Benim eşimde aynı valla.işleri çok yoğun ve stresli.bazen gün içinde o isteyken aradığımda ters ters yanıt verebiliyor.ilk zamanlar bozuluyordum şimdi pardon uygunsuz zamanda aradım deyip kapatıyorum sonra o uygun olunca arayıp neden aradığımı soruyor.Mektup işine evliliğin ilk zamanlarında gidiyordum. Yazıyordum anlatıyordum... Pek farkeden birşey olmuyor, okusa da sen böyle yazmışsın ama böyle değil diyor. Evlilik danışmanından çok memnun kalmıştık, özellikle ailesiyle görüşmemem eskileri hatırlatmaması konusunda, çok şükür o konuyu aştık. Ama eşimin tarif edemediğim bir siniri var, öyle bir anda öyle bir ses tonuyla cevap veriyor ki (durduk yere), özellikle mesela işi yoğun sabahtan akşama kadar 1 sefer aramışım neşeli neşeli açıyorum telefonu, tahammülsüzlükle konuşuyor (sonuçta çok sıkışık olduğunu ben bilemem değil mi?) Yani bir sıkıntıya girdiğinde bana patlıyor, sonrasında moralimin bozulmasını anlamıyor ve bu birikmişlik artık beni boğuyor
hmm.
şimdi okudum yukardaki örnekleri.
evet sinir bozucu şeyler ama çok takmazdım sanırım ben.
yani biraz unutkan ve üslupsuz.
size karşı değil ama sanırım genel tarzı o.
biraz değişebilir ama tam istediğiniz gibi olmaz.
bunun için de bana kalırsa boşanılmaz.
ama siz çok takmışınız belli.
çok odaklanmayın eşinize.
düşündükçe büyür içinizde.
Bazı konularda haklısınız, bazılarında haksız. Benim esimde yogun tempoda calisir genelde kalkip "askimmm naggbberrr" diye aramam adamı. Cunku bana yapilsa bende azarlarım. O musait oldugu zamanlarda arar beni zaten. Burada sizi haklı bulmadım.
Ama eşinizinde bazı fevri çikışları var. Siz baya uyumsuz, iletisimsiz bir ciftsiniz. Ite kaka, terapistle filan zorla evlilik yurutuyorsunuz. Buradan bakinca birbirinize zor tahammul ediyorsunuz gibi gorunuyor. Evlilik çatırması görüyorum. Böyle devam ederse..
Tek tek alıntılamak yerine toplu bir mesaj yazayım dedim.
Önceleri evet tahammülsüzdüm, sinirlerim çok yıpranmıştı. Psikoloğumun dediği herşeyi yaptım, şuan iyiyim ama doğru tek taraflı olmuyor.
Mesela, uygunsuz bir zaman da arayınca "pek müsait değilim birazdan arayım" dediği de oluyor, ama çok sıkışmış birşeye sinirlenmişse "müsait değilim" demek yerine normal konuşmaya başlıyoruz (sonuçta bilemem ne derece sıkışık olduğunu) sonra sitemle azarlarcasına öyle bir laf ediyor ki... Bana dese ki "müsait değilim" tamam diyip hemen kapatıyorum zaten.
Ya da mesela bir sefer marketteyiz, iş yerine bir iki birşey aldı, eve bir iki birşey aldık. Dedi ki, hepsinin faturasını iş yerine kestirelim.(Daha önce de aynı mevzu oldu, muhasebedekiler alamada zorlandılar. Bende dedim ki, kestirelim sorun değil ama bak muhasebedekiler arıyor bunu bunu almışsınız diye, parasını biz cebimizden ödememize rağmen sanıyorlar ki iş yerinin parasıyla aldık. Hem millet neden bilsin ben evime ne kadarlık kahvaltılık almışım, ne malzeme almışım. Tamam dedi o zaman konu kapandı) Dedim ki bende ama bunu daha önce de konuştuk ayrı kestirelim. elimdekileri çekiştire çekiştire aldı ve azarlarcasına "iyi iyi tamam" dedi.
Geçen sefer yine bir olay oldu ters cevap verdi. Haliyle bozuldum. Sonra diyor ki suratını düzelt, surat asacağın birşey yok. Dedim ki, bak sen farkında olmayabilirsin ama ben kırıldım canım sıkıldı, hiçbirşey olmamış gibi boynuna atlamamı mı bekliyorsun. Neşeli neşeli olmak içimden gelmiyor dedim (normalde çok neşeli şakacı şen şakrak biriyim), boşa surat ediyorsun kırılcak birşey yok diyor. Yahu buna sen nasıl karar veriyorsun...
Aslında tek tek olan şeyler ama iddialaşır gibi. Mesela son günlerde kpss ile ilgili dava falan haberlerde gördük, kaç yıldır hazırlanıyorum bende. Dedim ki "valla soruları çaldılarsa, haksız yere insanların hakkına girdilerse cezalarını çeksinler". Eşim öyle bir iddialaşıyor ki, belki onlar masum belki komplo kurdular vs. En sonunda dedim ki, seni tanımasam, seni öğretmen sanıcam ve soruları sende aldın sanıcam. Neden bana bu kadar zıt konuşuyorsun dedim. Sen yanlış anlıyorsun ben niye onları savunayım diyor. Hatta yanımda annem de vardı, neyse artık kapatalım konuyu falan dedi.
Sinirli bi koca da çok zor. Bi anda parlayıp hiç bisey olmamış gibi davranmaları insanı deli ediyor zaten.bu huy meseleside pek tedavi edilir bisey ddeğil. Kendinize bi zaman verin iyi düşünün esinizi inceleyin. Grleceginizde esinizle beraber bi umut goremiyosaniz doğru kararı vereceksinizdir. Ama mutsuz ve huzursuz bi yaşam icin de yaşamak zorunda değilsiniz.
Arkadaşım evlilik ciddi bir iştir. Bu yazdıklarınız nedir Allah aşkına? Ne kadar kolay harcıyorsunuz her şeyi. Bence eşinizi sevmiyorsunuz yoksa böyle saçma sapan şeylerden insan evliliğiyle ilgili şüpheye düşmez, gelecek kaygısı yaşamaz.
Yazık vallahi. Sonumuz ne olacak bilmem önüne gelen olur olmaz sebeplerden boşanıyor.
PS: Boşanmaya kesinlikle karşı değilim ama önemli nedenler olmalı.
Annen haklı bana kalırsa, bu eşinin huyu bence yani özellikle sana karşı yaptığı birşey değil. Siz çok çabuk mu yani birbirinizi tanımadan mı evlendiniz? Bir de diğer mesajda yazdığınız sebepler boşanmak için komik olur, bahane gibi yani.İdare etme konusunda çok çabalıyorum. Ama koyun gibi de güdemem ki onu. Hani o bağırsın, insanlar dönüp bana baksın, ben çok utanırım. Hayatımda böyle birşey görmedim çünkü. Annem diyor ki, o seni çok seviyor ama yaptığının farkında değil, huy olarak böyle sanırım. Yetişme şekli vs de sanırım bunda etkili. Biz sevgiyle büyüdük ama eşimin kültürü daha farklı, belki o yüzden. Düşünüyorum bugün idare ettim yarın ettim, 3 sene oldu. Ben hala geleceğimize parlak bakamıyorum. Mesela bir çocuğumuzun olduğunu düşünemiyorum bile.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?