İyi geceler arkadaşlar, yeniden üye oldum aslında eski bir üyeydim fakat epey bir süre önce telefonumu değiştirince şifre mifre bir sürü şeyi kaybettiğim için bir türlü giremedim o zamandan beri, bilmiyorum yöneticilere belirtmeli miydim, buraya yazmak istedim.
Neyse konuma gelecek olursam gerçekten aptal ve basiretsiz biriyim ben ya. Bundan sekiz yıl önce biri girmişti hayatıma, ara ara tartışsak da 10 ay kadar görüştük, görüşmeye başladığımızda işsiz biriydi. İş arıyordu, o konuda hiç darlamadım zaten. Bir iş bulup çalışmaya başladı, çok geçmedi ilgisinde bi azalma farkettim, s.medyasında yeni bir kızı eklediğini gördüm, baktım kız da aynı yerde yeni işe başlamış, içime bir kurt düştü ama dedim ki hep bana güven artık diyordu ya güveneceğim, üzerinde durmadım tabiki iş arkadaşını ekleyebilir, o kadar şerefsiz olacak değil ya o kıza göz koymuş olsun -evet o kadar şerefsizmiş- neyse o aralar bir gün normal tartışmalarımızdan birini yaşadık telefonda, sonrasında bikaç gün ondan hiç ses çıkmayınca(genelde o arardı yalan yok) şunun s.medyasına bi girip bakayım dedim, hatırladığım; o kızla fotoğrafını paylaşmış, millet de altına hayırlı olsun, tebrikler diye yorumlar yazmış, başımdan kaynar sular döküldü, şaka mı acaba dedim ama hangi kız kendini kullandırır ki böyle. O gün ya da birkaç gün hatırlamıyorum hiçbir girişimde bulunmadım zaten bulunsam ne olacaktı, sadece bunu bana neden yaptığını çok merak ettim çünkü o da daha önce yarı yolda bırakıldığını anlatmıştı bana, peki hiç haketmeyen bana niye bu acıyı yaşatmıştı, insan gibi ayrılmak varken... Sanırım birkaç gün sonraydı bir mesaj döşedim, uzundu ama mesajın özünde bu soruları sordum, "ben seninleyken onunla görüşmeye başlamadım biz zaten ayrılmıştık hatta sen bitirdin ya(son tartışmamız zaten onun için fırsat olmuş yoksa hep yaptığımız şeydi, barışıyorduk, birkaç günde mi hemen ayarladın onu ALLAHIN cezası) hem bu kadar ağır konuşursan hayatta hep yalnız kalırsın" gibi bir şeyler yazdı, o kadar laf vardı ki yüzüne vuracak ama neyse boşver kızım dedim, sadece tamam yazıp bir daha hiç aramadım sormadım ama gecelerce ağladım, sigara üzerine sigaralar, sadece bir arkadaşımla dertleştim hep, bir ALLAH bir o biliyor ne kadar üzüldüğümü. Tabi ara sıra stalk yapmaktan alıkoyamadım kendimi, hemen nişanlanıp, üç ay sonra da evlendi, nikah günü bana etkileşim atmış s.medyadan sanki canımı iyice yakmak ister gibi. Hiç tepki vermedim. Bu arada numaramı da değiştirdim. Daha yeni evliyken bana fake hesaptan yazdı, tersledim ve engelledim, tabi bu arada kızcağızla mutlu mutlu fotolar paylaşmayı da ihmâl etmiyordu.
Neyse bu ara ara bana eşiyle birlikte profil fotoğrafının olduğu orjinal hesaplarından da yazdı, hep okuyup üfleyip engelledim tabi. Böyle böyle içim iyice soğudu zaten çoktan şükretmiştim o kızın yerinde ben olmadığıma da.
Aradan yedi sene geçtikten sonra geçen sene bana yine s.medyadan yazdı, hiç cevap vermedim, tam engelleyecektim ki boşandığını yazınca açıkçası merak ettim, kız istemiş ayrılmayı, ayrıntıları yazmıycam ama bir sürü borçla işsiz bir şekilde tabiri caizse kovulmuş evden, tek celsede de boşanmışlar. Oh olsun dedim içimden, ya da ona da yazdım belki hatırlamıyorum. Ama ona karşı o kadar nötrdüm ki, ne sevindim ne üzüldüm ne de kızabildim. Yalvarıyordu resmen beni bir dinle cart curt, dalgaya alırken falan tekrar konuşmaya başladım. Ne biliyim eski bi tanıdık, eski bi arkadaş gibi. Hiç öfkem de yoktu garip bi şekilde. Üzüldüm de haline çünkü gerçekten durumu bmbktu halâ da aynı. İntiharı düşünüyorum ama onu da gözüm yemiyo diyo. Yani yine garip bi şekilde ben dert ortağı, manevi destekçisi falan oldum, tıpkı eskisi gibi. Ben onunla tabiki bişiy düşünmüyorum, o beni sevdiğini, mümkün olsa evlenmek istediğini söylüyor, ben kesinlikle istemem bunu da söylüyorum -bu arada çok laf saydım ona, içimde kalan ne varsa- arkadaşlar tabiki bunları yiyecek kadar güngörmemiş katıksız süzme slak değilim ama yine de epey bi safım değil mi hâlâ bunca şeye rağmen onu affedip dostluğumu veriyorum. O da bazen diyor ki acaba intikam mı alacaksın, başka planların mı var, hayır diyorum ve gerçekten de yok. Sindiremediğim şey çok o yüzden isterse çok zengin olup beni gerçekten istese bile olmaz o konu net de ne biliyim bendeki bu durum ne sizce. Çok uzun oldu kusura bakmayın.
saçma bi espri yaptım kusuruma bakmayın, ağlanacak halime hep gülmüşümdür zaten Yalnızlıktan şikayetçi değildim iki-üç sene öncesine kadar ama şimdi zaman zaman biri olsun da istiyorum yaa. Evlilik değil de seviyeli bir ilişkim olsun, bu yaştan sonra arkadaşlık, dostluk ara sıra da romantizm gibi bişiyler... Ama yok öyle bi dünya yok öyle benim gibi düşünen bir erkek de, biliyorum. ALLAH bazı insanları sevmemek-sevilmemek üzerine imtihan ediyor sanırım, ben böyle düşünüyorum artık.
