bir benim arkadaşım bir sen desene bayan olarak böyle alışverişe falan merakı olmayan öyle ihtiyacı olunca hemen alıp çıkan..Değişik valla...5liranın lafı mı
Ben o kadar değilim ama yine de ailem de çevremde tutumlu olduğumu söyler
Ben küçükken para biriktirir, bayramlığımı kendim alırdım mesela
Ablama kaç para verilirse verilsin ertesi gün hiç parası kalmazdı
Bi de yapı olarak kozmetik, çanta, ayakkabı veya giyim konusunda çok hevesli değilim
Sezondan sezona ihtiyacım olan şeyi alırım sadece
O moda, şundan da olsun, bu rengi de güzel diye ne netten ve avm lerden bakmam bile
Sıkılırım hatta
Eşimse tam tersi uzun uzun bakar , en son alırRolleri değişmişiz diyorum ben ona
Bunlara hevesli değilsen, sigara kullanmıyorsan parayı nerede harcayacaksın ki ?
Bi cips giderim var iştemasrafsız olduğum söylenir bu yüzden
Eylül' e katılıyorum
Tutumlu olmakla cimriliği birbirine karıştımayalım
Eşimin ailesinde bu var maalesef
Eşimde de var hatta ama bana karşı değil çok şükür
Kendi aralarında muhabbetlerini duyuyorum da şok oluyorum
5 liranın lafı yapılır mı derdim , yapılıyomuş valla onu gördüm..
bir benim arkadaşım bir sen desene bayan olarak böyle alışverişe falan merakı olmayan öyle ihtiyacı olunca hemen alıp çıkan..Değişik valla...5liranın lafı mıya herkesin yetişme tarzı farklı sana şimdi onların tutumu garip gelir benmde şükür nişanlım mert biri annem diyo aynı sen siz hayatta zengin olamazsınız diyo Herkes farklı farklı ne bileyim ama hayatı geleceği düşünerek evlenince 3 5kuruş kenara atacağım inşallah..Dünya hali hiç bişey belli olmaz allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin ya
ivet yaaaaaa eski dostlar gibisi yok
Vay bee....
Konuları buraya taşımayı sevmem ama gerçekten şok oldum
Eşimin otel faturasını yakaladım, 5 yıldızlı otelde 2 kişilik oda da kalmış ve ikizlerimiz henüz 4 aylık diyen bi kadın vardı..
Dün akşam yorum yazılmış, eşimin açtığı konuyu tesadüfen gördüm ben onu aldatmadım da iş için gidildi ve 2 değil 3 kişilik bi odaydı 5 yıldızlı değil oranın en uygun otellerindeydi.. Aslında eşim erkek kardeşimle, lise arkadaşımla hatta çevredeki tüm erkeklerle çıkan biridir ve daha ağır ithamlarda vardı.. Şimdi birşey bilmiyor gibi gidip yanına yatacam ama sabah itibariyle bizim için başka bi hayat başlayacak boşanma dilekçesi ile o otelin faturasını kendisine verecem yazmıştı..
Konu kapandı az evvel
Evlendim evleneli düşünmeye başladığım şey şu..
Temel amacımız "para" kazanmak ve tüm çabamız onun üzerine..onun için sabahın köründe kalkıyoruz..Tüm koşuşturma tüm düşünceler onun üzerine kurulu..
Bekarken şahsen benim hiç böyle bi düşüncem yoktu..Ne rahatmışım diyorum bazen..
Eşimle mutlu muyum; mutluyum o tartışılmaz tabii..Geçim derdi de olmasa..
Ben 17 yaşımda staja başladım
Sonrasında da çalışmaya devam etmek istedim
Yaşım küçük diye ne de olsa daha çok vaktim olacak diye sigorta konusunda
Kendi yerime babamı sigortalı gösterdim ( Çünkü kendisi 1 yıllık giriş dışında sigortalı çalışmamış, dışardan öderiz dese de ödememiş biri )
1 yıllık sigortası vardı
4 yıl benim yerime sigortalı göründü çalıştığım muhasebe bürosunda ( Duyunca kızdı, o senin hakkın diye ama ben böylesini mantıklı buldum )
Maaşımdan da birikim yapıyordum
Yılbaşında askerlik borçlanmasının artacağını duyunca
Babamın askerlik dönemlerinde ki sigortayı taksitlendirip ödedim
Bu da yaklaşık 2 yıla tekabül etti
Sonra iş değişince yeni işyeri yasalar gereği benim sigortalı olmamı söylediler
Bu durumda bende babamın sigortasını dışardan isteğe bağlı olarak ödemeye başladım
2 yıl kadar ödedim
Şimdi babamın son 1 yılı var onu da ben evlendim diye kendileri ödemeye uğraşıyorlar
Birgün evlenip gidersem gözüm arkada kalsın istemedim, son 1 yılda öyle böyle geçer allah'ın izni ile annemle babama 1 emekli maaşı yeter esnaflık yapıyor o da kiraya filan gider
Ben 17 yaşımda staja başladım
Sonrasında da çalışmaya devam etmek istedim
Yaşım küçük diye ne de olsa daha çok vaktim olacak diye sigorta konusunda
Kendi yerime babamı sigortalı gösterdim ( Çünkü kendisi 1 yıllık giriş dışında sigortalı çalışmamış, dışardan öderiz dese de ödememiş biri )
1 yıllık sigortası vardı
4 yıl benim yerime sigortalı göründü çalıştığım muhasebe bürosunda ( Duyunca kızdı, o senin hakkın diye ama ben böylesini mantıklı buldum )
Maaşımdan da birikim yapıyordum
Yılbaşında askerlik borçlanmasının artacağını duyunca
Babamın askerlik dönemlerinde ki sigortayı taksitlendirip ödedim
Bu da yaklaşık 2 yıla tekabül etti
Sonra iş değişince yeni işyeri yasalar gereği benim sigortalı olmamı söylediler
Bu durumda bende babamın sigortasını dışardan isteğe bağlı olarak ödemeye başladım
2 yıl kadar ödedim
Şimdi babamın son 1 yılı var onu da ben evlendim diye kendileri ödemeye uğraşıyorlar
Birgün evlenip gidersem gözüm arkada kalsın istemedim, son 1 yılda öyle böyle geçer allah'ın izni ile annemle babama 1 emekli maaşı yeter esnaflık yapıyor o da kiraya filan gider
Bu yazdıklarını okuyunca canım kendimi gördüm bir an...
Hayırlı evlat olmak gibisi yok, insanın içinden geliyor zaten böyle şeyler...
Zorla veya başkasının istemiyle olacak şeyler değil...
Senin gibi olmasa da 16 yaşında başladım iş hayatıma.
Kazandığım paranın bir kuruşu bile cebime geçmemiştir.
Evlendikten sonra işte, biraz olsun paramın tadını alabiliyorum diyebilirim.
Hep aileme destek ve yardımda bulundum (her evladın zor durumda yapması gerektiği gibi).
Bende annem için aynı şeyleri yaptım.
Annemin Türkiye'de çalışmışlığı vardı zaten, yani bir sigorta başlangıcı.
Sonrasında yurtdışında da çalışmışlığı vardı, fakat onları Türkiye'ye saydırmak ancak borçlanmak oluyor ve dolar bazında ödeniyordu.
Ne elde o kadar para var, ne de güç, artı bir de 2 yıl daha çalışması gerekiyordu.
Eşim sağolsun, o zamanlar sevgiliyiz, muhasebesel zihnini kullandı ve pratik çözümler sundu bana.
Annemi önce bir nalburda çalışır gösterdik, 1-2 yıl kadar onu ödedim dışardan, her ay sigorta primini kendim ödedim.
Daha sonrasında doğum borçlanması geldi gündeme, hazır böyle birşey gelmişken hemen bundan faydalanalım dedim
2 yıllık doğum borçlanmasını hesaplattırdık ve onu da o arada ödedim.
Daha sonra baktık ki günleri bi hayli oldu, geri kalanları da yurtdışı borçlanması olarak toplattık, 32 bin TL çıktı toplamda.
Nasıl ödedik bir ben, bir annem, bir de Allah bilir.
O zaman bir de isteğe bağlı sigorta yapılamıyor, kanunlar değiştiği için.
Ancak yurtdışı borçlanması ile sigortalı olabilecekti, dolar bazında da hesaplandığı için mebla büyük çıktı tabii.
Şimdi evliyim ama kafam rahat, en azından annem kimseye muhtaç değil.
Emekli maaşı var, kirada oturmuyor... Buna şükür...
Evlenmeden önce ben de çok üzüldüm, çok sıkıntılar çektim.
Zaten eşimle evlenme kararı aldığımız halde, uzun süre evlenemememizin sebeplerinden bir tanesi bu.
Annemi ben öylece bırakamam dedim, ancak emekli olacak ondan sonra evlenebiliriz demiştim.
Hamd olsun Allah'ta nasib etti...
Kader çok duygulandım yaaa,, Allah evlat sahibi olmayı nasip ettiğinde senin gibi hayırlı evlatların olur inşallahhh....
Bende ailem için çok şey yaptım, o süre içinde arada sinirlenip kızdığım durumlarda oluyordu ama şimdi diyorum ki iyikide yapmışım onların bizim için yaptıklarının yanında 3 - 5 sene aile için çalışmanın lafı asla olmaz... Helede ele karışınca (evlenince) kıymetlerini daha da bi anlıyorsun. Evlenince buldumcuk olup kendi ailesini hiçe sayanları görünce sinirlerim tepeme çıkıyor. Anne olmak nasip olursa sanırım daha da iyi anlıcaz kıymetlerini.
Topicteki diğer arkadaşlar kaderin yazısını girince konuya resmen dalış yaptım sohbetinizi böldüm kusura bakmayınız.
Tebrik ve taktir ederim seni. Allah sanada hayırlı evlatlar nasip etsin.
Yanlış anlamazsan merakımdan sormak istedim baba anne ayrımıydı yani baba destek olmadımı bu ödemelerde ?
Bam telinden vurdun canım ya.... Annem babam ayrı değiller evliler.
Biz 97 senesinde Amerika'ya gittik.
Ben 10 yıl sonra geri dönmek istediğimi söyledim ve döndüm.
Yani yaşadıklarımı anlatsam roman olur, o yüzden detayları kesiyorum.
Annemin rahatsızlıkları dolayısıyla 2000-2005 yılları arasında Türkiye - Amerika arası felaket bir seyahat trafiğimiz oluştu.
Doktorlar anneme Amerika'da müdahale edemiyorlardı, çünkü psikolojik rahatsızlık ve annemin ingilizcesi yok.
Benim tercümem de kâr etmedi.
Bizde döndük Türkiye'ye, babamda bizden sonra geldi.
2 yıl Türkiye'de yaşadı, fakat babamın iş strandartları yüksek tabii ki.
Gittiği her görüşmede adamlar "seni işe alabilmemiz için benim bu koltuktan kalkmam lazım" diyorlarmış.
Yani tecrübesi, dili, vasıflılığı fazla geliyordu... Kimse de o kadar donanımlı adamı almak istemiyor, yaşından dolayı da tabii ki.
Babam çıldıracak gibi oldu, iş bulamıyor, tamam kendi evimiz ama emeklilik yok, ben çalışıyordum.
Onun çok zoruna gitti bu 2 yıl, benim elimden para almasın diye ATM kartımı vermiştim kendi çeksin idare etsin diye.
Çünkü babamı bilirim, psikolojik çöküntüye uğrayacaktı adamcağız.
Sonra "olmuyor" dedi ve tekrar amerikaya gitmeye karar verdi ama neyle gidecek elde para yok.
7 bin TL kredi çekmiştim o zaman hiç unutmuyorum, 2007 yıllıydı yanlış hatırlamıyorsam.
O zaman bu zamandır Amerikada.
O çok destek olamadı, çünkü zaten Amerika'daki yaşamı ben biliyorum.
Çalışıyor kendi geçimini sağlıyor, kalan parası ile de anneme birşeyler gönderiyor.
Göndermiyor değil, fakat işler hakikaten dışardan görüldüğü gibi değil.
Babamda uzakta olmaktan memnun değil, fakat onun da umudu orada yeterli parayı kazanıp Türkiye'de emekli olmak.
Veya yeterli zamanı tamamlayıp Amerika'da emekli olmak... Bakalım hangisi olacak, Rabbim hayırlısını versin inşallah...
Ama ben ne kadar şükretsem az, hem aileme destek oldum, hem de hiç bir eksiğim olmadan çeyizimi tamamladım.
Hem de evlendim. Kendi nişanımı da düğünümü de kınamı da kendim yaptım.
Ne annemden ne de babamdan maddi bir destek aldım, zaten durum ortada yani.
Ama ailemi de küçümsetecek hiç bir açık vermedim kimseye...
Çok şükür...
Gofretto hoş geldin bu arada
Bir derdim vardan da beğenilerden anladığım kadarıyla genelde hem fikiriz
Sen kaç yaşındasın ne kadarlık evlisin onu bilmiyorum
Kesinlikle içten gelen birşey
Bendne kimse böyle birşey istemedi
Hatta 5 çocuklu bir ailenin en küçük ferdiyim ben
Ben istedim, babam kızmasına rağmen yaptım, pişman değilim
1 sene sonra emekli olabilirsin demişler, maaşı sana verecez diyorlardı geçenHiç olur mu öyle şey dedim..
Maşallah Souvvenir sana da, Allah hepimize hayırlı evlatlar versin gerisi boş şu hayatta zaten..
hoş bulduk kader :) 27 yasındayım 16 aylık evliyim ist. yaşıyorum :)
Kadınların eziklenmesine haksızlığa uğramalarına gıcık oluyorum birde :)
Amin canım amin...
Cümlemize inşallah...
Samimi bir arkadaşım, bu durumları biliyordu ve her zaman bana şöyle derdi "senin gibi bir kızım olur inşallah, daha ne isterim ki"...
Çok şükür Rabbim nasib etti oldu, yoksa nerden olacak...
kader ve sovicim bende de durum aynı...Maşallah yaaaakız çocukları gerçekten çok duyarlı oluyorlar bu işlere ben 2 senedir aktif çalışıyorum okulu bitirmekten dolayı.Ama öncesinde burslarımdan falan hep mutfak masraflarını karşılardım.Bende bir esnaf çocuğuyum neticede babamız milyarder değil..Sonraları son 2 senedir işe geçince hep ben babama aileme verdim bir kat çıktık evin üstüne ben dayadım döşedim aldığım maaşı hep verdim eve.Şükür şu an misafirimiz gelince hiç sıkışmıyoruz bunun mutluluğu fazlasıyla yetiyor.Şimdide kendi çeyiimi kendim yapmanın derdinde kavruluyorum bunun yanındada 10bin liralık gün parası ödedim nisan ve haziranda alacağım ama babma bırakacağım...Ya kız çocuklarında babanın yeri bambaşka allahım babalarımızı başımızdan eksik etmesin hiç yaaaaaaaa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?