Gereksiz toplum baskısı yüzünden oluşan düşünceler...

Senin yaşadığın bu tarz bunalımı 27-28 yaşlarımd yaşadım. Evlenmeye geç kalmış olarak görüyordum kendimi. Mesleğim vardı dünyayı gezmek istiyordum ama yalnız olmasam keşke, eşim olsa da onunla gezsem diyordum. 28 yaşıma bastığım anda, o yıl içinde kilo da aldım ve etrafımdaki erkek arkadaşlar aralarında 25 ten büyük kızla evlenilmez diyorlardı. O kadar çöktüm ki..Her gün bunu düşünmeye başladım. Ben asla evlenemeyeceğim, yaşım geçti, artık bana kimse bakmaz, zaten kilo da aldım, 20 lik çıtırlar dururken ben moruğunu ne yapsınlar diyordum.
Eşimin ablası beni onunla tanıştırmadan önce eşime; kız 25 yaşında, spora gidiyor, incecik diye yalan söylemişler. Oysa 32 yaşında ve 82 kiloydum. Eşim asla 25 yaş üstü kızla buluşmuyormuş ve kilodan nefret edermiş.
Sonuç; masaya oturduğumdan itibaren benimle evlenmek istediğini anlamış. Ancak ben onu beğenemedim. 3 yıl ailesi ve kendisi beni çok zorladı bir şeyler olması için, 3 yılın sonunda karar verdim, sevdim evlendim.
Artık kilolu değil resmen şişmanım, daha da yaşlandım ve bekarlıktaki gibi kendime de bakmıyorum. Acayip dırdırcıyımdır, adama kafayı yediriyorum. Ama mutlu bir evliliğim var.
Ancak ben ruhsal problemler yaşıyorum ve tedavi görüyorum. Eşim dünyayı gezmemiz için bana baskı yapıyor, ben 3 günlük tatile bile gitmeye motivasyon bulamıyorum.
Diyeceğim şu; evlilik senin kafanda oluşturduğun şekilde oluşmuyor. Bir an bir şey oluyor ve kendini evlenmiş görüyorsun. Belki 26 yaşında belki de 45 yaşında. Ama ruh sağlığı, imkanlar, motivasyon her zaman bulunmuyor. Şu an ne kadar üzülsen de, arasan da, hiç beğenmeyeceğin tiplerle evlilik için zorlasan da olmayacağı varsa olmaz. Ama kendini tanımaya başladıysan, içinde başka hevesler varsa, gezmek vs hemen ama hemen harekete geç.! Çünkü onlar gidince geri dönüşü olmuyor. Evlenince gezemiyorsun da bir rutine bağlanıyor hayatın, istemiyorsun dışına çıkmak ( kendi adıma). Kim bilir belki de o seyhatlerde ya da kişisel ilgi alanlarının kesişmesinde o kişiyle karşılaşacaksın ;)
 
Keske 25 olaydim bekar kalaydim off of off ozgur calisan istedigimi yapan genc bir kizdim :)) kim takiyodu ya evliligi.. asik olmasam evlenmezdim sanirim. Erken evlenmedigime sadece coxuklar icin cok pismanim, hani yas farki bakimindan tadini cikar bunlari dusunme.. dogru insan degilse evlenmekte sacma bunu diyeyim sana
 
Kadının albenisi 25ten sonra gidiyor kafasındaki hanzolarla ne işin olur zaten, bir düşünsene? Çoğu koca göbekli, kıl yumağı, konuşmayı bile beceremeyen kırolar ama karşılarında Victor Secret meleği ararlar. Sadece taze etten ibaret değiliz. Aşık olunacak bir karakterimiz, bir mimiğimiz, gülüşümüz, görgümüz&kültürümüz, kaşımız, gözümüz de olabilir. Ve bunlar 25ten sonra da bizimle. Bunları fark etmeyecek sığlıkta bir adam hayatına ne katacak zaten? Evlenmeye değmez. Ve 40 yaşında hâlâ daşş gibi hatun olan arkadaşlarım var. İnsanın kendine baktıktan sonra her yaşta vardır albenisi. Neyse uzattım. Üç kuruşluk beyni olan insanların düşüncelerini takma. Hayatını kendin için yaşa. 25 yaş ne ki? Hayatının aşkıyla karşılaşmak için bol bol zamanın var.
 
Çevren cahil
Ufkun dar.
Uzun süslü şirin paragraflarca yazmak yerine
He bööle dümdük yazdım.

İnternetten tanışmaktan bahsediyorsun??? Ha?
 
gercekneydi .!.:
Ilim ilim bilmektir.
Ilim kendini bilmektir.
Sen kendini bilmezsen.
Ya nice okumaktır.


Yunus Emre olmalı :)

Kudüs Fatihlerinden Yavuz Sultan Selim 'in gözleri bozulmuştu okumaktan. Atatürk' ün de çok kitabı ve araştırması vardı.

Kendini keşfeden biri olarak daha mutlu birey oldum.
Beni sömüren insanlara konunuzdaki gibi kirici her şeyi kafama takardim.
Şimdi ölüm ve ağır durumlar harici takmiyorum.
O insanların yerine kocaman Dünya ' yi koydum ve merak ettiğim ne varsa araştırıyorum.
Kendimi tanımadığım yerler, bazı sürprizler ve şu an geldiğim nokta ve hep ileri gitme arzum var.

Yaşınız ideal tam çağı.
20 çok elzem olsa kimse 100 sene yasamazdı. Kadin 35' inde kadindir da diyor bu kafalar.

Kadın her yaşta kadindir. Cinsiyet değiştirmiyoruz her yaşta!

Aldırmayın Onlar' a.
Yanlış adamla birkaç yiliniz gitti, çoğumuzun gidiyor.
Evlenip yanlış adama denk gelmekten ya da yanlısı bile bile kendim ettim kendim buldum deyip çekmek yerine mutluluğu secmissiniz ve bulmaya baslamissiniz.l

Bi söz vardı " hayatıma doğru kişi girdi bugün geçmişteki tüm yanlışlara gittikleri için teşekkür ederim " : D diye bi şey.
Yanlışlar gitmeli ki doğrular gelsin :KK66:
Mutlulugunuzu koruyun kim ne derse desin siz de kısasa kısas laf batırıp geçin :KK66:
Onlar da yaslanacak yaşlılar diyor ya " ben senin yaşına inemem belki ama sen de benim yaşıma geleceksin bi gün "
Genişletmek için tıkla...
Çok doğru söylüyorsunuz. Aslında olay, olaylara bakış açımızı değiştirmekte bitiyor. Teşekkür ederim.
 
notdefteri2_ .!.:
Senin yaşadığın bu tarz bunalımı 27-28 yaşlarımd yaşadım. Evlenmeye geç kalmış olarak görüyordum kendimi. Mesleğim vardı dünyayı gezmek istiyordum ama yalnız olmasam keşke, eşim olsa da onunla gezsem diyordum. 28 yaşıma bastığım anda, o yıl içinde kilo da aldım ve etrafımdaki erkek arkadaşlar aralarında 25 ten büyük kızla evlenilmez diyorlardı. O kadar çöktüm ki..Her gün bunu düşünmeye başladım. Ben asla evlenemeyeceğim, yaşım geçti, artık bana kimse bakmaz, zaten kilo da aldım, 20 lik çıtırlar dururken ben moruğunu ne yapsınlar diyordum.
Eşimin ablası beni onunla tanıştırmadan önce eşime; kız 25 yaşında, spora gidiyor, incecik diye yalan söylemişler. Oysa 32 yaşında ve 82 kiloydum. Eşim asla 25 yaş üstü kızla buluşmuyormuş ve kilodan nefret edermiş.
Sonuç; masaya oturduğumdan itibaren benimle evlenmek istediğini anlamış. Ancak ben onu beğenemedim. 3 yıl ailesi ve kendisi beni çok zorladı bir şeyler olması için, 3 yılın sonunda karar verdim, sevdim evlendim.
Artık kilolu değil resmen şişmanım, daha da yaşlandım ve bekarlıktaki gibi kendime de bakmıyorum. Acayip dırdırcıyımdır, adama kafayı yediriyorum. Ama mutlu bir evliliğim var.
Ancak ben ruhsal problemler yaşıyorum ve tedavi görüyorum. Eşim dünyayı gezmemiz için bana baskı yapıyor, ben 3 günlük tatile bile gitmeye motivasyon bulamıyorum.
Diyeceğim şu; evlilik senin kafanda oluşturduğun şekilde oluşmuyor. Bir an bir şey oluyor ve kendini evlenmiş görüyorsun. Belki 26 yaşında belki de 45 yaşında. Ama ruh sağlığı, imkanlar, motivasyon her zaman bulunmuyor. Şu an ne kadar üzülsen de, arasan da, hiç beğenmeyeceğin tiplerle evlilik için zorlasan da olmayacağı varsa olmaz. Ama kendini tanımaya başladıysan, içinde başka hevesler varsa, gezmek vs hemen ama hemen harekete geç.! Çünkü onlar gidince geri dönüşü olmuyor. Evlenince gezemiyorsun da bir rutine bağlanıyor hayatın, istemiyorsun dışına çıkmak ( kendi adıma). Kim bilir belki de o seyhatlerde ya da kişisel ilgi alanlarının kesişmesinde o kişiyle karşılaşacaksın :KK66:
Genişletmek için tıkla...
Eminim ki kilolu olsanız dahi eşiniz sizde çok Başka bir ışığı görmüştür. Yoksa kilo alınır, verilir ne olacakki. Önemli olan insanlar mutlu olmayı bilsin. Ne mutlu size ki mutlu bir evliliğiniz varmış, maşallah. Ayrıca gerçekten belki de kendimi keşfederken karşılacağım bu kişiyle kim bilir. Az daha bile bile lades diyip çok yanlış bir evlilik yapacaktım sırf yaş geçiyor diye ama anladımki değmezmiş ondan bıraktım zaten onu da. Tek istediğim bu saçma sapan toplum baskısının psikolojimi bozmasına müsade etmeden, yeri ve zamanı gelince düzgün bir evlilik yapmak. Umarım bunu başarabilirim.
 
Ne bakiyorsun o ergenlere , seviye diplerde artik. Sol framede abaza basliktan baska birsey yok. Yazik oldu guzelim siteye. Hem kime yaranacaksin ki. Evlenmesen milf, evlensen kocis meraklisi, ayaklarinin ustunde dursan feminik, anne olsan paranoyak ve her turlu ama herturlu kezbansin onlarin gozunde cunku turk kadinisin.
 
resurrection93 .!.:
Herkese merhabalar. İyi günler değerli hanımlar. Benim bir sorunum var. Şöyle ki uzun ve sorunlu olan bir ilişkiden 1 ay önce çıktım, ben bitirdim ilişkiyi. (Konularımda ilişkinin detayları mevcut). Ama asıl konu bu değil. Tam olarak 25 yaşıma bastım birkaç gün önce, 93 doğumluyum. Uzun ve sorunlu bir ilişkiden sonra kendimi yeni yeni keşfetmeye, isteklerimi daha iyi anlamaya, aslında kim olduğumu tanımaya ve hayattan gerçekten ne istediğimi anlamaya başladım. Gözümün önünden bir perde kalktı açıkçası. Aynı zamanda okuldan mezun olalı 2 sene oldu ama ben henüz yeni yeni istediğim bir işe gireceğim inşallah. En az birkaç ay hatta 1 sene kadar böyle yaşamak istiyorum kendimi daha iyi tanımak, daha iyi ne istediğimi bilmek ve yeni şeyler deneyimlenmek istiyorum. Bu süre zarfında karşıma biri çıkar mı çıkmaz mı ya da ben birini ister miyim istemez miyim bilemiyorum ama düşüncem bu yönde. Fakat çevremde olsun, internette olsun “25 yaş üstü kadının gençliği ve albenisi gider, evde kalmıştır” vs tarzında şeyler yazılıyor erkekler tarafından. Bu tür düşünceler beni biraz bunalıma sokuyor. Uzun ve sorunlu bir ilişkiden de çıkmamın etkisiyle kendimi zaman zaman kötü hissediyorum. Yıllarımı saçma sapan bir ilişkiye harcadığım tekrar tekrar aklıma geliyor böyle şeyler okudukça. Bir yandan diyorum ki; “bir süre böyle olayım ne güzel kendimi keşfedeyim böyle kafamın rahat olmasını çok sevdim, paramı kendim için harcayayım” diyorum, bir yandan “acaba gerçekten evlenmek icin geç mi kalıyorum, birisini bulmaya mı çalışsam” diyorum. Ekonomik özgürlüğümü elime alıp yapmadığım şeyleri yapmak, deneyimlemediğim şeyleri deneyimleme fikri bana çok cazip geliyor ama işte bir yerde toplum baskısına yeniliyorum ister istemez. İnternette kadınlar hakkında yazan bu yaş yorumları saçmalığın daniskası bunu biliyorum ve kadınlar da erkekler de içlerine sindiği zaman yaş fark etmeksizin evlenmeliler bunu da çok iyi biliyorum ama böyle internetten ve çevreden duyulan olumsuz cümleler insana kendini ve düşüncelerini sorgulattırıyor işte. Hemen birini bulma telaşına girmeyi hiç istemiyorum aslında, biraz kendimi yaşamak istiyorum. Sizce nasıl bir düşünce tarzı benimsemek bu tarz olumsuz düşünceleri kafamdan atmama yardımcı olur? Ve eğer benim geçtiğim yollardan geçenleriniz varsa demek istediğim daha önce kafasında bu tarz düşünceler oluşan varsa, nasıl kurtuldunuz bu düşüncelerden? Teşekkür ederim şimdiden. :)
Genişletmek için tıkla...

Ah şu toplum baskısı. O internette yazanlara söylenenlere kulak tıka, güzel canını sıkma. Seni çok iyi anlıyorum. Bazen ben de endişeleniyorum. Acaba diyorum karşıma iyi bir insan çıkacak mı. Sonra geleceği düşünme, nasip bu işler deyip sakinleştiriyorum kendimi. 25 öyle küçük bir yaş ki bunu 29'unda olan biri olarak söylüyorum. Yaşının kıymetini bil. Her anını dolu dolu geçir. Karşına tanışmak isteyen birileri çıkarsa değerlendir. Ama oldu bittiye getirme. Hayatın çok değerli ve eş seçimi hayattaki en önemli iki seçimden birisi.
Kendine bakmayı ihmal etme. Bakımlı ol,kdndini sev. Evlenme mevzusunda lüzumsuz laf edenlere de haddini bildir :KK25:
 
coltey .!.:
Ya ben gerçekten üzülüyorum ya..Adamlar marsa koloni kurmanın peşinde..Bizim gençlerimiz evlilik derdinde..
Evlilik dediğiniz o kadar da büyütulecek ,üzerinde düşünulecek bir şey değil ki..Bir başarı bir kazanım da değil..Iki insanın aynı çatı altında yaşaması..Bu kadar yani..
Genişletmek için tıkla...
Hay sen bin yaşa emi. Daha 23 yaşında gencecik, dünya ayaklarının altında.
Benim zamanımda 20’lerinde evlenenlere kıro gözüyle bakılırdı. Tüm kız arkadaşlarım evliliklerini 30’ların başlarında yaptılar. Şimdilerde bakıyorum 25 olmadan evlilik şöyle dursun bir de çoluk çocuğa karışmış kızlarımız.
Gerçi doğrusu hangisi, yanlış var mı bilmiyorum. Şahsi fikrim bireyin kendi ayakları üzerinde durmadan, tek başına yaşamadan, en azından iki-üç ülke görmeden, farklı kültürlerle tanışmadan evlenmemesi. Bu şekilde evliliğine zenginlik katacak, çocuklarının vizyonunu genişletecektir.
Fakat emin olduğum bir şey varsa o da ortada aday yokken evlilik düşünmenin hiç mi hiç sağlıklı bir durum olmadığıdır.
 
Öff tamamını bile okumadım. Bu bilmem kaçıncı konun sürekli söyledi burada insanlar hala aynı konuyu açıyorsun. Ne biçim bi çevren var çevreni değiştir,insanlar kariyer yapıyor istediği yaşta evlenip çocuk doğurabilir hala evde kalırsam korkusu,elalem ne der yaşıyorsunuz hayret.
 
Bestim .!.:
Öff tamamını bile okumadım. Bu bilmem kaçıncı konun sürekli söyledi burada insanlar hala aynı konuyu açıyorsun. Ne biçim bi çevren var çevreni değiştir,insanlar kariyer yapıyor istediği yaşta evlenip çocuk doğurabilir hala evde kalırsam korkusu,elalem ne der yaşıyorsunuz hayret.
Genişletmek için tıkla...
Bu kadar rahatsız oluyorsanız siz de cevap yazmayın o zaman. İnsan istemediği şeyleri pekala görmezden gelebilir. Kendimi bir konuda gerçekten kötü hissediyorsam ister 1, ister 1000 konu açarım kime ne? Belki daha farklı görüşler iyi geliyordur bana. Her insanın yaşadığı ve çektiği zorluk kendinedir, burada açılan konu sayısıyla kıyaslanamaz. Ve kimse kimseye silah zoruyla cevap yazdırmıyor, siz de bu konuya cevap yazmak zorunda değilsiniz.
 
Verdali .!.:
Ah şu toplum baskısı. O internette yazanlara söylenenlere kulak tıka, güzel canını sıkma. Seni çok iyi anlıyorum. Bazen ben de endişeleniyorum. Acaba diyorum karşıma iyi bir insan çıkacak mı. Sonra geleceği düşünme, nasip bu işler deyip sakinleştiriyorum kendimi. 25 öyle küçük bir yaş ki bunu 29'unda olan biri olarak söylüyorum. Yaşının kıymetini bil. Her anını dolu dolu geçir. Karşına tanışmak isteyen birileri çıkarsa değerlendir. Ama oldu bittiye getirme. Hayatın çok değerli ve eş seçimi hayattaki en önemli iki seçimden birisi.
Kendine bakmayı ihmal etme. Bakımlı ol,kdndini sev. Evlenme mevzusunda lüzumsuz laf edenlere de haddini bildir :KK25:
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız. Bu dedikleriniz hepsinin farkındayım aslında. Çoğunlukla mantıklı düşünmeye çalışıyorum ama bir an geliyor böyle şeyler yüzünden kendimi kötü hissediyorum. Bu tarz şeyleri okumak özellikle uzun ve sorunlu bir ilişkiden çıktıktan sonra hiç kolay gelmiyor. Ama toplum baskısına yenilmemeli insan bunun da farkındayım.
 
resurrection93 .!.:
Bu kadar rahatsız oluyorsanız siz de cevap yazmayın o zaman. İnsan istemediği şeyleri pekala görmezden gelebilir. Kendimi bir konuda gerçekten kötü hissediyorsam ister 1, ister 1000 konu açarım kime ne? Belki daha farklı görüşler iyi geliyordur bana. Her insanın yaşadığı ve çektiği zorluk kendinedir, burada açılan konu sayısıyla kıyaslanamaz. Ve kimse kimseye silah zoruyla cevap yazdırmıyor, siz de bu konuya cevap yazmak zorunda değilsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Şimdiki moda da bu cevap yazma o zaman... Ben de istediğim konuya istediğim kadar cevap yazarım burada konu açıyorsunuz eleştiri de alacaksınız,hakaret eden yok sonuçta. İnsanlar yardımcı olmaya çalışıyor,daha geçen gün 26ydı yaş şimdi 25 oldu önce kaç yaşına girdiğine karar ver ya da doğru hesap yapmayı öğren sonra koca derdine düşersin :işsiz:
 
Bestim .!.:
Şimdiki moda da bu cevap yazma o zaman... Ben de istediğim konuya istediğim kadar cevap yazarım burada konu açıyorsunuz eleştiri de alacaksınız,hakaret eden yok sonuçta. İnsanlar yardımcı olmaya çalışıyor,daha geçen gün 26ydı yaş şimdi 25 oldu önce kaç yaşına girdiğine karar ver ya da doğru hesap yapmayı öğren sonra koca derdine düşersin :işsiz:
Genişletmek için tıkla...
Ya inanır mısınız zaten ben de bu konuyu açarken “ya ben gene benzer bir konu açıyorum ama acaba kim gelip ‘eleştiri’ adı altında kendini tatmin eder?” diye düşünmüştüm. Bu açığı kapattınız ya, sağ olun var olun siz.
 
Mantık olarak kavramışsınız ama içselleştiremiyorsunuz. Daha o kadar gençsiniz ki. Önce mesleğinizde bir yere gelin, biraz gezin, hayatı tanıyın, sonra gönlünüze göre biriyle evlenirsiniz ki evlenmeseniz de dünyanın sonu değil. 35-36 yaşında bekar bir çok kız arkadaşım var, hayatlarını yaşıyorlar.
Kafaya taktıkça telaşlanıp dünyayı dar edersiniz böyle kendinize. Serbest bırakın.
 
resurrection93 .!.:
Ya inanır mısınız zaten ben de bu konuyu açarken “ya ben gene benzer bir konu açıyorum ama acaba kim gelip ‘eleştiri’ adı altında kendini tatmin eder?” diye düşünmüştüm. Bu açığı kapattınız ya, sağ olun var olun siz.
Genişletmek için tıkla...
Eleştiri yapıp tatmin olduğunu sananlardan çok açtığı konuya yapılan eleştirileri senin gibi kabul edemeyip ağlayanlar daha çok emin ol. :)
 
Bestim .!.:
Eleştiri yapıp tatmin olduğunu sananlardan çok açtığı konuya yapılan eleştirileri senin gibi kabul edemeyip ağlayanlar daha çok emin ol. :)
Genişletmek için tıkla...
Hangisinin oranı daha çoktur daha azdır bilemem ama “en haklı sizsiniz” diyeyimde bari istediğiniz cevabı almış olun. Yoksa belliki insanları rahat bırakmayacaksınız. Tamam en birincide en haklı da sizsiniz, insanlar çok sığ ve düşüncesiz. Yer yüzü sizin gibi insanlar kaynamalı, benim gibi insanların yaşamaya hakkı bile yok. Ama sizin gibi kendini eleştiri kraliçesi sananlar çok yaşamalı ki insanlar sizin o çoooook değerli eleştirilerinizden maruz kalmasınlar. :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Yalan söylemek ve pişmanlık karışımı hisler
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
mavimsz
M
4
3lü grup yapmak istiyorum sürekli düşünüyorum
Yorumlar
10
Görüntüleme
3K
sungunes
sungunes
M
Ayrılmalı mıyım yoksa beklemeli miyim?
7 8 9
Yorumlar
171
Görüntüleme
4K
leydiyeydi
L
K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
6K
cakiltasi061
C
I
Orgazm olamıyorum
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
ipeklim
I
Back
X