- 6 Nisan 2017
- 1.964
- 2.406
- 133
- Konu Sahibi lostradamus
- #1
Artık çok yoruldum sürekli giyeceğim şeyleri önceden hazırlamaktan. Bir tişört bir pantolon giyip dışarı çıktığım günleri özlüyorum.
Çok ayrıntıya girmeden anlatayım.
Ne çok kapalı, ne de açık giyiniyorum. Saçım kapalı. Ve tüm giyimimi başımın kapalı olmasına uydurmaktan yoruldum.
Basit basit giyinip çıkamamaktan yoruldum. Aynı zamanda çalışıyorum meslek sahibiyim.
Basit giyinmekten kastım, belli bir emek ve vaktin harcamadan sadece giyinip evden çıkmak istiyorum.
Eskisi gibi rengarenk şıkır şıkır giyinmek istiyorum. Giyim tarzımdan dolayı kısıtladığım veya katılmakta rahat edemediğim ama yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum. Belki de bunları düşünmemin asıl sebebi zamanın verdiği yorgunluk.
Kısıtlama diyorum çünkü maalesef bu giyim tarzım bazı şeylere engel oluyor bunu ben yaşayan biri olarak kabul ediyor, ve görüyorum. Yıllar önce yarım bıraktığım dans kursuna geri dönmek istiyorum mesela.
Hiç denemediğim spor dallarına başlamak istiyorum. Bekarken çok fazla sosyal sürekli farklı kurslara giden ve hiç yerinde durmayan biriydim ve şu an tam tersi bir hayat yaşıyorum. Tabi çocuğumun olması, kendime vakit ayıramama sebeplerimin başında geliyor ama bazı şeylerden yoruldum galiba.
Giyim kuşamının belirli bir kalıba, belirli bir topluluğa atfedilmesinden de yoruldum. İnsanların sadece başım örtülü olduğu için “ aslında ben senin böyle düşündüğünü bilmiyordum” dediğinde, neden diye sorduğumda “başın kapalı olduğu için.” demeleri artık canımı sıkmaya başladı. Hatta en çok canımı sıkan sebep bu. Sadece dış görünüşümle yargılanmak, bir kefeye konulmak da yordu beni. Herşey üst üste ve kafam çok karışık.
Bu arada eşim bu konuda bana destek her zaman ne istiyorsan onu giy, onu yap benim için problem değil diyor. Ama bilirsiniz ki aile ve çevre baskısı var. Biraz bundan çekiniyorum.
Hani şöyle çoluk çocuğa karışıp, dizini kırıp evde oturan, hiç bir şey yapmayan, hiç bir şey öğrenmek istemeyen biri de değilim. Sürekli bir yerlere gidip bir şeyler öğrenmek ya da gezmek isterim. Sanırım hayatın benim için pratik olmamasından yoruldum. Veya hayatı kendime ben zorlaştırıyorum. Bu saç ve giyim konusunu iyice düşünmeye başladım. İlk defa bu kadar beynimi meşgul ediyor. Sizden fikirlerinizi istiyorum. Sizce ben ne istediğimi mi bilmiyorum? Kafam mı karışık? Şu an ne durumdayım ve söylediklerim anlaşılıyor mu?
Çok ayrıntıya girmeden anlatayım.
Ne çok kapalı, ne de açık giyiniyorum. Saçım kapalı. Ve tüm giyimimi başımın kapalı olmasına uydurmaktan yoruldum.
Basit basit giyinip çıkamamaktan yoruldum. Aynı zamanda çalışıyorum meslek sahibiyim.
Basit giyinmekten kastım, belli bir emek ve vaktin harcamadan sadece giyinip evden çıkmak istiyorum.
Eskisi gibi rengarenk şıkır şıkır giyinmek istiyorum. Giyim tarzımdan dolayı kısıtladığım veya katılmakta rahat edemediğim ama yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum. Belki de bunları düşünmemin asıl sebebi zamanın verdiği yorgunluk.
Kısıtlama diyorum çünkü maalesef bu giyim tarzım bazı şeylere engel oluyor bunu ben yaşayan biri olarak kabul ediyor, ve görüyorum. Yıllar önce yarım bıraktığım dans kursuna geri dönmek istiyorum mesela.
Hiç denemediğim spor dallarına başlamak istiyorum. Bekarken çok fazla sosyal sürekli farklı kurslara giden ve hiç yerinde durmayan biriydim ve şu an tam tersi bir hayat yaşıyorum. Tabi çocuğumun olması, kendime vakit ayıramama sebeplerimin başında geliyor ama bazı şeylerden yoruldum galiba.
Giyim kuşamının belirli bir kalıba, belirli bir topluluğa atfedilmesinden de yoruldum. İnsanların sadece başım örtülü olduğu için “ aslında ben senin böyle düşündüğünü bilmiyordum” dediğinde, neden diye sorduğumda “başın kapalı olduğu için.” demeleri artık canımı sıkmaya başladı. Hatta en çok canımı sıkan sebep bu. Sadece dış görünüşümle yargılanmak, bir kefeye konulmak da yordu beni. Herşey üst üste ve kafam çok karışık.
Bu arada eşim bu konuda bana destek her zaman ne istiyorsan onu giy, onu yap benim için problem değil diyor. Ama bilirsiniz ki aile ve çevre baskısı var. Biraz bundan çekiniyorum.
Hani şöyle çoluk çocuğa karışıp, dizini kırıp evde oturan, hiç bir şey yapmayan, hiç bir şey öğrenmek istemeyen biri de değilim. Sürekli bir yerlere gidip bir şeyler öğrenmek ya da gezmek isterim. Sanırım hayatın benim için pratik olmamasından yoruldum. Veya hayatı kendime ben zorlaştırıyorum. Bu saç ve giyim konusunu iyice düşünmeye başladım. İlk defa bu kadar beynimi meşgul ediyor. Sizden fikirlerinizi istiyorum. Sizce ben ne istediğimi mi bilmiyorum? Kafam mı karışık? Şu an ne durumdayım ve söylediklerim anlaşılıyor mu?
