görev yeri gereği ailesinden de sevdiğinden de uzakta olup , evde tek kalan var mı ?

ben...
ıkı yıldır ailemden ve sevgilimden uzakta, yalnız yasıyorum..
gecelerı yalnız uyuyup yalnız uyanıyorum..
kapıyı anahtarla açıp, kımsenın evde olmadıgını, ölürsem dahı kımsenın haberının olmayacagı gercegıyle yaşıyorum..
bazen burada ne arıyorum ben dedıgım oluyor....
 
ben de 3 aydır herkesten uzaktayım sizin kadar yalnız kalmadım ama sanırım çok zor birşeymiş. ara ara ben de neden böyle olmak zorunda diyorum bazen iyi ki böyle diyorum karışık zor ama güzel birşey şimdilik. inşallah bir an önce eşine kavuşursun :)
 
yeni gelen arkadaşlara hoşgeldiniz diyorum ... bugün yine eve geldim.. yemeğimi yedim, ekmek arası bişiler tabiki yeemek yapsam yarın yurtta nöbetçiyim dolapta 2 gün bekleyevek ben yiyemicem ve dökcem çnkü yemek yaparsam oturduğum odada uyuduğum için sabah bıraktığım yatağa cuppp daldım elimde laptop saatlerimi nası geçirdim anlamadım aslında pazar günü kpds ye gircem ama ona çalşmak bile içimden gelmiyo...
 

önceki konundan hatırlıyorum canım seni... okumuştum yorum yazmasam da... ben de tokatlıyım buarada
 


ayy tablo nasıl aynı biliyo musun.. kpds ye bende gircem.. şu an harıl harıl ders çalışıyor olmam lazım yatağın içinde laptopumla ilgilneiyorum :18:
 
ayy tablo nasıl aynı biliyo musun.. kpds ye bende gircem.. şu an harıl harıl ders çalışıyor olmam lazım yatağın içinde laptopumla ilgilneiyorum :18:

sen ne için girceksn canım? yüksek lisans için falan mı ?? ben dil tazminatı için gircem de o yüzden pek de sallamadım bi de ingilizceciyim ama rezil de olabilirim hani hep unutmuşum çnkü kalksam şmdi evi silsem süpürsem sonra bi kahve yapsam ders çlşsam falan ama gelmiyo ki içimden
 
yalnız olmadığımı gördüğüm bir konu daha çıktı. ben de 2,5 yıldan çok oldu adıyamanda öğretmenim yeri geldi tek kaldım evde.şimdi ev arkadaşım var 1 yıldır. sevdiklerimden uzaktayım.nişanlım asker yolunu gözlemekteyim.günler hasretle dolu...geçecek inşallah bunlar
 

kısa dönem mi ne kadarınız kaldı canım? geçen yıl da ben asker yolu bekliyodum hem yalnızlık hem sevdiğinin hasreti üst üste gelnce çok zor oluyo ama o özlemn de tadı bambaşka ben şmdi nişanlıma diyorum ki , sen askerdeyken nasıl hisli duygusaldın hadi bi daha g,t ama geçiyo hızlı geçiyo hem de... tabi bu süreçte en itici laf bu onu da biliyorum
 
merhaba kizlar nasilsiniz??? ben calistim geldim evime karnimi doyurdum, simdi esime yemek hazirlicam.. siz nasilsiniz bakalim??

canıııım kusura bakma görmedim ben :44: iyi diyelim iyi olalım kafamı yoran bi sürü sıkıntı ve yalnızlığm arasında yine de mutlu olmaya çalşyrm.. şükrediyorum.. tv yi açtım ders çalşmaya çalşyrm bi yandan da laptop aslında hiçbirini de doğru düzgün yapmyorum... aifyet olsun size de
 

ben öyp lyim doktoraya başlamak için gircem 65 almam lazım da yalan olacak gibi
 
iyi ve kötü yanları var ama en cok da hastalanınca insan yanında birini arıyor.Onun dışında özgürlük ve hiç bir konuya karışanın olmaması çok keyifli.
 
bence tadını cıkar bebegm cok da sıkılırsan hafta sonlarını degerlendir mesela cumada cık ordan aileni gör gel arkadaslarına git arkadaslarını cagrı ben ünide yanlzdm hala özlüyrm o yılları.(cok zor gecmesine ragmen )
 
kızlaaaaar ben evlendimmmmmmm ve kocam döndü görev yerine..... yine yalnız kaldım... ev bana dar geliyor. gün geçtkte toparlıyorum ama zor yalnızlık hele de tazecik evliykn eşinden ayrı evinizde kalmak zor....
 
bende ayrıyım ailemden,eşimden.. eşimle aynı ildeyiz ama ilçeler arası 5 saat sürüyo...haftasonları gelebiliyor sadecee...bi de yeni evlenmiştim atamam olunca..ilk başlarda kolay gibi geldi birşey farkedemedim ama şimdi çok zor geliyo,geçen hafta artık dayanamadım,çeşmeler fora... yerim cok güzel burada ama insanın sevdikleriyle güzelmiş herşey
 

ah canım... çekilen çileyi görünce öğretmen olduğunu anladım bile.. haftasonları görüşebiliyomuşsunuz bu bir nebze rahatlatır içini... bizm aramızda 1500 km var ve ben çok özledim eşimi... evde yalnız kalmaktan hiç mmenun değilim..
 
kızlaaaaar ben evlendimmmmmmm ve kocam döndü görev yerine..... yine yalnız kaldım... ev bana dar geliyor. gün geçtkte toparlıyorum ama zor yalnızlık hele de tazecik evliykn eşinden ayrı evinizde kalmak zor....

bende tazecik gelin iken eşimin kursu çıkmıştı malesef yalnız kalmıştım.tam geldi yeni evliyiz modundayız falan görev çıktı.geldi gitti , gitti geldi üstüne yeni evlendiğimiz için izin almıştı.izin bitti görev de bitince üstüste nöbetler yine yalnızlık.hep yalnızdım hep yalnızdım.


şimdi diyorum ki niye hayıflanmışım ki o günler için.yalnızlığın keyfini sürmek varken şimdi istesem de yalnız kalamıyorum.


hiç üzülme kıymetini bil.sanki alışverişe bile beraber gitseniz nolucak.

eşin sana "hadi gel bu akşam yemeğe gidelim "yada "hadi gel çayımızı da dışarı da içelim " demekdikten sonra.

biz hanımlar ın niyeti eşlerimiz yanımızda olsun değil eşlerimiz le aktivitemiz olsun derdi anlatabildim mi ?
 

Ben de 5 sene yalnız kaldım bu şekilde...Artık tercihlerime göre okuyacak kitap, izleyecek film zor bulur olmuştum...
Spor salonuna gidiyordum...
Bol bol yürüyordum...

Hiç arkadaşın yok mu oralarda?
 
Bende 1.5 yıldır annemden, babamdan ve eşimden uzakta tek başıma yaşıyorum. Bizim düğünümüz oldu, eşimin olduğu şehirde kurduk evimizi. Buradada evim var, yalnız yaşıyorum. Çok sıkıntılar çektik, halada çekiyoruz. Mesafede 14 saat, ha deyince görüşemiyoruz. Üniversitede gurbeti görmedim, mezun olunca alasını gördüm. 1 yıl çok zor geçti, özellikle hafta sonları kabus gibiydi. Konuşacak, iki laf edecek kimsem yoktu. Çokta küçük bir şehirdeyim, hiçbir sosyal imkanı yok. Aşırı tutucu bir yer, benim evli olupta yalnız yaşamam burdakilere ters bir durum. Depresyona girdim, kilo aldım, kendi kendime herkese küstüm, alındım. Cumaları eve girerdim, pazartesiye kendi kendimle delirirdim evde. Biri kapımı çalsın, sadece bir kahve içecek kadar otursun konuşayım yeter bana derdim, ama hiç kapım çalmadı 1 yıl. İş arkadaşlarım evli çocuklu hep, kimseyi arayamazdım, kendimi hep dışlanmış ve ezik hissettim. Eşimin her haline taktım, her şeye kavga çıkardım, aramız çok kötüydü bir ara. Dolmuşta yanımda oturanla, markette domates seçerken yanımdakiyle konuşmaya çalışırdım. O kadar eziklendim. Komşularım yüzüme bakmadı neden bilmiyorum. Yemek yapacak mecalim yoktu, sürekli tost yerdim, sağlığımda bozuldu.
Şimdi çok iyiyim, alıştım buraya bile. Kafama göre 3-4 tane yakın arkadaşım oldu. Onlar bana yetiyorda artıyor. Ben onlara gidiyorum, onlar bana geliyor. Biraz geç buldum, ama buradan ayrılırken onlara veda etmek üzecek beni. Son 6 ayım çok güzel geçti, herşeyime destek oluyorlar. Birgün sesim çıkmasa arayıp merak eden insanlar var.
Birde bir tüyo, yaşadığın yerde oralı insanlarla fazla takılma. Hepsinin orada bir çevresi, akrabası var. Sana ayıracağı zaman kısıtlı oluyor. Sana en güzel arkadaş, senin gibi gurbetten gelen insanlar olacaktır. Gurbettekiler birbirine sımsıkı tutunur, çok daha güzel paylaşımlar, dostluklar olur...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…