfta dershaneye gönderildim ve sürekli ne gelirse yazacaksın yaşadığımız şehirde dendi ablam da şehir dışında okudu. O kadar çok haksızlık gariplik var ki. Sorgulamaya hayatımda ikiden fazla kalkışmamışımdır o zaman da kıskanç insan kardeşini mi kıskanır sen ne pislik kötü niyetlisin dendi. Ablam geri ödemeli burs aldı ve onlar ödemek zorunda kaldılar bana da burs çıkmadı ve geri ödemeli almama izin vermediler o zamanın burs parası 300 TLydi babam da bana aylık 300tl vermeye başladı. Başka da para vermedi. Annem de çalışıyordu akşam eve geldiğimizde ne yemek vardı ne başka bir şey zaten eve geldiklerinde genelde üçü de tok olurdu :) bir tişört değil bir kalem bile almıyorlardı. Çok zorlanıp işe girdim o dönem bile bu kredi borcu dışında eve şunu al bunu al diyorlardı yapmazsam muazzam bir baskı yaşıyordum. O kadar para harcayan insanlar ki şu an bile ne evleri var ne de doğru düzgün birikimleri. Hala bile ev alırsak destek olur musun diye nabzımk yokluyorlar. Asla olmam.Aileniz, ablaniza hem maddi olanak saglamis özel okulda okutup,üzerine fazla harcadigi icin borclanan ablanizin siz ögrenciyken hem calismak zorunda birakilip hem de elinizdeki ceyrekleri de ablaniz icin harcamislar ama size gelince okurken cebinize otobüs parasini vermemisler cok ilginc.
Bu durumda yapmaniz gereken hem ailenizin hem de esinizin sizi maddi olarak sömürmelerine isin vermemeniz.
Bir insan eğer çok alıngan, kindar veya takıntılı değilse (ki öyleyseniz birkaç spesifik kişiyle değil hemen herkesle sorun yaşarsınız, ayrımı burdan yapabilirsiniz) ve unutamadığı bir şeyler varsa orda bir nüans vardır. Ya haksızlığa uğrayıp kendisini savunamamıştır ya savunmasına izin verlmemiştir ya dinlenilmemiştir ya anlaşılmamıştır ya anlaşılmak istenmemiştir vs. Bu yüzden unutamaz çünkü zihni bu sorunu çözmek ister o yüzden hep diri tutar. Kişi ya o kişilerle yüzleşip geçmişte çeşitli nedenlerle yapamadığı o yüzleşmeyi yapmalı/kendisini ifade etmeli ya o kişiler kendisini anlayacak insanlar değilse kendi içinde olayı özümseyip boşvermeyi öğrenmeli ya da içini rahatlatacak bir aksiyon almalı. Psikolojik destek almalısınız diyemez kimse ama alsanız muhtemelen rahatlarsınız derim.Geçmişte yapılan yanlışları asla unutamıyorum. Annemin babamın ve eşimin. Bugün aslında çok iyi olmasalarda iyiler. Spesifik bir hataları yok diyelim. Geçmişten kopamamam benden başkasına da zarar vermiyor. Biri beni üzecek bir şey yaptığında hatasını anlayıp benden özür dilerse ve tekrarlamazsa iyi niyetini gösterirse asla kin tutan biri değilim ama hem üzüp hem de hatasının farkında olmayıp hem de çok iyi insanlarmış gibi davranan insanlara tahammül edemiyorum. Sizce psikolojik destek almalı mıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?