Bundan 4 yıl önce hayatımın aşkıyla evlenirken planlarımızın arasında bir bebek yoktu. en az 4 sene çocuk yapmayız diye düşünüyorduk. benimde kafamda 30 yaşıma geldiğimde yaparız düşüncesi vardı. ama birbuçuk yıl önce eşimin içini çocuk hevesi kapladı ve ben korunmayı bıraktım. birkaç ay sonra ben bir jinekoloğa göründüm herşey normaldi, çocuk yapmayı düşündüğümüzü bilen bir laborant arkadaşımız eşime spermiyogram testi yaptırdı ve biz gerçekle yüzyüze geldik: doğal yolla gebe kalmam ancak bir mucize olabilirdi!
apar topar bir tüp bebek merkezine gitik, içimde olacağına dair hiç bir his yoktu. hislerim beni yanıltmadı ve sonuç negatifti. eşim çok sabırsız bir insandır, ben ara verelim biraz zaman geçsin derken 3 ay sonra kendimi 2. denemenin içinde buldum. az sayıda yumurta, blastokist transferi derken tek embriyocuğumla 2. denemeyi yaptık bir tanecik blastokistim ona güvenmediğimi anlamış olacak ki tutunmadı rahmime. 2. kez negatifi görmek bana gerçekten çok dokunmuştu. artık eşimde aceleci tavrından vazgeçecekti sanırım. yıllardır ertelediği askerlik mevzzusunu gündemimize aldık. önce evimizi anadolu yakasına taşıdık ( nedense bu evin bize hep uğur getireceğini düşündüm) taşındıktan 3 ay sonrada eşim askere gitti. yalnız kaldığım bu 6 ayda hergün allahım bize de anne baba olmayı nasip et diye dua ettim.eşimin üzerinden kalkan acelecilik bu sefer bana geçmişti, bir an önce bebeğime kavuşmak istiyordum.
eşim geldikten 3 ay sonra yani yaklaşık 10 gün önce 3. tedaviye başladık. bu sefer hiç olmadığı kadar umut doluyum. yumurta sayım az başladı ama bu sabah yapılan OPU sonrasında 7 yumurtam toplandı. bu gece güzel güzel döllenecekler ve yarın kaç tane geliştiğini öğreneceğim ve kısmetse cumartesi sabah yeni embriyolarınmla buluşacağız, bunun için şimdiden çok heyecanlıyım.
umarım bu sefer bana tutunursun bebeğim! sana söz veriyorum sen ilk adımı at bana ben ömrüm boyunca seni bırakmayacağım...............
apar topar bir tüp bebek merkezine gitik, içimde olacağına dair hiç bir his yoktu. hislerim beni yanıltmadı ve sonuç negatifti. eşim çok sabırsız bir insandır, ben ara verelim biraz zaman geçsin derken 3 ay sonra kendimi 2. denemenin içinde buldum. az sayıda yumurta, blastokist transferi derken tek embriyocuğumla 2. denemeyi yaptık bir tanecik blastokistim ona güvenmediğimi anlamış olacak ki tutunmadı rahmime. 2. kez negatifi görmek bana gerçekten çok dokunmuştu. artık eşimde aceleci tavrından vazgeçecekti sanırım. yıllardır ertelediği askerlik mevzzusunu gündemimize aldık. önce evimizi anadolu yakasına taşıdık ( nedense bu evin bize hep uğur getireceğini düşündüm) taşındıktan 3 ay sonrada eşim askere gitti. yalnız kaldığım bu 6 ayda hergün allahım bize de anne baba olmayı nasip et diye dua ettim.eşimin üzerinden kalkan acelecilik bu sefer bana geçmişti, bir an önce bebeğime kavuşmak istiyordum.
eşim geldikten 3 ay sonra yani yaklaşık 10 gün önce 3. tedaviye başladık. bu sefer hiç olmadığı kadar umut doluyum. yumurta sayım az başladı ama bu sabah yapılan OPU sonrasında 7 yumurtam toplandı. bu gece güzel güzel döllenecekler ve yarın kaç tane geliştiğini öğreneceğim ve kısmetse cumartesi sabah yeni embriyolarınmla buluşacağız, bunun için şimdiden çok heyecanlıyım.
umarım bu sefer bana tutunursun bebeğim! sana söz veriyorum sen ilk adımı at bana ben ömrüm boyunca seni bırakmayacağım...............