Merhaba arkadaşlar, eşimle bazı sorunlarımız vardı (bilmediğim borçlarının ortaya çıkması, ilgisizliği vs.) bunlarla ilgili bayağı tartıştık. Bayramda eşimle aramız bozuktu, görümcem de anlamış bir bozukluk olduğunu, ve o da bana soğuk davranıyordu. Tartıştığımız gün eşim ablasının dükkanına gitmiş ve alt katta uyuya kalmış haliyle tlf çekmiyor ve ben ona ulaşamadığım için ablasını aradım, o da bilmiyorum dükkandaydı çıkmış da olabilir dedi, sonra sorun olduğunu farkettiğini ne olduğunu sordu. Ben de anlattı biraz.Hemen kızmaya bağırmaya başladı ve "kardeşimi üzme çok kilo vermiş, borcu varsa bileziklerini çıkar ver zaten baban ne taktı, bunaltma onu, bu işi nasıl yaptıysam öyle bozarım gözünün yaşına bakmam (bizi kendi tanıştırdı) maddi şeyler için onu üzüyorsun alır başını gider vs. vs." şeklinde bir sürü şey söyledi. Ben de normalde bu şekilde konuşamaz çünkü mesafeli yiz kendisiyle bu kadar yüz göz olmayız. Ben de altta kalmamak için "o işi ben yapacağım yakında ayrıca sen yapmış falan değilsin bu işi sen bozasın" dedim. Bu sefer de lafı çevirdi "sanki biri gidecek daha iyi biri mi gelecek neden anlaşamıyorsunuz vs vs". konuştu. Görümcem kardeşine aşırı düşkün ve sanırım biraz kıskançlık var. Ben eşimin yanına gittim eşimin yanında da sordu birşeyler ben de cevap verdim o da kardeşini savundu (sağolsun eşim karşılık vermedi doğru dürüst zaten uykudan yeni uyanmış durumdaydı) Sonra dükkandan çıktık ben eve gittim eşime de "söyleyecek bir şeyin varsa gel, yoksa git" dedim. Eşim de gitti ablasının yanına ben eve gittim çok içime oturdu bu laflar ve eşimin beni savunmaması ağlamaya başladım saatlerce ağladım. Eşimi aradım ama telefonu kapalı, ablasını aradım nerede diye sormak için, bana bir sürü laflar saydı neden abartıyorsun ne paraymış şeklinde konuştu paracı olduğumu ima etti (eşim de içerde yatıyormuş ve tel. sarı yokmuş bu sırada) ben daha kötü oldum ağlamaktan en sonunda kardeşim acile götürdü ve sakinleştirici yaptılar. Eşim geldi eve götürdü beni uyuya kalmışım. Sabah ablasına mesaj attı "keşke dün o lafları söylemeseydin, daha da kötü olduk" diye. Ablası kıyameti kopardı, sen gurursuzsun sana onca şey dedi onunla olduğun sürece senin gibi kardeşim yok diye. bana da saçma sapan şeyler yüzünden kardeşimle aramı bozdun seninle olduğu sürece benim öyle bir kardeşim yok" şeklinde mesaj attı. Ben daha da kötü oldum eşim dışarıya çıkardı beni ablasını aradı ablası açar açmaz "defol git hayatımdan" demiş eşim çok çok üzüldü buna, bana birşey demedi ama bana kızdığını düşünüyorum. Sonra görümcem bana mesaj atmış, "beni sinir etme sesini duydum aranızı ben bozuyorum öyle mi saygısız" şeklinde mesaj atmış. Eşm cevap verme beni arada bırakma dedi ama ben "saygısız değilim ve bu lafı da kaldıracakk biri değilim ama hamile olduğun ve duygusal tepkiler verdiğin için, kardeşin üzülmesin diye bir şey demiyorum, kardeşini üzen ben değilmişi ne kadar üzüldü, ayrıca mesajlarını gördüm gurursuz bir değil o ben nu gurursuzlaştıracak br şey yapmadım" şeklinde gayet seviyeli bir uslupla cevap yazdım ve konuyu kapattım. Ama içime oturdu. Keşke ağzıma geleni söyleseydim. Bu kadar seviyesiz bir olduğunu bilsem kardeşiyle de tanışmazdım ama ,nsan bilemiyor ne yazık ki. Hiç böyle değildi ama bazı kıskançlıkları vardı. Fazla da yüz göz değildik ki anlayabileyim. Şimdi çok üzgünüm ve ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum...
sizce ben mi hatalıyım?