Merhaba kızlar. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. Sözlüyüm ve sözlüm askerde. Bugün yemin töreni vardı ailesiyle beraber yemin töremine geldik. 15 yaşında bi görümcem var adına ayşe diyelim. Bu ayşe ile normalde aramız çok iyi zaten çocuk denecek yaşta olduğu için hep abla olarak yaklaştım. Abisi askerdeyken görüştüğümüz zaman çok keyifli vakit geçiririz. Alışverişe çıkarız, sinemaya gideriz, sınav zamanları derslerine yardımcı olurum vs. Yani sürekli fikrimi sorar, görüşmek ister falan. Ama abisi olduğu zaman düşman gibi bana anlayamadım bi türlü. Bunun uzun zamandır farkımdayım o yüzden beraberken sözlüm arasa mesela istemiyor ama aşkım ayşeye veriyorum ya da fotoğraf çekilecek ayşe de gelsin vs sürekli böyleyim. Ama beni kıskanıyor abisinden ve ben bunu hiç dillendirmediğim halde bugün sözlüm söyledi ayşe nikotinellayı kıskanıyor diye. Beraberken bana sarılınca yüzü düşüyor kızın dönüp hemen onu öpüyor falan bunları çocuk olduğu için hiç sorun etmedim bugüne kadar. Ancak durumın herkes farkında olmasına rağmen özellikle kv bunu çok doğru bişeymiş gibi yansıtıyor sürekli.
Bugün yaşanan diyalog aynen şu:
Sözlüm: aşkım yarın sinemaya gidelimmi? Ben daha cevap veremeden
Kv: olur çocukları da götürün iyi olur ( diğer çocuk da 10 yaşında) ben hala cevap veremedim
Sözlüm: anne belki başbaşa kalmak isteriz?
Kv: ay sakın ayşe duymasın!
Yani izin mi almamız gerekiyordu acaba
Kızlar bi akıl verin artık tepki mi koymalıyım yoksa çocuk deyip susmaya devammı edeyim? Hadi o çocuk da Kv nin tepkisi olaya yaklaşımı normal mi? Uzun oldu kusura bakmayın fikirleriniz için şimdiden teşekkürler