gerçek dostlar arkadaşlar...


tabii chess bir gün anlıyacak.
yine ben dinleyerceğim onu...
adamın ilk yalanıda değil bu. önce kartalda yaşıyorum dedi.sonra ortaya çıktı kocaeli... herşeyi yalan. ama görmüyor işte...
 
tabii chess bir gün anlıyacak.
yine ben dinleyerceğim onu...
adamın ilk yalanıda değil bu. önce kartalda yaşıyorum dedi.sonra ortaya çıktı kocaeli... herşeyi yalan. ama görmüyor işte...


merak etme ogün anlıyacak ama iş işten geçmiş olacak..benidem başıma geldi yalanlarını gördüğüm halde hep unuttum gitti...ama ne oldu zamanım gitti..oda aynısını yaşıyacak..keşke benide sen gibi uyaran bir arkadaşım olsaydı eğer en başında kurtulurdm..

 
ben nedense hayatimda olumlu yada olumsuz pek anlatmayi sevmem
tabiki dertlesirim olaan seyleri anlatirim ama öyle söyle mutluyum böyle mutluyum
diyemem hic bir zaman sanki karsimdakine hava atiyormusum geliyor birden
en iyisi susmak diyorum
bunlari yapmamama ragmen cok basit bir sebebten cocukluk arkadasimla yollarimizi ayirdik
hersey karsilikli olmuyorsa olmuyor zorlamamak lazim diye düsünüyorum bundada vardir bir hayir demek lazim
 
hepsinden biraz var galiba....
hayatlar değişti yollar ayrıldı bize kalan sadece yıllarca önce yaşanmış anılar kaldı...ne kendini üzmeli ne dostunu suçlamalı....hayat...belki bi gün tekrar almaya karar verir hayatına...belki gerçekten zorlamamlı belki de zamana bırakıp biraz kendi haline bırakmalı....
 



azönce yazdığım mesajı bunun altına yazacaktım öyle kabul edin arkadaşlar...
 
tabii chess bir gün anlıyacak.
yine ben dinleyerceğim onu...
adamın ilk yalanıda değil bu. önce kartalda yaşıyorum dedi.sonra ortaya çıktı kocaeli... herşeyi yalan. ama görmüyor işte...

dinleyeceğiz ne yapalım....doğruyu biliyorsak ve karşımızdakine anlatamıyorsak bize düşen sabır....üzülerek olacakları izleyip sonra yine kaldığımız yerden devam....

etrafınızda her daim "sen haklısın, tabi canım doğru yapmışsın" diyen insanlar kessinlikle sahtedir...insan dostuyla çatır çatır kavga da eder sonra döner bişey olmamış gibi sarılır öper barışır...

her giydiğinize "amannn ne çok yakıştı bu sana" diyen...saçınızı boyadığınızda iğrenç olduğunu bildiğiniz halde "ayy hiç de bikere çok yakışmış" diyen....vardır böyle arkadaşlarımız (!)...

biliyorsam söylerim, yanlışsa yapma derim....eğer farklı davranıyorsam umursamıyorum "ne halin varsa gör" demiş olurum
 
bide oturup ay ben şöyle mutluyum böyle mutluyum demek, anlatmak değil aslında kastettiğim....hayatınızda bir insan düşünün hayatınızın taaa içinde...20 yılınızı paylaşmışsınız...insan kardeşine hayatıyla ilgili bişey anlatma ihtiyacı hisseder mi??? o zaten içindedir ve herşeyi bilir....
 
valla ben söylerim gerçekten dost ise!!! önemsediğim insana söylerim...he sonucu ne olur...kendi bilir...
bana söylemezse o gerçek dost, artık olmaz hayatımda...
 
söyliyeceginiz herşey birgün aleyhinize delil olarak kullanılacaktır ..:) kesinlikle sırrımı derdimi çocuklarıma bile vermem. üstelik arkadaşlarımın bazı sırlarınıda çocuklarımdan saklarım boşbogazlık yapmasınlar zor duruma kızıverince küsüverince ortaya dökmesinler diye .bence dertleşmekmi istiyorsun başka bir muhitte seni hiç tanımıyan çevrenden olmayan bir insana derdini açabilirsin çözümünü sorabilirsin ama yakın arkadaşlara hele helede iş arkadaşlarına asla kendi kuyunu kendin kazarsın ne işyerinden bir sevgili edinin nede samimi bir dost aleyhinize işler birgün gelirde
 

"iş arkadaşından dost olmaz" olur mu yoksa???
 

Aslında olmamalı..ama oluyor.
Aksine sizin başarınız ya da mutluluğunuz ona örnek olmalı,
kendindeki eksikiliğin nedenini bulmasına çalışmalı.
Kendi açımdan böyle düşünüyorum,ben başarısızsam arkadaşımın başarısını niye kıskanayım,
bende başarmalıyım diye gaza gelirim en çok..
Ya da mutluluğunu neden kıskanayım?bendeki sorun ne diye düşünür,
arkadaşımla bu konuları daha çok konuşurum.
Benimde 22 yıllık arkadaşlığım,dostluğum(ben öyle sanıyordum)bitti..
Nedenide yok,aramadı aramadım bitti..
 

gerçekten değer bilene çok güzel bir nasihat bu.
 
Dostlugunuzun bitmesine bunlar ufak bi unsur olabilir ama asla sebep olamaz... (dostlugun olmadigi gibi)
Arkadasin acikca sen mutlusun ama ben degilim, bu durumda bana laf söyleme hakkin yok diyor..
Cok garip araya kiskanclik girdigi an dostluk sözünden bahsedilemez..
Tam aksine senin mutlulugunla mutlu olmasi gerekirdi...
 

eski okulumda böyle bi iş arkadaşım vardı...bayılırdım kıskançlığına...başkasının hayatı şöyleymiş, böyleymiş demeden o insanla ilişkisini etkilemeden "ben neden olamıyorum" deyip eksik yönlerini geliştirmeye çalışırdı...

bence de böyle olmalı....karşısındakine yansıtmak yerine kendi eksiklerini hatalarımı görüp düzeltmeye çalışmalı insan...başkasına küsmek yerine mutlu olmaya çalışmalı...

bide insanın hayatı nasıl olursa olsun (çok özel durumlar dışında) mutlu olması hayatı nasıl gördüğğüne bağlıdır ve bunu da sevdikleriyle hesapsız paylaşabilmelidir...
bi de insan yıllarca peşinde koştuğu bişey ulaştığında hala mutsuzsa biryerlerde bir sorun var demektir...
 
Arkadaşlarım var,günlerim var..
Ama dostum yok.
Bir tane vardı onunlada ayrı kutuplarda ayrı hayatlardayız..Ha br araya gelince muhabbetimiz gırgırımız bi şkeilde devam ediyor ama benim hayatım o kadar yorucu ve tempolu ki;birilerinin daha yükünü taşıyamıyorum..
3 günüm var,biri akraba günü ona çok katılamıyorum.Dışarda.Ama iki günüm iki ayrı grup.Çoluklu çocuklu olduğumuz grup..Atıyoruz hepsini odaya,sürekli gidip gelip bakıyoruz.Kontrol ediyoruz.Bizlerde muhabbet alanlarımızı yaşadığımız hayatlarla çizgilendiriyoruz..Bazen eşli yapıyoruz günlerimizi akşamları,bazen çocukları almayalım önümüzdeki ay sadece bayanlar olalım diyoruz,bazende çocukları alıyoruz..
Ama yaşamı benden farklı(maddi olarak kesinlikle değil)biriyle ortak nokta bulamadığımdan devamlılığı gelmiyor birşeylerin..
Bu benim seçimim,benim rahatlığım..
 

şikayetim bu sanki benim...

sanırım hayat bir süre sonra böyle oluyor...şimdilik çoluk çocuk yok ama olunca hayatlar başkalaşıyor mu ne??

:))) Fındıklıda geçen 3 yılımı hatırlattı bana anlattıklarınız, ilişkiler tamamen bu şekilde...Aile günleri, okul arkadaşı günleri, tupperware günleri, bina-site günleri)))...ben giremedim içlerine, hep mış gibi yapmak sıktı biraz (kendi adıma ama çünkü o sohbetlerin muhabbetlerin içinde kendime çok bişey bulamadım) ama dışlanmadım da, tutacak bir taraflarını buldum beni tatmin etmese de...şimdilik ihtiyaç da duymuyorum aslında...

ben hala lise dostluklarını özlüyorum bekliyorum galiba...hayatın içinde hayatın gerekliliklerini mecburiyetlerini yadsıyorum biraz...

neyse Allahtan bir tane dostum diyebileceğim arkadaşım kaldı umarım onu da kaybetmem....
 
Başarını,mutluluğunu,eğitimini,güzelliğini ....vs vs... Bunlar zaten aşikar olan durumlar.Anlatmanıza bile gerek yok.Sizinle birkaç saat geçirseler her şeyi çözlerler.Bunlar için dost olmayacak biri ise zaten hiç olmasın.Kompleksli insanları çekemem bu saatten sonra.Takılmayın,he,deyin geçin.bayanssulusmile
 
insan sevdiklerinin başarılarından,mutluluklarından..vs ilham alıp,kendine örnek almaz mı...birlikte paylaşarak katlamaz mı sevincini...zaman daha neelri kaybettirecek bize kimbilirbilmiyorumkismile
 
insan sevdiklerinin başarılarından,mutluluklarından..vs ilham alıp,kendine örnek almaz mı...birlikte paylaşarak katlamaz mı sevincini...zaman daha neelri kaybettirecek bize kimbilirbilmiyorumkismile

olması gereken odur diye öğrendim ben aslında...

kaybettirmesin diye çabam aslında...zamana yenilmemek...
 
bi gün bi arkadaşm vardı
kendisine nee anlattıysam tehdit etti beni
amann ne korkmuştm(.şimdi düşünüyorumda boş yere korkmuşum)
daha o oldu hiç kimseye özel şeyleimi anltmam bu bana kapak oldu resmen

hiçbir zaman iyi yanları anlatmıycam artık
iyi çalıştığım şirketi
aldığımpuanları söyledimde noldu
yüzüme bakmıyo bee
bi daha mıı asla...

siz siz olun kimseye hayatınızda güzel şeyleri anlatmayn
ben ne zaman anlatsam tepetaklak oluyo çünkübayanssulusmile
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…