merhaba bayanlar,
normalinde böyle kararsız birisi değilim.
kuzenim beni çağırıyor gel 2-3 günlüğüne değişiklik olur sana diyor. (fethiyeye)
çok gitmek istiyorum, ama annemden uzaklaşamıyorum.
psikolojik sanırım normalde çarşıya bile gidemiyorum onu bırakıp, kalkıp fethiyeye nasıl gideceğim diye düşünmüyor değilim.
yıllardır çok zor şartlar yaşadık. babamı kaybettik, annem hastalandı derken, sanki ben yanında olmazsam kötü bir şey olacak gibi hislere kapılıyorum. ve dediğim gibi yalnız bırakamıyorum. bu aralar kuzenim yanımızda.
o bizde iken gideyim mi gitmeyeyim mi kaç kere ikilimde kaldım. doktora sordum git dedi güveniyorsan kuzenine, abime sordum git dedi. ama abim aynı şehirde değil. hatta aynı ülkede değil.
rezervasyon biletimi açıyorum okeyleyemiyorum bir türlü kala kalıyorum.
gitsem ne olacak ki diyorum.
diğer yandan bir değişiklik olacak sana da iyi gelecek diyorum.
siz ne yapardınız?
annemin nesi var diye merak ediyorsanız.
kalp spazmı geçirdi geçen sene.
kanser hastasıydı onu şükür yendi.
beynine pıhtı attı.
şeker hastası aynı zamanda insülin kullanıyor.
böyle işte.. ama kendi ayakları üzerinde çok şükür.