Gitmek kalmak :(

...

Saolun 1 kişi bile bişe yazmamışş ...

ben sana ne desem bu psikolojimle yanlıs olabilir cünkü ben hayattan nasibimi alms bi bayanım.Aklın varsa aşkla meşkle ugrasma.takıl kafana göre hayatını yaşa.

nihalce .!.:

ben sana ne desem bu psikolojimle yanlıs olabilir cünkü ben hayattan nasibimi alms bi bayanım.Aklın varsa aşkla meşkle ugrasma.takıl kafana göre hayatını yaşa.

Genişletmek için tıkla...

Aslında haklısın zaten 2 senedir kimseyle görüşmüyorum hayatımda kimse yok ama bazen insan yanlızlıktan sıkılabiliyor.. Teselliler işe yaramıyor hani birgün doğru kişi karşıma çıkacak ve bütün mutsuzluklar bitecek buna inanmak güçleşiyor zamanla.. Biriyle görüşmeye başlayınca da alıştıkça kendimi hasta ediyorum ya beni bırakırsa ya ayrılırsak hep kötü bulutlar kafamda dolaşıyor engel olamıyorum nedense varmı aranızda bunları yaşayan ? Ki bu kişiye de güvenim yok sevgilisi istemediği halde bana bir zamanlar mesaj atıyordu nasıl güvenim ? Savunması ise seninleyken iyi hissetmemdi sen bana ona nasıl davranacağım konusunda bilgi veriyodun bana yardımcı oluyordun .. Evet gercekten böyle yapmıştım doğum günü hediyesini bile ben ayarlattım kıza
Dünki kuru iyi geceler mesajından sonra bu sabah günaydın yazmış sadece sanada dedim. Ne sana da ya diye mesaj attı günaydın yzdım nasılsın diye sordu iyiyim sen dedim teşekkür ederim dmeiş yazmıyorum madem o öyle dvranıyor sırf dün sarıldığında kötü hisssettim eve gelince kendimi dedim diye bende ona soğuk davrancam belki böyle unutabilirim onu zamanla...

Çok kötüyüm bugün konusmadık öyle gercekten berbat alışmışım ona ((((

Mutsuzum çok mutsuz hiçbirşey yapasım yok telefona bakıp duruyorum yinede yüzünü güldüren birinin olması güzelmiş

karbeyaz00 .!.:

Sonrasında eve gelinc ekendimi cok kötü berbat hissettim cünkü sevgili filan değil ilişkimizin adı .. Gerçekten berbat hissettim esas sorunum ise sevgili olmayı o istemişti ama ben istemiyorum güvenemiyorum ilişkiden ayrılıktan bağlanmaktan korkuyorum eski ilişkilerimin izi mi psikolojik mi bilemiyorum. Kendimi kötü hissettiğimi ona söyledim bana soğuk davranmaya basladı böyle yapma dedim yok sna öyle geliyor dedi ama kuru bir iyi geceler yazıp uyudu :/ görüşmeyi kesim cıkar yolu yok desem alıstım yani bazı seylerini seviyorum kafam cok karısık bana bir yol gösterin lütfenn

Genişletmek için tıkla...

Kötü hissetmekte haklısınız, ilişkisindeki yaraları sizinle sarmış, sizin ilginiz ona güçlü hissettirmiş, bunun verdiği cesaretle size karşı sorumluluk duymasını gerektirecek bir ilişki olmadan sevgili gibi yaklaşmış... Duygusal boşluk anında emniyet subabı olmuşsunuz onun için, eğer daha fazlasını hissetseydi, sizi hak ettiğiniz kadar sevseydi kendinizi kötü hissettiğinizi söylediğinizde tavır yapmak yerine sizi ilişkiye ikna etmeye çalışırdı...

karbeyaz00 .!.:

Ki bu kişiye de güvenim yok sevgilisi istemediği halde bana bir zamanlar mesaj atıyordu nasıl güvenim ? Savunması ise seninleyken iyi hissetmemdi sen bana ona nasıl davranacağım konusunda bilgi veriyodun bana yardımcı oluyordun .. Evet gercekten böyle yapmıştım doğum günü hediyesini bile ben ayarlattım kıza ...

Genişletmek için tıkla...

Öyle akıllıca bir yaklaşımınız var ki takdir etmemek elde değil... Bu çıkarım çok yerinde, "Sevgilisi istemediği halde size mesaj atıyorsa siz nasıl güveneceksiniz..." Yukarıda yazdığım gibi siz onun ilişki uzmanı, yaşam koçu olmuşsunuz... İlginizle, desteğinizle onun eksikliklerini tamamlamış, ona kendini harika hissettirmişsiniz... Bir yandan sevgilisi varken bir yandan da sizin yakınlığınızla en üst düzeyde duygusal tatmini yaşamış... Kimse bu "bir eli yağda öteki balda" olma durumundan vazgeçmek istemez kolay kolay... Sevgilisi olmadığında da sizi hayatında ister, siz olmasanız kim ona harika hissettirecek?

Yazdıklarınıza bakılırsa sizin de -en az onun kadar- desteklenmeye ve ilgi görmeye ihtiyacınız var... Hal böyleyken, yani siz de yaralıyken onun yaralarını daha ne kadar üfleyeceksiniz ki? O kadar meraklıysa yaşayacaklarınıza sahip çıksın da ilişki sorumluluğu alsın diyeceğim ama dediğiniz unsurlar onu size layık, güvenilir bir sevgili adayından uzaklaştırıyor... Huzurlu bir yalnızlık sorunlu bir beraberlikten iyidir... Teselli olarak almayın lütfen, bu sağlam duruşunuz ve mantıklı tespitlerinizle daha iyilerini hak ediyorsunuz... "Ama ben onu unutamam" dediğiniz anlarda onun sizinle bir ilişki yaşamadan sarılıp öpmeye çalışır halini, hayatında biri varken sizinle iyi vakit geçirdiğini, sevgili olsanız da ilk tartışmanızda kendini yanında iyi hissedeceği başka bir kız bulma ihtimalini hatırlayın lütfen zaten bunların farkındasınız... Siz "Kendi düşen ağlamaz" dediğimiz ağlak kızlara hiç benzemiyorsunuz...

bence eski ilişkisinin kalıntıları var

Umutlu_OL_ .!.:

Kötü hissetmekte haklısınız, ilişkisindeki yaraları sizinle sarmış, sizin ilginiz ona güçlü hissettirmiş, bunun verdiği cesaretle size karşı sorumluluk duymasını gerektirecek bir ilişki olmadan sevgili gibi yaklaşmış... Duygusal boşluk anında emniyet subabı olmuşsunuz onun için, eğer daha fazlasını hissetseydi, sizi hak ettiğiniz kadar sevseydi kendinizi kötü hissettiğinizi söylediğinizde tavır yapmak yerine sizi ilişkiye ikna etmeye çalışırdı...



Öyle akıllıca bir yaklaşımınız var ki takdir etmemek elde değil... Bu çıkarım çok yerinde, "Sevgilisi istemediği halde size mesaj atıyorsa siz nasıl güveneceksiniz..." Yukarıda yazdığım gibi siz onun ilişki uzmanı, yaşam koçu olmuşsunuz... İlginizle, desteğinizle onun eksikliklerini tamamlamış, ona kendini harika hissettirmişsiniz... Bir yandan sevgilisi varken bir yandan da sizin yakınlığınızla en üst düzeyde duygusal tatmini yaşamış... Kimse bu "bir eli yağda öteki balda" olma durumundan vazgeçmek istemez kolay kolay... Sevgilisi olmadığında da sizi hayatında ister, siz olmasanız kim ona harika hissettirecek?

Yazdıklarınıza bakılırsa sizin de -en az onun kadar- desteklenmeye ve ilgi görmeye ihtiyacınız var... Hal böyleyken, yani siz de yaralıyken onun yaralarını daha ne kadar üfleyeceksiniz ki? O kadar meraklıysa yaşayacaklarınıza sahip çıksın da ilişki sorumluluğu alsın diyeceğim ama dediğiniz unsurlar onu size layık, güvenilir bir sevgili adayından uzaklaştırıyor... Huzurlu bir yalnızlık sorunlu bir beraberlikten iyidir... Teselli olarak almayın lütfen, bu sağlam duruşunuz ve mantıklı tespitlerinizle daha iyilerini hak ediyorsunuz... "Ama ben onu unutamam" dediğiniz anlarda onun sizinle bir ilişki yaşamadan sarılıp öpmeye çalışır halini, hayatında biri varken sizinle iyi vakit geçirdiğini, sevgili olsanız da ilk tartışmanızda kendini yanında iyi hissedeceği başka bir kız bulma ihtimalini hatırlayın lütfen zaten bunların farkındasınız... Siz "Kendi düşen ağlamaz" dediğimiz ağlak kızlara hiç benzemiyorsunuz...

Genişletmek için tıkla...

Canım çok teşekkür ederim sıkılmdan zaman ayırıp cok güzel yazmışsın saol beni böyle silkleyecek birine ihtiyacım vrdı..
Şimdi ona dedim ki ' biz asla sevgili olamayacağız sana güvenim yok güvensizlik üzerine de ilişki kurulmaz belki eski ilişkini bile özleyebilirsin birgün.. ve benimle boşluğunu doldurduğunun farkındayım buna izin verdim cünkü iyi anlaşıyorduk ama sonra hersey değişti beni sevebilirmisin diye düşündüm bir parça olsun.. fakat dün yaptığın tavırla sevmediğini birkez daha anladım . sana hiç görüşmeyelim demeyeceğim en iyisi normal arkadas olarak kalmak hani hayatım bebeğim canım cicimli konusmalar v.s. olmayacak artık. ' böyle bir konusma yaptım tamamen görüşmeyi kesmek istemedm kendim için tabi kendimi alıştırcam daha az konusucam v.s. böylece karsıma biri cıktığında ondan kopabilirim tamamen ..

karbeyaz00 .!.:

Canım çok teşekkür ederim sıkılmdan zaman ayırıp cok güzel yazmışsın saol beni böyle silkleyecek birine ihtiyacım vrdı..
Şimdi ona dedim ki ' biz asla sevgili olamayacağız sana güvenim yok güvensizlik üzerine de ilişki kurulmaz belki eski ilişkini bile özleyebilirsin birgün.. ve benimle boşluğunu doldurduğunun farkındayım buna izin verdim cünkü iyi anlaşıyorduk ama sonra hersey değişti beni sevebilirmisin diye düşündüm bir parça olsun.. fakat dün yaptığın tavırla sevmediğini birkez daha anladım . sana hiç görüşmeyelim demeyeceğim en iyisi normal arkadas olarak kalmak hani hayatım bebeğim canım cicimli konusmalar v.s. olmayacak artık. ' böyle bir konusma yaptım tamamen görüşmeyi kesmek istemedm kendim için tabi kendimi alıştırcam daha az konusucam v.s. böylece karsıma biri cıktığında ondan kopabilirim tamamen ..

Genişletmek için tıkla...

Cevap olarak demişki : ben kimsenin yarasını kimseyle kapatmıyorum hele seninle hiç kapatmıyorum o yara yok artık. Yara olsa da seninle kapatmazdım sen değerli biri olduğun ve paylastıklarımızdan dolayı. Benim bozulduğum yanımdayken iyiydin sonradan kötü olduğunu söylemen oldu senin kötü hissetmeni istemem o yüzden ona göre davranmak istedim ve tmam arkadasız.

Arkadas kaldık yine bakalım.

karbeyaz00 .!.:

Cevap olarak demişki : ben kimsenin yarasını kimseyle kapatmıyorum hele seninle hiç kapatmıyorum o yara yok artık. Yara olsa da seninle kapatmazdım sen değerli biri olduğun ve paylastıklarımızdan dolayı. Benim bozulduğum yanımdayken iyiydin sonradan kötü olduğunu söylemen oldu senin kötü hissetmeni istemem o yüzden ona göre davranmak istedim ve tmam arkadasız.
Arkadas kaldık yine bakalım.

Genişletmek için tıkla...

Olacakları söyleyeyim o nabzınızı yoklayarak size sakındığınız hitapları kullanacak, sohbet sevgiliymişsiniz gibi ilerleyecek, siz onu hayatınızda tutarak unutmaya çalışırken o sizi etkilemeye uğraşacak hatta sevgiliniz olmak istediğini, çok değerli olduğunuzu yineleyecek ama olay ilişkinin adını koymaya geldiğinde "Arkadaş kalalım demiştin" denilecek, bu yönde davranılacak... Maalesef bu süreç -halihazırda daha makul bir aday için zaman kaybediyorsunuz- ömrünüzden epey çalacak ve sizi duygusal olarak yıpratacak...

Yineliyorum eğer amacı gerçekten ilişki sorumluluğunu almak olsaydı kendinizi kötü hissettiğinizde tavır almaz sizi ilişkiyi ikna etmeye çalışırdı... "Kendini kötü hissetmeni istemem ona göre davrandım, tamam arkadaşız" ne demek? "Peki madem istemiyorsun böyle devam edelim..." Neticede devam edilecek, sizin zaafınızı biliyor, aranızda ilişki başlamasa bile sizden duygusal olarak faydalanabileceğini, hayatında olacağınızı biliyor... Ona bu kadarı yetiyordu zaten, sevgilisi olmadan da onu duygusal anlamda tatmin ediyordunuz daha fazlasına ihtiyacı yok ki... Olduğunda bir sevgili bulacak zaten ve siz eskiden olduğu gibi onunla arkadaşça konuşmaya devam edeceksiniz... Hani demişsiniz ya "Kendimi alıştırıp daha az konuşacağım, karşıma biri çıkarsa tamamen çıkarabilirim hayatımdan" o da pek farklı düşünmüyor belli ki arkadaş kalmayı bu kadar kolay kabul ettiğine göre...

Aksi olsaydı, sizi kaybetmekten korksaydı hayatınıza birinin girmesinden çekinir arkadaş kalmaya dayanamazdı oysa ilk tavır yapışıyla bunu kabullenmiş oldu çünkü sizin ondan vazgeçmeyeceğinizi, ona karşı bu kadar yoğun hisleriniz varken hayatınızda başkası olmayacağını ve her durumda sizi yanında bulacağını biliyor...

Neden mi bu kadar emin konuşuyorum? "O yara yok artık" diye andığı sevgilisi hayatındayken de sizinle görüşüyormuş hatta doğum günü hediyesinde bile payınız varmış... Hayatında biri varken bile kesilmeyen desteğinizin her durumda onunla olacağından emin, bu nedenle onun açısından arkadaş kalmanızda hiçbir sakınca yok çünkü siz onun için her daim elinin altındasınız... Sevgili olmadan sarılıp masumca da olsa öpmesi, sevgilisi varken sizi hayatında bulundurması, siz sevgili olsanız aynısını size de yapma ihtimali, son olarak rahatsız olmakta haklı olduğunuz halde tavır yapıp bunun açıklamasını "Sen kötü hissetme diye" ifade edip "Tamam arkadaşız" diye kabullenmesi yukarıdakilerin ispatıdır... Bildiğinizi biliyorum, hatırlatayım istedim...

Umutlu_OL_ .!.:

Olacakları söyleyeyim o nabzınızı yoklayarak size sakındığınız hitapları kullanacak, sohbet sevgiliymişsiniz gibi ilerleyecek, siz onu hayatınızda tutarak unutmaya çalışırken o sizi etkilemeye uğraşacak hatta sevgiliniz olmak istediğini, çok değerli olduğunuzu yineleyecek ama olay ilişkinin adını koymaya geldiğinde "Arkadaş kalalım demiştin" denilecek, bu yönde davranılacak... Maalesef bu süreç -halihazırda daha makul bir aday için zaman kaybediyorsunuz- ömrünüzden epey çalacak ve sizi duygusal olarak yıpratacak...

Yineliyorum eğer amacı gerçekten ilişki sorumluluğunu almak olsaydı kendinizi kötü hissettiğinizde tavır almaz sizi ilişkiyi ikna etmeye çalışırdı... "Kendini kötü hissetmeni istemem ona göre davrandım, tamam arkadaşız" ne demek? "Peki madem istemiyorsun böyle devam edelim..." Neticede devam edilecek, sizin zaafınızı biliyor, aranızda ilişki başlamasa bile sizden duygusal olarak faydalanabileceğini, hayatında olacağınızı biliyor... Ona bu kadarı yetiyordu zaten, sevgilisi olmadan da onu duygusal anlamda tatmin ediyordunuz daha fazlasına ihtiyacı yok ki... Olduğunda bir sevgili bulacak zaten ve siz eskiden olduğu gibi onunla arkadaşça konuşmaya devam edeceksiniz... Hani demişsiniz ya "Kendimi alıştırıp daha az konuşacağım, karşıma biri çıkarsa tamamen çıkarabilirim hayatımdan" o da pek farklı düşünmüyor belli ki arkadaş kalmayı bu kadar kolay kabul ettiğine göre...

Aksi olsaydı, sizi kaybetmekten korksaydı hayatınıza birinin girmesinden çekinir arkadaş kalmaya dayanamazdı oysa ilk tavır yapışıyla bunu kabullenmiş oldu çünkü sizin ondan vazgeçmeyeceğinizi, ona karşı bu kadar yoğun hisleriniz varken hayatınızda başkası olmayacağını ve her durumda sizi yanında bulacağını biliyor...

Neden mi bu kadar emin konuşuyorum? "O yara yok artık" diye andığı sevgilisi hayatındayken de sizinle görüşüyormuş hatta doğum günü hediyesinde bile payınız varmış... Hayatında biri varken bile kesilmeyen desteğinizin her durumda onunla olacağından emin, bu nedenle onun açısından arkadaş kalmanızda hiçbir sakınca yok çünkü siz onun için her daim elinin altındasınız... Sevgili olmadan sarılıp masumca da olsa öpmesi, sevgilisi varken sizi hayatında bulundurması, siz sevgili olsanız aynısını size de yapma ihtimali, son olarak rahatsız olmakta haklı olduğunuz halde tavır yapıp bunun açıklamasını "Sen kötü hissetme diye" ifade edip "Tamam arkadaşız" diye kabullenmesi yukarıdakilerin ispatıdır... Bildiğinizi biliyorum, hatırlatayım istedim...

Genişletmek için tıkla...

o kadar güzel yazmışsınız ki :) ben de bu durumdayım suan. arkadas kalarak unutmaya çalıştığımda bu dediklernzn aynısı oldu. şimdi kafa dinlemem lazım bi süre arama dedim ve bi kaç gündür konusmuyoruz. ve eminm bi kaç gün sonra arıcak . öyle bi durumda ne yapmalıyım sizce ?.aradan aylar geçse de arayacak yuzum olsun istıyorum ya dayanamazsam özlemine diye. ama şimdi konusmuyorken de çok iyiym bi süre daha böyle gtsin istıyorum . konusmadan yani. k bakmayın. fikirlerinizin güzelliğine dayanamadım ve sorayım dedim tüm düşüncelerimle beraber. ve bana aylardır da çok emeği geçti hakkını yiyemem

bademlimagnum .!.:

o kadar güzel yazmışsınız ki :) ben de bu durumdayım suan. arkadas kalarak unutmaya çalıştığımda bu dediklernzn aynısı oldu. şimdi kafa dinlemem lazım bi süre arama dedim ve bi kaç gündür konusmuyoruz. ve eminm bi kaç gün sonra arıcak . öyle bi durumda ne yapmalıyım sizce ?.aradan aylar geçse de arayacak yuzum olsun istıyorum ya dayanamazsam özlemine diye. ama şimdi konusmuyorken de çok iyiym bi süre daha böyle gtsin istıyorum . konusmadan yani. k bakmayın. fikirlerinizin güzelliğine dayanamadım ve sorayım dedim tüm düşüncelerimle beraber. ve bana aylardır da çok emeği geçti hakkını yiyemem

Genişletmek için tıkla...

Konu sahibinin affına sığınıyoruz, umarım konuyu dağıttığımızı düşünmez ama neticede paralellik varmış...

"Aynı durumdayım" diyorsunuz ama bir erkeğin ilişki yaşamaya yaklaşmayışının türlü nedenleri var, sonuç aynı olsa da sebepler farklı olabiliyor... Demek istediğim bir umut varsa yani "evlilikten korkma, meslek edinme, çevre baskısı" gibi faktörleri aşıp olmayacak kişilerin beraberlik yaşadıklarına şahit oldum ama eğer erkek makul bir sebep olmadan sizinle iletişim kuruyor, sıcak davranıyor ama aranızdaki durumun adı konmuyorsa bu işin sonu yoktur...

Erkekler çok çabuk kanıksıyor aradaki alakayı... Yani onun sevgilisi olmadan ona iyi davranır, destek olur, en önemlisi "arkadaş" muhabbetine girip sorunlarına hemcinsleri gibi çözümler sunarsanız onun algısında daima arkadaş olarak kalıyorsunuz... Sizin için çaba sarf edip birliktelik başlatma gereği duymuyorlar ne de olsa siz "daima oradasınız"...

Eğer sizde de durum buysa, aranızda uzun süreli, sıcak ama adı konmamış bir durum varsa sonuçsuzluk sizi çok yoracak ve yıpratacaktır daha da fenası bu kimseler yüzünden hayatınıza girebilecek harika adayları gözünüz görmeyecek zamanınız ve sevginiz ziyan olacaktır... Dayanamamaktan korkup yavaş yavaş ondan kopmak da çözüm değil, bu sizin bilinçaltınıza ona muhtaç olduğunuzu kodlamaktan başka işe yaramaz... Aslında detaylı düşünseniz bunun alışkanlık, bağlılık, oldurmazı oldurma sevdasından başka bir şey olmadığını, onun sizin sevgi ve özverinizi hak etmediğini hemen anlayacaksınız ama bir yandan da nefs var, diyor ki "Bu kadar çaba harcadın, iyi de anlaşıyorsunuz, neden olmasın?" Bu çekişmeyi bitirmenizi öneririm, olacak olsaydı olurdu, bir engel olmadığı halde (iki taraftan birinin sevgilisi, maddi, manevi, ailevi sebepler) bir ilişki bir türlü başlamıyorsa hiç başlamayacaktır... Kazandığınızda ganimet almayacağınız bir savaşı sürdürüp neden yara alasınız? Varacağınız bir yer yoksa neden bilet arayasınız? Sonuç bölümü yoksa neden gelişme kısmına takılıp kafa yorasınız? Söylemek kolay yapmak zor değil mi? Sizi feraha çıkartacak, hayrınıza olan, mantıklı tüm durumlar zordur zaten, kolay olsa sınav olmazdı...

karbeyaz00 .!.:

Geçen seneden beri görüştüğüm kişiyi anlatmıştım kızlar sevgilisi varken tanıstığımızı o zamanlar smimi arkadas olduğumuzu ve ayrıldıklarından beride 3 aydır yani görüşüyoruz.. Son ayda cok samimi olmaya basladık birbirimize canım cicimli konuşuyorduk.. Bugün buluştuk ve sonunda beni öptü ma yanağımdan böyle bir yakınlık gecti aramızda sarıldı bana öylece oturduk filan.. Sonrasında eve gelinc ekendimi cok kötü berbat hissettim cünkü sevgili filan değil ilişkimizin adı .. Gerçekten berbat hissettim esas sorunum ise sevgili olmayı o istemişti ama ben istemiyorum güvenemiyorum ilişkiden ayrılıktan bağlanmaktan korkuyorum eski ilişkilerimin izi mi psikolojik mi bilemiyorum. Kendimi kötü hissettiğimi ona söyledim bana soğuk davranmaya basladı böyle yapma dedim yok sna öyle geliyor dedi ama kuru bir iyi geceler yazıp uyudu :/ görüşmeyi kesim cıkar yolu yok desem alıstım yani bazı seylerini seviyorum kafam cok karısık bana bir yol gösterin lütfenn

Genişletmek için tıkla...

Bak tatlım, sana anlatayım: Benzer bir durumdan geçtim, bu şekilde başlayan 7 aylık bir ilişkim oldu. Aynen senin gibi henüz 1, 1-5 aylık bir sevgilisi varken tanıştığım, aynı dönem benim de hayatımda 2-3 kez görüşüp flirtleştiğim biri varken tanıştığım bir adam oldu. Hatta kendisinden akıl alıyordum buluştuğum kişinin tavırlarına ilişkin. Neyse kendisinin ilişkisi bir şekilde son buldu, o dönem görüştüğüm adamla da bir şeyler olmayacağına karar vererek görüşmeyi kestim. Aynı dönemlerde hayatımızdaki insanları eledik şans eseri. Neyse bir gün kahve içmek üzere görüşme teklif etti. Gittim, buluştuk. Beni görüp beğendiğinden görüşmenin ertesinde "Ben seninle bu şekilde düşünüyorum, senin de fikrini öğrenmek istiyorum. Eğer istemiyorsan söyle ki bileyim, çekileyim öyleyse" dedi. Ben haliyle şaşırdım... Çünkü adam net bir cevap istemekteydi. Ben de "Ne bu acele, ne hemen çekileyim falan?" dedim. "Yok onu kastetmedim sadece ne olduğunu bileyim ona göre hareket ederim" dedi. Neyse ben hemen karar vermemek adına bir daha, bir daha görüştüm derken kendisinden etkilendiğimi fark ettim ve bu şekilde ilişkiye başladık. Hatta ben kendisine 2-3 hafta sonrasında "Biz henüz birbirimizi tanıyoruz, sevgili değiliz" dediğimde feci tribe girmişti, tepki gösterdi direkt. Neyse dedim adamı kızdırmayayım, madem öyle.

Sonra bu adam yavaştan gerçek kimliğini göstermeye başlayarak agresif, burnundan soluyan, ani tepki gösteren birine dönüştü. (Tanımadan birliktelik kararı almanın zararları). Ben ne olduğumu şaşırdım, ama dedim ki bu adamın artıları eksilerinin çok çok ilerisinde, görmezden geleyim. Derken 7 ay geçti böyle, bildiğin tepeme çıktı. Genel olarak da tartışma yaratan, ses yükselten kendisi olduğu halde bunların sorumlusunun ben olduğumu söylerdi, böyle de ilginç bir insandı gerçekten.

En sonunda canıma tak etti (Alakasız bir ortamda ses yükseltmeler), dedim "Olmuyor, bitti." Bana verdiği cevap şu oldu gülerek: "Peki."

3 gün sonra da msg attı: Sonuçta o kadar şey paylaştık hayatındaki gelişmelerden haberdar et. Zaten öyle ya da böyle bitecekti, bir şeyleri devam ettirip daha zor bir durumda ayrılacaktık. Haklısın, o gün üslupta sıkıntı var ama aklımda ayrılık fikri yoktu, sen hızlandırdın.

Ben ne olduğumu şaşırdım: Sonuçta şunları şunları yapmayan 6-7 aylık bir sevgili profilini yeterince kötü, bana yaptıklarını saygısızlık olarak addettiğim için seninle hiçbir şekilde haberleşmek gibi bir gayem olmayacak. Hoşçakal, dedim. Üstüne bir şeyler demiş istediğin zaman buradayım falan gibi ama cevap vermedim tabii ki.

Yani demek istediğim o kadar emek verdim, o oldu, bu oldu, sonuca bakarsan ayrılalım demem adamın canına minnetmiş... Ne diyeyim yani bu adamı sevsem ne yazar, sevmesem ne yazar. 4 aydır da hiçbir şekilde iletişim kurmadım, ne o ne ben.

Sana baştan sabretmeyen adam sonradan hiç sabretmez, benim sana diyeceğim bu olacaktır.

P.S. Bu arada Umutlu_OL_'a başka bir konudan aşinayım, eğer bu yazımı okur ve yorum getirirse pek sevinirim :)

Umutlu_OL_ .!.:

Konu sahibinin affına sığınıyoruz, umarım konuyu dağıttığımızı düşünmez ama neticede paralellik varmış...

"Aynı durumdayım" diyorsunuz ama bir erkeğin ilişki yaşamaya yaklaşmayışının türlü nedenleri var, sonuç aynı olsa da sebepler farklı olabiliyor... Demek istediğim bir umut varsa yani "evlilikten korkma, meslek edinme, çevre baskısı" gibi faktörleri aşıp olmayacak kişilerin beraberlik yaşadıklarına şahit oldum ama eğer erkek makul bir sebep olmadan sizinle iletişim kuruyor, sıcak davranıyor ama aranızdaki durumun adı konmuyorsa bu işin sonu yoktur...

Erkekler çok çabuk kanıksıyor aradaki alakayı... Yani onun sevgilisi olmadan ona iyi davranır, destek olur, en önemlisi "arkadaş" muhabbetine girip sorunlarına hemcinsleri gibi çözümler sunarsanız onun algısında daima arkadaş olarak kalıyorsunuz... Sizin için çaba sarf edip birliktelik başlatma gereği duymuyorlar ne de olsa siz "daima oradasınız"...

Eğer sizde de durum buysa, aranızda uzun süreli, sıcak ama adı konmamış bir durum varsa sonuçsuzluk sizi çok yoracak ve yıpratacaktır daha da fenası bu kimseler yüzünden hayatınıza girebilecek harika adayları gözünüz görmeyecek zamanınız ve sevginiz ziyan olacaktır... Dayanamamaktan korkup yavaş yavaş ondan kopmak da çözüm değil, bu sizin bilinçaltınıza ona muhtaç olduğunuzu kodlamaktan başka işe yaramaz... Aslında detaylı düşünseniz bunun alışkanlık, bağlılık, oldurmazı oldurma sevdasından başka bir şey olmadığını, onun sizin sevgi ve özverinizi hak etmediğini hemen anlayacaksınız ama bir yandan da nefs var, diyor ki "Bu kadar çaba harcadın, iyi de anlaşıyorsunuz, neden olmasın?" Bu çekişmeyi bitirmenizi öneririm, olacak olsaydı olurdu, bir engel olmadığı halde (iki taraftan birinin sevgilisi, maddi, manevi, ailevi sebepler) bir ilişki bir türlü başlamıyorsa hiç başlamayacaktır... Kazandığınızda ganimet almayacağınız bir savaşı sürdürüp neden yara alasınız? Varacağınız bir yer yoksa neden bilet arayasınız? Sonuç bölümü yoksa neden gelişme kısmına takılıp kafa yorasınız? Söylemek kolay yapmak zor değil mi? Sizi feraha çıkartacak, hayrınıza olan, mantıklı tüm durumlar zordur zaten, kolay olsa sınav olmazdı...

Genişletmek için tıkla...

çok güzel yorumlamışsınız

Umutlu_OL_ .!.:

Konu sahibinin affına sığınıyoruz, umarım konuyu dağıttığımızı düşünmez ama neticede paralellik varmış...

"Aynı durumdayım" diyorsunuz ama bir erkeğin ilişki yaşamaya yaklaşmayışının türlü nedenleri var, sonuç aynı olsa da sebepler farklı olabiliyor... Demek istediğim bir umut varsa yani "evlilikten korkma, meslek edinme, çevre baskısı" gibi faktörleri aşıp olmayacak kişilerin beraberlik yaşadıklarına şahit oldum ama eğer erkek makul bir sebep olmadan sizinle iletişim kuruyor, sıcak davranıyor ama aranızdaki durumun adı konmuyorsa bu işin sonu yoktur...

Erkekler çok çabuk kanıksıyor aradaki alakayı... Yani onun sevgilisi olmadan ona iyi davranır, destek olur, en önemlisi "arkadaş" muhabbetine girip sorunlarına hemcinsleri gibi çözümler sunarsanız onun algısında daima arkadaş olarak kalıyorsunuz... Sizin için çaba sarf edip birliktelik başlatma gereği duymuyorlar ne de olsa siz "daima oradasınız"...

Eğer sizde de durum buysa, aranızda uzun süreli, sıcak ama adı konmamış bir durum varsa sonuçsuzluk sizi çok yoracak ve yıpratacaktır daha da fenası bu kimseler yüzünden hayatınıza girebilecek harika adayları gözünüz görmeyecek zamanınız ve sevginiz ziyan olacaktır... Dayanamamaktan korkup yavaş yavaş ondan kopmak da çözüm değil, bu sizin bilinçaltınıza ona muhtaç olduğunuzu kodlamaktan başka işe yaramaz... Aslında detaylı düşünseniz bunun alışkanlık, bağlılık, oldurmazı oldurma sevdasından başka bir şey olmadığını, onun sizin sevgi ve özverinizi hak etmediğini hemen anlayacaksınız ama bir yandan da nefs var, diyor ki "Bu kadar çaba harcadın, iyi de anlaşıyorsunuz, neden olmasın?" Bu çekişmeyi bitirmenizi öneririm, olacak olsaydı olurdu, bir engel olmadığı halde (iki taraftan birinin sevgilisi, maddi, manevi, ailevi sebepler) bir ilişki bir türlü başlamıyorsa hiç başlamayacaktır... Kazandığınızda ganimet almayacağınız bir savaşı sürdürüp neden yara alasınız? Varacağınız bir yer yoksa neden bilet arayasınız? Sonuç bölümü yoksa neden gelişme kısmına takılıp kafa yorasınız? Söylemek kolay yapmak zor değil mi? Sizi feraha çıkartacak, hayrınıza olan, mantıklı tüm durumlar zordur zaten, kolay olsa sınav olmazdı...

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim yorumların için. bir olaya o kadar farklı açılardan bakabiliyorsun ki şaşırıyorum. aslında bnm durumumun çok daha farklı yönleri var . bir gün kendmi buna hazır hissettiğmde yine yardımını isteyebilirm. durumumu tam anlamıyla bilmemene rağmen suan bana o kadar yardımcı oldun ki.aynen ben de bu kadar çaba harcadım diyorumm. şimdilik mantığım önde. umarım hep öyle olur. sabretmem lazım sanırım.neyse konu sahibinin konusunu çok dağıtmak istemem ondan da özür diliyorum.

Aerynn .!.:

Bak tatlım, sana anlatayım: Benzer bir durumdan geçtim, bu şekilde başlayan 7 aylık bir ilişkim oldu. Aynen senin gibi henüz 1, 1-5 aylık bir sevgilisi varken tanıştığım, aynı dönem benim de hayatımda 2-3 kez görüşüp flirtleştiğim biri varken tanıştığım bir adam oldu. Hatta kendisinden akıl alıyordum buluştuğum kişinin tavırlarına ilişkin. Neyse kendisinin ilişkisi bir şekilde son buldu, o dönem görüştüğüm adamla da bir şeyler olmayacağına karar vererek görüşmeyi kestim. Aynı dönemlerde hayatımızdaki insanları eledik şans eseri. Neyse bir gün kahve içmek üzere görüşme teklif etti. Gittim, buluştuk. Beni görüp beğendiğinden görüşmenin ertesinde "Ben seninle bu şekilde düşünüyorum, senin de fikrini öğrenmek istiyorum. Eğer istemiyorsan söyle ki bileyim, çekileyim öyleyse" dedi. Ben haliyle şaşırdım... Çünkü adam net bir cevap istemekteydi. Ben de "Ne bu acele, ne hemen çekileyim falan?" dedim. "Yok onu kastetmedim sadece ne olduğunu bileyim ona göre hareket ederim" dedi. Neyse ben hemen karar vermemek adına bir daha, bir daha görüştüm derken kendisinden etkilendiğimi fark ettim ve bu şekilde ilişkiye başladık. Hatta ben kendisine 2-3 hafta sonrasında "Biz henüz birbirimizi tanıyoruz, sevgili değiliz" dediğimde feci tribe girmişti, tepki gösterdi direkt. Neyse dedim adamı kızdırmayayım, madem öyle.

Sonra bu adam yavaştan gerçek kimliğini göstermeye başlayarak agresif, burnundan soluyan, ani tepki gösteren birine dönüştü. (Tanımadan birliktelik kararı almanın zararları). Ben ne olduğumu şaşırdım, ama dedim ki bu adamın artıları eksilerinin çok çok ilerisinde, görmezden geleyim. Derken 7 ay geçti böyle, bildiğin tepeme çıktı. Genel olarak da tartışma yaratan, ses yükselten kendisi olduğu halde bunların sorumlusunun ben olduğumu söylerdi, böyle de ilginç bir insandı gerçekten.

En sonunda canıma tak etti (Alakasız bir ortamda ses yükseltmeler), dedim "Olmuyor, bitti." Bana verdiği cevap şu oldu gülerek: "Peki."3 gün sonra da msg attı: Sonuçta o kadar şey paylaştık hayatındaki gelişmelerden haberdar et. Zaten öyle ya da böyle bitecekti, bir şeyleri devam ettirip daha zor bir durumda ayrılacaktık. Haklısın, o gün üslupta sıkıntı var ama aklımda ayrılık fikri yoktu, sen hızlandırdın.
Ben ne olduğumu şaşırdım: Sonuçta şunları şunları yapmayan 6-7 aylık bir sevgili profilini yeterince kötü, bana yaptıklarını saygısızlık olarak addettiğim için seninle hiçbir şekilde haberleşmek gibi bir gayem olmayacak. Hoşçakal, dedim. Üstüne bir şeyler demiş istediğin zaman buradayım falan gibi ama cevap vermedim tabii ki.

Yani demek istediğim o kadar emek verdim, o oldu, bu oldu, sonuca bakarsan ayrılalım demem adamın canına minnetmiş... Ne diyeyim yani bu adamı sevsem ne yazar, sevmesem ne yazar. 4 aydır da hiçbir şekilde iletişim kurmadım, ne o ne ben.

Sana baştan sabretmeyen adam sonradan hiç sabretmez, benim sana diyeceğim bu olacaktır.

P.S. Bu arada Umutlu_OL_'a başka bir konudan aşinayım, eğer bu yazımı okur ve yorum getirirse pek sevinirim :)

Genişletmek için tıkla...

Keşke her genç kız buradaki konuları kendi durumlarıyla ilişkilendirse, olumlu olumsuz tecrübelerini aktarsa, siz hayatınızdaki safrayı atmışsınız söylenecek pek bir şey kalmamış ama bir konu var ki sizin yazdıklarınıza çok benziyor, çocuk burnundan getiriyor ki kız onu bıraksın ama kızcağız bunun farkında değil, bilmiyor ki eninde sonunda terk edilecek... Umarım bu konuyu, sizin ve diğer arkadaşların yazdıklarını, yorumlarımızı okur, belli ki ilişkiler konusunda sağlıklı fikirleri yok, belki küçük de olsa bir soru işareti oluşur kafasında... Onun konusuna yorum yazmadım, bazılarının gerçekten yaşayıp görmesi gerekiyor çünkü yaşamadan görecekleriyle yüzleşecek cesaretleri yok...

"İstemiyorsan söyle bileyim" demek, sevgili olmadığınızı hatırlattığınızda tavır yapmak "Ona göre davranayım" diye de eklemek "Seninle bir şey yaşamaya meraklı değilim... Gönlün yoksa söyle de ben de kafama göre biriyle takılayım, meşgul etme" mesajını içeriyor... Siz sonradan gerçek kimliğini göstermeye başladığını, agresif olduğunu söylemişsiniz ama ilk tepkisi bunu açıkça belli etmiş zaten...

Bu tip adamlar burunları yere düşse yerden kaldırmaz, kendisine bayıldığınızı onun gibisini bulamayacağınızı, onsuz kalırsanız dağılacağınızı ama o sizden ayrılırsa sizden daha iyisini bulacağını düşünür, ilişki boyunca kendisini size Allah tarafından gönderilmiş bir lütuf olduğunu düşündüğünden türlü kapris ve çekilmez haller sergileme hakkını kendilerinde bulurlar... Doğal olarak sizi kaybetme korkusu taşımaz, bunu hissetse bile belli etmez ama sizin onu kaybetmekten deli gibi korktuğunuza inanırlar... İşin tuhafı kendilerini öyle bulunmaz nimet sayarlar ki haklı olduklarını düşünmeye başlar, ayrılmak isteseniz de kendi kendinizle "Ya hakikaten onsuz olamazsam" diye hesaplaşma içine girer ondan bıksanız da ayrılık kararını sürekli ertelersiniz, bir nevi hipnotik bir durum... Neticede kaçınılmaz son gelir çatar ve söz konusu adam sizi ayrılık kararını uygulamak zorunda bırakır ama onun hiçbir suçu yoktur, o ilişkiyi gayet güzel yürütecek olgunluktadır ama sizde o kumaş yoktur ve ona kalsa birliktelik bir süre daha devam edebilecekken siz her şeyi berbat etmişsinizdir... Bu da paranoya kısmı...

Siz ayrılık kararınızı açıkladığınızda derhal kabul etmesi onun zayıflığını gösteriyor aslında... Sonuçta ortak bir zaman dilimi harcanmış bir paylaşım var kimse üstünü tek kalemde çizmek istemez ama kurtarmaya çalışsa, sizi sevdiğini söylese kendini ezilmiş hissedeceğinden umursamaz bir edayla hak vermiş kararınızın yerindeliğine... Bu yapıdaki erkeklerin kronik mutsuzluğu da bundan yalnızlığı da... Issız adam modunda gezip mutlu taklidi yaparak içten içe evli, mutlu, çocuklu adamları kıskanırlar ama kompleksleri bu çaresizlik hissini kabulllenmelerine izin vermez...

Dinlediğim ve gözlemlediğim sayısız ilişki hikayesi bu adamların mutsuz sonlarına tanık olmamı sağladı... Bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük severken gurur yapmak, aşık olma potansiyeli varken kendini bağımlı hissetmemek adına sorunlu bir özgürlüğü tercih etmek... Siz de karşılaşmışsınız bu türle, herkes hayatının bir döneminde ya bizzat yaşıyor bu durumu ya da şahit oluyor, onlara kızıyor... Aslında kızmaktan ziyade acımalı belki de ihanete uğrayan, terk edilen bir kız aynı hataları tekrarlamaz, kendini ezdirmezse eninde sonunda yeni bir sevgili, eş bulur ama sevmemekte ısrarlı, kendini beğenmekte usta, gurur ve kibirde zirve bir adam hayatı boyunca yalnız ve mutsuz olur...

Umutlu_OL_ .!.:

Keşke her genç kız buradaki konuları kendi durumlarıyla ilişkilendirse, olumlu olumsuz tecrübelerini aktarsa, siz hayatınızdaki safrayı atmışsınız söylenecek pek bir şey kalmamış ama bir konu var ki sizin yazdıklarınıza çok benziyor, çocuk burnundan getiriyor ki kız onu bıraksın ama kızcağız bunun farkında değil, bilmiyor ki eninde sonunda terk edilecek... Umarım bu konuyu, sizin ve diğer arkadaşların yazdıklarını, yorumlarımızı okur, belli ki ilişkiler konusunda sağlıklı fikirleri yok, belki küçük de olsa bir soru işareti oluşur kafasında... Onun konusuna yorum yazmadım, bazılarının gerçekten yaşayıp görmesi gerekiyor çünkü yaşamadan görecekleriyle yüzleşecek cesaretleri yok...

"İstemiyorsan söyle bileyim" demek, sevgili olmadığınızı hatırlattığınızda tavır yapmak "Ona göre davranayım" diye de eklemek "Seninle bir şey yaşamaya meraklı değilim... Gönlün yoksa söyle de ben de kafama göre biriyle takılayım, meşgul etme" mesajını içeriyor... Siz sonradan gerçek kimliğini göstermeye başladığını, agresif olduğunu söylemişsiniz ama ilk tepkisi bunu açıkça belli etmiş zaten...

Bu tip adamlar burunları yere düşse yerden kaldırmaz, kendisine bayıldığınızı onun gibisini bulamayacağınızı, onsuz kalırsanız dağılacağınızı ama o sizden ayrılırsa sizden daha iyisini bulacağını düşünür, ilişki boyunca kendisini size Allah tarafından gönderilmiş bir lütuf olduğunu düşündüğünden türlü kapris ve çekilmez haller sergileme hakkını kendilerinde bulurlar... Doğal olarak sizi kaybetme korkusu taşımaz, bunu hissetse bile belli etmez ama sizin onu kaybetmekten deli gibi korktuğunuza inanırlar... İşin tuhafı kendilerini öyle bulunmaz nimet sayarlar ki haklı olduklarını düşünmeye başlar, ayrılmak isteseniz de kendi kendinizle "Ya hakikaten onsuz olamazsam" diye hesaplaşma içine girer ondan bıksanız da ayrılık kararını sürekli ertelersiniz, bir nevi hipnotik bir durum... Neticede kaçınılmaz son gelir çatar ve söz konusu adam sizi ayrılık kararını uygulamak zorunda bırakır ama onun hiçbir suçu yoktur, o ilişkiyi gayet güzel yürütecek olgunluktadır ama sizde o kumaş yoktur ve ona kalsa birliktelik bir süre daha devam edebilecekken siz her şeyi berbat etmişsinizdir... Bu da paranoya kısmı...

Siz ayrılık kararınızı açıkladığınızda derhal kabul etmesi onun zayıflığını gösteriyor aslında... Sonuçta ortak bir zaman dilimi harcanmış bir paylaşım var kimse üstünü tek kalemde çizmek istemez ama kurtarmaya çalışsa, sizi sevdiğini söylese kendini ezilmiş hissedeceğinden umursamaz bir edayla hak vermiş kararınızın yerindeliğine... Bu yapıdaki erkeklerin kronik mutsuzluğu da bundan yalnızlığı da... Issız adam modunda gezip mutlu taklidi yaparak içten içe evli, mutlu, çocuklu adamları kıskanırlar ama kompleksleri bu çaresizlik hissini kabulllenmelerine izin vermez...

Dinlediğim ve gözlemlediğim sayısız ilişki hikayesi bu adamların mutsuz sonlarına tanık olmamı sağladı... Bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük severken gurur yapmak, aşık olma potansiyeli varken kendini bağımlı hissetmemek adına sorunlu bir özgürlüğü tercih etmek... Siz de karşılaşmışsınız bu türle, herkes hayatının bir döneminde ya bizzat yaşıyor bu durumu ya da şahit oluyor, onlara kızıyor... Aslında kızmaktan ziyade acımalı belki de ihanete uğrayan, terk edilen bir kız aynı hataları tekrarlamaz, kendini ezdirmezse eninde sonunda yeni bir sevgili, eş bulur ama sevmemekte ısrarlı, kendini beğenmekte usta, gurur ve kibirde zirve bir adam hayatı boyunca yalnız ve mutsuz olur...

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler gerçekten yine süper yazmışsınız bu arada yaşınız kaç bu kadar güzel nasıl yazabiliyorsunuz merak ettim hani eleştiri adına değilde tecrübelerden yola cıkarak mı onu anlamak istiyorum.. Yada mesleğinizle ilişkili filan mı..?

Benim son durumuma gelince dün kendisi sinemaya gidecektik hani gidecekmiyiz dedi bende bilmiyorum dedim .. Sonra biz sevgili olamayacğız bunu birkez daha anladığımı biliyorsun sebebi de eski mevzular( hani eski kız arkdası varken benimle konusması) olduğunu tekrar belirttim. Bana o zaman uzaklasalım zaten soğuyacağız birbirimizden dedi daha dün korkuyordu onu bırakırım tek kalır diye hatta birkez konusmama kararı aldık yine kendi aramıstı bukez bu güven nerden geliyor bilmiyorum ama doğal olarak içimi kemiren şeyler yine birini bulmustur diye düşünüyorum konusacak eğlenecek. Ve bana artık 5-6 ay kimseyi almıcam hayatıma dedikten 5 dakika sonra cıkan adayları değerlendiririm dedi gülerek bende kızdım sen nasıl bir insansın dye şaka yapıyorum dedi ki hiç sanmıyorum. Aslında bakın herşeyin farkındayım o tam bir gerizekalı o kadar küçük beyni varki hani o olmadı baskasıyla konusucam kafasında beni azıcık sevse o cümleleri kurmazdı ki o kurduğu an ben cidden üzüldüm. Son bulusmamızda beni öpmesine izin verdim normal yanağımdan öpmüştü sonra sarılmasına izin verdim bunları düşününce bile evet salaklık biliyorum ama benimde ona zaafım vardı taaa kii eve gelip kendimi kötü hissedene kadar. Şimdi ise neden telefonuma bakıyorum mesaj attı diye bilmiyorum atsa ne olacak dimi atmasın gitsin hayatımdan kurtulim ama ben yine boşluktayım içime bir ağırlık çöküyor gibi oluyor az önce oldu ve hemen buraya sarıldım mesela gibi. Hani o insanın değersiz olduğunu bile bile ilgisi gün içinde akşama kadar konusmak bana iyi geliyordu bu kadar mı acizim ben ya Olamıyorum işte mutlu olamıyorum kitap okuyasım gelmiyor morelim bozukken arkadaslarımla bulusmak nereye kadar 1 gün 2 gün.. Yarın işe gideceğim ilk günüm olacak beni deneyecekler orada morleim sıfır olsun istemiyorum. Oh ne ala dünya tamam bilerek kabul ettim onunla konusmayı ama sevgilisinden ayrılınca boşluğunu benimle doldurdu kendini kurtardı ve yol aldı ben yine kendimle baş başa.. Gercekten sevilecek biri cıksın karsıma ve sevim istiyorum. Bukezde kendimden kısıyorum anlattıklarınız gibi aynı sevgimi belli etmek istemiyorum o bana gelsin hep istiyorum cünkü korkuyorum üzülmekten bu korkuyla da sağlıklı ilişki yaşayamam bu gidişte.. Aşmam lazım kendimi ama nasıl işte nasıl...

Umutlu_OL_ .!.:

Keşke her genç kız buradaki konuları kendi durumlarıyla ilişkilendirse, olumlu olumsuz tecrübelerini aktarsa, siz hayatınızdaki safrayı atmışsınız söylenecek pek bir şey kalmamış ama bir konu var ki sizin yazdıklarınıza çok benziyor, çocuk burnundan getiriyor ki kız onu bıraksın ama kızcağız bunun farkında değil, bilmiyor ki eninde sonunda terk edilecek... Umarım bu konuyu, sizin ve diğer arkadaşların yazdıklarını, yorumlarımızı okur, belli ki ilişkiler konusunda sağlıklı fikirleri yok, belki küçük de olsa bir soru işareti oluşur kafasında... Onun konusuna yorum yazmadım, bazılarının gerçekten yaşayıp görmesi gerekiyor çünkü yaşamadan görecekleriyle yüzleşecek cesaretleri yok...

"İstemiyorsan söyle bileyim" demek, sevgili olmadığınızı hatırlattığınızda tavır yapmak "Ona göre davranayım" diye de eklemek "Seninle bir şey yaşamaya meraklı değilim... Gönlün yoksa söyle de ben de kafama göre biriyle takılayım, meşgul etme" mesajını içeriyor... Siz sonradan gerçek kimliğini göstermeye başladığını, agresif olduğunu söylemişsiniz ama ilk tepkisi bunu açıkça belli etmiş zaten...

Bu tip adamlar burunları yere düşse yerden kaldırmaz, kendisine bayıldığınızı onun gibisini bulamayacağınızı, onsuz kalırsanız dağılacağınızı ama o sizden ayrılırsa sizden daha iyisini bulacağını düşünür, ilişki boyunca kendisini size Allah tarafından gönderilmiş bir lütuf olduğunu düşündüğünden türlü kapris ve çekilmez haller sergileme hakkını kendilerinde bulurlar... Doğal olarak sizi kaybetme korkusu taşımaz, bunu hissetse bile belli etmez ama sizin onu kaybetmekten deli gibi korktuğunuza inanırlar... İşin tuhafı kendilerini öyle bulunmaz nimet sayarlar ki haklı olduklarını düşünmeye başlar, ayrılmak isteseniz de kendi kendinizle "Ya hakikaten onsuz olamazsam" diye hesaplaşma içine girer ondan bıksanız da ayrılık kararını sürekli ertelersiniz, bir nevi hipnotik bir durum... Neticede kaçınılmaz son gelir çatar ve söz konusu adam sizi ayrılık kararını uygulamak zorunda bırakır ama onun hiçbir suçu yoktur, o ilişkiyi gayet güzel yürütecek olgunluktadır ama sizde o kumaş yoktur ve ona kalsa birliktelik bir süre daha devam edebilecekken siz her şeyi berbat etmişsinizdir... Bu da paranoya kısmı...

Siz ayrılık kararınızı açıkladığınızda derhal kabul etmesi onun zayıflığını gösteriyor aslında... Sonuçta ortak bir zaman dilimi harcanmış bir paylaşım var kimse üstünü tek kalemde çizmek istemez ama kurtarmaya çalışsa, sizi sevdiğini söylese kendini ezilmiş hissedeceğinden umursamaz bir edayla hak vermiş kararınızın yerindeliğine... Bu yapıdaki erkeklerin kronik mutsuzluğu da bundan yalnızlığı da... Issız adam modunda gezip mutlu taklidi yaparak içten içe evli, mutlu, çocuklu adamları kıskanırlar ama kompleksleri bu çaresizlik hissini kabulllenmelerine izin vermez...

Dinlediğim ve gözlemlediğim sayısız ilişki hikayesi bu adamların mutsuz sonlarına tanık olmamı sağladı... Bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük severken gurur yapmak, aşık olma potansiyeli varken kendini bağımlı hissetmemek adına sorunlu bir özgürlüğü tercih etmek... Siz de karşılaşmışsınız bu türle, herkes hayatının bir döneminde ya bizzat yaşıyor bu durumu ya da şahit oluyor, onlara kızıyor... Aslında kızmaktan ziyade acımalı belki de ihanete uğrayan, terk edilen bir kız aynı hataları tekrarlamaz, kendini ezdirmezse eninde sonunda yeni bir sevgili, eş bulur ama sevmemekte ısrarlı, kendini beğenmekte usta, gurur ve kibirde zirve bir adam hayatı boyunca yalnız ve mutsuz olur...

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle yorumun için çok teşekkür ederim.

Söylediklerinde çok haklısın, ben daha baştan uyanmalıydım o tavra. Ama işte dedim adam haklı olabilir, belirsizlik istemiyor olabilir vs., boşuna tatsızlık oluşmasın gibi düşünmüştüm, hata etmişim meğer.

Evet maalesef başlarda öyle olmasa da ben fazla taviz verdim ona, aman üzülmesin, aman şöyle olmasın diyerek çoğu dediğini ikiletmedim. Dolayısıyla ilerleyen zamanlarda her dediğim olacak, en doğru ben biliyorum, ben daha iyiyim tavırlarına büründü.

Valla dürüst olmak gerekirse ayrılık kararıma olan yaklaşımını canına minnetmiş olarak değerlendirdim. Zaten ayrılmak istiyormuş da benim haberim yokmuş gibi düşündüm. Oysa daha 1 hafta öncesine kadar "Niye beni aramadın şu saate kadar?" diyip bozulan bir insandı bir konuya istinaden. O gün de sabah konuşmuştuk, sonrasında arkadaşıyla bir aktivitede olacağı için rahatsız etmeyeyim düşüncesiyle aramamıştım. Bunun bile lafını yapmıştı, neyse :)

Dediğim gibi bir kızgınlığım söz konusu olamaz sadece şaşırdım doğal olarak, demek ki böylesi uygunmuş diyorum...