- Konu Sahibi ByebyeChocolate
-
- #1
Hepinize günaydın durumumu sizlerle paylaşmak istiyorum az önce başka bir siteye de üstü kapalı yazdım yeterli cevap gelmedi sizlerin düşüncelerini almak istiyorum.
Sinir krizi geçirdiğimde kendime engel olamıyorum. Ya yere atıyorum kendimi ya da bir yerden diğer yere koşuyorum durmadan, etrafı dağıttığım oluyor, kendimi yumrukluyorum, tırnaklıyorum, bazen ağlamaya başladığımda bir kaç saniye sonra kahkaha atıp gülüyorum yine ağlıyorum. Saçlarımı yoluyorum.Kendimi tokatlıyorum. Önümde su varsa mesela kafamdan aşağı boşaltıyorum vs. vs. O anda canımın acıdığının farkına pek varmıyorum öfke nöbetim geçtikten sonra canım yanıyor. Küçükken çok travma yaşadım.Nedenini buna bağlıyorum. Annem tarafından terkedildim.Babamı aldattı başka bir adamla boşandılar beni babama bıraktı sonra onla evlendi.Buluşmalarına kaç defa şahit oldum beni de götürdü üstelik.Arada görüşüyoruz maalesef ben görüşmek istemiyorum ama. Babam tarafından da ruhsal şiddet gördüm ve cinsel istismara uğradım,babamında her pisliğinden haberim var o da annemi evliyken aldatmış ,kendinden yaşça küçük çocuğu yaşındaki kızlarla gezip tozuyor .Annemden farkı yok.O 4 senedir güneye yerleşti orada yaşıyor onla da görüşmüyorum.Psikolog - psikiyatrist yardımı al diyeceksiniz ama onun için de bütçem yok seneye mezun olup çalışmaya başladıktan sonra anca.. Ben şuan 21 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Babannem ilgilendi hep benimle ve dedem öldükten sonra evimizi satıp amcamların yanına yerleştik, amcam eşi ve kuzenlerimle yaşıyorum. Bu sinir krizlerinde kendimi tutamıyorum sevdiklerimi,onları kırıyorum sözlerimle. Sonra da kendime yaptığım fiziksel şiddetler... Yaptıktan sonra çok üzülüyorum ama o an hakim olamıyorum kendime. Sizlerle bunları paylaşmak istedim.
Sinir krizi geçirdiğimde kendime engel olamıyorum. Ya yere atıyorum kendimi ya da bir yerden diğer yere koşuyorum durmadan, etrafı dağıttığım oluyor, kendimi yumrukluyorum, tırnaklıyorum, bazen ağlamaya başladığımda bir kaç saniye sonra kahkaha atıp gülüyorum yine ağlıyorum. Saçlarımı yoluyorum.Kendimi tokatlıyorum. Önümde su varsa mesela kafamdan aşağı boşaltıyorum vs. vs. O anda canımın acıdığının farkına pek varmıyorum öfke nöbetim geçtikten sonra canım yanıyor. Küçükken çok travma yaşadım.Nedenini buna bağlıyorum. Annem tarafından terkedildim.Babamı aldattı başka bir adamla boşandılar beni babama bıraktı sonra onla evlendi.Buluşmalarına kaç defa şahit oldum beni de götürdü üstelik.Arada görüşüyoruz maalesef ben görüşmek istemiyorum ama. Babam tarafından da ruhsal şiddet gördüm ve cinsel istismara uğradım,babamında her pisliğinden haberim var o da annemi evliyken aldatmış ,kendinden yaşça küçük çocuğu yaşındaki kızlarla gezip tozuyor .Annemden farkı yok.O 4 senedir güneye yerleşti orada yaşıyor onla da görüşmüyorum.Psikolog - psikiyatrist yardımı al diyeceksiniz ama onun için de bütçem yok seneye mezun olup çalışmaya başladıktan sonra anca.. Ben şuan 21 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Babannem ilgilendi hep benimle ve dedem öldükten sonra evimizi satıp amcamların yanına yerleştik, amcam eşi ve kuzenlerimle yaşıyorum. Bu sinir krizlerinde kendimi tutamıyorum sevdiklerimi,onları kırıyorum sözlerimle. Sonra da kendime yaptığım fiziksel şiddetler... Yaptıktan sonra çok üzülüyorum ama o an hakim olamıyorum kendime. Sizlerle bunları paylaşmak istedim.