Goruyorum ki buradan cocuk annesine.yuk.gelirmis..oysa bende.bir salata.corbayla doyardim.cocugunun.anneye misafir sayildigi donemdeyiz demekki..sizin dusunceleriniz.bana sunu gosterdi birakin esi.dostu arkadasi anne.bile yalan....ibadet anlayislarimizda.cok.farkli.demek.ben cocuguma.baktirmaya rahat etmeye gitmek.istemedm..kalabalik sahur.sofrasi iftar sofrasi icin iatedim.kaldi.ki.aofraya konacak.olan bir tabak fazlaydi.ibadet buysa herkes.kabuguna.cekilsin.bana annem.deil.arkadasim.gelse 1 ay ramazanda.ibadet sayardim.
çocuk anneye misafir diye degil, duygusallıktan mı bilmiyorum, ama anlamak istediğiniz gibi anlıyorsunuz.
insanlar anne oldu diye her şeye eyvallah etmek durumunda değil.
kadın çocuklarını büyütmüş, evlendirmiş, artık kendi için bir şeyler yapmak istiyor, neden bunu ona çok görüyorsunuz?
ister ibadet, ister tatil olsun bu.
belki sahura kadar uyumayacak, öğlene kadar uyuyacak. ama siz oradasınız, çocuk buna uyum sağlamaz uyuyamayacak, yorulacak. açlık zor gelecek, stres yapacak.
bir çorba ile öğün geçiştirebilecekken size hazırlık yapmak zorunda kalacak.
siz bir çorbaya doyarsınız, sofraya bir tabak fazla falan diyorsunuz da, çocuk oruç tutmayacak.
e bir çorba ile de bakılmayacak.
çocuk için o evde sürekli bir hazırlık olmak durumunda.
benim veletler 1.5 ve 3.5 yaş, günde 3 ana 3 ara öğün yemekleri.
ramazanı kara kara düşünüyorum valla ne yalan söyleyeyim. ben anne değil miyim şimdi?
bekar olsanız demişsiniz, bekar değilsiniz. çocuğunuz var. o evde sizin yaşamadığınız bir düzen kuruldu. ve bu düzeni bilmiyorsunuz.
sizin ibadet saydıklarınız değil, annenizin yapmak istedikleri önemli olan.
siz misafir ağırlamayı ibadet olarak yapmayı seçebilirsiniz, anne kuran okumayı seçer.
bu konuda o daha makbuldür bu daha makbuldür demek kimsenin haddi değil.