ortaokulun sonunda aynı durumu ben de yaşadım hem de daha agır bir şekilde, sanki bedenimle ruhum bir gitmiyordu, elim ayagım çekilir gibi oluyordu o yüzden sürekli düşüyordum kendimi bırakıyordum nasılsa bu ben değilim diyip, sonra alışkanlık oldu kendimi herkesten çektim sürekli bayılmaya başladım, ayakta durmak benim görevim değilmiş gibi. psikiyatriste götürdüler ilaç kullandım azcık fayda gördüm. o zamanlar herkes tarafından parmakla gösterilen bir öğrenciydim o yüzden nazar oldugunu düşündüler beni okuttular defalarca sonra bir şekilde atlattım.
hazır yolun başındasınız geç kalmadan doktora gidin, telaş yapmayın, geçmiş olsun inşallah hemencecik geçer